Πέρασα πάλι από εκεί την περασμένη εβδομάδα.
Είχα υπόψη μου την φασαρία που γίνεται για το αν πρέπει να πληρώνουμε ή όχι για να περνάμε απ το δρόμο-καρμανιόλα και ρώτησα την κοπέλα τι θα γίνει αν δεν πληρώσω. Προφανώς αντιμετωπίζει καθημερινά το θέμα γιατί η απάντηση ήταν ακαριαία: «Θα πρέπει να καλέσω τον προϊστάμενο ο οποίος θα συμπληρώσει ένα έγγραφο».
Είχα υπόψη μου την φασαρία που γίνεται για το αν πρέπει να πληρώνουμε ή όχι για να περνάμε απ το δρόμο-καρμανιόλα και ρώτησα την κοπέλα τι θα γίνει αν δεν πληρώσω. Προφανώς αντιμετωπίζει καθημερινά το θέμα γιατί η απάντηση ήταν ακαριαία: «Θα πρέπει να καλέσω τον προϊστάμενο ο οποίος θα συμπληρώσει ένα έγγραφο».
Δεν είχα χρόνο, έπρεπε να φτάσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα οπότε ανέβαλα την κίνηση για μια επόμενη φορά ώστε να ανακαλύψω τι είναι αυτό το έγγραφο. Σύμφωνα πάντως με ευρωπαϊκές οδηγίες (99/62), ο δρόμος δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να εισπράττονται διόδια (δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση και διαχωριστική νησίδα).
Σύμφωνοι λοιπόν δεν πρέπει να πληρώσουμε για να περάσουμε από εκεί.
Αυτό όμως δεν λύνει παρά ένα μόνο μέρος του προβλήματος. Έχει να κάνει με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι καρεκλοκένταυροι του κάθε υπουργείου και η άποψη που έχουν για τον ραγιά έλληνα. Καλά και χρυσά θα κάνουμε να μη πληρώνουμε, αλλά αυτό τακτοποιεί μόνο τα αντανακλαστικά μας απέναντι στο κράτος - μπέη.
Το άλλο μέρος είναι οι εκατοντάδες άνθρωποι που σκοτώνονται από μια ηλίθια ή άστοχη κίνηση ενός δευτερολέπτου.
Οι τεράστιες πινακίδες που προειδοποιούν (αλήθεια γιατί μόνο στα ελληνικά;) για θανατηφόρα ατυχήματα, λίγη επίδραση έχουν στον τρόπο που οδηγούν οι νεοέλληνες. Όπως επίσης μηδενικό αποτέλεσμα έχει και η «δραματοποιημένη» παρουσία των νέων κίτρινων αυτοκινήτων –σαν αυτά που διαθέτει η Αττική οδός- της κοινοπραξίας ή εταιρίας που ανέλαβε (και εισπράττει τα διόδια) που κινούνται πάνω-κάτω με αναμμένους φάρους.
Αυτό όμως δεν λύνει παρά ένα μόνο μέρος του προβλήματος. Έχει να κάνει με τον τρόπο που μας αντιμετωπίζουν οι καρεκλοκένταυροι του κάθε υπουργείου και η άποψη που έχουν για τον ραγιά έλληνα. Καλά και χρυσά θα κάνουμε να μη πληρώνουμε, αλλά αυτό τακτοποιεί μόνο τα αντανακλαστικά μας απέναντι στο κράτος - μπέη.
Το άλλο μέρος είναι οι εκατοντάδες άνθρωποι που σκοτώνονται από μια ηλίθια ή άστοχη κίνηση ενός δευτερολέπτου.
Οι τεράστιες πινακίδες που προειδοποιούν (αλήθεια γιατί μόνο στα ελληνικά;) για θανατηφόρα ατυχήματα, λίγη επίδραση έχουν στον τρόπο που οδηγούν οι νεοέλληνες. Όπως επίσης μηδενικό αποτέλεσμα έχει και η «δραματοποιημένη» παρουσία των νέων κίτρινων αυτοκινήτων –σαν αυτά που διαθέτει η Αττική οδός- της κοινοπραξίας ή εταιρίας που ανέλαβε (και εισπράττει τα διόδια) που κινούνται πάνω-κάτω με αναμμένους φάρους.
Το μεγαλύτερο ποσοστό του προβλήματος είναι ο ίδιος ο έλλην οδηγός που γνωρίζει την επικινδυνότητα του δρόμου αυτού, ενός δρόμου που παραμένει ο ίδιος απο τα πρώτα χρόνια της χούντας, τότε που στη «Σωφερίνα» ο Παπαγιαννόπουλος - πρόεδρος του δικαστηρίου, άκουγε με δέος για την απίστευτη ταχύτητα των 100 χιλιομέτρων την ώρα.
Σήμερα έχουμε τον ίδιο ακριβώς δρόμο με τότε, αλλά τα αυτοκίνητα έχουν εξελιχθεί και μπορούν να αναπτύσσουν τη διπλάσια σχεδόν ταχύτητα στους άψογους αυτοκινητόδρομους της Ευρώπης.
Τα ίδια αυτοκίνητα οδηγεί και ο νεόπλουτος έλληνας στην Κορίνθου - Πατρών. Οπλισμένος με χιλιάδες κυβικά, με πανάκριβες γυαλιστερές λαμαρίνες που δημιουργούν την ψευδαίσθηση του «άτρωτου» και με όσα ελάχιστα έχει μάθει από την ελλιπέστατη οδηγική εκπαίδευση (αν έχεις μάθει να παρκάρεις και να σταματάς στο STOP, το πήρες το δίπλωμα). Σα να έχεις δώσει δηλαδή περίστροφο σε πεντάχρονο παιδί.
Το τραγικό ας μη ξεχνάμε δεν είναι ότι πληρώνουμε για να περάσουμε από το δρόμο, είναι οτι ξεκληρίζονται οικογένειες ολόκληρες είναι οτι ο «δρόμος» είναι εργοστάσιο παραγωγής νεκρών, αναπήρων και αμέτρητης δυστυχίας.
Οπότε το να εστιάζουμε μόνο στην μη πληρωμή των διοδίων κανακεύει την αντίθεσή μας και τον ακτιβισμό μας αλλά δεν αίρει την ανικανότητα και την ηλιθιότητά μας όταν είμαστε πίσω από το τιμόνι.
Και καλά για τα διόδια θα βρεθεί ένας ΣΥΝ να κάνει εκδήλωση διαμαρτυρίας (όπως και έκανε). Για το δεύτερο ποιος θα μας μιλήσει;
(Η φωτο απο το neolaia.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου