Επίκαιρες Ευχές

Παιχνίδια με τη φωτιά

Πυροβολισμός στο Περιστέρι εναντίον μαθητή πριν μερικές μέρες, πυροβολισμός σήμερα στο Γουδί εναντίον αστυνομικών!
Πολλά αδέσποτα όπλα κυκλοφορούν παιδιά... Πυροβολούν τυφλά, από απόσταση και γι’ αυτό τα αποτελέσματα μπορεί εύκολα να είναι τραγικά. Είναι σίγουρο πως κάποιοι παίζουν με σπίρτα και βενζίνη σε αχυρώνα. Η πυρκαγιά είναι περισσότερο από σίγουρη, κάποιοι φροντίζουν γι’ αυτό.

Τα πρόσφατα επεισόδια έκαναν προφανές οτι έχουμε πλέον στα χέρια μας μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα. Η εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση έχει χαθεί ολοκληρωτικά, το μίσος για την αστυνομία έγινε τώρα προφανές από ευρύτατες -και μέχρι πρόσφατα ανυποψίαστες- κατηγορίες πολιτών, οι καθημερινές διαδηλώσεις συνεχίζουν να προκαλούν μπάχαλο στο κέντρο της Αθήνας εκνευρίζοντας ακόμα πιο πολύ αυτούς που έχουν πάθει τεράστια οικονομική ζημιά και πάει λέγοντας.
Ποτέ δεν ήταν τόσο εύκολο να προκληθεί πολιτική αλλά και πολιτειακή κρίση εδώ και πολύ καιρό.

Εν τω μεταξύ η κυβέρνηση δείχνει εντελώς ανίκανη να βάλει μια σειρά στα πράγματα, ο ίδιος ο υπουργός εσωτερικών και δημόσιας τάξης που θα έπρεπε κανονικά να πάρει γενναίες πρωτοβουλίες, να ανακοινώσει μέτρα και αυστηρότητα σε όσους εκτρέπονται της αποστολής τους, δείχνει να περιμένει κι αυτός να ακούσει στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις τα τελευταία κατορθώματα των υφισταμένων του.Οι μαρτυρίες αστυνομικής "μαγκιάς" πέφτουν σα βροχή, θύματα περιμένουν δικαίωση και οι υποθέσεις τους αναβάλονται διαρκώς, οι δράστες φαίνεται θα πέφτουν στα "μαλακά", μέχρι εμείς να πέσουμε στα "σκληρά" απο την απόγνωση.

Περιμένει η πολιτική "ηγεσία" (λέμε τώρα), να δικαιωθούν οι ακραίες εκδηλώσεις βίας της αστυνομίας από τους αγανακτισμένους πολίτες, να παιχτεί για άλλη μια φορά το παιχνίδι σε επίπεδο συσχετισμών και ζυγαριάς.

Αλλά μέχρι να ισορροπήσει η ζυγαριά, θα προκύψει το επόμενο τραγικό γεγονός και θα συλληφθούν για ακόμα μια φορά στον ύπνο.
Άντε τώρα κάνε γιορτές...

φωτο: Eurokinissi απο το in.gr

Κοίτα να δεις τι θυμήθηκα τώρα...

Wont Get Fooled Again - THE WHO

We'll be fighting in the streets
With our children at our feet
And the morals that they worship will be gone
And the men who spurred us on
Sit in judgement of all wrong
They decide and the shotgun sings the song

Take a bow for the new revolution
Smile and grin at the change all around
Pick up my guitar and play
Just like yesterday
Then I'll get on my knees and pray
We don't get fooled again

The change, it had to come
We knew it all along
We were liberated from the fold, that's all
And the world looks just the same
And history ain't changed
'Cause the banners, they are flown in the next war

I'll tip my hat to the new constitution
Take a bow for the new revolution
Smile and grin at the change all around
Pick up my guitar and play
Just like yesterday
Then I'll get on my knees and pray
We don't get fooled again
No, no!

I'll move myself and my family aside
If we happen to be left half alive
I'll get all my papers and smile at the sky
Though I know that the hypnotized never lie
Do ya?

There's nothing in the streets
Looks any different to me
And the slogans are replaced, by-the-bye
And the parting on the left
Are now parting on the right
And the beards have all grown longer overnight

I'll tip my hat to the new constitution
Take a bow for the new revolution
Smile and grin at the change all around
Pick up my guitar and play
Just like yesterday
Then I'll get on my knees and pray
We don't get fooled again
Don't get fooled again
No, no!

Yeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!

Meet the new boss
Same as the old boss

Ενα χρήσιμο δώρο για τις γιορτές!

Κάθεστε ήσυχα-ήσυχα στο κέντρο της Αθήνας και πίνετε το καφεδάκι σας...

Ξαφνικά, πλακώνουν οι ΜΑΤατζήδες !!!

Τι κάνετε ;;

Απλό, σηκώνετε το τραπεζάκι !!!!!

Kραυγές και ψίθυροι για την Ακρόπολη

Και μια που μιλάμε για την Ακρόπολη, ας μου επιτραπεί να σας προτείνω να επισκεφθείτε την πολύ καλή δουλειά που λέγεται «Τεχνολογείν» του Γιάννη Ριζόπουλου, όπου υπάρχει ένα άκρως ενδιαφέρον άρθρο για την τεχνολογία που χρησιμοποιείται για τη μέτρηση και προστασία του μνημείου σε σχέση με τους σεισμούς.

Θα παραθέσω μόνο ένα μικρό απόσπασμα:
«Οι αρχιτέκτονες και οι μηχανικοί της αρχαίας Αθήνας σίγουρα δεν είχαν όλα αυτά τα μέσα που έχουμε εμείς σήμερα στη διάθεσή μας, ούτε αντισεισμικούς κανονισμούς για να τους συμβουλευτούν.
Είχαν, όμως, βαθιά γνώση του υλικού με το οποίο δούλευαν και των μηχανικών ιδιοτήτων του. «Τα δομικά στοιχεία του ναού έχουν τέλειες εδράσεις μεταξύ τους, χωρίς κονιάματα, και η δομή των μνημείων βασίζεται στην τέλεια επαφή των αρμών», μας λέει η διευθύντρια της ΥΣΜΑ, Μαρία Ιωαννίδου.
Σ' ένα μικρό σεισμό ο Παρθενώνας δεν κινείται καθόλου, καθώς οι κίονές του ταλαντεύονται μεν, αλλά γρήγορα επανέρχονται στη θέση τους, καθώς οι δονήσεις αποσβένυνται, σε αντίθεση με τα σύγχρονα κτίρια που κουνιούνται ακόμα και με 3 ή 4 Ρίχτερ. Αυτό το «αντισεισμικό μυστικό» βοήθησε να μείνουν στη θέση τους τα μνημεία της Ακρόπολης επί δυόμισι χιλιάδες χρόνια...
Κι ίσως η μελέτη του, με την ολοκλήρωση του δικτύου και την εξαγωγή των συμπερασμάτων από τις μετρήσεις, μπορέσει να δώσει λύσεις από το παρελθόν που θα βρουν βέλτιστη εφαρμογή στα αντισεισμικά κτήρια του μέλλοντός μας.»

Βάζω στοίχημα οτι οι κραυγάζοντες για την ιεροσυλία της ανάρτησης του πανό δεν έχουν ιδέα για το θέμα που σε σχέση με τα υπόλοιπα που συζητάμε είναι απλός ψίθυρος.

"Διασύρεται" η Ελλάδα!

Σε σχέση με την «βέβηλη» ανάρτηση του πανό στην Ακρόπολη, βρήκα σήμερα ένα έξοχο κείμενο του Φοίβου Καρζή στο blog του.

Όσο κι αν μας φαίνεται περίεργο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που τρελαίνονται με το «φαίνεσθαι» κι όχι με την ουσία, με την πραγματικότητα.
Μπορεί δηλαδή να φτάσουν να εκδηλώσουν την οργή τους με το πανό που καλεί σε «αντίσταση» αλλά δεν θα δώσουν καμία σημασία στο οτι μέρες ολόκληρες η Ακρόπολη είναι κλειστή λόγω απεργίας.Υπάρχουν κι αυτοί που παρά τα σκάνδαλα, τη παραλυσία του δημόσιου βίου, την ελληνική πρώτη θέση στα καλλιστεία της διαφθοράς, παθαίνουν delirium tremens επειδή με τα επεισόδια διασύρεται η Ελλάδα από τα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου! Λες και τόσο καιρό με το Βατοπέδι και τα σχετικά δημοσιεύματα η εικόνα ήταν ανάλογη της καλύτερης καμπάνιας εταιρικής επικοινωνίας!
Αυτό το κομμάτι πληθυσμού, είναι έτοιμο να κυβερνηθεί από οποιονδήποτε, τα σκάνδαλα η απιστία, η διασπάθιση της δημόσιας περιουσίας είναι το λιγότερο που μπορεί να τους τύχει. Μην τύχει και δουν όμως ελληνική σημαία να καίγεται. Μη δουν οποιαδήποτε εκδήλωση που να προσβάλει τα "ιερά" σύμβολα. Γυρίζει το μάτι τους!
Το ζητούμενο είναι η επίφαση, το "καλά που δεν πάθαμε τίποτα" που λέει το ανέκδοτο.
Να είναι άνθρωποι του ελληνοχριστιανικού ιδεώδους, γαλουχημένοι στη διάρκεια της χούντας; Να είναι άνθρωποι που θεωρούν οτι η εξουσία έχει το απόλυτο δικαίωμα να ασκείται με οποιοδήποτε τρόπο αρκεί να ανεμίζει την εθνική ταυτότητα; Να είναι οι οπαδοί του «Αληθές είναι ότι είναι εθνικόν»; Να είναι αυτοί που επιβάλλουν τα σχολικά βιβλία να είναι γραμμένα με συγκεκριμένες μίξεις εθνικισμού και μυθολογίας; Είναι αυτοί που επιβάλουν στις κυβερνήσεις την αγκύλωση στα "εθνικά θέματα" (Μακεδονικό, υφαλοκριπίδα) λόγω "πολιτικού κόστους"

Πολύ φοβάμαι οτι όσο αυτό το περίεργο κοινό εξοργίζεται όχι από το πρωτογενές γεγονός, αλλά στην αντίδραση που γεννιέται απ’ αυτό, όσο υπάρχουν αυτοί οι περίεργοι συμβολολάτρες, τόσο η αντίδραση και η αντιπαράθεση των εξεγερμένων θα γίνεται εντονότερη και βιαιότερη.

(Φωτογραφίες απο ανάλογες διαμαρτυρίες σε άλλα μνημεία)

Απολογητικό Σημείωμα

Έχεις δίκιο! Φταιω.

Είμαι εντελώς υπεύθυνος για όσα ζεις σήμερα. Αν δεν είχε φτάσει το κράτος, η χώρα, στην απόλυτη διάλυση, αυτό που έγινε πριν μια εβδομάδα δεν θα είχε συμβεί. Θα είχαμε σωστότερη και εκπαιδευμένη αστυνομία κι εσύ δεν θα είχες χάσει το συμμαθητή σου.

Έχεις δίκιο που κάνεις καταλήψεις, θες να σπάσεις τα δεσμά σου και το σχολείο σου σε δένει, σε φιμώνει δεν το θεωρείς δικό σου χώρο γιατί ποτέ οι καθηγητές σου δεν κουβέντιασαν μαζί σου γι αυτά που ελπίζεις και φοβάσαι. Ποτέ δεν σε άκουσαν όταν ήθελες να μιλήσεις. Χαλαρά κι εκτός «ύλης». Πως να μη καταπιέζεσαι λοιπόν;

Φταιω που σου παρέδωσα ένα εκπαιδευτικό σύστημα ανάπηρο και άχρηστο που σου κάνει το μάθημα μόνο σε ιδιαίτερα, μετά τις «επίσημες» ώρες διδασκαλίας, στο χρόνο που κανονικά θα έπρεπε να είναι δικός σου να αθληθείς, να ασχοληθείς με μουσική, να διαβάσεις εφημερίδα ίσως ή ακόμα και να κουβεντιάσεις μαζί μου.
Αλλά μήπως είμαι σπίτι για να τα πούμε; Είμαι δεμένος χειροπόδαρα με το δάνειο, με τη δουλειά. Βλέπεις πρέπει όχι μόνο για να πληρώσω για τα ιδιαίτερά σου αλλά και για να σου αγοράσω κι εσένα το playstation αφού έτσι κι αλλιώς δεν έχεις χρόνο να βγεις να βρεθείς με τους φίλους σου, να κάνεις οτιδήποτε άλλο. Και δεν κατάλαβα οτι σε μετατρέπω σε πρόωρα γερασμένο τηλεθεατή.

Φταιω που με τη δική μου ανοχή δύο κόμματα παίζουν το μπιλιάρδο της εξουσίας στην πλάτη μου. Πλουτίζουν αυτοί, οι φίλοι, οι κουμπάροι και οι συγγενείς τους ενώ φτωχαίνει η χώρα κι εμείς, ενώ ρημάζουν και χάνονται όσα θα έπρεπε να έχω με τους φόρους που πληρώνω. Κι εγώ αντί να διεκδικήσω, να φωνάξω, να διαμαρτυρηθώ απλά δηλώνω δυσαρεστημένος με τον «καταλληλότερο»!

Φταιω που γίνομαι επιθετικός με τον διπλανό μου, στην προσπάθεια να επιβιώσω στις συνθήκες ζούγκλας που μου επέβαλλαν. Με ακούς άλλωστε που βρίζω τους άλλους οδηγούς στο αυτοκίνητο, με έκαναν ένα ζώο έτοιμο να σκοτώσει για την προτεραιότητα.

Φταιω που δεν έκανα τίποτα όταν σου στερούν όλους τους ελεύθερους χώρους για να γίνουν εμπορικά κέντρα, ολυμπιακά ακίνητα για να κονομήσουν οι υπεράκτιοι κυβερνητικοί, ενώ εσύ για να βρεθείς με τους φίλους σου πρέπει να πληρώσεις ένα πανάκριβο καφέ τώρα που ξέμεινες από άλλους χώρους.

Φταιω που σε πιέζω να πετύχεις στις πανελλήνιες, να περάσεις σε πανεπιστήμιο χωρίς να σε ρωτήσω αν το θες. Είναι που θέλω να είσαι ευτυχισμένος και νομίζω πως θα το καταφέρεις μόνο αν είσαι ένας πλούσιος γιατρός ή δικηγόρος ή κάπου που να παράγεται μαύρο χρήμα. Ούτε που μου πέρασε απ’ το μυαλό οτι θα μπορούσες να είσαι πραγματικά ευτυχισμένος αν κάνεις αυτό που πραγματικά γουστάρεις κι αγαπάς.
Φταιω που δεν το κατάλαβα αυτό ακόμα κι όταν έβλεπα τόσο κακισμένους υστερικούς δικηγόρους, απάνθρωπους και ψυχρούς γιατρούς. Έγιναν ότι έγιναν για τους γονείς τους, όχι επειδή το ήθελαν. Τώρα το ξέρω, δεν θα σε ξαναπιέσω.

Κυρίως όμως, φταιω που δεν σου μίλησα ποτέ γι’ αυτά, που δεν έδειξα έτοιμος να παλέψω για να αλλάξω όσα σου φανερώνουν ένα δυσοίωνο μέλλον. Καλά τα καταφέραμε. Εσύ φιμωμένος κι εγώ δεμένος χειροπόδαρα. Όσο κι αν ανησυχώ για σένα τώρα, θα το βουλώσω, θα καταλάβω που κατεβαίνεις στο δρόμο να φωνάξεις, απλά πάρε με τηλέφωνο να μου πεις πως είσαι καλά γιατί φοβάμαι.

Ο πατέρας σου.

Ρήση και αντίρρηση

Το πήραμε με mail, το είδαμε δημοσιευμένο στο πρωτοσέλιδο του "Ελεύθερου Τύπου", το ακούσαμε στο ραδιόφωνο.

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται
διότι κατεχράσθη το δικαίωμα
της ελευθερίας και της ισότητας,
διότι έμαθε τους πολίτες
να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα,
την παρανομία ως ελευθερία,
την αναίδεια του λόγου ως ισότητα
και την αναρχία ως ευδαιμονία..»
Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.)

Σήμερα και πάλι στον "Ελεύθερο Τύπο" δημοσιεύεται το παρακάτω πολύ καλό σκίτσο που θεωρώ οτι πρέπει να το δεί περισσότερος κόσμος απο τους αναγνώστες της εφημερίδας.


Και αν επιθυμείτε να δείτε και το πόσο "πλαστο" είναι το φτιασιδωμένο ρητό, διαβάστε κι εδώ

Περι προβοκάτσιας

Προβοκάτορας (ο) άτομο που διεισδύει δολίως σε οργάνωση, διαδήλωση, πολιτική εκδήλωση κλπ. Και δρα υπονομευτικά στοχεύοντας να προκαλέσει υπονομευτικά ή να παρασύρει κάποιους σε ενέργειες που θα τους εκθέσουν (προς όφελος των αντιπάλων τους, της αστυνομίας κλπ)
(από το λεξικό Μπαμπινιώτη)

Οι μάσκες έπεσαν για άλλη μια φορά, αυτή τη στιγμή ακούω στο ραδιόφωνο (μεσημέρι Τετάρτης 10 Δεκεμβρίου) ρεπόρτερ στον City να μιλάει για κουκουλοφόρους που κρύβονται πίσω απο τα ΜΑΤ και καταστρέφουν μικρά μαγαζιά. Λίγα λεπτά μετά ακούγεται και ο βουλευτής του ΣΥΝ Θ. Μαργαρίτης για ασφαλίτες που μεταμφιεσμένοι σε κουκουλοφόρους προσπαθούσαν να σπάσουν βιτρίνες μικρών επιχειρήσεων και μάλιστα σε περιοχές που επικρατούσε ηρεμία.



Οι φωτογραφίες αυτές κυκλοφορούν σήμερα σε όλα σχεδόν τα blogs, άρα με τις δύο μαρτυρίες και τις φωτογραφίες έχουμε μια συμπαγή περίπτωση που δεν χωράει αμφισβήτηση.

Σιγά το νέο -θα μου πείτε- αυτό γίνεται κάθε φορά που γίνονται ταραχές, η κοινή γνώμη θα πρέπει να τρομοκρατηθεί, να λιγοστέψει το πλήθος που φουσκώνει τις διαδηλώσεις, να αγανακτήσει ο κόσμος που τείνει να ταυτιστεί με τους εξεγερμένους. Να γίνει μπάχαλο, να ξεχαστούν τα σκάνδαλα να γεμίσουν οι τηλεοράσεις με σκηνές καταστροφής να μαζευτούν στο φόβο τους οι «νοικοκυραίοι» και να παρακαλέσουν για περισσότερη αστυνόμευση.

Αυτό είναι το πραγματικό παρακράτος. Αυτός είναι ο ίδιος βόθρος που λειτουργεί από τη δολοφονία Λαμπράκη (και ίσως και παλιότερα), λειτούργησε με τη ζάχαρη στα ρεζερβουάρ των τανκς (λέγε με Παπαδόπουλο) στα προοίμια της χούντας, λειτούργησε ακόμα και την περίοδο ΠΑΣΟΚ (που σύμφωνα με τον Χρυσοχοίδη είχαμε «την καλύτερη αστυνομία») για να δημιουργήσει σχετικό μπάχαλο όποτε οι επικοινωνιακές συγκυρίες ήταν στριμόκωλες.

Είναι τα κόλπα που μας έμαθαν οι φίλοι μας οι αμερικανοί και οι μυστικές τους υπηρεσίες που έχουν διδακτορικό σε τούτα τα θέματα και που μας τα διδάσκουν από τότε που περάσαμε στη σφαίρα επιρροής τους μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτή είναι η περίφημη «προβοκάτσια» που τόσες φορές έχει ξεσκεπαστεί αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο έκανε πάντα τη δουλειά της (βρείτε να διαβάσετε οι νεότεροι την περίπτωση του περιβόητου Ντάνου Κρυστάλλη).

Το πιο παλιό περιστατικό αν δεν κάνω λάθος ήταν το 1898 όταν οι Κουβανοί επαναστάτησαν εναντίον των αποικιοκρατών Ισπανών και το αμερικανικό πλοίο Maine βυθίστηκε στο λιμάνι της Αβάνας μετά από έκρηξη βόμβας στα ύφαλα παρασύροντας στο βυθό τους μαύρους ναύτες (οι λευκοί αξιωματικοί είχαν κατέβει για βόλτα στο λιμάνι). Με αφορμή το περιστατικό αυτό οι ΗΠΑ κατάφεραν να εμπλακούν στην επανάσταση που ήδη είχε κριθεί υπέρ των Κουβανών κι έτσι έβαλαν πόδι στην Κούβα (από τότε έχουν το Guantanamo), μέχρι και την πτώση του Μπατίστα για ένα σχεδόν αιώνα.

Αυτές λοιπόν τις μέρες της εξέγερσης ο Καραμανλής είπε: «Αυτοί που προβαίνουν σε καταστροφές είναι εχθροί της δημοκρατίας». Μάλιστα!

Τώρα που είναι σαφές οτι αυτές που αφορούν τα μικρομάγαζα γίνονται από την αστυνομία, τι θα κάνει για να αποκαταστήσει τη δημοκρατία;
Θα κινηθούν οι καταστηματάρχες δικαστικά εναντίον της πολιτικής ηγεσίας της αστυνομίας για τις αποζημιώσεις;
Θα φέρουν το θέμα στη βουλή οι βουλευτές για να σταματήσουν οι της κυβέρνησης να μιλάνε για «ωμή βία» από μεριάς των διαδηλωτών;

Θα αποκτήσουμε ποτέ την απαραίτητη εξυπνάδα (αν όχι σοφία) για να ξεχωρίσουμε την κραυγαλέα προβοκάτσια από τη γνήσια αγανάκτηση;

Νύχτες κωμωδίας

Έχασα κάθε ελπίδα οτι μπορεί να γίνει κάτι θετικό με τούτους εδώ, όταν είδα δύο κωμικοτραγικά τηλεοπτικά θεάματα χθες.

Η μία ήταν η μουτσούνα Παυλόπουλου που μιλούσε σε σχεδόν ατελείωτο τηλεοπτικό χρόνο επαναλαμβάνοντας της απόλυτες κωμικές ατάκες «άλλη η εικόνα και άλλη η πραγματικότητα», «εκτίθενται οι κουκουλοφόροι με αυτά που κάνουν» (!!!), «Η αστυνομία ήταν εκεί που έπρεπε να είναι» (την ώρα που καιγόταν η μισή Ελλάδα).

Η άλλη ήταν ο Καραμανλής που με τη χτεσινή τηλεοπτική του παρουσία έδειξε οτι τίποτα δεν τον αγγίζει. Στη θέση ενός ανθρώπου που να δείχνει οτι καταλαβαίνει τι συμβαίνει στον τόπο που κυβερνάει, είχαμε την ίδια παράσταση με τις στημένες στομφώδεις χειρονομίες, με την ίδια στημένη ξύλινη παπαρολογία.

Σημάδια οτι οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι, οτι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα ότι ζουν σε άλλη διάσταση.

Μιλούσαμε για αστυνομία Χονδρό -Λιγνό και αναρχικούς Τρίο Στούτζες.
Πάρτε τώρα και τους «Αμποτ και Κοστέλλο»!

Πάντα "μπάτσος" τελικά ο αστυνομικός!

Ακούστε τον ρεπόρτερ του Alpha Radio, Γιώργο Κακούση, την ώρα που δίπλα του τα ΜΑΤ, χτυπούν δυο 15χρονα και ο κόσμος τους αποδοκιμάζει. Ένα απο τα πολλά περιστατικά που απέφυγαν να αναδείξουν τα δελτία ειδήσεων των καναλιών.

Αγανάκτηση!

Το παράπλευρο θύμα μιας σκηνοθεσίας

Επανέρχομαι στο θέμα γιατί ήθελα να απαντήσω τόσα πολλά στα σχόλια των φίλων του προηγούμενου πόστ, που δεν έβγαινε σε σχόλιο.

Οι ειδικοί φρουροί προέρχονται κατά κύριο λόγο από τις ειδικές στρατόκαυλες δυνάμεις (ΛΟΚ, ΟΥΚ κλπ).
Ένα λοιπόν το κρατούμενο: έχουμε ανθρώπους που έχουν εκπαιδευτεί σε συγκεκριμένη κοσμοθεωρία, που έχουν μάθει να «συναλλάσσονται» με πολύ συγκεκριμένους όρους ισχύος.

Επίσης κατά κύριο λόγο τα ονόματά τους τελειώνουν σε «–εας» ή «–άκος» (ξέρω, ξέρω, κακά τα στερεότυπα αλλά μόνο σύμπτωση δεν είναι σε μια χώρα με τη δεδομένη ιστορία και τις παραδόσεις της).

Επίσης κατά κύριο λόγο δεν έχουν περάσει από «κοινωνική» εκπαίδευση όπως θα υπέθετε κανείς για την αστυνομία. Δεν έχουν μάθει ότι ακόμα και αυτοί που αμφισβητούν το κράτος και την αστυνομία είναι απαραίτητη «τάση» σε μια πολυσυλλεκτική κοινωνία. Ότι αυτή η αντίληψη δεν συνιστά από μόνη της παράβαση. Δεν έχουν μάθει να είναι αστυνομικοί αλλά έχουν αφεθεί (μέσα από τη μη-εκπαίδευση) να είναι ο ρόλος τους και το «έργο» τους προέκταση της ιδεολογίας τους, της νοοτροπίας τους, της ελληνοχριστιανικής τους καταβολής, του Εγώ τους.


Πως λοιπόν να μην πάει να «καθαρίσει» ο θιγμένος; Πώς να μην είναι η έδρα των αντιεξουσιαστών η φωλιά του εχθρού; Ο ποινικός δεν αμφισβητεί την ύπαρξή τους, δεν είναι μισητός εχθρός, ο αντιεξουσιαστής, ο αναρχικός, αυτός που καίει τη σημαία, είναι!

Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι πήραν σχετικά πρόσφατα εντολή να περιπολούν στα Εξάρχεια!
Να η δοκιμασμένη συνταγή που εξασφαλίζει την πολυπόθητη έκρηξη. Όχι δεν περίμεναν μια εν ψυχρώ δολοφονία ενός δεκαπεντάχρονου οι εγκέφαλοι των δοκιμασμένων επικοινωνιακών σχεδιασμών.

Περίμεναν επεισόδια, δακρυγόνα, κλιμακούμενη βιαιότητα, άντε το πολύ κι ένα θύμα αστυνομικό για να φανεί το κράτος ως αμυνόμενος. Να αλλάξει η θεματολογία.
Τους έκατσε ανάποδα.

Τα πολυπόθητα και πολυαναμενόμενα (και δοκιμασμένα) αποτελέσματα προέκυψαν τη Κυριακή όταν οι γκάου χουλιγκάνοι έκαψαν την Αθήνα (ποιοι αναρχικοί και αντιεξουσιαστές; Σας παρακαλώ! Σε μια χώρα-Σινεάκ με αστυνομία - Χοντρό-Λιγνό, έχεις αναρχικούς - Τρίο Στούτζες, γκάου!).

Αυτοί οι γκάου λοιπόν που επικοινωνούν όλες τις απαραίτητες καθημερινές έννοιες με 50 λέξεις περίπου, δεν έχουν άλλο τρόπο να εκφράζονται από το σπάσιμο, τις μολότοφ και την καταστροφή, παίζοντας ΑΨΟΓΑ το ρόλο που τους έχει μοιράσει ο σκηνοθέτης.
Άχαστη φόρμουλα! Αν είχαμε αναρχικούς και αντιεξουσιαστές θα είχαμε ξεσπάσματα κατά του ίδιου του κράτους, της εξουσίας, πιθανόν να υπήρχε και μια πιο έξυπνη «μη-αντίδραση» που θα κατέστρεφε τη σκηνοθεσία, αλλά τώρα με τους γκάου - Τρίο Στούτζες, είχαμε πλιάτσικο από τις σπασμένες βιτρίνες από τα μαγαζιά που τους χορηγούν το ίδιο τους το χαρτζιλίκι (για «αναρχικούς της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά» λέει ο στίχος).

Όσοι φωνάζουν λοιπόν για κατεστραμμένα καταστήματα ας μη βρίζουν τους γκάου. Αυτοί κάνουν όσα ξέρουν. Ας βρουν τον ένοχο στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της κυβέρνησης που θα αφήσει την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, το Βόλο να καεί, για να φτάσει η λέξη "Βατοπαίδι" να ακούγεται τόσο μα τόσο παρωχημένη…


Και τώρα που έχουμε και την εν ψυχρώ δολοφονία, θα καούν πολλά μαγαζιά ακόμα στις επόμενες μέρες, μέχρι να φύγει ΚΑΙ ο Αλέξανδρος απο τα πρωτοσέλιδα.

η φωτο είναι απο το e-go

Ενα προμελετημένο έγκλημα

Η εν ψυχρώ δολοφονία χθες βράδυ ενός 16χρονου τα επισκιάζει όλα.

Έτσι το Βατοπαίδι φεύγει από τα πρωτοσέλιδα, το σύνθημα «Μπάτσοι – γουρούνια – δολοφόνοι» δικαιώνεται και ενισχύεται ενώ επέρχεται πια η καταλυτική ρήξη του «κράτους» με τους μέχρι σήμερα ανυποψίαστους που δεν αντέχουν πια να μη βλέπουν την πραγματικότητα.

Από εδώ και πέρα μη πει κανείς ότι δεν ήξερε, μην πει κανένας «η αστυνομία ναι κάποτε… αλλά τώρα…».

Η αστυνομία και η πολιτική της ηγεσία είναι ο ηθικός αυτουργός. Η σχεδόν προαναγγελθείσα εν ψυχρώ δολοφονία ήταν η φυσικά κατάληξη μετά τις μέχρι σήμερα τακτικές κουκουλώματος, με την ατιμωρησία των τραμπούκων, με την πλήρη ανικανότητά της αστυνομίας να εκπαιδεύσει και να αυτοκαθαρθεί από τους κρετίνους που παραδοσιακά έλκονται από την δύναμη της εξουσίας της.

Φαντάζομαι ότι άλλες λειτουργίες όπως η διακίνηση λευκής σάρκας και ναρκωτικών είναι πιο καλά οργανωμένες χωρίς τυχαία περιστατικά απο "έλλειψη ψυχραιμίας".

Και μια ερώτηση ως υστερόγραφο: Γιατί ακριβώς δεν έγινε αποδεκτή η παραίτηση Παυλόπουλου και Χηνοφώτη;

"Πουλάει" η διαφήμιση της Cosmote (προπονητής);

Μου αρέσει πάρα πολύ η διαφήμιση με τον επαρχιακό προπονητή που αποβάλλεται απ’ το γήπεδο επειδή «μιλάει».



Μάλιστα είναι τόσο καλοφτιαγμένη, με καταπληκτική ηθοποιία απ’ τον «πρωταγωνιστή» και τόσο αυτοτελής που φτάνει να είναι επιβαρυντική για την επικοινωνία του προϊόντος. Την είδα δύο ή τρεις φορές πριν φτάσω να προσέξω τον διαφημιζόμενο.

Όταν την έψαξα για να την ξαναδώ στο youtube έβαζα “conn-x”, έβαζα OTE, τελικά διαπίστωσα οτι δεν ήξερα ποιος είναι ο διαφημιζόμενος.
Αυτό είναι και το πιο συχνό πρόβλημα στη διαφήμιση και ιδιαίτερα στα τηλεοπτικά spot που είναι ακόμα πιο εύκολα να παρασύρουν το μάτι, τις εντυπώσεις τόσο πολύ που να απασχολούν το μυαλό σε άλλη κατεύθυνση από αυτή που εξυπηρετεί τον διαφημιζόμενο. Και όταν έχεις μια τόσο καλή «ατάκα», πράγμα που θα εξασφαλίσει το οτι το κέντρο προσοχής είναι το διαφημιστικό και όχι το προϊόν, τότε θα πρέπει το “tag line” να ξελασπώσει, να κάνει όλη τη δουλειά. Κι εδώ δεν έγινε.
Το «θα πληρώσεις ακριβά το να μιλάς» που είναι το concept Πίσω απ’ τη δημιουργία είναι τόσο γενικό σαν έννοια που θα μπορούσε να κολλήσει σε οποιαδήποτε εταιρία τηλεπικοινωνιών.
Και ναι μεν η διαφημιστική εταιρία κάνει καλή δουλειά γι αυτή την ίδια (μπορεί να αποσπάσει μέχρι και βραβείο) αλλά η αποτελεσματικότητα είναι ζητούμενο.

Μπορεί να πάρει δηλαδή «Χρυσό Ερμή» αλλά Effie (βραβείο αποτελεσματικότητας), σίγουρα δεν θα πάρει.

Και ψάχνοντας στο youtube βρήκα και την αυθεντική πηγή έμπνευσης της διαφήμισης.
Ο Νίκος Αναστόπουλος!



Τελικά η Bold δεν χρειάστηκε να κάνει και πολλά...

Βατοpedia (Υπνοπαιδία)

Αγαπητέ μου συμπολίτη,

Να σε ενημερώσω οτι όσο εσύ κοιμόσουν τον τηλεοπτικό σου ύπνο, νομίζοντας οτι αυτό που βλέπεις κάθε μέρα στα παράθυρα είναι σήριαλ, έβλεπες την πραγματικότητα της πολιτικής και δημόσιας ζωής του τόπου σου. Οι πρωταγωνιστές είναι οι εκπρόσωποι που εξέλεξες για κυβέρνηση, για να λύσουν προβλήματα, για να πάνε μπροστά τον τόπο. Το τέλος αυτού του «σήριαλ» θα είναι και το δικό σου τέλος

Όσο εσύ κοιμόσουν είχε στηθεί πάρτι ανάμεσα σε υπουργούς, υφυπουργούς, συμβολαιογράφους δικηγόρους, κουμπουροφόρους, μαγαζάτορες, χορεύτριες, εργολάβους που όλοι μαζί άνοιγαν σαμπάνιες που βρίσκονται τόσο καλά γραπωμένοι στην εξουσία (ούτε ένας απ’ αυτά τα δεκάδες πρόσωπα δεν βρέθηκε εκτός συστήματος, να είναι κάποιος που πιθανά θα «διαρέυσει» την απάτη).

Όσο εσύ κοιμόσουν περνούσαν υπουργικές αποφάσεις λάθρα, κάτω απ το τραπέζι, χωρίς δημοσίευση στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Ακόμα και την τροπολογία που επιτρέπει τέτοιες υπουργικές αποφάσεις εν κρυπτώ, κανείς δεν την πήρε είδηση.

Όσο εσύ κοιμόσουν, δεν κοιμόσουν μόνος, ήταν σε παράλληλη βαθιά ύπνωση και τα ΜΜΕ, τα τσακάλια της δημοσιογραφίας. Διότι το παλιό δελτίο τύπου του Μπασιάκου που θυμήθηκαν χθες, περηφανευόταν –τότε- για τον άψογο συντονισμό των υπηρεσιών του δημοσίου στην ανταλλαγή οικοπέδων(!) κι όμως κανείς δημοσιογράφος δεν πήρε είδηση εκτός από έναν ή δύο στη Βόρεια Ελλάδα που κανείς εδώ δεν διάβαζε ή άκουγε. Τώρα αναγκαστικά...

Όσο εσύ κοιμόσουν κοιμόνταν και τα κόμματα που είναι στη Βουλή άβουλοι, με άλλη ατζέντα, που καμία επιτήρηση και παρακολούθηση δεν είχαν επί όλων αυτών των συναλλαγών. Και φυσικά όταν έσκασε η ιστορία (από καθαρή παρεξήγηση ανάμεσα σε κυβέρνηση και καναλάρχη), έτρεξαν να υπερθεματίζουν και να βγάζουν δεκάρικους για διαφθορά. Αναγκαστικά...

Όσο εσύ κοιμόσουν, τα κόμματα και οι κομματάρχες, με παρόμοιες ιστορίες έχουν εξασφαλίσει τη ροή μαύρου χρήματος που θα τους διατηρήσει στην εξουσία, θα λαδώσει με κρατική διαφήμιση «φίλια» ΜΜΕ (θα περισσέψει και κάτι για τα γεράματα).

