Χιλιάδες μοναχοί διαδήλωσαν και συνεχίζουν να διαδηλώνουν στη Μυανμάρ κατά της τοπικής χούντας. Μέχρι στιγμής αυτή η κινητοποίηση των βουδιστών μοναχών, φαίνεται να είναι η σοβαρότερη και ίσως αποτελεσματικότερη πράξη αντίστασης εδώ και χρόνια ενώ η βίαιη καταστολή από τις δυνάμεις ασφαλείας κινητοποιεί την παγκόσμια κοινότητα, όπως έγινε με το δικό μας "Πολυτεχνείο".
Και δείχνει ταυτόχρονα ότι η θρησκεία δεν είναι αποκομμένη από τη ζωή, από τις αξίες από την αξιοπρέπεια.
Δεν ξέρω αν αυτοί οι μοναχοί είχαν διάβασμα ή όχι, αλλά φαίνεται να ξέρουν περισσότερα από κάποιους δικούς μας που σε ανάλογους καιρούς διάβαζαν τα –λάθος όπως φαίνεται- συγγράμματα...
Τα άνομα κέρδη που απεκτήθησαν με την είσπραξιν μισθών και σιτηρεσίων για στρατεύματα που ουδέποτε είχαν στρατολογηθή και η απονομή του βαθμού του συνταγματάρχη σε φαρμακοποιούς και του καπετάνιου σε ιπποκόμους και τσιμπουξήδες, αποδιοργάνωσε τις στρατιωτικές δυνάμεις της Ελλάδος. Θαρρούσες πως οι στρατιώτες είχαν ξεχάσει τον πόλεμο με το Σουλτάνο, και μοναδική τους σκέψις, λες και ήταν η εντρύφηση στην πολυτέλεια των φανταχτερών αμφιέσεων και των λαμπρών όπλων. Τα χρήματα που εισρεύσανε στην Ελλάδα από τα δάνεια, δημιουργήσανε ξαφνικά μια ζήτηση αλβανικών ειδών. Τα παζάρια της Τριπολιτσάς και του Ναυπλίου, του Μεσολογγίου και των Αθηνών, είτανε γεμάτα απο χρυσοκέντητα γελέκια, επίχρυσα γιαταγάνια και ασημοκεντημένες πιστόλες. Απο τα Γιάννενα και τη Θεσσαλονίκη, συρρέανε διαρκώς ραφτάδες. Πάλες, πιστόλες και καρυοφίλια πλούσια στολισμένα διαμετακομίζονταν συνεχώς απο τα Επτάνησα σαν αντικείμενα εμπορίου μεταξύ Αλβανίας και Μοριά. Τα άρματα και η φορεσιά ενός παλληκαριού, μίμηση της φορεσιάς των Τόσκηδων της νοτίου Αλβανίας, συχνά στοιχίζανε 50 λίρες. Η στολή του Χιλίαρχου ή του στρατηγού με τα φανταχτερά φάλαρα του αλόγου του, κατά κανόνα ξεπερνούσε τις 300 λίρες.
Τα ποσά αυτά προέρχονταν από τα δάνεια, που τα αφαιρούσαν από τις ανάγκες της πατρίδος. Ήτανε γενική κατακραυγή ότι η Ελλάδα κινδύνευε να καταστραφεί από τις απίθανες αυτές σπατάλες.
G. Finley, «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως»
Και όμως δεν είχε περάσει ούτε έτος αφ’ ότου ήλθον εις την Ελλάδα τα χρήματα του δεύτερου δανείου, όταν την 7ην Απριλίου 1826 η εθνική Γ΄ Συνέλευσις των Ελλήνων, εψήφιζε να ανοιχτεί νέον δάνειον 1000.000 ταλλήρων, δια να χρησιμεύσει δια το μέλλον μόνον εις τροφάς και μισθούς του στόλου, εις επισκευήν και τροφάς δια το Μεσσολόγγιον και εις τα έξωθεν αυτού συστηθησόμενα στρατόπεδα. Αλλά πριν ξηρανθή η μελάνη δια της οποίας εγράφη το ψήφισμα τούτο, το Μεσσολόγγιον έπεσε. Εκατόν χιλιάδες τάλληρα λοιπόν ήσαν αρκετά δια να σωθεί το προπύργιον εκείνο.
Η ελληνική κυβέρνησις αν και διεχειρίσθη κατα το δωδεκάμηνον που επέρασεν, ένα εκατομμύριον περίπου ταλλήρων, δεν ημπορούσε να εξοικονομήση εξ αυτών εκατόν χιλιάδας απο τα οποίας εξηρτήθη η τύχη της Ελλάδος.
Κ. Παπαρρηγόπουλος «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»
Τα αποσπάσματα είναι απο το βιβλίο του Β. Τσιμπιδάρου "Το 1821 χωρίς δάφνες και στέφανα"
Θέλετε να μιλήσουμε για ιστορία; Ας μιλήσουμε λοιπόν! Σε ποιο σχολικό βιβλίο ή σε ποια τάξη διδάσκονται αυτές οι ιστορικές αλήθειες που θα μας βοηθούσαν να εντοπίσουμε τα κακά της ράτσας μας και να καταφέρουμε να αλλάξουμε κι εμείς οι ίδιοι; Μέχρι πότε το μέλημα του μαθήματος της ιστορίας θα είναι να συντηρούμε τις δάφνες μας και το πόσο αδικηθήκαμε από τους ξένους, τους άλλους όταν εμείς οι ίδιοι διαχρονικά είμαστε οι χειρότεροι εχθροί μας; Τίποτα δεν άλλαξε, παρά το γεγονός ότι μεγαλώσαμε με τα μυαλά φουσκωμένα από ηρωισμούς.
Απλά τα δάνεια του τότε, τώρα λέγονται ΚΠΣ, οι πιστόλες Porche Cayenne και οι ιπποκόμοι που έγιναν στρατηγοί, τώρα λέγονται "δικά μας παιδιά".
Λοιπόν παιδί μου άκου! Αν η κυβέρνηση εκλεγεί με ισχνή πλειοψηφία, τότε να ξέρεις ότι μας έσφαξαν οι Τούρκοι. Αν εξασφαλίσει ισχυρή αυτοδυναμία, τότε «συνωστισμός και στριμωξίδι και που και που κανα βρισίδι»... Οπότε πάρε δύο βιβλία ιστορίας στη σάκα σου και ανάλογα με το τι γίνεται στη βουλή, ανάλογα με το αν η ΝΔ θα χρειάζεται στήριξη και συμμαχία από το ΛΑΟΣ, θα σου λεει ο δάσκαλος ποιο θα βγάζεις.
Αυτή είναι η πολιτική σήμερα παιδί μου, το τι θα διδάσκεσαι θα αποφασίζεται από την κάθε μικροπολιτική σκοπιμότητα που σήμερα είναι αυτή, αύριο θα είναι μια άλλη. Όταν η προηγούμενη υπουργός έλεγε ότι το βιβλίο που ελέγχθηκε και διορθώθηκε «θα μοιραστεί κανονικά», δεν ήξερε το εκλογικό αποτέλεσμα ούτε οτι δεν θα εκλεγεί η ίδια. Τώρα έχουμε νέο υπουργό ο οποίος έχει και πολύ καλές σχέσεις με την εκκλησία, οπότε τώρα θα (ξανα)μάθεις ότι υπήρξε και “κρυφό σχολειό”! Η ουσία, η επιστημονική αλήθεια, είναι έννοιες θολές και δυσδιάκριτες, δεν είναι και ιδιαίτερα δημοφιλείς στη σημερινή τηλεοπτική δημοκρατία. Σήμερα μετράει το πόσο πολύ φωνάζεις, το πόσο θόρυβο κάνεις και αν αναγορεύεις αυτό που εξυπηρετεί την ατζέντα σου σε μείζον. Διαφορετικά ο κόσμος δεν θα ψήφιζε ένα κόμμα που έκανε σημαία τον επαγγελματικό πατριωτισμό και θα προκαλούσε τεράστιο πολιτικό κόστος στην κυβέρνηση που θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει σχολικά βιβλία σαν μέσο πολιτικής συναλλαγής.
Άκουγα στο ραδιόφωνο ένα ιστορικό με αξιόλογα επιχειρήματα απο αυτούς που επιμένουν να μιλούν σιγανά, να μη θορυβούν και άρα να χάνουν (δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του). Είπε λοιπόν πως γι αυτούς που θορυβούν κατά του βιβλίου, δεν έχει καμία σημασία αν αναφέρεται ή όχι ο τυραννοκτόνος Αριστογείτων, δεν έχει καμία σημασία αν τα παιδιά δεν διδάσκονται με την συγκεκριμένη ιστορία του Αριστογείτονα τη σημασία της προάσπισης της Δημοκρατίας. Δεν εξετάζεται λοιπόν αν αναπτύσσεται δημοκρατικό φρόνημα, αν η ιστορία γίνεται μάθημα εκπαίδευσης πολιτών. Αυτό που έχει σημασία είναι να αναγράφονται γεγονότα που συντηρούν το μίσος και την καχυποψία με την Τουρκία. Αυτή η επιλεκτική αντιμετώπιση, είναι προφανές πως εξυπηρετεί συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα, είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι έδωσε ρεύμα στους εθνικιστές που άρχισαν να χρησιμοποιούν τα δοκιμασμένα από όλα τα απολυταρχικά καθεστώτα φοβικά σύνδρομα προκειμένου να ισχυροποιήσουν τη θέση τους. Δεν αποτυπώνεται αρκετά σ’ αυτό το βιβλίο για τα παιδιά του Δημοτικού το πόσο πολύ σφαγήκαμε! Δεν διαπαιδαγωγεί αυτό το βιβλίο νέους ιντερνετομάχους απο αυτούς που σπαταλάνε ώρες ολόκληρες σε πόλεμο πληκτρολογίου και βρισιάς με τους Τούρκους ομολόγους τους για το ποιος αδίκησε περισσότερο τον άλλο.
Ενημερωτικά πάντως να σου θυμίσω παιδί μου πως την απόφαση της κυβέρνησης να μη μοιράσει το βιβλίο, έσπευσαν να χαιρετήσουν οι: αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, νομάρχης Ψωμιάδης, η γνωστή υστέρω που έκανε καριέρα με το βιβλίο και άλλα στοιχεία που χρόνια τώρα μας οδηγούν στην πρόοδο και την επίτευξη όλων των εθνικών μας στόχων
ΝΑΙ, ακόμα υπάρχουν ηλίθιοι που σε συνθήκες μεγάλου κυκλοφοριακού φόρτου, νομίζουν ότι είναι σε πίστα. ΝΑΙ ακόμα δεν μάθαμε να χρησιμοποιούμε τα alarm και τα φυλάμε μόνο για την παράνομη στάση μας. Το αποτέλεσμα είναι στην καραμπόλα να έχουν πάρει επιτυχώς μέρος 6 αυτοκίνητα. ΝΑΙ οι υπεύθυνοι της Αττικής Οδού ακόμα δεν έχουν τοποθετήσει επαρκή σήμανση που έγκαιρα να ειδοποιεί τους στόκους με τα γκάζια ότι μπροστά υπάρχει μποτιλιάρισμα. Ένα Peugeot πίσω μου (με περίπου 120 χλμ/ω) πρόλαβε στο «τσακ» να σταματήσει και να μη πέσει επάνω μου, ενώ η ουρά ήταν ευδιάκριτη από απόσταση και ενώ είχα ανάψει τα alarm. Και ενώ ξέρουν ότι μία (καθημερινή) πλέον καραμπόλα τινάζει στον αέρα τη ροή της κυκλοφορίας, ακόμα δεν έχουν αντιμετωπίσει το θέμα. ΝΑΙ δεν έχουμε ακόμα μάθει να οδηγούμε ενώ έχουμε δικαίωμα να ψηφίζουμε!
Υ.Γ. Και βάζω στοίχημα οτι τα αυτοκίνητα της Αττικής Οδού θα άργησαν να φτάσουν στο σημείο να ελευθερώσουν το δρόμο, αφού και η ΛΕΑ θα ήταν κατηλλειμένη απο τους συνήθεις κρετίνους!
Ενίοτε εμφανίζεται ένα τόσο μοναδικό πλάσμα με μια περίεργη παραπανίσια εγκεφαλική σύναψη και τότε παραδίνεσαι στο θυμικό σου, χαμογελάς και τον αντιμετωπίζεις ως ίσο!
Ομολογώ ότι δεν εκτίμησα την κατάσταση όπως έπρεπε. Δεν φάνηκε από την αρχή η σοβαρότητα της κατάστασης. Νόμιζα ότι τέλος πάντων... δεν είναι και καταστροφή να αναλάβει ένας Βενιζέλος τις τύχες του ΠΑΣΟΚ. Σήμερα που ο συνήθης ψυχοπαθής μπουγελωτής χτύπησε τον Βαγγέλη, άρχισε να φαίνεται το λυκίσιο πρόσωπο κάτω από την προβιά. Τι βγήκε και δήλωσε το άτομο; «Ορισμένοι καταστρέφουν το πολιτικό κεφάλαιο της δημοκρατικής παράταξης. Εγώως μελλοντικός ηγέτης όλης της παράταξης συγχωρώ τους ταλαίπωρους ανθρώπους, συγχωρώ τους επαγγελματίες που γίνονται καθοδηγούμενα όργανα σε μία αθλιότητα, υπονομεύουν την παράταξη, έχουν ευθύνες αυτές που καθοδηγούν και υποθάλπουν αυτή την αντιαισθητική κατάσταση»
Ρε Βαγγέλη, σπέκουλα στην πλάτη ενός κακομοίρη; Πολιτικό παιχνίδι με ένα μουρλό; Τι έγινε σταμάτησες να απευθύνεσαι στο «σκεπτόμενο» πλήθος; Τελικά έχουν δίκιο όσοι μιλάνε για αδίστακτο αριβίστα;
Να το ζητούμενο με τις ατέλειωτες κουβέντες που γίνονται στο ΠΑΣΟΚ για την επόμενη μέρα. Η αμείλικτη λέξη, ο όρος-κλειδί: «Στόμφος». Όταν λίγα κείμενα πιο κάτω έλεγα ότι ο ΓΑΠαπανδρέου θα ήθελε περισσότερο να είναι ένας ξυλοκόπος παρά πολιτικός αρχηγός, εννοούσα ακριβώς αυτό. Δεν νοείται πολιτικός αρχηγός χωρίς στόμφο. Αν δεν έχεις στόμφο, δεν κάνεις και δεν κάνεις επειδή δεν πουλάς. Οι καλύτεροι πωλητές δεν πουλάνε προιοντικά χαρκτηριστικά, πουλάνε την εικόνα ενός ανθρώπου "που ξέρει". Και για να βγάλεις αυτή την εικόνα πρέπει να έχεις ...(δικό σας): "Στόμφο"! έτσι μπράβο...
Ο Καραμανλής δεν έχει καμία ιδιαίτερη ρητορική, ούτε λόγος να γίνεται για στρατηγική, για πρόγραμμα. Αλλά αποστηθίζει αυτά που λεει και τα απαγγέλλει με αυτή την απίστευτη παντομίμα των χεριών επειδή του είπαν να έχει στόμφο. Ο Πολύδωρας δεν έγινε υπουργός επειδή έχει κάποια ιδιαίτερη γνώση διοίκησης. Έγινε επειδή έχει στόμφο. Ο ΓΑΠ λοιπόν χάνει πάρα πολύ σ’ αυτό σε σύγκριση με τον Βαγγέλη. Ο Βαγγέλης ξέρει άριστα ελληνικά, μπορεί να παραγγείλει τηγανητά καλαμαράκια σαν να διαβάζει εργασία για ντοκτορά! Και επιπλέον χρησιμοποιεί και τα χέρια του πιο σωστά. Δεν αναπαριστά τις λέξεις σαν τον Κώστα, αλλλά υπογραμμίζει τις σημαντικές λέξεις του σαν να τις κάνει bold.
Και ο Έλλην σέβεται τρία πράγματα: Το χρήμα (δεν εκτιμάει τον κάτοχό του αλλά υποκλίνεται στα λεφτά του), το στόμφο (αλλά όχι το ύφος που μπορεί να παρερμηνευτεί σε δική του υποτίμηση) και ότι δεν καταλαβαίνει («δεν κατάλαβα Χριστό, αλλά δείχνει να το κατέχει το θέμα»). Αν τα δύο τελευταία συνδυάζονται, ακόμα καλύτερα.
Ο Βαγγέλης λοιπόν έχει στόμφο. Και αυτό ίσως να είναι αρκετό για να αντισταθμίσει την έλλειψη πλάνου ή και πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Ο κόσμος θα αγοράσει στόμφο, όχι καλοσύνη, ανθρωπιά και όλα όσα υποτίθεται ότι έχει ο ΓΑΠ. Και αυτό μπορεί να ξαναφέρει το κόμμα στην εξουσία που είναι και το ζητούμενο για τους πράσινους. Άλλωστε δεν μπορείς να λέγεσαι κόμμα εξουσίας και να τη βλέπεις με το κιάλι. Ο Γιώργος λοιπόν, το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσε να έχει ο Καραμανλής ώστε να μην είναι υποχρεωμένος να εργάζεται και να κυβερνά, είναι ήδη καμένο χαρτί. Δεν μπορεί να ξαναοδηγήσει το κόμμα του σε άλλες εκλογές με τόσο πληγωμένο κύρος.
Τώρα αν αναλάβει ο στόμφος του Βαγγέλη, που θα υπερισχύσει του Κώστα, ο τελευταίος βλέποντας τα σκούρα, θα αναγκαστεί να κυβερνήσει, να βγει απο το σπίτι. Μπορεί δηλαδή τελικά ο Βαγγέλης να μας βγει σε καλό. Αν φυσικά υποθέσουμε πως είναι καλό το να κυβερνά ο Κώστας!
Και μετά την κατάρρευση του κράτους, κερδισμένος βγήκε ο μόνος που δεν είχε καμία σχέση μ’ αυτό. Ο Κώστας Καραμανλής! Που αναμένεται τώρα να κάνει πολύ πιο σκληρή αντιπολίτευση στην νέα κυβέρνησή του. Ή θα βάλουν μυαλό οι υπουργοί από εδώ και πέρα ή οι κύκλοι του μεγάρου Μαξίμου θα διαρρέουν την αγανάκτηση του ακόμα περισσότερες φορές!
Εσείς δηλαδή νομίσατε ότι η πλάκα με τη Σαρρή και το ΛΑΟΣ δεν είχε τίποτα κρυμμένο από πίσω; Τσιμπίστε τώρα βουλευτές Πλεύρη, Βορίδη, Γεωργιάδη! Πιστεύετε ότι η φασαρία με το βιβλίο ιστορίας (με την ευγενική χορηγία του «Θέματος»), ευνόησε κάποιον άλλο εκτός του Καρατζαφέρη; Με τις υγείες μας!
Το ΚΚΕ ενισχυμένο και άρα θα είναι περισσότερο δογματικό από ποτέ. Άρα η αριστερά θα συνεχίσει να είναι διασπασμένη και η Κανέλλη θα συνεχίσει να καπνίζει στα παράθυρα.
Ολόκληρη κουβέντα για τους «νέους ψηφοφόρους» του ΣΥΡΙΖΑ. Μπαρούφες!
Οι νέοι είναι ιδιαίτερα απολίτικοι πλέον. Και πριν μιλήσετε κύριε Αλαβάνο για τη γενιά του Internet και τους νέους ψηφοφόρους, δείτε ότι ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης, χρόνια ολόκληρα ευρωβουλευτής με έργο, σημαντικό στέλεχος της αριστεράς, πήρε τον ίδιο αριθμό ψήφων με το Γρηγόρη Ψαριανό που κάνει χαβαλέ στο ραδιόφωνο. Σας προτείνω λοιπόν για ακόμα θεαματικότερα αποτελέσματα να βάλετε στα επόμενα ψηφοδέλτια, τους ΑΜΑΝ και τους «Άγαμους Θύτες». Θα σας πρότεινα και τον Πανούση αλλά έχει να βγάλει καινούριο καλαμπούρι 10 χρόνια τώρα...
Η εκλογή στις πρώτες θέσεις των: Μπακογιάννη, Αβραμόπουλου, Καϊλή κλπ επιβεβαιώνει ότι η τηλεοπτική δημοκρατία μας ισχυροποιείται. Η εικόνα υπερισχύει του όποιου έργου. Χιλιάδες σταυρών ακόμα και αν δεν κάνεις τίποτα α-πο-λύ-τως. Γενικότερα αν παρακολουθήσει κάποιος τις λίστες με τους εκλεγμένους θα δει ότι εκλέγονται όσοι είχαν τις περισσότερες εμφανίσεις, δεν εκλέγονται όσοι δεν βγήκαν στο γυαλί. Πολλούς σταυρούς πήρε και ο γίγαντας Γιακουμάτος!
«Γιώργο χάσαμε»! Δεν κατάφερες να φέρεις όσους σε ψήφισαν για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κοντά στο κόμμα, οι παγιωμένοι κομματικοί μηχανισμοί τους φρέναραν στην είσοδο. Δεν σου βγήκαν οι επιλογές (Ξενογιαννακοπούλου κλπ) και αναγκάστηκες να αναστήσεις το παρωχημένο προϊόν «Λαλιώτης» που σε έφερε πιο κοντά από ποτέ στο αμαρτωλό παρελθόν του κινήματος, αυτό που ο κόσμος μάλλον θέλει να ξεχάσει. Αυτά σε συνδυασμό με τα τραγικά λάθη των τελευταίων ημερών με τις λίστες, σου εξασφάλισαν μια άνετη ήττα!
Και την ώρα που τα κόμματα αναλύουν τα αποτελέσματα, που έχουμε κερδισμένους και χαμένους, είναι αδύνατον αυτή την εποχή να βρεις αεροπορικό εισιτήριο για Αγγλία.
Πάνω από 25.000 έλληνες φοιτητές ταξιδεύουν αυτή την εποχή για τις σπουδές τους στα αγγλικά πανεπιστήμια μια και δεν υπάρχει χώρος γι’ αυτούς στην Ελλάδα, είτε γιατί τα ΑΕΙ εδώ είναι σε αξιοθρήνητο επίπεδο, είτε γιατί δεν υπάρχουν ανάλογα courses, είτε γιατί τους άφησε έξω η βάση του 10 (επειδή δεν δίνουμε αρκετά χρήματα για τους δεχτούμε όλους στην ανώτατη εκπαίδευση). Κυρίως όμως επειδή δεν έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ευτυχώς όμως διορθώθηκε το βιβλίο ιστορίας και καταδικάστηκε ο πρόσφατα καταγγελθείς από το ΠΑΣΟΚ χάρτης που έγραφε «Μακεδονία», οπότε σώθηκε η παιδεία μας την τελευταία έστω στιγμή...
Το διάλειμμα τελείωσε, τα κεφάλια μέσα κυρίαρχε λαέ!
10 τουλάχιστον κακουργήματα του απαγγέλθηκαν και από την πίκρα του, κατέληξε στο νοσοκομείο. Και τι έκανε ο άνθρωπος; Το πιο φυσιολογικό πράγμα. Καταχράστηκε χρήματα (ΟΚ, κατηγορείται ότι...) την ώρα που κανείς δεν έβλεπε.
