12/11/07

Ελαφρολαικοπόπ!

Με αφορμή ένα πρόσφατο post του Δείμου "περί ψυχαγωγίας και διασκέδασης" έκανα κάποιες σκέψεις για αυτό που λλέμε σήμερα "ελαφρολαικό" και "λαικοπόπ".

Με απασχολεί το λαϊκοπόπ γιατί νομίζω ότι είναι μια πολύ σοβαρή απειλή που δεν την έχουμε πάρει καθόλου στα σοβαρά. Η κουλτούρα του λαϊκοπόπ, είναι ύπουλη και καταστροφική.

Καταστροφή για την αισθητική μας γιατί το λαϊκοπόπ, ευνουχίζει το γνήσια λαϊκό, το μπασταρδεύει με ακούσματα που είναι-και-δεν-είναι. Ψευτο-ράπ, μαϊμού ελεκτρόνικα, ντεμέκ r&b. Ήχος- απομίμηση, που θα μπορούσε να προέρχεται από οποιοδήποτε παγκοσμιοποιημένο στούντιο που παράγει προϊόν για εύκολη κατανάλωση οπουδήποτε στον κόσμο. Απόνερα του αμερικάνικου μουσικού οδοστρωτήρα με ελληνικό στίχο που δεν λέει τίποτα απολύτως, απλά συνοδεύει τη μουσική.

Αυτή η ίδια κομπιουτερογενής συνταγή που πολτοποιεί τα ακούσματα και τα γούστα, είναι η ίδια συνταγή που μετέτρεψε το γνήσιο πούρο σε ένα αηδιαστικά αρωματισμένο cigarillo -αποσμητικό χώρου, που έκανε τη μπύρα «λάιτ» για να την πίνουν και αυτοί που δεν θέλουν να παχύνουν αλλά χωρίς αλκοόλ για υποκατάστατο.


Νοθευμένες συνταγές δηλαδή για να αντέχει ο οργανισμός των mainstream, των μετρημένων και των μετρίων.


Να μιλήσουμε για πολιτισμό; Πότε ήταν η τελευταία φορά που παρατηρήσατε τον εξωτερικό χώρο από αυτά τα super market διασκέδασης (μπουζουξίδικα τα έλεγαν κάποτε) με τα πανάκριβα αυτοκίνητα παρκαρισμένα στα γύρω πεζοδρόμια;

Η απορία μου λοιπόν είναι η εξής: Πως γίνεται όλοι αυτοί οι ευημερούντες νεοέλληνες να έχουν τα ίδια γούστα; Γιατί τα Jeep, τα Cayenne και οι πανάκριβες Μερτσέντες ακούν και διασκεδάζουν με τους σύγχρονους αυτούς πολιτιστικούς γίγαντες, τους κολοσσούς του νεοελληνικού πολιτισμού; Γιατί δεν βλέπω αυτά τα αυτοκίνητα έξω από το Half Note για παράδειγμα; Έξω από κάποια συναυλία κάποιου περιοδεύοντος μπλούζμαν σε ένα ανύποπτο μπαράκι; Πρέπει ο γιγαντισμός του Jeep, του Hummer, να συνάδει με το γιγαντισμό του κέντρου διασκέδασης; Nα καταλήξουμε άρα, ότι όποιος έχει λεφτά, είναι υποχρεωμένος να είναι και λαϊκοπόπ; Όχι. Άλλος είναι ο λόγος.

Αυτού του είδους η διασκέδαση ταιριάζει μια χαρά σε όποιον θέλει να «φανεί». Το «πρώτο τραπέζι πίστα» υπάρχει μόνο εκεί για να ξεχωρίζει ο πατρίκιος από τους πληβείους. Ο λουλουδοπόλεμος γίνεται μόνο εκεί. Οι μονάδες μέτρησης είναι «φιάλες». Τα πάντα είναι φτιαγμένα για να ευνοούν την επίδειξη, το ξόδεμα, την ξυπασιά. Όποιος αποφασίσει να διασκεδάσει εκεί, θα πρέπει να ξηλωθεί χοντρά, για να μην αντιμετωπιστεί σαν παρίας. Αυτό κάνει τους Cayennίστες να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους. Γνωρίζονται με το προσωπικό, κολακεύονται με τον σεβασμό που τους υποδέχονται (δεν καλωσορίζουν εσένα κρετίνε, τα λεφτά σου χαιρετάνε) και αυτή η συμπεριφορά μετράει πολύ στην ξανθιά

(Α! Μια που είπα «ξανθιά» ήθελα να κάνω άλλη μια ερώτηση: γιατί οι «ξανθιές», ξέρετε… αυτές με την ίδια βαφή που ύπουλα ποτίζει πάνω στην τρίχα μέχρι τα χημικά της να φτάσουν και να κάψουν τα μισά εγκεφαλικά κύτταρα, ενδημούν στα μαγαζιά αυτά σαν να είναι ο φυσικός τους βιότοπος;)

Ο χορός στα τραπέζια (δεν ξέρω, γίνεται ακόμα;) αλλά και το αναμενόμενο γιαλαντζί ζεϊμπέκικο και το απαραίτητο τσιφτετέλι είναι η μόνιμη κατάληξη ακόμα και αν μιλάμε για «μουσικά» σχήματα που χαρακτηρίζονται «ρόκ» (μη χέσω!).


Γι αυτό σας λέω, είναι απειλή όλα αυτά τα φαινόμενα.

17 σχόλια:

Rizobreaker είπε...

Συμφωνώ και επαυξάνω!!!

BioLogos είπε...

Άψογη επιστημονική προσέγγιση του ιδιαίτερου ενδιαιτήματος των ειδών Homo buzukiens και Homo riptius garufallus.
Σε βλέπω για δημοσίευση στο Nature.Δυστυχώς ο διαειδικός ανταγωνισμός θα οδηγήσει αυτά τα είδη στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας καθώς παράλληλα μολύνουν το οικοσύστημα μόνο με την παρουσία τους.
Γ@μημένη φυσική επιλογή.

aggelos-x-aggelos είπε...

Έχεις δει το όλα είναι δρόμος; Το τρίτο σκέλος με τον Αρμένη -στα καλύτερά του- είναι όλα τα λεφτά! Και νομίζω περιγράφει μεταξύ άλλων πολύ καλά αυτό που γράφεις.

μαριάννα είπε...

Σπέσιαλ περιγραφή και προσέγγιση του σύγχρονου μαλ*κοπίτουρα και της γλάστρας του! Δυστυχώς φαινόμενο ελληνικό και μόνο. Ψωνάρες είναι οι νεόπλουτοι σε όλο τον κόσμο, αλλά το χάλι το ελληνικό δεν υπάρχει πουθενά. Οι Ευρωπαίοι πάνε σε Λυρικές, σε κοντσέρτα, σε καζίνο και σε εξωτικά ρεστωράν. Κι εκεί παίζει του κερατά, η πρώτη σειρά και το πρώτο τραπέζι πίστα. Οι Έλληνες νεόπλουτοι είναι φτωχομπινέδες στο γούστο. Μπασκλασαρία που πάει στο Φλωρινιώτη. Αν πάνε αυτοί στο Half Note, θα κόψουν τις φλέβες τους! Άσε που θα αναγκαστούν να παρκάρουν χωρίς παρκαδόρο και μάλιστα στο πάρκινγκ του Νεκροταφείου και θα σκιαχτούνε οι Μπίμπω και θα πέσει η μπούκλα... :Ρ

Φιλιά! Να είσαι καλά! :)

ανεστης είπε...

Αμ έτσι δεν γίνεται δουλειά... Κοινοτοπίες γράφουμε για να προκαλέσουμε κανέναν με αντίθετη άποψη αλλά η μπλοκγόσφαιρα φαίνεται πως απέχει πολύ απο το να είναι αντιπροσωπευτική της ελληνικής κοινωνίας.
Άρα αδέρφια συμφωνούμε μεταξύ μας αλλά "εκεί έξω" άλλη χώρα βασιλεύει.

Ανώνυμος είπε...

@ ανέστης

Αχ, σύντροφε Ανέστη, νά'ξερες τι "μαχαίρι" γύρισες σε τι "πληγή", με αυτό το post σου... Τέλος πάντων, για να συμφωνήσω κι εγώ με τους προλαλίσαντες, οι εκπρόσωποι και "επίκουροι" της μαζικής διασκέδασης, καλώς ή κακώς, τη συνδυάζουν -όπως ανέκαθεν έκαναν- με την επίδειξη και τη "χλιδή". Χωρίς την Cayenne, τον παρκαδόρο, το "πρώτο τραπέζι πίστα", τους τόνους λουλούδια -παλαιότερα πιάτα και σαμπάνιες- δεν μπορούν ούτε την υπόστασή τους να δείξουν, ούτε "κόντρες" να κάνουν με τους "συνδιασκεδάζοντές" τους. Στην ουσία, αυτό που περιγράφεις είναι μια κάπως πιο "εξευγενισμένη" μορφή του σκυλάδικου του '60 και του '70. Απλώς, τότε ήταν λούμπεν, τώρα είναι ο κανόνας. Τίποτα δεν αλλάζει, ρε φίλε, διότι ουδείς επιθυμεί να αλλάξει κάτι... Όσο για τη μπλογκόσφαιρα, η κουβέντα που ανοίγεις είναι μεγάλη και θα την κάνουμε κάποια άλλη στιγμή.

Dementia_Inc είπε...

Κακό πράγμα ο ελιτισμός στις μέρες μας..

ανεστης είπε...

@khlysty
Αυτή είναι η πραγματικότητά μας, δεν τίθεται θέμα αλλαγής. Περισσότερο θέμα αποδοχής είναι και φυσιολογικό φαινόμενο σε μια νεόπλουτη χώρα με μηδενική παραγωγή πολιτιστικού έργου, μηδενικής εκπαίδευσης, όπου μόνο εδώ υπάρχει ο όρος "κουλτουριάρης".

@dementia
θα σου ήταν εύκολο να εξηγήσεις το πως εννοείς τον "ελιτισμό"; Είναι το "κουλτουριάρης" της προγούμενης παραγράφου; Γιατί νομίζω ότι όλα είναι θέμα του απο που τα κοιτάς.

Ανώνυμος είπε...

@ dementia

Αν το αν απορρίπτεις τα σκουπίδια και τις "γεύσεις της εβδομάδας" είναι ελιτισμός, τότε, ναι, είμαι ελιτιστής. Λυπάμαι, αλλά ο οισοφάγος μου δεν αντέχει άλλο Βέρτη, Τσαλίκη, Πλούταρχο, Κοκκίνου και λοιπά "προϊόντα χαμηλών λιπαρών". Κλείνοντας, σου θυμίζω μια φράση που αποδίδεται στο Χέρμαν Γκέρινγκ: "Μόλις ακούω τη λέξη κουλτούρα, τραβάω το πιστόλι μου"...

Dementia_Inc είπε...

Αν είναι κάτι που με απωθεί περισσότερο από το να συμμετέχω σε συζητήσεις για το νέο look του μεγάλου αστέρα Βαγγέλη Καραπλατσούρα είναι να ακούω 2-3 ''ψαγμένα'' και ''intellectual'' τυπάκια να κοροιδεύουν και να συμπεριφέρονται απαξιωτικά σε οποιοδήποτε μουσικό(και όχι μόνο) ιδίωμα και στα άτομα που τυγχάνει να είναι ''οπαδοί'' του ιδιώματος αυτού.Το γεγονός αυτό είναι ακόμα πιο εκνευριστικό όταν τα τυπάκια αυτά έχουν και στήλη σε περιοδικό που ζήτημα να το διαβάζουν 10 άτομα και προσπαθούν να δείξουν πόσο έξυπνοι και υπεράνω είναι.Λίγο σεβασμός στις προτιμήσεις του άλλου δε βλάπτει καμια φορά.
Φυσικά και είναι θέμα του από που τα κοιτάς αλλά είναι εύκολο να κατακρίνεις το mainstream προχορώντας σε συγκρίσεις με άλλες χώρες οι οποίες ίσως έχουν μια εντελώς διαφορετική αντίληψη(λόγω πολιτισμού,μουσικής βιομηχανίας λέω εγώ)πέρι μαζικής διασκέδασης.Δηλαδή αν αντί για μπουζούκια είχαμε μόνο clubs που παίζουν οτιδήποτε rnbοειδές θα είμασταν όλοι χαρούμενοι ή μήπως οι τυπάδες με τις Cayenne δε θα υπήρχαν;Η ταπεινή μου άποψη είναι πως καλό είναι να υπάρχουν και τα μπουζούκια όπως και το Half Note για να μπορείς να επιλέγεις πως θα περάσεις το βράδυ σου.Ενιγουει αυτή η συζήτηση είναι αρκετά μεγάλη γι'αυτή την ώρα.Εξκιουζ μι :D

Ανώνυμος είπε...

@dementia_inc

Πρώτον, δε διεκδικώ δάφνες intelectualite, ούτε κοροϊδεύω κανέναν για τις επιλογές του. Αυτό που περιγράφω είναι ο φασισμος και η επιβολή του μοντέλου διασκέδασης του σκυλοπόπ. Εγώ σέβομαι το δικαίωμα του καθενός να διασκεδάζει όπως γουστάρει. Οι άλλοι, φίλε μου, μου αναγνωρίζουν το δικαίωμα να μη μου αρέσει αυτός ο τρόπος; Για να στο πω λίγο πιο απλά, σε ποιο ραδιόφωνο μπορείς να ακούσεις μουσική που να μην επιβάλλεται από τις εταιρείες και να μην κυριαρχείται από μουσικές "τσίχλες";...

Ανώνυμος είπε...

@dementia_inc

Α, και να προσθέσω ότι πρόσφατα μουσικός παραγωγός σε γνωστό ραδιόφωνο έχασε τη δουλειά του επειδή είπε ότι "αστέρας" συνθέτης που υπηρετεί εδώ και χρόνια την κουλτούρα αυτή, ουσιαστικά "κλέβει" χιτάκια του εξωτερικού για να γράψει τα σουξέ του... Και εσύ ενοχλείσαι από τον "ελιτισμό"... :-(

ανεστης είπε...

@dementia
Για να ακολουθήσω τη λογική του Khlysty θα ηθελα να σου υπενθυμίσω πως σήμερα ζούμε τη δικτατορία του ελαφρολαϊκού, του λαικοπόπ από τα ΜΜΕ. Ακόμα και την Evora, την Portuondo, την Orquestra Aragon αναγκαστήκαμε να τους δούμε στο μεγαλοσκυλάδικο «Ιερά Οδό» αφού χώροι για «εναλλακτικές μουσικές» δεν προσφέρονται. Όλα έχουν καταληφθεί από την ευγενή ράτσα των homo ripsogarufalus που λεει κι ο Βιολόγος.

Μη μου παρουσιάζεις λοιπόν αυτή την κυρίαρχη τάση που έχει ισοπεδώσει όλες τις άλλες εκφράσεις σαν «έχουσα το δικαίωμα ύπαρξης». Ίσα-ίσα που αυτό το δικαίωμα θα πρέπει να αναζητηθεί από τις μειοψηφίες που κάνουν αγώνα πραγματικό να μάθουν για νέες μουσικές κυκλοφορίες, συναυλίες κλπ σαν αντιστασιακό κύκλωμα στη διάρκεια της κατοχής.
Τα «ψαγμένα και ιντελέκτσουαλ τυπάκια» που λες δεν είναι ελιτιστές, δεν αγωνίζονται για την διάδοση του Μπουλέζ του Στοκχάουζεν και του Στραβίνσκι. Δεν είναι ελιτιστής όποιος απορρίπτει τα σουπερμάρκετ της διασκέδασης. Ποτέ δεν θα μιλούσα απαξιωτικά για την καθαρόαιμη λαϊκή μουσική. Έχω το δικαίωμα να σχολιάσω όμως το μπάσταρδο αυτό είδος που έχει κάνει μια μάζα απροσδιόριστη τους Coldplay, τις μεγάλες αραβικές επιτυχίες (ούτε καν ξέρετε ότι ακούτε διασκευές από αυτά που ακούει σήμερα η Αίγυπτος και ο Λίβανος), τη Layla και τα τούρκικα μαζί σε συσκευασία ενός πακέτου από Φοίβους, Καρβέλες και λοιπές πολιτιστικές δυνάμεις.

Μιλάς για τη μαζική διασκέδαση σε άλλες χώρες λες και εγώ υπερασπίζομαι το μαζικό, το R&B club. Αλλά εγώ μιλάω για μουσική ως παράγωγο πολιτισμού. Στο πανέμορφο και πλούσιο Buenos Aires γεννήθηκε το ταγκό, στην πανέμορφη και πλούσια Βιέννη το βαλς κλπ κλπ... Στη νεόπλουτη βρώμικη και άσχημη Αθήνα έχουμε τα οθωμανικά ζεϊμπέκικα, τσιφτετέλια, την Άντζελα Δημητρίου, τα κομπολόγια και τα μπεγλέρια κλπ. Τι να κάνουμε, αυτή την ιστορία έχουμε αυτά μας έτυχαν.
Whatever makes you happy λοιπόν, είσαι προφανώς ευπρόσδεκτος στις αναπαυτικές καρέκλες των μεγαλομπουζουξίδικων με την άψογη εξυπηρέτηση και τις προσιτές τιμές αλλά άσε μας κι εμάς να τα σχολιάζουμε, αφού έχουμε άλλη αντίληψη για μουσικά ιδιώματα, άλλη άποψη για τι σημαίνει ψυχαγωγία, για το πως πρέπει να «απολαμβάνεις» μια μουσική βραδιά.
Αναλογίσου όμως ότι ο όρος «ψυχαγωγία» έχει να κάνει με την αγωγή της ψυχής από την τέχνη. Μετά κοίτα γύρω σου και θα σου εξηγηθούν πολλά.