Όσο εσύ κοιμόσουν και αφού έχει αποκαλυφθεί όλη η βρώμα ούτε μία (1) πρωτοβουλία δεν έχει παρθεί για να μην επαναληφθεί παρόμοιο σκάνδαλο. Ούτε μία απόφαση για διαφάνεια, ούτε μία κίνηση από κόμμα, από φορείς, από πολίτες για να αρθούν οι κουρτίνες που επιτρέπουν σκάνδαλα. Ούτε κάποιο πόρισμα να περιμένεις απ’ την «επιτροπή».

Όσο εσύ κοιμόσουν ξέχασες πώς να διαδηλώνεις, ξέχασες να απαιτείς, σε έπεισαν οτι το να ψηφίζεις μια φορά στα τέσσερα χρόνια εξαντλεί τα δημοκρατικά σου δικαιώματα. Στο παρελθόν αγαπητέ μου συμπολίτη, σ’ αυτή την ίδια χώρα, οι άνθρωποι κατέβαιναν στα πεζοδρόμια, σε ογκώδεις διαδηλώσεις, φώναζαν, συγκρούονταν με την αστυνομία και τις «αύρες», ανάγκαζαν υπουργούς ή κυβερνήσεις να παραιτηθούν. Οι κινητοποιήσεις γίνονταν θρυαλλίδες πολιτικών εξελίξεων, ήταν παλλαϊκά αιτήματα.

Πριν μερικές μέρες γιόρτασες το «Πολυτεχνείο». Ακόμα κι αν δεν το γιόρτασες έχεις αποδεχτεί το οτι ήταν μια μεγάλη εξέγερση που οδήγησε στη δημοκρατία. Στη δημοκρατία που σου εξασφάλισε το δικαίωμά σου στον ύπνο.
Στοίχημα ότι όσο κοιμάσαι, το σήριαλ θα έχει πολλές επαναλήψεις;

Οι "δικοί" μας και οι "άλλοι"

Τρομακτικό το γεγονός της Πέμπτης.

Μεχρι αυτή τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές η κρίση στο Mumbai (Βομβάη), δεν έχει τελειώσει και ήδη οι νεκροί είναι τουλάχιστον 125 και οι τραυματίες πάνω απο 300.

Επίσης τρομακτικά (όμως για διαφορετικούς λόγους), είναι δύο τοπικά φαινόμενα.

Το πρώτο είναι το ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές κι ενώ εξελίσσεται αυτή η ιστορία, τα ΜΜΕ του Τζατζικιστάν, συνεχίζουν να ζουν στο γνωστό σύμπαν της αέναης ομφαλοσκοπησης.
Ακροθιγώς αναφέρθηκε το θέμα (τουλάχιστον στο Mega) το πρωί της Πέμπτης, ενώ οι δύο παρουσιαστές της πρωινής εκπομπής είπαν το εξής αμίμητο: «Υπάρχουν Έλληνες (στην εμπλοκή); Όχι; Ε, τότε εντάξει…».

Μέσα από αυτό τον κυνισμό των επαγγελματιών, σχηματίζεται αδρά η σημερινή πραγματικότητα που αρχίσαμε να συζητάμε την περασμένη Κυριακή με αφορμή το θάνατο του Γ. Κοίλιαρη. Η αποξένωσή μας με οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας, με οτιδήποτε δείχνει να μη μας αφορά σε πρώτη ανάγνωση.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι σε μια περίοδο που ο κόσμος «μικραίνει», που οι εξελίξεις και οι επιπτώσεις είναι πλέον αλυσιδωτές, εμείς, αναλογικά περισσότερο από ποτέ είμαστε αυστηρά προσηλωμένοι σε οτιδήποτε συμβαίνει εντός συνόρων, όσο ασήμαντο και γελοίο μπορεί να είναι σε απόλυτο μέγεθος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «εξωτερικές ειδήσεις» είναι ένα τρίλεπτο τρέιλερ ένθετο στο δελτίο παραθύρων και διαπληκτισμών.

Το δεύτερο περίεργο φαινόμενο το διαπίστωσα όταν το απόγευμα της ίδιας μέρας άκουγα στο ραδιόφωνο τους παραγωγούς του City να λένε «Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε η τραγική είδηση ότι ανάμεσα στα θύματα υπάρχει και ένας Κύπριος με βρετανικό διαβατήριο». Ο όρος «τραγική είδηση» δεν είχε αναφερθεί (η τουλάχιστον αν είχε αναφερθεί δεν έτυχε να την ακούσω) μέχρι εκείνη τη στιγμή για τα τόσα θύματα. Προφανώς η τραγικότητα της κάθε είδησης είναι απόλυτα εξαρτημένη με το γεωγραφικό και εθνικό στίγμα του θύματος. Αλλά ποιος είναι ακριβώς ο «δικός» μας και πως διαφοροποιείται από τον «ξένο»; Να είναι διαβατήριο; Να είναι η γλώσσα; Η θρησκεία; Να φταίει που λόγω της μικρής επαρχίας στην οποία ζούμε δεν ερχόμαστε και τόσο πολύ σε επαφή με την παγκόσμια κοινότητα;

Και τα δύο περιστατικά μου φαίνονται πτυχές του ίδιου προβλήματος. Άραγε εκπαιδευτήκαμε εμείς σε τούτη τη στάση από τη σύγχρονη «δημοσιογραφική» άποψη, ή προσαρμόστηκαν τα Μέσα στη δική μας αντίληψη για να ταυτιστούν μαζί μας;

Όχι δεν είναι η συναισθηματική φόρτιση που με κάνει τώρα να νοιώθω κάποιους «ξένους» πιο «δικούς» μου από τους συμπολίτες μου. Δεν είναι που ήμουν εκεί ακριβώς στο σημείο της σφαγής πριν δυό μήνες και κάνω συλλογισμούς για την τύχη και τις συμπτώσεις. Είναι που αντικειμενικά και για διάφορους λόγους σε κάποιο χρονικό σημείο της ιστορίας μας μετατραπήκαμε σε περίεργη ράτσα εθνικο-ιδιωτών.

Που να φανταζόμουν όταν έβγαζα αυτές τις φωτογραφίες του υπέροχου Taj οτι δύο μήνες μετά θα γινόταν τόπος θανάτου για τόσο κόσμο.

Όχι στο Όνομά μας

Με αφορμή το πρωτόγνωρο κύμα απεργιών πείνας από τους κρατούμενους στις Ελληνικές φυλακές αλλά και την εγκληματική αποσιώπησή του από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, για τη Δημοκρατία και την προάσπιση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων καλούμε όλους όσους διατηρούν μπλογκς, διαδικτυακά φόρα και όχι μόνο να δημοσιεύσουν ταυτόχρονα και συντονισμένα στις 20 Νοεμβρίου 2008, ημέρα Πέμπτη, το παρακάτω κείμενο και όλους του χρήστες του διαδικτύου να το υπογράψουν.

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.
–Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08

“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”
- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08

Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.

Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.

Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.

Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.
Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Ο Γιώργος του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών

Οι επαγγελματίες ρεπόρτερς σαν τον Γιώργο Κοίλιαρη αφήνουν ένα μεγάλο κενό φεύγοντας.
Δεν είναι εύκολο στη σημερινή μηντιακή σκηνή να βρεις εύκολα ανθρώπους πρόθυμους να ρισκάρουν τη ζωή τους σε επικίνδυνα εμπόλεμα πεδία.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις κακοπληρωμένους δημοσιογράφους που να είναι έτοιμοι να αφήσουν τα πάντα πίσω τους για να εκπληρώσουν απλά μια υπόσχεσή τους.

Ο Γιώργος δεν είχε καν σύμβαση με την ΕΡΤ, δεν ήταν μόνιμος. Όχι. Οι μόνιμοι δεν είναι εύκολο να πάρουν ρίσκα, βρίσκονται κάπου μέσα στα γραφεία και βλαστημάνε που βρέχει και θα αργήσουν να φτάσουν σπίτι. Ο Γιώργος όμως που έπρεπε να πληρώνεται με "μπλοκάκι" έπρεπε να τρέξει για να κερδίσει το «εισόδημά» του.

Και τι περίεργη διαστροφή ήταν αυτή που τον ξαναέφερε στο Αφγανιστάν, συνοδεύοντας μια αποστολή με ανθρωπιστική βοήθεια; Το είχε υποσχεθεί λεει. Σε μια προηγούμενη αποστολή είχε υποσχεθεί οτι δεν θα ξεχνούσε, οτι θα επέστρεφε με φάρμακα. Λάθος! Ακόμα κι αν δεν έχανε τη ζωή του απ’ αυτό το τραγικό ατύχημα, πάλι λάθος θα ήταν.

Επέτρεψε στα συναισθήματά του να τον εμπλέξουν στο αντικείμενό του ρεπορτάζ του.

Οι ακριβοπληρωμένοι συνάδελφοί του των μεγάλων διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων τον ξέρουν καλά αυτόν τον κίνδυνο και τον αποφεύγουν συστηματικά. Αναφέρουν λοιπόν τις ειδήσεις τους χωρίς φόρτιση, αποστασιοποιημένα.

Ο Γιώργος του μπλοκ παροχής υπηρεσιών και χωρίς «εκτός έδρας», έβαλε τον εαυτό του στο σκηνικό που περιέγραφε, έγινε μέρος του ρεπορτάζ του, δεν κατάφερε να γίνει ο ψυχρός επαγγελματίας που θα επιβίωνε.

Και για ποιο λόγο έπρεπε δηλαδή να τρέχει στο Αφγανιστάν; Πόση διαφορά θα έκανε δηλαδή η έλλειψη του ρεπορτάζ του σε μια εποχή που τα κερδοφόρα ιδιωτικά κανάλια ξεμπερδεύουν με παράθυρα όπου σκυλοτρώγονται οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι; Ποιος χρειάζεται να ξέρει δηλαδή τι γίνεται εκεί; Αν συμβεί κάτι το πολύ δραματικό που θα πουλάει, κάτι με πολλούς νεκρούς π.χ., θα το καλύψουν τα ξένα μέσα, το UPI, το Reuters, το CNN, των οποίων συνδρομητές είναι τα εδώ ΜΜΕ. Κι ας διατηρεί η Ελλάδα μια ξεχασμένη στρατιωτική δύναμη εκεί. Εμείς έχουμε τα παράθυρα. Που επιπλέον στοιχίζουν και πολύ λιγότερο, ούτε δημοσιογράφοι χρειάζονται να απασχολούνται, ούτε έξοδα για ταξίδια να γίνονται. Εκτός...

Εκτός κι είσαι ΕΡΤ κι έχεις βρει ένα Κοίλιαρη. Τότε σώζεις και το κύρος σου γιατί έχεις ρεπόρτερ που κάνει πρωτότυπο στόρυ, σου στοιχίζει λίγα και όταν τύχει το μοιραίο δεν χρειάζεται καν να κινητοποιηθείς εσύ (πήγαινε κι ερχόταν ο σοβαρά τραυματίας Γιώργος για μέρες ολόκληρες πριν βρεθεί σοβαρό νοσοκομείο για να τον περιθάλψει έγκαιρα).

Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βγάλεις ένα σπαραξικάρδιο λόγο στην κηδεία.

HTC Touch Pro & Diamond - Comedy Club!

Μετά την πικρή εμπειρία μου λοιπόν με το Omnia της Samsung αποφάσισα να επιλέξω το HTC Touch Pro.

Σκέφτηκα οτι μια και η HTC έχει μια μεγάλη εμπειρία στα Windows Mobile θα έχει περάσει εδώ και καιρό τις «παιδικές ασθένειες» και λίγο-πολύ θα είναι μις «ώριμη» λύση.
Και είναι πράγματι «ώριμη» η συσκευή με τη μόνη διαφορά πως εδώ θα έπρεπε (ΚΑΙ ΠΑΛΙ) να γίνει η περίφημη ελληνοποίηση του λογισμικού.
Ε, δεν θα ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε η εταιρία ACE που αντιπροσωπεύει την HTC έχει κάνει αυτή τη δουλειά αρκετές φορές.

Η συγκεκριμένη συσκευή λοιπόν κοστίζει (με τα ελληνικά της ACE Hellas) 730€. Η ίδια ακριβώς από οποιοδήποτε ιντερνετικό κατάστημα κοστίζει 100€ πιο φθηνά!
Άρα χρεώνεται ο τιμημένος Έλλην καταναλωτής με ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό για να έχει την ευκολία του λογισμικού στη γλώσσα του.

Για να δούμε λοιπόν τι "ελληνικά" αγοράζουμε μ' αυτά τα 100€;

Στις ελληνικές οδηγίες χρήσεως (μόνο σε CD) αναφέρεται η «πλευρική μπάρα ταχείας κύλισης» (η ίδια με το Samsung Omnia) όπου κυλώντας το δάχτυλο μπορείς να πας κατευθείαν στο αρχικό του επωνύμου.

Στο Omnia υπήρχε η μπάρα αλλά δεν είχε προσαρμοστεί στα ελληνικά με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί εκτός αν κάποιος έγραφε όλες του τις επαφές με λατινικούς χαρακτήρες).

Εδώ λοιπόν η μπάρα δεν υπάρχει καθόλου στις επαφές!
Ο μόνος τρόπος να βρει κάποιος τις επαφές του είναι με το συνεχές πάτημα του κατευθυντικού πλήκτρου (πάνω/κάτω) για να μπει σε λειτουργία ταχείας εναλλαγής χαρακτήρων.
(Να είναι άραγε τόσο δύσκολο να γίνει αυτή η ρημαδομπάρα στα ελληνικά;)

Επίσης η συσκευή διαθέτει ένα πλήρες πληκτρολόγιο που για να κάνει εναλλαγή από ελληνικά σε αγγλικά και αντίστροφα χρειάζεται τέτοιο χειρισμό που δύσκολα αποφασίζεις να το χρησιμοποιήσεις (πάνω – κάτω στην οθόνη και το πληκτρολόγιο και αυτόματη ανεπιθύμητη ενεργοποίηση του λεξικού. Τ9).

Όλα τα λεφτά όμως είναι η ελληνοποίηση που έχει γίνει στην πρόγνωση καιρού!
Εδώ κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να μεταφράσει όλες τις χώρες και πάρα πολλές πόλεις (επιλεκτικά!) στα ελληνικά.

Μέχρι εδώ καλά.

Αυτό όμως αχρηστεύει την μπάρα για την οποία μιλούσαμε πριν (Θαύμα-θαύμα! Εδώ εμφανίστηκε! Άχρηστη μεν αλλά εμφανίστηκε).

Για τη μετάφραση λοιπόν αυτός ο πανέξυπνος τεχνικός χρησιμοποίησε κάποιο «μεταφραστήρι» και τα αποτελέσματα είναι ξεκαρδιστικά:

Απολαύστε!

Η πόλη Eden της Υεμένης έγινε «Αδανα»! (Το κεμπάπ ήταν Γεμενίτικο τελικά).
Η Sale (Σάλε) του Μαρόκου έγινε φυσικά «Πώληση» (έπιασε καλή τιμή άραγε;)

Στην Ινδία τώρα η South Dum Dum έγινε «Ενώ Ενώ η Νότια» (έλα...;) ενώ η Erode έγινε «Διαβρώσει» (φυσικά).

Η Las Dunas της Κούβας έγινε «Las Θυσανοειδών» (καλό το μεταφραστήρι;)

Στο Ιράν η Kord-Shahr έγινε «Ανταλλαγών Shahr» (Μη με ρωτάτε, δεν ξέρω)

Η «Dire Dawa» της Αιθιοπίας έγινε «Επικίνδυνος Dawa» (να το έχετε υπόψη σας όσοι πρόκειται να πάτε εκεί).

Η πόλη Noda της Ιαπωνίας μεταφράστηκε «Σημείωση» και... (έτοιμοι;) η Ota μεταφράστηκε ως... (δείτε το δίπλα αν νομίσατε οτι κάνω πλάκα).

Καλή διασκέδαση όσοι πήρατε HTC Diamond και Touch Pro!
Έχετε στα χέρια σας ένα ανεκτίμητο κειμήλιο του πως γίνονται οι δουλειές στον τόπο μας.
Να το πάρουμε απόφαση λοιπόν; Να ξεχάσουμε τα ελληνικά;

Αφού οι επαφές μας θα γίνουν «Theodoropoulos Thanasis” ας το πληρώσουμε τουλάχιστον φθηνότερα.

Καλό ταξίδι Γιώργο

Ξεκουράσου τώρα.

(Ξέρω οτι τρώγεσαι να στείλεις ρεπορτάζ κι απ' αυτό το ταξίδι).

Η «σπαστική» και παραπλανητική διαφήμιση της Vodafone

Δεν καταλαβαίνω το λόγο γιατί η vodafone αποφάσισε οτι έπρεπε να απαντήσει στη σχετική διαφήμιση της Cosmote. Προφανώς κάποιος marketίστας, κάποιος διαφημιστής, ίσως και οι δύο μαζί, θα βρήκαν χαριτωμένη την ιδέα.

Για να πεις όμως ότι «είναι σπαστικό» να μην έχεις σήμα και κυρίως για να «σατιρίσεις» τον ανταγωνιστή σου που κάνει το σχετικό claim, νομίζω πως απαραίτητη προϋπόθεση είναι να φροντίσεις να ΕΧΕΙΣ σήμα. Διαφορετικά είσαι ψεύτης.

Εγώ λοιπόν που εδώ και μερικά χρόνια είμαι συνδρομητής της Vodafone ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΗΜΑ ούτε στο σπίτι (όπου πρέπει να πάω στο παράθυρο ή την πόρτα για να καταφέρω να ακούω και να ακούγομαι), αλλά ούτε και στο γραφείο όπου τις καλές μέρες μπορεί να εμφανιστεί μία (1) μπάρα ένδειξης.

Όταν πριν μερικές μέρες πήρα τηλέφωνο να ρωτήσω τι γίνεται επιτέλους και δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το πανάκριβο Mobile Internet που πληρώνω και με πάγια 30€ το μήνα χωρίς να μπορώ να το χρησιμοποιήσω,. Η απάντηση ήταν «δεν φταιμε εμείς αλλά το κράτος που δεν μας δίνει άδεια για κεραία στην περιοχή σας» (προσοχή, μιλάμε για περιοχές εντός του λεκανοπεδίου, Βόρεια Προάστια!).

Ε, εντάξει παιδιά δεν πειράζει που δεν φταιτε, εγώ να συνεχίσω να σας πληρώνω κανονικότατα για υπηρεσίες που δεν έχω (αφού μου δηλώσατε οτι «έχω αποδεχτεί τον όρο της μη ευθύνης σας»), έτσι ώστε εσείς και οι διαφημιστές σας να μπορείτε να κάνετε πλάκα με παραπλανητικές διαφημίσεις για να τη «σπάτε» στους ανταγωνιστές σας!

Τελικά είναι ακόμα πιο σπαστικό να μην έχεις και την παραμικρή αίσθηση εταιρικής υπευθυνότητας

Μονόδρομος το "πάγωμα" των πιστωτικών μας καρτών

Τελικά η Εθνική Τράπεζα απέσυρε το αίσχος που είχε ανακοινώσει με τις αυξήσεις στις κάρτες και τα δάνεια. Τώρα θέλει να δείξει το πρόσωπο του «καλού μπάτσου» και μειώνει τα επιτόκια 1% από αυτά που μέχρι τώρα ίσχυαν. Μα κι αυτά τα προηγούμενα ληστρικά και τοκοφλυφικά είναι. Είναι τα ίδια επιτόκια που τους παράγουν τα υπερκέρδη και που στραγγαλίζουν την οικονομία, κάνοντας αδύνατη κάθε προσπάθεια επικερδούς επιχειρηματικότητας.

Είναι τα επιτόκια που εξασφάλισαν τα μεγάλα bonus στα στελέχη που γέμισαν τον κόσμο πιστωτικές κάρτες (σου προ-εγκρίνω κάρτα και ΑΝ δεν τη θες έλα να την ακυρώσεις), που μεγάλωναν τα πιστωτικά όρια που έμαθαν τον κόσμο να δανείζεται για να αποκτήσει την καινούρια επίπεδη τηλεόραση, για να κάνει διακοπές σε πανάκριβα θέρετρα.
Αυτή η εποχή τελειώνει, και είναι καιρός να αναθεωρήσουμε πολλά δεδομένα.

Σήμερα ακούστηκε οτι 16 τράπεζες μαζί, ζητούν τώρα από την κυβέρνηση να πάρει πίσω την υπουργική απόφαση που έκανε την προαναφερόμενη αύξηση παράνομη, που απαγορεύει τα πρόστιμα σε προεξοφλήσεις δανείων, τις χρεώσεις σε λογαριασμούς χωρίς κινητικότητα, τις υπέρογκες προμήθειες σε αναλήψεις μετρητών μέσω πιστωτικής και άλλα πολλά. Δηλαδή οι καλές μας οι τράπεζες ζητούν από την κυβέρνηση να αφήσει την εμπορική τους πολιτική ελεύθερη, να διαμορφωθεί απο την «αόρατη χείρα» της προσφοράς και της ζήτησης.
Και δεν θα ήταν κακή ιδέα, ίσα-ίσα που εκπαίδευε τους πολίτες στην αυτοάμυνα και την προσεκτικότερη καταναλωτική συμπεριφορά. Επιτέλους ο έλληνας καταναλωτής πρέπει να ενηλικιωθεί, αυτό είναι αλήθεια.
Αλλά όχι τώρα!

Γιατί όχι; Για τον ίδιο λόγο που τώρα ζητούν αυτή την ρύθμιση οι τράπεζες: Μέσα στο 2009 (όπου και αναμένεται μεγάλο πρόβλημα στην ελληνική οικονομία, ανεργία και ύφεση), πρόκειται να λήξουν κάποια ομόλογα που λέγονται CDS. Είναι τα αρχικά των λέξεων Credit Default Swaps και είναι το σύνολο των χρεών που οφείλονται σε μια τράπεζα που τιτλοποιούνται. Κάτι σαν τα «τοξικά ομόλογα» που προκάλεσαν την παγκόσμια κρίση. Ξέρετε σε τι ποσό ανέρχονται αυτά; Ακούγονται κάποια απίστευτα ποσά της τάξεως των 53 τρις ευρώ(!).
Αυτό σημαίνει οτι οι συνέπειες θα είναι τρομακτικές και θα χτυπήσουν όλο το τραπεζικό σύστημα που περήφανα δήλωνε οτι δεν χρειάζεται στήριξη!

Μέσα σε μια τέτοια περιπέτεια που έρχεται είναι σίγουρο οτι επίκεινται συγχωνεύσεις, εξαγορές, απολύσεις προσωπικού. Αν προσέξατε πιο πάνω, 16 είναι οι τράπεζες που έκαναν προσφυγή κατά της υπουργικής απόφασης. Και 16 τράπεζες σε μια αγορά όπως η Ελλάδα είναι πάρα πολλές. Όπως και τα υποκαταστήματα.
Και οι καλομαθημένες τράπεζες θα προσπαθήσουν να προφυλάξουν την τεράστια κερδοφορία τους και όχι το να κρατήσουν υπεράριθμους υπαλλήλους. Πρόκειται λοιπόν να τροφοδοτήσουν την ανεργία και επομένως την κρίση, θωρακίζοντας όμως τα κέρδη τους με αντικανονικές πρακτικές. Και η υπουργική απόφαση Z1-798/2008 είναι ένα εμπόδιο.

Εξυπακούεται λοιπόν ότι όποιος δεν αφήσει στην άκρη την πιστωτική του κάρτα (ΤΩΡΑ!) θα την πληρώσει σύντομα πολύ ακριβά.

Υ.Γ. Και κάτι για να σκάσει το χειλάκι μας:

Ερ: Ποιος είναι ο ορισμός της αισιοδοξίας;

Aπ: Ένας εργαζόμενος σε επενδυτική τράπεζα που την Κυριακή το βράδυ σιδερώνει πουκάμισα για όλη την εβδομάδα.

Φτάνει η τοκογλυφία!

Όταν οι τράπεζες αποφάσιζαν οτι δεν χρειάζονται την ενίσχυση (τα 28 δις ντε!) που τους πρόσφερε η κυβέρνηση ήξεραν τι έκαναν.
Ο ένας λόγος είναι αυτός ο προφανής. Ότι μαζί με την ενίσχυση θα είχαν την κρατική επιτήρηση (τουλάχιστον σύμφωνα με το ευρωπαϊκό σχέδιο που υιοθετείται) και τότε πολλές «περίεργες» τακτικές θα έμπαιναν σε επανεξέταση όπως άλλωστε και τα bonus των στελεχών! Διότι φυσικά δεν μπορείς να χρησιμοποιείς κρατική ενίσχυση και από την άλλη να εισπράττεις αποδοχές επιπέδου «golden boys».

Από την άλλη επίσης, ήξεραν οτι τα χρήματα αυτά, θα μπορούσαν άνετα να πάρουν από τους δανειολήπτες και τους κατόχους πιστωτικών καρτών. Αυτούς δηλαδή που ΗΔΗ πληρώνουν στην Ελλάδα τα τοκογλυφικά επιτόκια της ντροπής επιπέδου 16 ή 17% τη στιγμή που ο πληθωρισμός είναι στο 4%!

Τώρα λοιπόν (με εκβιαστικές τακτικές και συνοπτικές διαδικασίες) τα επιτόκια εκτοξεύονται σε επίπεδα πάνω από 20%! Κι αυτό, σε μια περίοδο που παντού στην Ευρώπη πέφτουν για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και των επιχειρήσεων στις τράπεζες. Γιατί λοιπόν να χρειάζεσαι κρατική ενίσχυση;
Το λογαριασμό θα τον πληρώσουν τα κορόιδα!

Και πως περνάνε στους πελάτες τους αυτή τους την τακτική; Με τον εξής εξωφρενικό τρόπο: «Αν δεν συμφωνείς με το εξοντωτικό επιτόκιο, πλήρωσέ μας το ποσό που χρωστάς μέσα σε 30 ημέρες και κλείσε το λογαριασμό σου».
Δηλαδή: «ή θα σε γδάρουμε ή θα σε εξοντώσουμε».

Έλα όμως που αυτή η αύξηση επιτοκίων είναι παράνομη και καταχρηστική...
Αυτό φωνάζουν πλέον όλοι, αυτό μας λεει και η υπουργική απόφαση Ζ1-798/2008, αυτό μας λεει και ο Ν.2251/94 (Thanks Βαγγέλη!) που απαγορεύουν τη μονομερή αλλαγή των όρων.

Οφείλουν λοιπόν όλοι όσοι θίγονται από αυτές τις τακτικές να πλαισιώσουμε όποιες καταναλωτικές οργανώσεις πρόκειται να προβούν σε μαζικές προσφυγές εναντίον των τραπεζών. Τώρα είναι η στιγμή να εναντιωθούμε στη ληστεία. Μαζικά και οργανωμένα. Είναι ο μόνος τρόπος να μαζευτούν όσοι τόσοι χρόνια συνήθισαν στα εύκολα και τοκογλυφικά κέρδη.


Επίσης εδώ περισσότεροι τρόποι αντίδρασης

Παράνομες και εκβιαστικές τακτικές απο την Εθνική Τράπεζα

Και φυσικά είμαι ανάμεσα σε όσους διαθέτουν πιστωτική κάρτα της Εθνικής Trapεζας.
Είχα κι εγώ την τιμή να δεχτώ την απίστευτη ενημέρωση οτι το επιτόκιο από εδώ και μετά θα είναι 22,5%, αλλά και οτι η Trapεζα έχει το δικαίωμα να καθορίζει το εκάστοτε επιτόκιο σε απόλυτη σχέση με ένα σωρό δυσνόητους δείκτες από όπου παράγεται μια φόρμουλα απίστευτης πολυπλοκότητας που μόνο οικονομολόγοι μπορούν να κατανοήσουν.

Η ουσία είναι απλή: Λένε πως θα ορίζουν επιτόκιο ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ, όπως γουστάρουν, κι αν σ’ αρέσει! Αν δεν σου αρέσει, πρέπει να εξοφλήσεις το ποσό που ακόμα χρωστάς μέσα σε ένα μήνα!

Η Γραμματεία Καταναλωτή δηλώνει οτι περιμένουν τώρα να τους πει κάποιος σύμβουλος αν η απαίτηση του ποσού μέσα σε ένα μήνα είναι εκβιασμός ή όχι.

Η ΕΚΠΟΙΖΩ επίσης ακόμα επεξεργάζεται το θέμα για να δει πως θα το χειριστεί.

Ο Τραπεζικός Μεσολαβητής είναι ο μόνος φορέας που έδωσε την απάντηση ότι σύμφωνα με το νόμο 21-798/2008 του Υπουργείου Ανάπτυξης όπου αναφέρονται ένα σωρό παράνομες τραπεζικές τακτικές, επίσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ!
Σώζοντας σε ένα βαθμό το κύρος του ρόλου του.

(τον νόμο αυτό μπορείτε να βρείτε κι εδώ )

Είναι απορίας άξιο πως κανείς από τους προαναφερόμενους (και ειδικά η γραμματεία καταναλωτή) αγνοεί οτι η επιλογή της Trapεζας εμπίπτει στην παράγραφο «ε» όπου αναφέρεται ότι δεν μπορεί το Πιστωτικό Ίδρυμα να τροποποιεί μονομερώς οποιοδήποτε όρο της σύμβασης!

Το θέμα που εκ των πραγμάτων επιβεβαιώνεται πάντως, είναι οτι το κράτος, οι φορείς που εποπτέυουν την αγορά, οι καταναλωτικές οργανώσεις, δεν ήταν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν αυτή την καταχρηστική και εκβιαστική κίνηση ενός υπερ-κερδοφόρου κολοσσού που προσπαθεί να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα κέρδη σε βάρος της κοινωνίας στην οποία δραστηριοποιείται. Κάνονοντας τους ίδιους τους πελάτες του ακόμα πιο καχύποπτους και εχθρικούς.
Τι «εταιρική κοινωνική ευθύνη» και κουραφέξαλα...

Η επόμενη κίνησή μου είναι η αποστολή γραπτής ειδοποίησης στην Trapεζα οτι δεν συμφωνώ ούτε με τους νέους όρους ούτε με το να τους εξοφλήσω το ποσόν που οφείλω σε 30 ημέρες.

Θα σας κρατήσω ενήμερους.

Τελικά να χαίρομαι ή όχι για τον Obama;

Δεν ξέρω αν μπορώ να συνεισφέρω τίποτε νεότερο σε όσα έχουν ήδη γραφεί για την περίπτωση Obama αλλά αφού τόσοι έχουν άποψη, δικαιούμαι κι εγώ να καταθέσω τη δική μου.

Στα blogs αλλά και στις ιδιωτικές συζητήσεις βρέθηκα ξαφνικά (εγώ που πριν λίγο καιρό έλεγα οτι η αμερικανική εξωτερική πολιτική βασίζεται στην πολεμική μηχανή τον πολιτικό εκβιασμό και είναι παγιωμένη υπερβολικά σε αυτές τις αρχές για να μπορέσει να αλλάξει), να υπερασπίζομαι το δικαίωμα στην ελπίδα οτι κάτι μπορεί να αλλάξει. Και βασίζω αυτή την ελπίδα στην ευρεία νίκη του, στην τεράστια αύξηση του εκλογικού σώματος που του δίνει αρκετή δυναμική.

Αλλά το ενδιαφέρον κατά την ταπεινή μου άποψη είναι στο οτι εξελέγη έχοντας υποστηρίξει θέσεις που πριν λίγο καιρό θα φαινόταν ακραίες στο παραδοσιακό εκλογικό σώμα.
Εξήγγειλε εξομάλυνση των σχέσεων με την Κούβα και δήλωσε πρόθυμος να κάνει συνομιλίες με τον Ραούλ Κάστρο. Μίλησε για τον κόσμο στην περιφέρεια (λέγε με redneck) που «γαντζώνεται στη θρησκεία και στα όπλα». Για αποδοχή των γκέι. Μίλησε για άμεση δράση περιορισμού των ρύπων «θερμοκηπίου». Και κάποια στιγμή του ξέφυγε και ξεστόμισε την καταραμένη φράση «αναδιανομή του πλούτου». Αυτά τα λίγα μήπως ξέρετε πόσα μέτωπα ανοίγουν; Με τη μαφία των Κουβανών εξόριστων στο Μαϊάμι, τη βιομηχανία όπλων, τους αναγεννημένους χριστιανούς (Θεός να σε φυλάει από τούτη τη φάρα) που σχεδόν κατάφεραν να εξορίσουν από την εκπαίδευση τη θεωρία της εξέλιξης. Το είπαν φιλελεύθερο (με την αμερικανική σημασία του όρου δηλαδή ριζοσπάστη), σοσιαλιστή και τρομοκράτη άραβα. Αυτό από μόνο του έδειχνε τον τρόμο που προκαλούσε στους rednecks της πολιτικής η πιθανότητα εκλογής του.

Για τις ίδιες τις ΗΠΑ η εκλογή του Obama είναι ένα γεγονός με τεράστια σημασία. Μπορεί να μην είναι ακριβώς ο πρώτος μαύρος πρόεδρος (μιγάς είναι) αλλά είναι ο πρώτος μη-λευκός. Μπορεί να μην είναι αυτός που θα αντικαταστήσει τον αμερικάνικο στρατό με τους «Γιατρούς χωρίς σύνορα» και τον «Ερυθρό Σταυρό» αλλά αντιτίθεται στον πόλεμο. Μπορεί να μην είναι αυτός που θα εθνικοποιήσει τους πετρελαιάδες (που πιθανόν να έκανε το ΚΚΕ να εκδώσει μια συμπαθητική ανακοίνωση) αλλά φαίνεται να είναι πρόθυμος να στηρίξει Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Κι αυτά τα θέματα όσο ομφαλοσκόποι κι αν είμαστε, όσο προκατειλημμένοι με κάθε τι αμερικανικό, θα έχουν θετική επίδραση σε όλη την υφήλιο.

Αυτό λοιπόν που κάνει τον περισσότερο κόσμο να είναι αισιόδοξος είναι η εκλογή του με αυτά τα δεδομένα, ως γεγονός ανεξάρτητο και αυτοτελές.
Το αν θα καταφέρει να υλοποιήσει έστω κι ένα μικρό τμήμα από όσα επαγγέλλεται, το αν θα καταφέρει να νικήσει το βαθύ συντηρητικό οικονομικό και στρατιωτικό καταστημένο είναι μιας άλλης τάξεως πρόβλημα, μια άλλη συζήτηση.


Η καρικατούρα είναι του John Cox

Αντί άλλου δημοσιεύματος για τον Obama...

... ένα παλιότερο

Κατα τα άλλα, ένας αναστεναγμός ανακούφισης που δεν θα είναι η Palin αντιπρόεδρος!

Τι ειν' η πατρίδα μας;

Η Ελλάδα δεύτερη πιο σπάταλη χώρα στην κατανάλωση νερού, είμαστε δηλαδή πίσω από τις ΗΠΑ!

Τις ΗΠΑ των τεράστιων λιμνών, των θεόρατων καταρρακτών, των αχανών ποταμών.

Δεύτεροι εμείς, που λέμε τον Κηφισό "ποτάμι", εμείς με τα μολυσμένα νερά που μας έρχονται απο βόρεια με κάθε είδους βιομηχανικά απόβλητα, εμείς με τα απόβλητα των χοιροτροφείων στον Αμβρακικό, εμείς με τους στερεμένους υδροφόρους ορίζοντες της Θεσσαλίας και τους μολυσμένους της Βοιωτίας, εμείς των μπάζων και των πλαστικών φιαλών σε κάθε ρεματιά.

Που λιώνουμε τα χιόνια στο κατώφλι με δεκάδες κυβικά, που διώχνουμε τη σκόνη και το χώμα με το λάστιχο γιατί βαριόμαστε να σκουπίσουμε, εμείς με τα γάργαρα νερά να τρέχουν από σπασμένους αγωγούς μέρες ολόκληρες, μέχρι να δεήσουν οι δημόσιοι υπάλληλοι να κάνουν την επισκευή.

Και να συνεχίζουμε να καλλιεργούμε άχρηστο και επιδοτούμενο βαμβάκι, να ποτίζουμε μέρα μεσημέρι με 40 βαθμούς και κανένας υπουργός να μη θέλει, να μη τολμάει να αλλάξει το παραμικρό.

Απλά να υπόσχονται την εκτροπή του Αχελώου αύριο, του Μισισιπή μεθαύριο (Χελλόου ακατοίκητα κρανία).
«Ο κάθε Έλληνας -λεει- καταναλώνει φαγητό, νερό και ενέργεια που ισοδυναμούν με την αποψίλωση 60 στρεμμάτων γης». Μαγκιά μας!

Προχτές έφυγαν τρεις φίλοι για κυνήγι στο Νευροκόπι και γύρισαν με 350 τσίχλες σκοτωμένες. Γιατί όχι; Μαγκιά τους!

Κι ας λένε όλα τα δεδομένα οτι η βιοποικιλότητα εξαφανίζεται με 100 φορές πιο εντατικούς ρυθμούς από το κανονικό.

Τώρα (αδύνατον να φαγωθούν τόσες τσίχλες από τρεις οικογένειες), ψάχνουν να τις δώσουν πεσκέσι για να μη πάνε στα σκουπίδια, να δικαιολογηθούν τα σκάγια.

Κι αυτή η θλιβερή επιβεβαίωση του Εγώ, αυτή η κατάχρηση αυτό το έγκλημα, αυτός ο διαγωνισμός μαλακίας, λέγεται άθλημα, λέγεται κυνήγι!

Βάζω στοίχημα οτι στην Ελλάδα έχουμε τους περισσότερους «κυνηγούς» αναλογικά με τον πληθυσμό. Μαγκιά μας!
Μαγκιά που τρωμε σα να μην υπάρχει αύριο, μαγκιά που σπαταλάμε τα νερά μας, μαγκιά που πετάμε τα άδεια μπουκάλια από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας όπου τύχει.

Φτάνει να βάλουμε τη σημαία στις 28 Οκτωβρίου για να αποδείξουμε οτι αγαπάμε την πατρίδα μας!

Λίγο πριν την απαγόρευση του καπνίσματος

Βρίσκομαι λοιπόν σε εστιατόρια από αυτά που «οφείλει” να επισκέπτεται κάποιος που θέλει να φάει αυθεντικά σε τουριστικό τόπο. Δίπλα, μια παρέα μεγάλη Αμερικανών που συμπεριφέρνονται κατά το γνωστό τρόπο μετά από κατανάλωση αρκετού κρασιού. Φωνές, γέλια (δυνατά!) τραγούδια (μέχρι και την Copacabana του Barry Manilow τραγούδησαν!!!).

Η αίθουσα είναι μικρή (το εστιατόριο αποτελείται από μικρές αίθουσες των 3-4 τραπεζιών) και οι τοίχοι αντανακλούν κάθε ήχο. Προσπαθούμε να συγκεντρωθούμε στη συζήτησή μας αλλά είναι πολύ δύσκολο.

Κάποια στιγμή μια από τις κοπέλες της παρέας μας ανάβει ένα τσιγάρο. Παρατηρώ τη μια από τις Αμερικανίδες να μετακινείται στην άλλη άκρη του τραπεζιού. Αμέσως μετά έρχεται η αντίδραση του συζύγου της προς την καπνίστρια της παρέας μας:

-Η σύζυγός μου έχει άσθμα. Ή σβήστε το τσιγάρο, ή πηγαίνετε τώρα αμέσως έξω αν θέλετε να καπνίσετε!

Ο τόνος είναι οξύς και επιθετικός και η παρέα τους είναι βουβή τώρα περιμένοντας την αντίδρασή μας. Κοιταζόμαστε για να συντονιστούμε, να συμφωνήσουμε με τα βλέμματά μας για το τι στάση θα κρατήσουμε.Αναλαμβάνω λοιπόν την πρωτοβουλία για να φύγει από τη δύσκολη θέση η φίλη:

-Κατ’ αρχήν θα έπρεπε να ξέρετε ερχόμενος στη Ελλάδα ότι το κάπνισμα σε εσωτερικούς δημόσιους χώρους επιτρέπεται. Ο χώρος δεν έχει σήμανση απαγόρευσης καπνίσματος και στο τραπέζι μας υπάρχουν τασάκια. Μπορείτε λοιπόν να ζητήσετε από τον υπεύθυνο να σας αλλάξει τραπέζι.

Ήδη έχω κάνει την υπέρβασή μου, αναγκάζομαι να υπερασπιστώ μια καπνίστρια εγώ ο αντικαπνιστής, αλλά η επιθετικότητά του με κάποιο τρόπο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Συνεχίζω μετά από άλλο ένα βλέμμα συνεννόησης με την φίλη:

-Παρόλα αυτά η φίλη μου θα σβήσει το τσιγάρο της εάν της το ζητήσετε ευγενικά και με τον όρο ότι κι εσείς θα περιορίσετε τη φασαρία που κάνετε γιατί παραβιάζετε βίαια το δικαίωμά μας να έχουμε ανενόχλητοι τη δική μας συζήτηση.

Όλος ο μηχανισμός του που επιστρατεύτηκε για να μεταφερθούν όλα όσα άκουσε στον εγκέφαλο και μετά στο θυμικό του, άφησε προσωρινά το βλέμμα κενό και αμήχανο. Οι υπόλοιποι τον κοίταζαν με ύφος προσμονής, φαινόταν ότι είχαν κατανοήσει πλήρως το θέμα και περίμεναν την αντίδραση που θα τους έβγαζε από τη δύσκολη θέση.

Ανέλαβε λοιπόν η σύζυγος (αυτή με το άσθμα που όμως φώναζε περισσότερο από όλους) να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Ήρθε λοιπόν με συγγνώμες, γλυκόλογα και δικαιολογίες του τύπου «πάντα κάνει έτσι όταν με υπερασπίζεται» να παρακαλέσει για το σβήσιμο του τσιγάρου (που φυσικά είχε ήδη σβήσει).

Μετά από λίγη ώρα ήρθε και ο ίδιος να ζητήσει συγγνώμη για τον τρόπο του, και του επανέλαβα «το μόνο που χρειαζόταν ήταν να το ζητήσεις ευγενικά».

Συνηθισμένος από μια χώρα όπου όλα ρυθμίζονται με νόμους και δεν υπάρχει πολύ περιθώριο για προσωπικές διευθετήσεις, συνηθισμένος σε μια κοινωνία που συνδιαλέγεται με επιθετικότητα, συνηθισμένος στο να θορυβεί όπως όλοι οι άλλοι (η στάθμη θορύβου εκεί είναι αντίστροφα ανάλογη με τις τιμές του τιμοκαταλόγου του κάθε εστιατορίου αλλά εδώ είχαν καταργήσει τον κανόνα), συνηθισμένος στο να θεωρεί ότι ο κόσμος είναι μια ενιαία πολιτιστικά επιφάνεια ρυθμισμένη στην αμερικάνικη πραγματικότητα, ούτε που του πέρασε από το μυαλό ότι θα μπορούσε να έχει άδικο.

Σε λίγο καιρό που θα απαγορευθεί εντελώς το κάπνισμα, αυτές οι πολιτιστικές διαφορές θα εκλείψουν. Μακάρι, αλλά ας αρχίσουμε να μιλάμε και για την επιτρεπόμενη στάθμη θορύβου. Δεν είναι και πολύ διαφορετικής στάθμης πρόβλημα και αφορά εμάς όσο και τους Αμερικανούς φίλους μας.

Μια πικρή εμπειρία με το Samsung Omnia i900

Αποφάσισα λοιπόν να αλλάξω κινητό,να κρατήσω λίγο με τις μικρές μου δυνάμεις ζωντάνή την παρακμάζουσα οικονομία της λιανικής.

Λίγο που το HTC μου γέρασε και όλο κολλάει, λίγο που η μπαταρία του πνέει τα λοίσθια, αποφάσισα να πάρω μια πολύ όμορφη συσκευή. Το Omnia ή i900 της Samsung.

Χθες πήρα, σήμερα το επέστρεψα!

ΟΚ, μπορούσα να ζήσω με το οτι έπρεπε να κουβαλάω εξωτερικά της συσκευής, δεμένο με κορδονάκι μια βαριά μεταλλική γραφίδα (γιατί οτιδήποτε λειτουργεί με Windows κάποια στιγμή απαιτεί γραφίδα!).

Αυτό το μαραφέτι μπορεί κάλιστα να γρατσουνίσει σε τραγικό βαθμό την οθόνη και κανονικά θα έπρεπε να ενσωματώνεται στη συσκευή ή τουλάχιστον να είναι απο ελαφρύ πλαστικό για να αποφεύγεται αυτή η άσκοπη φθορά.

Προσπάθησα να βρω παντού μια θήκη για να προστατέψω την οθόνη. Τίποτα! το "customer service" της Samsung στην Ελλάδα με πληροφόρησε ότι "ποτέ δεν έφερναν αξεσουάρ" σαν αυτό να ήταν μια παράδοση που έπρεπε να τηρούν! Όπως η Πρωτομαγιά...

Μπορούσα να αγνοήσω το οτι "ξέχασαν" στην "ελληνοποίηση" της συκευής να βάλουν τόνο στοο πληκτρολόγιο (αν και υπάρχει ένα άχρηστο λατινικό "q" επάνω αριστερά ανάμεσα στους ελληνικούς χαρακτήρες, που προφανώς προορίζεται για τόνος).

Μπόρεσα ακόμα και να κάνω τα στραβά μάτια για το ότι δεν διέθετε voice dialing που θεωρώ απαραίτητο σε ένα κινητό. Κι αυτό γιατί περίμενα οτι θα βρίσκω εύκολα τις επαφές με τον αντίχειρα.

Αμ δε...
Αν και η Samsung έχει ενσωματώσει μια πολύ καλή εφαρμογή στο δεξί μέρος της οθόνης επαφών που σου επιτρέπει να σύρεις το δάχτυλο και να βρεις το αρχικό γράμμα των επωνύμων, αυτό ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Που σημαίνει οτι η ευκολία αυτή είναι σαν να μην υπάρχει!!!

Όταν δήλωσα λοιπόν στον υπεύθυνο του "customer service" ότι δεν είμαι διατεθιμένος να αλλάξω σε λατινικά τις 180 επαφές μου, με προέτρεψε να κάνω εισαγωγή γράμματος με πληκτρολόγηση.

Αλλά αυτή η μέθοδος εμφανίζει ΟΛΑ τα ονόματα που περιλαμβάνουν αυτό(α) το γράμμα(τα).

Άρα για να βρεις ένα "Δημητριάδη" μην ελπίζεις οτι θα τα καταφέρεις πριν πληκτρολογήσεις "Δημητρια" για να φύγουν απο τη μέση οι "Δημήτρηδες". Γκααααα!

Αν προσθέσετε το οτι στο customer service δεν ξέρουν τα μισά απο όσα ρωτησα, το οτι το site όπου πας να κάνεις registered τη συσκευή σου ζητάει απαραίτητα να ορίσεις ΠΡΩΤΑ τη χώρα σου (και όχι, η Ελλάδα δεν υπάρχει!) και το ότι δεν έχεις δυνατότητα να ζητήσεις βοήθεια απο help center εξωτερικού, το όλο πράγμα παίρνει τη διάσταση μιας μικρής Οδύσσειας.

Κι απορώ πως όλα αυτά δεν τα λεει κανείς απο όλους όσους κάνουν παρουσιάσεις της συσκευής (ή κάνω πως απορώ...).

Πάμε γι άλλα λοιπόν, όπως έχουμε συνηθίσει για χρόνια, αφού οι τοπικοί "επαρχιακοί" αντιπρόσωποι συνεχίζουν να μην είναι χρήστες των προϊόντων τους, να μη παίρνουν χαμπάρι τι πουλάνε, να είναι μόνιμα πολλά βήματα πίσω απο τους πελάτες τους

Αντίσταση στους καρχαρίες των "πνευματικών δικαιωμάτων"

Τον τελευταίο καιρό πολλαπλασιάζονται οι διώξεις των εταιριών πνευματικών δικαιωμάτων κατά της «πειρατείας». Τουλάχιστον με τον όρο όπως αυτοί τον αντιλαμβάνονται.

Το τραστ των εταιριών και δικηγορικών γραφείων που έχει αναλάβει το έργο αυτό αρχίζει να παίρνει περισσότερη φόρα από τη στιγμή που κάποιες αρχές δείχνουν διατεθειμένοι να τους παραχωρήσουν γη και ύδωρ όπως στην περίπτωση της Μ. Βρετανίας π.χ., όπου οι πάροχοι Internet αναγκάζονται να καρφώνουν τους πελάτες τους που κατεβάζουν προστατευμένο από πνευματικά δικαιώματα υλικό.

