9/7/09

Carlos Santana στο ΟΑΚΑ 8/7/09




Η συναυλία του Carlos Santana ξεκίνησε με σκηνές από την εμφάνισή του στο Woodstock, οι πρώτες νότες του Soul Sacrifice από την ταινία, αναμείχθηκαν με τους ζωντανούς ήχους της συναυλίας.

Για όσους μεγάλωσαν αγκαλιά με τους δίσκους και της εικόνες της εποχής, για όσους γοητεύτηκαν από τη flower power και έκαναν ενδοφλέβιες με τη φιλοσοφία της πιο ανόθευτης εμπορικά ρόκ εποχής, ήταν εκείνη η απόλυτη στιγμή της βραδιάς.

Όχι τόσο πολύ τα χίτ της δεκαετίας (Smooth, Maria Maria, Cοrazon Espinado) αλλά αυτή ακριβώς η στιγμή του Soul Sacrifice.

Και όσο κι αν ήταν αυτό ένα πολύ ξεκάθαρο τέχνασμα για να μπει το κοινό στην απαραίτητη προδιάθεση του να αντιμετωπίσει ένα ροκ μύθο (μαζί με την εικαστική ανασκόπηση στα εξώφυλλα της δισκογραφίας του και άλλες σκηνές από το παρελθόν), δεν μπόρεσα να μην ανατριχιάσω με τις πρώτες αυτές νότες.

Ο Carlos Santana ήταν εδώ και παλιότερα. Κάπου στην δεκαετία του 80, στο γήπεδο του Παναθηναϊκού τον είχα ξαναδεί, αλλά τότε ήταν μια άχαρη περίοδος, ίσως η χειρότερή του, με τα αδιάφορα Zebop και Marathon.

Από την άλλη το Woodstock δεν ήταν τόσο μακριά χρονικά για να αναφερθεί με νοσταλγία. Τώρα το timing ήταν ιδανικό, είχαν μεσολαβήσει και οι πρόσφατες μεγάλες pop επιτυχίες του οπότε ο Carlos με άλλον αέρα πια, μπόρεσε να γεφυρώσει όλες τις περιόδους του να περάσει ακροθιγώς από σχεδόν όλες τις μουσικές του αναζητήσεις (τι καλά που θα ήταν να έμενε για λίγο στα Borboletta, Caravanserai και το παρεξηγημένο Welcome). Ούτε κουβέντα βέβαια να γίνεται για τις υπέροχες παραληρηματικές του δουλειές σαν το “Love Devotion and Surrender” με τον Mc Laughlin.

Αυτά δεν προσφέρονται σήμερα για sold-out συναυλίες με χορηγούς.

Μια χαρά πάρτι έστησε πάντως ο γερο-Carlos. Με αναφορές σε Bob Marley, με μουσικά ριφς από Paint it Black, Smoke On The Water σκόρπια μέσα σε άλλα κομμάτια (μέχρι και ένα μοτίβο από Temptations έριξε ο θαυμάσιος τρομπετίστας του), φάνηκε όχι είχε τη διάθεση να αντιμετωπίσει το Live σαν μια μουσική γιορτή. Μια χαρά μας έκατσε ημών των πουρόκερς.

Οι φωτογραφίες είναι του Χρήστου Ζ. (έχει κι άλλες)

Δεν υπάρχουν σχόλια: