23/5/11

Να συζητήσουμε την κατάργηση πολιτικών νεολαιών;

Ο μεταπολιτευτικός κύκλος έκλεισε. Τα κόμματα καλώς ή κακώς κυριάρχησαν σε στην πολιτική και κοινωνική ζωή, ρυθμίζοντας μια τεράστια γκάμα καθημερινών ζητημάτων.
Αλλά εδώ και κάμποσο καιρό η παραγωγή πολιτικής έχει ανασταλεί.
Στα δύο μεγάλα κόμματα έχουν ξεμείνει ακόμα και απο ουσιαστικές ιδεολογικές διαφορές, που θα δικαιολογούσαν έστω μια κάποια πόλωση, επι του πιο κατάλληλου σχεδίου για τη σωτηρία της χώρας (λεμε τώρα).

Δείτε τώρα αυτό (αν και πιθανότατα το έχετε δει):



Απο την ευρύτερη αριστερά η θέση που αρθρώνεται "μεταξύ μας", δηλαδή το να καταργηθούν οι κομματικές νεολαίες χαρακτηρίζεται (φυσικά) φασιστική. Σιγά το δύσκολο άλλωστε. Διότι αν κάποιος θα ήθελε να δει τα πράγματα αποστασιοποιημένα, θα έλεγε πως (στη θεωρία), μιά χαρά είναι η ύπαρξη κομματικών νεολαιών, φοιτητικών, μαθητικών κλπ. Άλλωστε στις δικές μου μέρες ήταν η απαραίτητη δημοκρατική κατάκτηση για να μάθει ο νεολαίος να σκέφτεται πολιτικά, να λειτουργεί συλλογικά.

Αρχίδια μάντολες! (x'cuse my french).

Σήμερα δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο πρέπει να υπάρχουν οι κομματικές νεολείες. Και δεν το λέω αυτό λόγω του αίσχους των πανηγυρισμών των «παιδιών» της Ν.Δ. για κάποιες εκλογές (ούτε καν με ενδιαφέρει να μάθω λεπτομέρειες). Δεν είναι καν αποκλειστικό προνόμιο των γαλάζιων αυτό το κατάντημα. Το λέω επειδή πέρα απο τη στρατολόγηση και εκπαίδευση κομματικών κλώνων, οι νεολαίες δεν έχουν πια κανένα λόγο ύπαρξης πέρα απο τα δείχνουν την κατάντια του πολιτικού μας κατεστημένου, της κομματικής αφασίας και διαφθοράς μέσω του τρόπου που διαλλέγονται τα κομματικά του τέκνα. Και να θέτουν υπο ομηρία ολόκληρη τη λειτουργία των ΑΕΙ.

Μα... το δικαίωμα του πολιτεύεσθαι;
Βεβαίως! Όταν κάποιος είναι σε φάση να αναμιχθεί στα κοινά και επιθυμεί να ταυτιστεί με πολιτικό σχηματισμό, μπορεί κάλλιστα να συμμετέχει στα κανονικά κομματικά όργανα (αυτά των ενηλίκων). Στο κάτω-κάτω μόνο καλό μπορεί να κάνει αυτή η ομογενοποίηση με τους ενήλικους κομματικούς. Ή θα γίνει «νεανικός» ο λόγος των πολιτικών ή θα ξυλοποιηθεί αυτών των νεολαίων. Ο ισχυρότερος θα επικρατήσει.

Αλλά σίγουρα το αίσχος των κομματικών νεολαιών που μέχρι στιγμής δεν έχει συνεισφέρει σε τίποτα θετικό πρέπει να σταματήσει. Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθήσω να αραδιάσω τα χάλια που παρατηρούνται στα ΑΕΙ από τις φοιτητικές νεολαίες: Στρατολόγηση των φοιτητών σε επίπεδο υποδοχής και εγκατάστασης των φοιτητών (πλήρης υποκατάσταση του ιδρύματος), συναλλαγές στις εκλογές, αδυναμία συνεννόησης στα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, ξύλο (πολύ) και πάει λέγοντας.

Αν πιστεύουν τα κόμματα πως μια τέτοια εκδοχή θα ήταν ανατριχιαστική για την ποιότητα της δημοκρατίας μας, ας δουν αυτά που βλέπουμε εμείς οι υπόλοιποι, ας βάλουν το χέρι στην καρδιά και ας ομολογήσουν πως οι μόνες πιθανότητες είναι οι παρακάτω:

1. Απαγόρευση κομματικής δραστηριότητας εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων (φασίστα, μεταξικέ Ανέστη!)

2. Διάλυση των κομματικών νεολαιών και λειτουργία αποκλειστικά των "κανονικών" κομμάτων.

3. Διάλυση των νεολαιών και επαναδημιουργία με αυστηρότατους και απαρέγκλητους κανόνες λειτουργίας που να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη διεξαγωγή εκπαιδευτικού έργου των ΑΕΙ.

4. [συμπληρώστε το κενό]


Οποιαδήποτε προσπάθεια να παρουσιαστεί η κατάσταση που επικρατεί τώρα ως "βατή" και "υποφερτή" θα είναι απόδειξη της έλλειψης επαφής με την πραγματικότητα (το μικρότερο κακό), έως βαθύτατα ύποπτη υποκρισία (που είναι και η βεβαιότητά μου).
Πάντως το κόμμα που θα κάνει πρώτο το βήμα, θα είναι σίγουρο πως θα προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στον τόπο.

Υ.Γ Μετά τις φοιτητικές εκλογές ο Αντώνης Σαμαράς, επισκέφθηκε τα γραφεία της ΔΑΠ για να τους συγχαρεί για τη νίκη και είπε “Αποδείξατε ότι η νεολαία είναι σκεπτόμενη”.

11 σχόλια:

αντωνης είπε...

Καλησπερα Ανεστη.
Συμφωνω με ολα, το 3 λιγακι με μπερδεψε.
Γνωμη μου ειναι οτι δεν ειναι πλεον απαραιτητο να συνδιοικουν οι φοιτητες στα ΑΕΙ ή στα ΤΕΙ.

*ΔΑΠ ειναι, οχι ΔΑΚΕ.

ανεστης είπε...

Προσπαθούσα να περιγράψω ένα (ουτοπικό βεβαίως) μοντέλο όπου οι νεολείες έχουν ένα αυστηρότατο κώδικα συμπεριφοράς που τους υποχρεώνει να λειτουργούν μόνο με τρόπο που να μη παρεμποδίζει τη λειτουργία των ΑΕΙ. Και φυσικά να απαγορεύει τη συνδιοίκηση και τα παιχνιδάκια και τις συναλλαγές με τους καθηγητές.

Αυτά δεν μπορούν να συνιστούν καμία εκπαιδευτική διαδικασία. Ειδικά όταν αλλοιώνεται μέσα απο τη συναλλαγή ο χαρακτήρας τους ίδιου του εκπαιδευτικού ιδρύματος.

αντωνης είπε...

Εφοσον ομως γινουν το 1 και το 2, το 3 ειναι περιττο γιατι οι μεμονωμενοι φοιτητες δεν θα υπαρχει τροπος να συνδιοικουν.

ανεστης είπε...

Είναι πιθανότητες, άρα "ή" το ένα "ή" το άλλο.
Δεν είναι βήματα. :)

αντωνης είπε...

Προτιμω το 1 τοτε.

ανεστης είπε...

@αντωνης
Δε θα πεις γιατί;

αντωνης είπε...

Διοτι πολλοι, αν οχι ολοι, χρησιμοποιουν την κομματικη τους ιδιοτητα για την προσωπικη τους ανελιξη και μονο και καθολου δεν τους ενδιαφερει η λειτουργια των πανεπιστημιων.

ellinaki είπε...

Μα είναι ποτέ δυνατόν να καταργηθεί ο μηχανισμός παραγωγής κομματόσκυλων; Είναι σα να ζητάς από μία μητέρα να θανατώσει το παιδί της ό,τι και αν κάνει το τελευταίο.

Και στην τελική, οι κομματικές νεολαίες είναι ένα πεδίο στο οποίο συμφωνούν όλες οι πολιτικές δυνάμεις. Η Αριστερά χαίρεται γιατί έχει υψηλά ποσοστά και πεδίο δράσης, και οι υπόλοιποι ψαρεύουν νέους κομματάρχες. Άρα για την πραγματική απαράδεκτη εικόνα, όλοι κάνουν μόκο.

Unknown είπε...

Θα προτιμήσω την πρώτη επιλογή. Το δεύτερο είναι υπερβολικά αυταρχικό(μη πάμε στο άλλο άκρο) και το τρίτο μη εφαρμόσιμο σε πραγματικά πλαίσια.

ανεστης είπε...

@ellinaki
Το μόνο που χρειάζεται είναι μια αλλαγή στον τρόπο που εκλέγονται οι διοικήσεις των ΑΕΙ. Αν η κομματική σκοπιμότητα αφαιρεθεί σε έναν απο τους κρίκους της αλυσίδας και βρεθεί και η θέληση απο το "μη περαιτέρω" (που έχει φτάσει), ε τότε μπορεί να μην καταργηθούν οι νεολαίες αλλά μπορεί να ανασταλεί η πρόστυχη δραστηριότητά τους στα παν/μια.

ανεστης είπε...

@antonios
Υποθέτω πως οτιδήποτε απ αυτά κι αν γίνει θετικό θα είναι.