Δηλαδή την ώρα (το χρόνο, την τετραετία), που το Υπουργείο Εσωτερικών δεν κάνει κανένα έλεγχο στους ΟΤΑ, την ώρα που το δημοτικό συμβούλιο διακοσμεί μια χαρά την αίθουσα των συνεδριάσεων, την ώρα που οι δημότες ψηφίζουν μια φορά τα τέσσερα χρόνια και απλά, εύχονται τα πράγματα να μην πάνε χειρότερα. Είναι δυνατόν;
Έχω κουραστεί να λεω γύρω μου ότι η ασυδοσία γεννά τη διαφθορά. Ο «συνήγορος του πολίτη» έχει αποφανθεί πως οι ΟΤΑ, Δήμοι, Κοινότητες και Νομαρχίες είναι το πρώτο και μεγαλύτερο επωαστήριο διαφθοράς. Και πως να μην είναι; Είδατε κανέναν να επιβάλλει ελέγχους στη λειτουργία ή τα οικονομικά τους;
Και πως να επιβάλλει ελέγχους ένα κράτος που υπερχρηματοδοτεί κομματικά προσκείμενους δημάρχους και νομάρχες ενώ τιμωρεί τους κομματικούς αντιπάλους; Πως να κάνει έλεγχο ένα κράτος που δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα αρμοδιότητες, που δεν έχει ακούσει τίποτα για λειτουργικό πλαίσιο; Με αρμοδιότητες που αλληλοκαλύπτονται και με κενά ακάλυπτα;
Αυτό το διοικητικό χάος είναι που δημιουργεί και την ασυδοσία που δημιουργεί τους απατεώνες. Αυτό και η αδιαφορία από τους πολίτες/δημότες (πότε ήταν αλήθεια η τελευταία φορά που παρακολουθήσατε το δημοτικό συμβούλιο του Δήμου σας;).
Όποιος νομίζει πως είναι αρκετό να ψηφίζει μια φορά τα τέσσερα χρόνια (ΑΝ ψηφίσει) είναι βαθιά νυχτωμένος, γιατί με την ενδιάμεση απραξία και αδιαφορία δημιουργεί κρατικούς και δημοτικούς άρχοντες με τους οποίους είναι καταδικασμένος να ζήσει απερίγραπτες περιπέτειες.
Διαβάζω στο «Κ» της «Καθημερινής» της περασμένης Κυριακής ένα άρθρο για τους κατοίκους του χωριού «Κεφαλάς». Είχαν εγκαίρως μετατρέψει ένα αριθμό τρακτέρ (30 παρακαλώ!) σε πυροσβεστικά μηχανήματα. Με δεξαμενές νερού και αντλίες. Με δική τους πρωτοβουλία! Φυλάγανε σκοπιές με βάρδιες. Μείνανε και πολέμησαν τη φωτιά με τα δικά τους μέσα. Δεν περίμεναν τίποτα απο το κράτος. Και εσωσαν το χωριό!
Αποδελτιώνω: «...τα νέα παιδιά, η γενιά που σήμερα είναι 30-35, αποφάσισαν να εκμεταλλευθούν τις επιδοτήσεις για τους νέους αγρότες, να μείνουν στο χωριό και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να δημιουργήσουν σύγχρονες βιολογικές καλλιέργειες και να μπουν σε προγράμματα της ΕΕ που τότε ξεκινούσαν. Δημιούργησαν μια πρότυπη βιολογική καλλιέργεια που σήμερα παράγει το λάδι «Θεράπνη» και άλλα προϊόντα ελιάς...», «...Αυτό που μας έμαθε η εμπειρία της φωτιάς είναι οτι αν δεν προσπαθήσεις μόνος σου δεν γίνεται τίποτα. Μόνο εμείς ξέρουμε τα χωριά μας, μόνο εμείς τα πονάμε και μπορούμε να τα σώσουμε. Από το Δήμο περιμένω μόνο οικονομική συνδρομή, να μας βοηθήσει να πάρουμε καλύτερα πιο δυνατά τρακτέρ ωστε την επόμενη φορά να είμαστε πιο αποτελεσματικοί...»
Όσοι λοιπόν έχουν αντιληφθεί πως λειτουργεί το κράτος και οι «υπερεσίες» του, πήραν τη ζωή τους στα χέρια τους. Έδωσαν υπόσταση σε έννοιες όπως «συνοχή», «κινητοποίηση», «αυτενέργεια», «πρωτοβουλία».
Πληρώνουν τους φόρους τους για να τους αφήσει ήσυχους το «κράτος» και μετά κάνουν αυτό που πρέπει μόνοι τους. Και σώζονται.
Οι υπόλοιποι με την απραξία, με το να ελπίζουν πως θα σωθούν από διορισμένους κομματικούς, κουμπάρους και υπουργούς που «ποινή εκτίουν», με τις κατάρες προς το κράτος σε κάθε καταστροφή, ας ελπίζουν πως οι «άρχοντες» θα σταματήσουν για μια στιγμή το πλιάτσικο για να ρίξουν μια ματιά στις ανάγκες τους.
Πάρα πολύ φασαρία. Κουραστήκαμε! Χαμηλώστε τον ήχο της TV, αφήστε τις ομιλούσες κεφαλές να φωνάζουν μόνο για αυτούς που είναι στο studio κι εσείς παίξτε δυνατά Faithless.
To All New Arrivals
In our world, Malaria kills a child every 30 seconds. 11 Million children die every year of mal-nutrition. (To all new arrivals, welcome)
In our world, 15 Million children have been orphaned by AIDS. 3 0,000 children die of preventable causes every day. (To all new arrivals, welcome)
In our world, 2 million children are working in the sex trade this moment. 1.1 Billion people in the world, earn less than a dollar a day.
To all new arrivals, we love you. We would die for you, kill for you, ahhh... Welcome.
If theres a God, be aware, I'm a man newly made. My son lies here, and only of him, am I afraid. As I gaze into that face, I perceive that which is true. I created him, and we created you... in his image.
And I never knew love like this.
Music Matters For all those who stood up and were counted For all those for whom money was no motiveF or all those for whom music was a message I want to thank you For making me A little more sure A little more wise And courageous You told me to look much further You told me to walk much more You told me that music matters And to chase the dogs back from my door I won't stop hereI won't be still until the sun sets On us all..
Under the sheets with my radio Turn down lowS o nobody know It's the late night show Hopin' to hear 'Hey Joe' Jimi was my hero Head blown by Todd R. A wizard a true star From Dali Lama to Tanamo Curtis Mayfield to Kurtis Blow Singing into my pillow And praying I don't dose Until my 9 Volt battery goes..
You told me to look much further You told me to walk much more You told me that music matters And to chase the dogs back from my door I won't stop here I won't be still until the sun sets On us all..