K-Top είπε...

Το μπαστάρδεμα των ειδών μουσικής δεν με ενοχλεί τόσο, μπορώ να το δεχτώ σαν πειραματισμό, στην τελική έτσι βγαίνουν τα καινούρια στυλ.

Αυτό με ενοχλεί είναι η φτηνοδουλειά, το άρπα-κόλλα, το ρηχό. Όλα τα σύχρονα ελληνικά τραγούδια είναι φτηνά καψουροτράγουδα, τον-την παρατάει το έταιρον ήμισυ και καταρρέει το σύμπαν. ΟΚ, κεφάλαιο στη ζωή ο έρωτας, τίποτα άλλο δεν υπάρχει στις ανησυχίες μας σαν λαός?

Γιατί οι U2 λένε για Sunday Bloody Sunday και ο Χατζηγιάννης μιλάει για τηλέφωνα? Και φυσικά υπάρχουν και στην ξένη μουσική φτηνά καταναλωτικά σκουπίδια, αλλά βλέπεις και καλλιτέχνες με ανησυχίες και όραμα που βγαίνει μέσα στα τραγούδια τους.

Αλλά φαίνεται και στη μουσική μας και στους καλλιτέχνες μας έχει περάσει το "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και και ό,τι αρπάξει ο κώλος μας". Αυτό ενδιαφέρει τους πολλούς, αυτό σερβίρουν οι σεφ.

Δεν είμαι αυτός που θα κρίνει τα ενδιαφέροντα κανενός, μπορώ όμως να κρίνω τον κόσμο-κοινωνία που ζω. Και για την κοινωνική κατάσταση (αντιλήψεις, συμπεριφορά, κουλτούρα) φταίνε σχεδόν πάντα οι πολλοι.

ανεστης είπε...

@atron
Ρίξε μια ματιά σε
αυτό
Μάλλον σε ενδιαφέρει

Ανώνυμος είπε...

Συνδέοντας το post αυτό με το post για το κυνήγι, θα ήθελα να πω ότι, τελικά, σε αυτή τη χώρα, ενοχλούμαστε όταν κάποιος λέει ξεκάθαρα αυτό που πιστεύει: η λαλακία της υπόθεσης είναι ότι αν αρχίσεις να κάνεις κριτική σε κάτι που δε σ' αρέσει, σου την πέφτουν όλοι, ότι είσαι ελιτιστής και ότι δε σέβεσαι τα δικαιώματα των άλλων. Και κανείς δε λέει ότι, π.χ. η Ιερά Οδός και οι γύρω δρόμοι έχουν μετατραπεί σε άβατο ακόμα και για τους κατοίκους της περιοχής από τα μπουζουκομάγαζα και τη συμπαραμαρτούμενη κατάσταση (παρκαδόροι, μπράβοι, κλπ). Όπως κανείς απ' όσους υποστηρίζουν το "δικαίωμα" του κυνηγιού δε λέει για τους πεταμένους δώθε-κείθε κάλυκες μες στα δάση, τις δολοφονίες προστατευόμενων ειδών, τις λοιπές καταστροφές που οι κυνηγοί προκαλούν στο φυσικό περιβάλλον. Αλλά, ξέχασα, από αυτά θα μας προστατεύσει πλέον η Αγροφυλακή (τι να κάνουν, αλήθεια, αυτά τα παιδιά;). Και, συμφωνώ με τον Atron, για την παπαροεπιχειρηματολογία των κυνηγών, η οποία στην ουσία είναι ίδια με την παπαροεπιχειρηματολογία των "οπαδών" της σκυλοπόπ. Εν κατακλείδι, όλοι, όταν ζορίζονται, πετάνε διάφορα "τσιτάτα" περί δικαιωμάτων και δημοκρατίας και για τους υπόλοιπους... γαία πυρί μειχθήτο.

ανεστης είπε...

Εμ βέβαια, αυτά είναι συμπτώματα μιας απορυθμισμένης κοινωνίας που μόνιμα βλέπει δικαιώματα και ποτέ υποψρεώσεις (διότι κανείς δεν ανάγκασε κανένα να δει και υποχρεώσεις).