19/9/07

Καλός ο Γιώργος αλλά δεν έχει...



...στόμφο!


Να το ζητούμενο με τις ατέλειωτες κουβέντες που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ για την επόμενη μέρα. Η αμείλικτη λέξη, ο όρος-κλειδί: «Στόμφος».
Όταν λίγα κείμενα πιο κάτω έλεγα ότι ο ΓΑΠαπανδρέου θα ήθελε περισσότερο να είναι ένας ξυλοκόπος παρά πολιτικός αρχηγός, εννοούσα ακριβώς αυτό. Δεν νοείται πολιτικός αρχηγός χωρίς στόμφο. Αν δεν έχεις στόμφο, δεν κάνεις και δεν κάνεις επειδή δεν πουλάς. Οι καλύτεροι πωλητές δεν πουλάνε προιοντικά χαρκτηριστικά, πουλάνε την εικόνα ενός ανθρώπου "που ξέρει". Και για να βγάλεις αυτή την εικόνα πρέπει να έχεις ...(δικό σας): "Στόμφο"! έτσι μπράβο...

Ο Καραμανλής δεν έχει καμία ιδιαίτερη ρητορική, ούτε λόγος να γίνεται για στρατηγική, για πρόγραμμα. Αλλά αποστηθίζει αυτά που λεει και τα απαγγέλλει με αυτή την απίστευτη παντομίμα των χεριών επειδή του είπαν να έχει στόμφο.
Ο Πολύδωρας δεν έγινε υπουργός επειδή έχει κάποια ιδιαίτερη γνώση διοίκησης. Έγινε επειδή έχει στόμφο.
Ο ΓΑΠ λοιπόν χάνει πάρα πολύ σ’ αυτό σε σύγκριση με τον Βαγγέλη. Ο Βαγγέλης ξέρει άριστα ελληνικά, μπορεί να παραγγείλει τηγανητά καλαμαράκια σαν να διαβάζει εργασία για ντοκτορά! Και επιπλέον χρησιμοποιεί και τα χέρια του πιο σωστά. Δεν αναπαριστά τις λέξεις σαν τον Κώστα, αλλλά υπογραμμίζει τις σημαντικές λέξεις του σαν να τις κάνει bold.




Και ο Έλλην σέβεται τρία πράγματα: Το χρήμα (δεν εκτιμάει τον κάτοχό του αλλά υποκλίνεται στα λεφτά του), το στόμφο (αλλά όχι το ύφος που μπορεί να παρερμηνευτεί σε δική του υποτίμηση) και ότι δεν καταλαβαίνει («δεν κατάλαβα Χριστό, αλλά δείχνει να το κατέχει το θέμα»). Αν τα δύο τελευταία συνδυάζονται, ακόμα καλύτερα.


Ο Βαγγέλης λοιπόν έχει στόμφο. Και αυτό ίσως να είναι αρκετό για να αντισταθμίσει την έλλειψη πλάνου ή και πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Ο κόσμος θα αγοράσει στόμφο, όχι καλοσύνη, ανθρωπιά και όλα όσα υποτίθεται ότι έχει ο ΓΑΠ. Και αυτό μπορεί να ξαναφέρει το κόμμα στην εξουσία που είναι και το ζητούμενο για τους πράσινους. Άλλωστε δεν μπορείς να λέγεσαι κόμμα εξουσίας και να τη βλέπεις με το κιάλι. Ο Γιώργος λοιπόν, το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να έχει ο Καραμανλής ώστε να μην είναι υποχρεωμένος να εργάζεται και να κυβερνά, είναι ήδη καμένο χαρτί. Δεν μπορεί να ξαναοδηγήσει το κόμμα του σε άλλες εκλογές με τόσο πληγωμένο κύρος.
Τώρα αν αναλάβει ο στόμφος του Βαγγέλη, που θα υπερισχύσει του Κώστα, ο τελευταίος βλέποντας τα σκούρα, θα αναγκαστεί να κυβερνήσει, να βγει απο το σπίτι. Μπορεί δηλαδή τελικά ο Βαγγέλης να μας βγει σε καλό.
Αν φυσικά υποθέσουμε πως είναι καλό το να κυβερνά ο Κώστας!

11 σχόλια:

Klapsiara είπε...

Εχεις απόλυτο δίκιο! Μου εκανε τρομερή εντύπωση κατα τη διάρκεια των προεκλογικών ομιλιών της ΝΔ ο τρόπος που χρησιμοποιούσε τα χέρια του ο Καραμανλής. Αυτή ειναι η επικοινωνιακή πολιτική που γουστάρει τελικά ο Ελληνας.

K-Top είπε...

Ναι.. ο Βενιζέλος μπορεί να συσπειρώσει και να σώσει το ΠΑΣΟΚ. Το κακό ΠΑΣΟΚ όμως... ο όμοιος στον όμοιο λένε, και δεν θέλω ούτε να σκεφτώ το ενδεχόμενο για το ποιά άτομα θα αποτελέσουν τα πρωτοπαλήκαρά του και τι εξουσίες θα τους δώσει.

Το ότι ο Γιώργος ήταν πολύ soft για τον ελληνάρα, δεν σημαίνει ότι μπορούμε να δίνουμε εξουσία οικιοθελώς στον κάθε τραμπούκο. Εκτός και αν πετάξουμε λευκή πετσέτα, αποδεχτούμε το νεοέλληνα και αποφασίσουμε απλά να επιβιώνουμε παρασιτικά ανάμεσά τους.

Welcome to the dark age...

ανεστης είπε...

Οι έρευνες κοινής γνώμης όμως είναι αδυσώπητες. Ο Βενιζέλος είναι πολύ μπροστά. Και το θέμα πια είναι αν το ΠΑΣΟΚ έχει το σθένος (και τον χρόνο) να αντιπαλέψει μια τόσο δημοφιλή υποψηφιότητα με ένα εναλλακτικό πρόσωπο που πρέπει να παλέψει ακόμα μερικά χρόνια για να κατατήσει τα εχέγγυα. "Εδώ σε θέλω κάβουρα να περπατάς στα κάρβουνα" που έλεγε και η γιαγιά μου...

.liketobite είπε...

Υπάρχει όμως και μια άποψη που λέει πως ο Ευάγγελος είναι πολύ "ξύλινος" για το λαό. Προσωπικά θα συμφωνήσω ως προς τη δεινή ρητορική του, αλλά έχω και κάποιες ενστάνσεις ως προς το περιεχόμενό της: Πόσο κατανοητά είναι αυτά που λέει για τον απλό λαό; Ο κόσμος δεν θέλει να ακούει διπωματικές εργασίες αλλά μεστά και σαφή λόγια. Επίσης ήταν μεν πολύ έξυπνο να βγει και να δηλώσει "παρών" τη κρίσιμη αλλά και ανύποπτη δεδομένη στιγμή που ο κόσμος περίμενε έναν ηγέτη να πάρει τα πράγματα στα χέρια του, αλλά από την άλλη μπορεί να θεωρηθεί και "ανέντιμη" πράξη εκ μέρους του, δεδομένου ότι παίζεται η ενότητα του κόμματος τους. Μεγάλο ρίσκο δεν είναι;

zouri1 είπε...

για την πολιτικη της μαζας,ο Βενιζελος ειναι μια χαρα.Ο Γιωργος ηθελε σκεφτομενους και ηρεμους.

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Τι το ψαχνετε;;;Στο Πασοκ τα πραγματα θα γινουν ετσι οπως θελουν οι μεγαλοεκδοτες...

Ανώνυμος είπε...

Η πιο ρεαλιστική από όσες αναλύσεις διάβασα ως τώρα για το θέμα.
Ναι, ενδεχομένως ο στόμφος του Βενιζέλου να απωθήσει κάποιους, αλλά πιστεύω πως οι περισσότεροι θα γοητευθούν από την επίδειξη δύναμης του επιθετικού του λόγου. Αυτή τη δύναμη που καταλαβαίνουν τα πλήθη, τουλάχιστον.
Θα διαφωνήσω, ίσως, με τον zouri1: φαίνεται πως και οι σκεπτόμενοι απογοητεύτικαν από τον Παπανδρέου. Ίσως δεν κατάφερε ή δεν τόλμησε να στραφεί ιδιαίτερα σ'αυτούς. Η επιλογή Λαλιώτη -ας πούμε- δεν είναι ακριβώς αυτό που θα κερδίσει τους σκεπτόμενους που σιχάθηκαν το λαϊκίστικο και αλλαζονικό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ.
Κινήθηκε μεσοβέζικα, προσπαθώντας να τους ικανοποιήσει όλους. Έτσι, όμως, έμεινε στο "middle of the road" και δεν ταυτίστηκε με κανέναν.

Μακάρι να υπάρξει και άλλη υποψηφιότητα, μα δεν το βλέπω. Και, εδώ που τα λέμε, οι λοιποί "συνήθεις ύποπτοι" δεν εμπνέουν ιδιαίτερα.
[Αλήθεια, κάποτε ήταν στα πάνω του ο Χρυσοχοϊδης αλλά πάει καιρός και δεν φαντάζομαι πως υπάρχει ρεύμα να τον στηρίξει]

μαριάννα είπε...

Αυτό που αποκαλείς στόμφο, είναι η αμεσότητα. Αμεσότητα λείπει από το Γιώργο, που την διαθέτει ο Καραμανλής. Ο Γιώργος όταν είναι ο εαυτός του, είναι απείρως καλύτερος από την εικόνα που βλέπετε. Κατασκευασμένα είναι όλα από τα συγκροτήματα και θα συμφωνήσω απόλυτα με τον ΠΡΕΖΑ TV. Ούτε ο Βενιζέλος την έχει όμως. Ο Βενιζέλος τρομάζει. Βγάζει σκληράδα και ακαμψία, όχι αμεσότητα. Ο Καραμανλής μπορεί να μιλήσει και με τη γιαγιά και να το παίξει λαϊκός. Ο Μπένι μπορεί; Να γελάσω;
Απορώ πώς υπάρχουν θαυμαστές μιας τόσο άκαμπτης και κουραστικής ευγλωττίας. Επειδή δε, είδα στο μπλογκ του, τις δηλώσεις υποταγής κάποιων θαυμαστών του, οι οποίοι ανάθεμα και καταλαβαίνουν τίποτα από τον ξύλινο, ρητορικό του οίστρο, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο απαίδευτος πολίτης, θαυμάζει αυτό που δεν μπορεί να κατανοήσει. Ακόμα κι αν λέει βλακείες. Σαν τους στρατιωτικούς που έβγαζαν λόγους ακατάληπτους, σε καθαρευουσοαρχαΐζουσα και οι ανεγκέφαλοι θαυμαστές τους ένιωθαν δέος.
Ένας άλλος μύθος είναι τα «κακά ελληνικά» του Παπανδρέου. Και μάλιστα το διάβασα και άθελά μου το χλεύασα, γιατί αυτοί που του το καταλογίζουν, αν διορθώσεις κείμενό τους, θα πάθουν σοκ από τα λάθη που θα τους βρεις.
Τα ελληνικά του ΓΑΠ είναι εξαιρετικά. Απλά ο άνθρωπος δεν είχε το χάρισμα της ρητορικής και ως σεμνός και ανασφαλής που είναι, μην ξεχνάτε από ποιόν πατέρα και ποιόν παππού προέρχεται και τι ΒΑΡΥ ΦΟΡΤΙΟ, κουβαλά αυτός ο άνθρωπος. Σε όλη του τη ζωή να προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι αντάξιός τους. Δεν αντέχεται.
Έκανε λοιπόν κάποια σαρδάμ, όχι από άγνοια της ελληνικής γλώσσας, την οποία ως δασκάλα της, μπορώ να πω όχι ότι την κατέχω, γιατί η ελληνική γλώσσα δεν μαθαίνεται κι όποιος το ισχυριστεί είναι ανόητος, αλλά ότι μπορώ να κρίνω αν κάποιος μιλά καλά ελληνικά ή όχι. Ο ΓΑΠ μιλάει πάρα πολύ καλά ελληνικά λοιπόν. Και όσοι κρίνουν την ταραχή του και τα σαρδάμ του τρακ, κακά ελληνικά, είναι αδαείς.
Σαφέστατα όμως και προτιμώ τα άμεσα και ειλικρινή ελληνικά, με το ανθρώπινο τρακ, από τη νομικίστικη ρητορική ευγλωττία. Και σε τελική, το τρακ δείχνει ήθος και τσίπα. Η ξερολιά, το σάρωμα και η επίπλαστη άνεση, του δείτε με πόσο ικανός είμαι, με απωθεί.
Ελληνικά κακά, ήταν τα ελληνικά του Σημίτη. Όχι του Γιώργου. Προς αποκατάστασιν της αληθείας και κατάρριψη της ηθελημένης διάδοσης του βολικού μύθου, στον οποίον τσιμπάνε οι αφελείς.