You told me to look much further You told me to walk much more You told me that music matters And to chase the dogs back from my door I won't stop here I won't be still until the sun sets On us all.. You told me that music matters..
Ενίοτε φτάνει και ένα μουσικό κομμάτι για να πει περισσότερα από οποιοδήποτε πολιτικό πρόγραμμα
Θυμήθηκα αυτό το περίφημο σκετς των Monty Pythons με τον υπάλληλο του Pet Shop που πούλησε νεκρό παπαγάλο. Στο τέλος δεν αντέχει και ξεσπάει «επιτέλους τι θες από μένα; Δεν ήθελα να κάνω αυτή τη δουλειά, εγώ ήθελα να είμαι ξυλοκόπος στον Καναδά!»
Γιατί θυμήθηκα αυτό το σκετς; Διότι βλέπω το Γιώργο σε όλη αυτή την προεκλογική περίοδο να προσπαθεί να αρθρώσει τον απαιτούμενα επιθετικό αντιπολιτευτικό λόγο που προφανώς απαιτούν οι περιστάσεις. Με το ζόρι βγαίνει ο λόγος, το βλέμμα παραμένει κενό και αμέτοχο, όταν χρειάζεται να δείξει οργισμένος αυτό πρέπει να αποτυπωθεί από τον λογογράφο στο περιθώριο του χειρόγραφου (σημ: «εδώ να είσαι εκνευρισμένος και οργισμένος»). Ακούω το μηχανισμό του εγκεφάλου στα όρια της λειτουργίας του να προσπαθεί να μη κάνει σαρδάμ και να ζωγραφίζει την εικόνα της επόμενης λέξης.
Δεν νομίζω ότι τον αδικώ όταν λέω ότι βλέπω έναν άνθρωπο που κληρονόμησε μαγαζί γωνία από τον πατέρα του, πρέπει να το «τρέξει» στη σκιά του, αλλά η γλώσσα του σώματος, το ύφος, όλα, φωνάζουν ότι θα ήθελε εκείνη τη στιγμή να είναι κάπου αλλού.
Τώρα βέβαια μπήκε στο χορό και θα χορέψει. Αν ο κόσμος αποφασίσει να του αναθέσει την ηγεσία του τόπου, τι θα κάνει, θα ηγηθεί. Αλλά μάλλον όταν θα κληθεί να συντονίσει τις επόμενες μεγάλες πυρκαγιές του 2008 που θα καίνε την υπόλοιπη Ελλάδα, μπορεί να το κάνει λίγο πιο αποτελεσματικά γιατί δεν θα θέλει να καούν τα δάση στα οποία θα ήθελε να είναι ξυλοκόπος.
Μέσα σε όλο το τουρλουμπούκι και τον πανικό το θέμα δεν είναι ο Μαυρογιαλούρος που μιλάει στο κεντρικό μπαλκόνι της πλατείας αλλά ο τρελός του χωριού που κάνει καραγκιοζιλίκια πίσω από το συγκεντρωμένο πλήθος.
Όσο πιο βαρετός είναι ο Μαυρογιαλούρος, όσο πιο ίδια μιλάει με την προηγούμενη φορά, τόσο πιο πολλά κεφάλια θα γυρίσουν να δουν τον τρελάρα.
Νάσαι καλά όμως άνθρωπέ μου, έκανα καινούριο συκώτι απο τα γέλια...
Αγαπητοί υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που έχετε πλημμυρίσει το γραμματοκιβώτιό μου με τα φυλλάδιά σας, έχω να σας κάνω μερικές ερωτήσεις:
Κατ αρχήν που βρήκατε τη διεύθυνσή μου; Στα κομματικά σας γραφεία δεν έχω καταθέσει ποτέ τα στοιχεία μου. Ως εκ τούτου υποθέτω ότι σας δόθηκαν από κάποιους που διαθέτουν αυτά τα στοιχεία κατά παράβαση των κανονισμών της προστασίας προσωπικών δεδομένων. Παρανόμησαν λοιπόν αυτοί που σας έδωσαν τα στοιχεία παρανομείτε κι εσείς που τα χρησιμοποιείτε.
Πώς να σας εμπιστευτώ λοιπόν την ψήφο μου και κυρίως πώς να πιστέψω το ότι θα προστατεύσετε τα δικαιώματά μου όταν εσείς ήδη τα παραβιάζετε; Έναντι ποιού ανταλλάγματος σας παρασχέθηκαν αυτά τα στοιχεία; Και γιατί αυτό το αντάλλαγμα δεν προσφέρθηκε από τα «μικρά κόμματα»; Δεν προσφέρθηκαν άραγε ή μήπως αυτά σέβονται τους νόμους περισσότερο από εσάς;
Και τέλος: Σας είπε ποτέ κανείς ότι είναι ιδιαίτερα μειωτικό το να μου εσωκλείετε και τα σταυρωμένα ψηφοδέλτια; Δεν νομίζετε ότι αυτή η προστυχιά του μοναδικού σταυρού στην ονοματάρα σας είναι και αντισυναδελφική συμπεριφορά έναντι των συνυποψηφίων σας; Η μήπως προσπαθείτε να τους στερήσετε σταυρούς πονηρούληδες πριμοδοτώντας τη δική σας υποψηφιότητα; Πόσο ηθικό είναι αυτό;
Όσοι μου στείλατε φυλλάδια, ήθελα να ξέρετε ότι αυτά πήγαν κατευθείαν στον κάδο ανακύκλωσης. Εσείς φυσικά δεν ξέρατε αν θα ανακυκλώσω ούτε σας ενδιαφέρει. Αν σας ενδιέφερε θα φροντίζατε να κάνετε ιστοσελίδα (και να δώσετε και τη δυνατότητα για διάλογο με τους επισκέπτες της) αντί να πετάξετε τόσο χαρτί.
Οι εποχές άλλαξαν, εσείς παραμείνατε τραγικά ίδιοι.