Παραβιάζοντας όμως συνταγματικές ελευθερίες, διότι για να εξακριβωθεί η φύση του υλικού θα πρέπει να παραβιαστεί το απόρρητο της επικοινωνίας. Αυτό σημαίνει οτι θα πρέπει να αντιμετωπισθούν όλοι οι χρήστες εκ προοιμίου ως παραβάτες.

Δίωξη έχει ασκηθεί επίσης και κατά του μεγαλύτερου φορέα online αποθήκευσης, του Rapidshare επειδή φιλοξενεί αρχεία με μουσική ταινίες κλπ. Που μπορούν να αποθηκεύσουν οι χρήστες και που μπορούν να «κατεβάσουν» τρίτοι που διαθέτουν τη σχετική «ηλεκτρονική διεύθυνση».
Η υπόθεση εκκρεμεί σε εφετείο και ήδη το Rapidshare για να πείσει για τις αγαθές του προσθέσεις και να μείνει ανοιχτό, αρχίζει να μπλοκάρει αρχεία που έχουν αναφερθεί οτι παράνομα περιλαμβάνουν τέτοιο προστατευμένο υλικό.

Πάνω στη φόρα και με τον αέρα που πήρε η βιομηχανία διώξεων, η Εταιρία Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων (ΕΠΟΕ) κατέθεσε μήνυση και κατά των sites που διαθέτουν ελληνικούς υπότιτλους για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Με αποτέλεσμα τα sites αυτά με συνοπτικές διαδικασίες να κλείσουν (κακώς κατά τη γνώμη μου).
Φαίνεται οτι οι υπεύθυνοι δεν αισθάνθηκαν αρκετά ισχυροί (κυρίως οικονομικά, αφού κανείς χρήστης δεν πλήρωνε για να αποκτήσει τους υπότιτλους), για να υπερασπισθούν την υπόθεσή τους σε δικαστήρια όπου θα έπρεπε οι ενάγοντες να αποδείξουν όχι ότι η απόδοση των διαλόγων στα ελληνικά παραβιάζει πνευματικά δικαιώματα και άρα το sui generis του σεναρίου, αλλά οτι η διάθεση της κάποιας εκδοχής της απόδοσης ΚΑΙ ΟΧΙ του ίδιου του έργου, είναι παράνομη.
Είναι δηλαδή σαν να λέμε οτι αν εγώ παραθέσω εδώ μεταφρασμένους στίχους από ένα τραγούδι παραβιάζω πνευματικά δικαιώματα!

Είμαστε λοιπόν σε μια περίοδο όπου όλοι όσοι τολμούν να κάνουν οτιδήποτε μοιάζει ως παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων κατατρομοκρατούνται. Και φαίνεται οτι υπερ-αντιδρούν τα κράτη, οι φορείς, όλοι μπροστά στον πανικό της πανίσχυρης βιομηχανίας (που ας μη ξεχνάμε είναι και ένας κλάδος με τεράστιο τζίρο) που αισθάνεται οτι χάνει χρήματα από το οτι κάποιος μετέφρασε τα κρυόκωλα αστεία του σώου του Jay Lenno στα ελληνικά!

Χρειάζεται ψυχραιμία παιδιά! Και μερικοί δικηγόροι με cojones!
Διότι οι εταιρίες έχει αποδειχτεί σε πολλές περιπτώσεις πως χρησιμοποιούν καταφανώς παράνομες τακτικές. Όπως σε μια περίπτωση που ο κολοσσός Sony ζητούσε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια από μια κυρία Crain στο Τέξας (που το νοικοκυριό της παρεμπιπτόντως είχε καταστραφεί στον τυφώνα Katrina), όπου αποδείχτηκε οτι η εταιρία με τα "δικαιώματα" είχε χρησιμοποιήσει μη αδειοδοτημένους ερευνητές που ρητά απαγορεύονται σε δικαστικές υποθέσεις) για να ανακαλύψει οτι η εγγονή κατέβασε μερικά τραγούδια!

Σε άλλη υπόθεση ένας δικαστής στο Νέο Μεξικό απέρριψε την αξίωση δισκογραφικής εταιρίας να της δοθούν τα στοιχεία φοιτητών του πανεπιστημίου που υποτίθεται οτι συμμετείχαν σε δίκτυο ανταλλαγής αρχείων.

Πρόσφατα η ίδια η RIAA (η ένωση δισκογραφικών εταιριών των ΗΠΑ) αποφάσισε (μόνη της) ότι είναι παράνομο να μεταφέρεις τα τραγούδια από ένα CD που αγόρασες στο PC σου! Δηλαδή θα πρέπει κάφρε, να αγοράσεις CD για το σπίτι, τα ίδια τραγούδια από το iTunes π.χ. για να τα ακούς στο iPod, και πάει λέγοντας! Κανονικό διαζύγιο απο τη λογική δηλαδή για να γίνει πιο σαφής ο βαθμός του πανικού τους.

Έτσι θεωρούν οτι πρέπει να αμείβονται κάθε φορά που ακούμε τη μουσική τους.
Η μήπως η μουσική δεν είναι δική τους;

Να το συζητήσουμε στη συνέχεια...

Η αγορά εργασίας το 2009!

Βλάχος - Γαλάτης 1-0

Τρεις μέρες στη σειρά ο υφυπουργός ανάπτυξης Βλάχος είναι στα πρωινά των καναλιών! Τρεις μέρες! Τύφλα να'χει ο Γαλάτης δηλαδή...

Και τρεις μέρες δεν λεει τίποτε απολύτως! Υποθέτω οτι τον καλούν να μιλήσει για το πως η κυβέρνηση αντιμετωπίζει την ακρίβεια. Το μόνο που έχει βγει σαν συμπέρασμα μέχρι τώρα όμως είναι οτι δεν έχει κόσμο για να κάνει ελέγχους στην αγορά. Τότε γιατί είναι στο γυαλί;
Γιατί δεν έχει σημασία αν κάνεις ή δεν κάνεις έργο, σημασία έχει να βγαίνεις, να σε βλέπει ο κόσμος και να μιλάς, να υπενθυμίζεις την ύπαρξή σου. Ακόμα και όταν ομολογείς οτι δεν έχεις προσωπικό για να ελέγξεις την αγορά! Έτσι ορίζουν οι κανόνες της πολιτικής επικοινωνίας
Άλλωστε όταν ο καταλληλότερος είπε ότι περιμένει έργο από τους υπουργούς (ξεπερνώντας θέματα ανασχηματισμού, κάθαρσης, και σκανδάλων που ονομάτισε «παραπολιτική»!), αυτό ακριβώς εννοούσε. Έτσι αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση το έργο στη σημερινή τηλεοπτική δημοκρατία.

Άλλωστε θα έχετε εξακριβώσει ήδη οτι στο σημερινό μπάχαλο όπου τίποτε δεν λειτουργεί με την κρατική μηχανή διαλυμένη, με τους συνδετικούς ιστούς της σε κανονική αποσύνθεση, τα μόνα ζητήματα που βρίσκουν άμεσα λύσεις είναι αυτά που ευτυχούν να γίνουν τηλεοπτικά θέματα. Εκεί αρχίζει ο συναγερμός, εκεί βαρούν οι καμπάνες του πολιτικού κόστους. Εκεί τα ζητήματα με το ΙΚΑ που έκανε κατάσχεση ένα τραπέζι από κοντραπλακέ για 150€ χρέος, εκεί η Μπεζαντάκου, εκεί όλα, εκεί κι ο υφυπουργός Βλάχος με το μηδενικό έργο αλλά με την καθημερινή παρουσία. Όπως ορίζουν οι κανόνες της πολιτικής επικοινωνίας

Η Κορίνθου - Πατρών, τα διόδια, οι νεκροί!

Πέρασα πάλι από εκεί την περασμένη εβδομάδα.
Είχα υπόψη μου την φασαρία που γίνεται για το αν πρέπει να πληρώνουμε ή όχι για να περνάμε απ το δρόμο-καρμανιόλα και ρώτησα την κοπέλα τι θα γίνει αν δεν πληρώσω. Προφανώς αντιμετωπίζει καθημερινά το θέμα γιατί η απάντηση ήταν ακαριαία: «Θα πρέπει να καλέσω τον προϊστάμενο ο οποίος θα συμπληρώσει ένα έγγραφο».

Δεν είχα χρόνο, έπρεπε να φτάσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα οπότε ανέβαλα την κίνηση για μια επόμενη φορά ώστε να ανακαλύψω τι είναι αυτό το έγγραφο. Σύμφωνα πάντως με ευρωπαϊκές οδηγίες (99/62), ο δρόμος δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να εισπράττονται διόδια (δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και διαχωριστική νησίδα).

Σύμφωνοι λοιπόν δεν πρέπει να πληρώσουμε για να περάσουμε από εκεί.
Αυτό όμως δεν λύνει παρά ένα μόνο μέρος του προβλήματος. Έχει να κάνει με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι καρεκλοκένταυροι του κάθε υπουργείου και η άποψη που έχουν για τον ραγιά έλληνα. Καλά και χρυσά θα κάνουμε να μη πληρώνουμε, αλλά αυτό τακτοποιεί μόνο τα αντανακλαστικά μας απέναντι στο κράτος - μπέη.

Το άλλο μέρος είναι οι εκατοντάδες άνθρωποι που σκοτώνονται από μια ηλίθια ή άστοχη κίνηση ενός δευτερολέπτου.
Οι τεράστιες πινακίδες που προειδοποιούν (αλήθεια γιατί μόνο στα ελληνικά;) για θανατηφόρα ατυχήματα, λίγη επίδραση έχουν στον τρόπο που οδηγούν οι νεοέλληνες. Όπως επίσης μηδενικό αποτέλεσμα έχει και η «δραματοποιημένη» παρουσία των νέων κίτρινων αυτοκινήτων –σαν αυτά που διαθέτει η Αττική οδός- της κοινοπραξίας ή εταιρίας που ανέλαβε (και εισπράττει τα διόδια) που κινούνται πάνω-κάτω με αναμμένους φάρους.

Το μεγαλύτερο ποσοστό του προβλήματος είναι ο ίδιος ο έλλην οδηγός που γνωρίζει την επικινδυνότητα του δρόμου αυτού, ενός δρόμου που παραμένει ο ίδιος απο τα πρώτα χρόνια της χούντας, τότε που στη «Σωφερίνα» ο Παπαγιαννόπουλος - πρόεδρος του δικαστηρίου, άκουγε με δέος για την απίστευτη ταχύτητα των 100 χιλιομέτρων την ώρα.

Σήμερα έχουμε τον ίδιο ακριβώς δρόμο με τότε, αλλά τα αυτοκίνητα έχουν εξελιχθεί και μπορούν να αναπτύσσουν τη διπλάσια σχεδόν ταχύτητα στους άψογους αυτοκινητόδρομους της Ευρώπης.

Τα ίδια αυτοκίνητα οδηγεί και ο νεόπλουτος έλληνας στην Κορίνθου - Πατρών. Οπλισμένος με χιλιάδες κυβικά, με πανάκριβες γυαλιστερές λαμαρίνες που δημιουργούν την ψευδαίσθηση του «άτρωτου» και με όσα ελάχιστα έχει μάθει από την ελλιπέστατη οδηγική εκπαίδευση (αν έχεις μάθει να παρκάρεις και να σταματάς στο STOP, το πήρες το δίπλωμα). Σα να έχεις δώσει δηλαδή περίστροφο σε πεντάχρονο παιδί.

Το τραγικό ας μη ξεχνάμε δεν είναι ότι πληρώνουμε για να περάσουμε από το δρόμο, είναι οτι ξεκληρίζονται οικογένειες ολόκληρες είναι οτι ο «δρόμος» είναι εργοστάσιο παραγωγής νεκρών, αναπήρων και αμέτρητης δυστυχίας.

Οπότε το να εστιάζουμε μόνο στην μη πληρωμή των διοδίων κανακεύει την αντίθεσή μας και τον ακτιβισμό μας αλλά δεν αίρει την ανικανότητα και την ηλιθιότητά μας όταν είμαστε πίσω από το τιμόνι.

Και καλά για τα διόδια θα βρεθεί ένας ΣΥΝ να κάνει εκδήλωση διαμαρτυρίας (όπως και έκανε). Για το δεύτερο ποιος θα μας μιλήσει;

(Η φωτο απο το neolaia.gr)