Ευτυχείτε! :)

Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ είπε...

Δεν θα διαφωνήσω ότι ο Γιώργος πάσχει από άνεση λόγου και αμεσότητας, στόμφο όπως λεει ο Ανέστης. Για μένα όμως αλλού είναι το ζήτημα, δεν τις έχασε τις εκλογές για αυτό το λόγο. Κατά τη γνώμη μου το ΠΑΣΟΚ είναι ένα καράβι χωρίς προορισμό. Ας χαράξει πρώτα ρότα και μετά ας βρει καπετάνιο ή ας βρει έναν καπετάνιο που θα θέσει νέους προορισμούς. Είναι ζήτημα πολιτικής και όχι προσώπων. Καλύτερα τα έλεγε ο Σιμίτης από τον Γιώργο; Δεν νομίζω. Είχε όμως ένα στόχο (δεν κρίνω πόσο ουσιαστικός η σημαντικός ήταν) τον λεγόμενο "εκσυγχρονισμό". Με άλλα λόγια στην πολιτική πρέπει να προτείνεις κάτι νέο που να είναι όμως και χειροπιαστό ή στην τελική να πείσεις τον κόσμο ότι είναι σημαντικό. Το "άλλαξέ τα όλα" με μπλα μπλα και χωρίς καμμία επι της ουσίας ανανέωση ή πρακτική όσο καλά κι αν το πουλήσεις κανείς δεν θα πειστεί, όταν μάλιστα έχεις και το βάρος προηγούμενων κυβερνήσεων κτλ. Όλα τα άλλα περί καλών ελληνικών και σαρδάμ είναι απλά οδοντόκρεμες σε ένα δόντι που θέλει απονεύρωση.

ανεστης είπε...

Περάσαμε προ πολλού την εποχή της πολιτικοποίησης των πολιτών όπου την διαφορά την έκαναν προγράμματα. Στην τηλεοπτική μας δημοκρατία τις εκλογές τια παίρνει όποιος "γράφει καλύτερα" στο γυαλί (που πλέον είναι TFT και Plasma). Οταν λέμε "γράφει" εννοούμε όλο το πακέτο. Με σλόγκαν, με τσιτάτα, με χειρονομίες. Ακόμα και χωρίς πρόγραμμα, ακόμα και χωρίς δεσμεύσεις συγκεκριμένες. Δεκτά όλα όσα λές Μαριάννα μου αλλά επιμένω οτι μια δέσμευση με ανασφαλή φωνή είναι σαν να μην έγινε ποτέ. Ένα σύνθημα με σίγουρη φωνή και διανθισμένη με επικοινωνιακούς φιόγκους εκλαμβάνεται ως δέσμευση ακόμα κι αν δεν είναι. Φοβάμαι οτι είναι αμείλικτη η εποχή σε οτι αφορά την ήττα της ουσίας απο το στυλ. Φοβάμαι επίσης οτι τη διαφορά δεν την κάνει πια το μέλος του ΠΑΣΟΚ αλλά η κοινωνική πίεση (ΚΑΙ απο τα "συγκροτήματα" αν θές) που δεν θέλουν να χάσουν άλλη τετραετία.

Προσωπικά φίλοι μου, θα ήμουν πολύ ευτυχής να έβλεπα οτι ο χρόνος της αντιπολίτευσης ΠΑΣΟΚ θα ήταν παραγωγικός με όσους πολιτικούς. Αυτό δεν έγινε, οπότε στερεί άλλοθι απο τους υποστηρικτές του ΓΑΠ. Ούτε τώρα θα γίνει φυσικά ακόμα και με Μπένι, αλλά βάζω στοίχημα αν πάρει την εξουσία του κόμματος, θα δημιουργήσει την ψευδαίσθηση οτι έγινε(!).
Τι λέτε;

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ, ανέστη.