Ξεφυλλίζοντας τα σημερινά «Νέα» έπεσα πάνω σε συνέντευξη του Θ. Πάγκαλου που δηλώνει: «Από το 1990 διακηρύττω με μεγάλο ενδοπαραταξιακό κόστος την ανάγκη σύγκλισης με το χώρο του ΣΥΝ». Αλήθεια κύριε Πάγκαλε; Διότι είναι σαν να ακούω τώρα τις δηλώσεις σας το 90 στον ρ/σ Flash σε ερώτηση για την πιθανότητα συνεργασίας σας με το ΚΚΕ Εσωτ.: «Ειλικρινά δεν βρίσκω τίποτε απεχθέστερο από το να πρέπει να συνδιαλλαγώ με τον κ. Κύρκο»
Είπαμε οι έλληνες έχουμε μνήμη χρυσόψαρου αλλά ενίοτε κάνουμε και ασκήσεις μνήμης...
Για μένα ένα είναι το εύρημα από το χθεσινοβραδινό (ο θεός να το κάνει) debate.
Ότι το show που εκ των πραγμάτων δεν μπόρεσαν να το προσφέρουν οι ξύλινοι πολιτικοί, το πρόσφεραν οι πραγματικοί stars, οι δημοσιογράφοι.
Σημειολογική σημασία είχε ο σκυλοκαβγάς μεταξύ του φαιδρού Λιάτσου και της κακιασμένης Στάη. Ο πρώτος τραμπούκισε την παράσταση και η δεύτερη έβαλε συνειδητά την συντονίστρια Μαρία Χούκλη υπό την κηδεμονία της («προσπαθώ να σας βοηθήσω»), χωρίς η ΜΧ να έχε δείξει ότι χρειαζόταν τέτοιου είδους παρεμβάσεις.
Σίγουρα ο Λιάτσος με τη δήλωσή του περί «δημοσιογραφικού σεκιούριτυ» δούλευε για να εφοδιάσει με πρώτη ύλη το κανάλι του αφού είναι σίγουρο ότι περισσότερη κουβέντα θα γίνει εκεί για τη «βεντέτα» παρά για την πολιτική.
Ωραία… Όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να κάνουν μετεκλογικές συνεργασίες. Άρα το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να στερήσετε την αυτοδυναμία από τα δύο μεγάλα κόμματα έτσι ώστε να ξαναπάμε σε εκλογές και μετά ξανά και ξανά… Και θα έχουμε μια συνεχή προεκλογική περίοδο. Μια συνεχή περίοδο όπου τα κόμματα θα φοράνε τα «Κυριακάτικα», τα «καλά» τους, μια περίοδο αυξημένων ανακλαστικών. Ίσως είναι μια ιδέα που πρέπει να την διαδώσουμε. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;
Με προβλημάτισαν τα σχόλια από Nobody στο προηγούμενο post και το εξαιρετικό post της Γητεύτριας. Αλήθεια, πόσοι από εμάς έχουν εμπειρία από κόμματα; Πόσοι έχουν διαπιστώσει εκ των έσω το πως λειτουργούν;
Ακούω συνέχεια για νέους και φρέσκους πολιτικούς με όρεξη για δουλειά με όραμα κλπ. Αλλά αυτά τα νέα άτομα, περνούν από τα κόμματα και τις νοοτροπίες που τα διακατέχουν. Αποδέχονται την παράλληλη κομματική πραγματικότητα (που πολύ μικρή σχέση έχει με την πραγματική ζωή) όπου όποιος κάνει την παραμικρή κριτική θεωρείται εχθρός και μπαίνει στο περιθώριο. Όποιος αμφισβητήσει όποιος δεν πειθαρχήσει, γίνεται παρείσακτος. Και δεν μιλάω για την περιστασιακή κριτική που μπορεί να γίνεται (π.χ. στην κυβέρνηση για τις φωτιές). Δεν μιλάω για την πλήρη έλλειψη εσωκομματική κριτικής ακόμα και στα τεράστια λάθη. Μιλάω για τα πιο απλά θέματα που μπορεί να μπαίνουν στην ατζέντα των δύο μεγάλων κομμάτων.
Η κομματική πειθαρχία δεν αφορά μόνο το τι φωτογραφικές ρυθμίσεις εντέλλονται να ψηφίζουν οι βουλευτές στο κοινοβούλιο. Αφορά και τα μέλη τελευταίας γραμμής και τη στάση τους στα «κομματικά όργανα». Μιλάω για την πλήρη ανυπαρξία παραγωγής πολιτικής και ιδεολογιών (δείτε τους στα συνέδρια -και στο πιο πρόσφατο της ΝΔ- με το όργιο συναλλαγών και συσχετισμών, με τους «μικρούς» ομιλητές να μιλάνε σε άδειες αίθουσες και βγάλτε συμπέρασμα).
Ο όρος «κομματικό κατεστημένο» αφορά περισσότερο κόσμο και περισσότερα κόμματα από όσο νομίζετε. Ακόμα και ο Γιωργάκης που ανέλαβε κάτω από τις δυσαρεστημένες ιαχές «Γιώργο άλλαξέ τα όλα», έκανε μια τρύπα στο νερό, δεν κατάφερε να κάνει τίποτα περισσότερο από το να παραμερίσει δύο τρία στελέχη για να καμώνεται ότι άλλαξε το κακό παρελθόν του κόμματος. Τρίχες δηλαδή. Όπως ακριβώς και ο Σημίτης είχε χάσει τον έλεγχο από το ίδιο του το υπόγειο που έκανε κουμάντο σε όλα! Κι όμως από αυτά τα δήθεν δημοκρατικά κόμματα που εδώ και χρόνια έχουν σταματήσει να παράγουν πολιτική και ιδεολογία, που είναι παραπάνω από προφανές πια ότι αντικειμενικός τους στόχος είναι να νέμονται εξουσία και μαύρο χρήμα, περιμένουμε να φέρουν ένα θετικό αποτέλεσμα για τη χώρα. Τρέχουμε κάθε που έχουμε εκλογές να τους ψηφίσουμε (η πλειοψηφία του σχεδόν 80%!) ελπίζοντας να τους δούμε να δουλεύουν, να υπερβαίνουν το «κομματικό συμφέρον», να μην είναι επιρρεπείς στη διαφθορά και τη συναλλαγή, να βάλουν την Ελλάδα στην τροχιά για το μέλλον. Κι αυτοί να μη το κάνουν.
