Ένας "εθνικόφρων" (μάλλον βαλτός απο το ΛΑΟΣ), κατήγγειλε ότι τον προσέβαλε ένα έργο τέχνης και είχαμε τα γνωστά. Συλλήψεις, αυτόφωρα, εισαγγελείς και ατέλειωτες συζητήσεις για το αν το έργο είναι πράγματι προσβλητικό, για το αν η τέχνη πρέπει να αυτοπεριορίζεται, αν έχει όρια. Δεν μπορώ άλλο την παπαρολογία σε μια χώρα, σε μια κοινωνία που δεν έχει την παραμικρή ιδέα του τι σημαίνει «τέχνη» και "ποιητική άδεια".
Ψάχνουμε ακόμα, το 2007 σε μια καλλιτεχνική δημιουργία να ερμηνεύσουμε, να εξηγήσουμε. Με το φτωχό μυαλό που κουβαλάει ο καθένας, με τα συμπλέγματα, τις εμμονές, την δική μας αντίληψη για την πραγματικότητα. Ακόμα σήμερα συνεχίζονται οι συζητήσεις από μερικούς κακομοίρηδες άσχετους -που η μόνη τους επαφή με τον όρο «κόμιξ» και τη συγκεκριμένη μορφή τέχνης είναι τα Μίκι Μάους- για το αν στην ταινία “300” υπήρχε ιστορική ακρίβεια!
Γίνεται λοιπόν η καταγγελία και σπεύδουν Γεωργιάδηδες, αστυνομίες, εισαγγελείς… για να
αποδειχθεί τελικά ότι η Εύα Στεφανή ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ήθελε να είναι το καλλιτεχνικό της δρώμενο. Όχι το βίντεο με τον εθνικό ύμνο, αλλά η αστυνομική και δικαστική συνέχεια της ιστορίας. Υπάρχει μεγαλύτερο εικαστικό χάπενινγκ από το να δείξεις τη γύμνια μιας χώρας από «μέτρο» και «αναλογικότητα» σε τέτοια διάσταση; Ποιά εκφραστικά μέσα θα κατάφερναν να το αποτυπώσουν αυτό το κατάντημα;Στην Ολλανδία τα γατόνια απέδειξαν με άλλου είδους χάπενινγκ για το πώς η προκλητικότητα ενός ριάλιτυ για νεφροπαθείς μπορεί να μετατραπεί σε ευαισθητοποίηση για δωρεά οργάνων. Ήταν μια καλοστημένη φάρσα.
Εδώ, στην περίπτωση της Στεφανή, μπορούμε να μιλάμε για γνήσιο έργο τέχνης γιατί το χάπενινγκ είναι πραγματικό, δεν είναι φάρσα. Και το έργο τέχνης εξυψώνεται μέσα από τον αυτόματη λειτουργία του που δείχνει ότι η φάρσα είναι αυτό που λέγεται «ελληνική κοινωνία».
Ελπίζω κάποιος να μας βιντεοσκοπεί!
10 σχόλια:
Είδα χθες στις ειδήσεις το μπάχαλο που δημιουργήθηκε.
Κάποτε,πριν φύγω από την χώρα νόμιζα ότι είμαστε άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό,τώρα που επέστρεψα βρήκα μια Ελλάδα πουριτανή που αναλώνεται σε διατριβές για τον αμερικάνικο πουριτανισμό!
Δεν είναι μόνο με την τέχνη είναι με όλα διστυχώς.
Μα έχουμε ολιγαρχία, δέν το έχουμε πάρει πρέφα ακόμα???
Συμφωνώ σε όσα λες αλλά έχω κάποιες επιφυλάξεις για το ρόλο της "στρατευμένης" τέχνης ή αυτής που θέλει να προκαλέσει. Τα χάλια και τον συντηρητισμό της κοινωνίας μας τα ξέρουμε όλοι, όποιος δεν τα βλέπει ή ζει αλλού ή έχει πέσει σε βαθύ ύπνο. Τώρα αν ο άλλος θέλει να το δείξει αυτό βάζοντας π.χ. το πουλί του σε ένα καρπούζι, οκ, μαγκιά του, μπορεί και να δροσίστηκε ο άνθρωπος έτσι, εμένα με βρίσκει αδιάφορο και το βρίσκω και χωρίς αισθητική. Αλλά περί ορέξεως... Στο θέμα σου τώρα. Το συγκεκριμένο έργο με τον εθνικό ύμνο δεν το είδα, άρα δεν έχω άποψη όσον αφορά την ποιότητα της τέχνης, συμφωνώ όμως ότι η υποκρισία μας δεν έχει όρια.
Δεν τη βλέπω "στρατευμένη" αυτή την τέχνη. Τα περι "στρατευμένης" τέχνης που είπε κάποτε ο Καρλ Φίσερ έχουν να κάνουν με την υποχρέωση των καλλιτεχνών να ασχολούνται με τα κοινωνικά και λαικά προβλήματα. Πιστεύω όμως οτι ανεξάρτητα με την κριτική που μπορούμε να κάνουμε (ούτε εμένα μου άρεσε η συνουσία με το καρπούζι, προτιμώ τα πεπόνια που έχουν κενό-κόλπο στο κέντρο), είναι απαράδεκτο να έχει λόγο ο κύρ εισαγγελέας. Η τέχνη μπορεί και οφείλει να είναι ασύδοτη, να φτάνει στα όριά μας, να κάνει την υπέρβαση που οι συμβάσεις δεν μπορούν να κάνουν.
Δηλαδή τι διαφορά έχουμε απο τους ισλαμιστές που ξεσηκώθηκαν κατα των Δανέζικων σκίτσων;
Δεν ξέρω τι απεχθάνομαι περισσότερο: τους υπερασπιστές της ηθικής τάξης ή τους καλλιτέχνες της πλάκας;
Δεν διαφωνώ επί της ουσίας, το αντίθετο μάλιστα.
Υ.Γ. Χμ, πεπόνι εεε; :Ρ
@κουνούπι
μάλλον τους πρώτους απεχθάνεσαι περισσότερο. Τους μουλάδες. Που έχουν τη δύναμη να απαγορεύουν, να λογοκρίνουν, να φυλακίζουν. Τουλάχιστον οι δέυτεροι δεν επηρεάζουν τη ζωή σου περισσότερο απο όσο σημαίνει ένα απλό εισιτήριο και απαλάσσεσαι με μια απλή απόρριψη.
@επιστήμονας
σου έβαλα ιδέες; Θα βλέπεις τα μποστάνια σα νυφοπάζαρα;
Ιδέες για να αλλάξω επάγγελμα μου βάζεις. Να αφήσω την επιστήμη και να κάνω και εγώ τέχνη. Αλλά δεν λέει. Από τη μία θα μου την πέσει ο καλλιτέχνης για copyright και από την άλλη ο κυρ-εισαγγελέας για προσβολή, είμαι χαμένος από χέρι...
Σας εφιστώ την προσοχή με τα ζαρζαβατικά. Προσέξτε καλά πεπόνια καρπούζια με αγγούρια και κολοκυθάκια!
"Τα περι "στρατευμένης" τέχνης που είπε κάποτε ο Καρλ Φίσερ"
Sorry Ερνστ Φίσερ εννοούσα!
Δημοσίευση σχολίου