Κι όμως παρόλα αυτά τα κόμματα κάνουν κουμάντο παντού. Κανονίζουν τα του ΕΣΡ και για το τηλεοπτικό ήθος που θα παραχθεί. Κανονίζουν ακόμα πως θα γίνουν τα στείρα και ξύλινα debate, υποδέχονται πριν από τις πανεπιστημιακές αρχές τα παιδιά σας στα ΑΕΙ και είναι κυρίαρχα εκεί μέσα συναλλασσόμενα με τους καθηγητές. Αποφασίζουν για τα συνδικαλιστικά θέματα, έχουν τον πρώτο λόγο σε όλα! Η πολιτεία ακόμα και σήμερα όταν αποφασίζει να κάνει μια επιτροπή (για οποιοδήποτε θέμα) το πιο πιθανό είναι να κάνει επιτροπή «διακομματική». Οι ομιλούσες κεφαλές που επιβάλλουν την παρουσία τους στα δελτία ειδήσεων, είναι πολιτικοί και κομματικά στελέχη ακόμα και για το πόσο ένα τρόφιμο ληγμένο κάνει κακό στην υγεία. Ξεχάστε τους επιστήμονες και τους ειδικούς. Το λόγο έχουν τα κόμματα. Και όλα αυτά γιατί; Γιατί υποτίθεται ότι τα κόμματα εκφράζουν την εκλογική μάζα, τους πολίτες. Επειδή εκλέγονται. Έτσι λειτουργεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία, διότι θεωρεί πως τα κόμματα de facto έχουν εξασφαλίσει ένα στάνταρ προδιαγραφών λειτουργίας. Κι όμως δεν είναι έτσι, γιατί εδώ δεν λειτουργεί καν ο «ανταγωνισμός της αγοράς», τα κόμματα βλέπετε κληρονομούν δεδομένη πελατεία. Και από ποιους αποτελούνται αυτά τα κόμματα; Αφού είναι γενικά παραδεκτό το ότι ιδεολογικές αφορμές πλέον για να ενταχθεί κάποιος σήμερα σε πολιτικό σχηματισμό δεν υπάρχουν. Αφού είναι παραδεκτό ότι είναι πολύ συγκεκριμένο το ατομικό συμφέρον που οδηγεί κάποιον σε κομματικούς καταλόγους μελών.
Που καταλήγουμε; Ότι η σημερινή Ελλάδα σε τεράστιο ποσοστό κουμαντάρεται από τα κομματικά κατεστημένα δύο κομμάτων που συσπειρώνουν πλέον ένα κόσμο καριέρας, ένα πλήθος επαγγελματιών πολιτικών και τους συνήθεις κουμπάρους που περιμένουν σαν ρεμόρες να φουσκώσουν τα στομάχια τους από την εξουσία του «μεγάλου» καρχαρία. Κι όποιος κάνει κριτική είναι «εγκάθετος»! Ψιλά γράμματα...
Διαβάζω τα crawl στις τηλεοπτικές συζητήσεις: «Κορυφώνεται η αντιπαράθεση», «ανεβαίνει το θερμόμετρο» (ενόψει εκλογών). Τρίχες! Καμία αντιπαράθεση δεν κορυφώνεται, κανένα θερμόμετρο δεν ανεβαίνει. Οι μόνοι που ανεβάζουν γκάζια είναι οι υποψήφιοι και ο περίγυρός τους, τα κομματικά επιτελεία που κυνηγούν την κουτάλα της εξουσίας και μερικοί άρρωστοι κολλημένοι χειροκροτητές, απομεινάρια της εποχής των ιδεολογικών διαφορών. Αλλά σήμερα πια...; Ποτέ πριν δε θυμάμαι προεκλογική περίοδο με τέτοια αίσθηση ματαιότητας. Να μη περιμένεις σωτηρία από πουθενά, να τα βλέπεις όλα μαύρα κι ακόμα περισσότερο το μέλλον των παιδιών σου. Ποτέ πριν η πολιτική ή μάλλον η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν είχε τόσο πολύ απαξιωθεί.
Φαντάσου τώρα να ζεις στην Ελλάδα με τα τόσα προβλήματα και να πρέπει να τα αντιμετωπίσεις με Γιωργάκη και Κωστάκη που «κληρονομικώ δικαιώματι» νέμονται την εξουσία.
Όχι μόνοι τους βέβαια, κάποιος λαός τους ψηφίζει. Αυτός ο ίδιος ο λαός που τους αμφισβητεί και που δεν τους πιστεύει, τους ψηφίζει! Αλλά δεν τους έχει καμία εμπιστοσύνη. Και πως να ψηθεί ο πολίτης όταν η κυβέρνηση αποδεικνύεται ανίκανη να συντονίσει μία πυρόσβεση ενώ η αντιπολίτευση, έχοντας στο πιάτο το πολιτικό κόστος της κυβέρνησης, ενώ ακόμα τα καμένα καπνίζουν και ενώ ακόμα υπάρχουν θύματα άθαφτα, αποφασίζει να πυροβοληθεί στο πόδι με την υπόθεση Φώφης Γεννηματά! Πλάκα μου κάνετε παιδιά; Είναι αυτοί οι άνθρωποι για να κυβερνήσουν χώρα; Μήπως να ξεκινήσουν από κάτι πιο απλό, όπως ένα περίπτερο π.χ.;
Και το 80% του εκλογικού σώματος θα επιλέξει (έστω χωρίς κραυγές και χωρίς θεαματικές εκλογικές περιόδους) έναν από αυτούς τους δύο;
Και αναρωτιόμαστε μετά γιατί μας συμβαίνουν όσα μας συμβαίνουν;
Απίστευτες φωτογραφίες είναι αδύνατον να μη προκαλέσουν χαμόγελο έστω και μέσα από την τραγικότητα του θανάτου.
Με τηλεόραση plasma, DVD player (με τα remote controls), 5λιτρο Chivas κλπ αξεσουάρ για το νεκρό, δεν είναι να απορείς γιατί χρειάστηκε να εισπραχθεί το βοήθημα των πυρόπληκτων.
