Δεν συμπαθώ τα screensavers αλλά ειδικά αυτό εδώ το βρήκα υπέροχο (thanks Νίκο).
Και το εγκατέστησα ασκαρδαμυκτί...
(τσιμπίστε το απο το link)
23/12/09
Ένα κατεστραμένο σχολείο, οι Ταλιμπάν και ένας πόλεμος.
Αντιγράφω απο το TVXS:
"Ένα σχολείο θηλέων στο βορειοδυτικό Πακιστάν κατέστρεψαν οι Ταλιμπάν, σύμφωνα με τοπικό αξιωματούχο. Πρόκειται για το 9ο σχολείο που καταστρέφεται στην περιοχή Κιμπέρ τις τελευταίες 6 εβδομάδες, πρόσθεσε ο ίδιος. Οι Ταλιμπάν κατέστρεψαν με εκρηκτικά το δημόσιο σχολείο της πόλης Μπαζγκαράχ, 40 χιλιόμετρα δυτικά της Πεσαουάρ, τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη, σύμφωνα με τον Σαφεερουλάχ Γουαζίρ. «Το κτίριο καταστράφηκε ολοσχερώς», δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο ο Γουαζίρ, προσθέτοντας ότι το σχολείο ήταν άδειο την ώρα της έκρηξης και γι' αυτό δεν υπήρξαν θύματα. Οι ισλαμιστές αντάρτες, που αντιτίθενται στη μόρφωση των γυναικών και θέλουν να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο (σαρία), έχουν καταστρέψει εκατοντάδες σχολεία θηλέων τα τελευταία χρόνια στο βορειοδυτικό Πακιστάν. "
Και τώρα;
Πως τοποθετούμαστε στα γεγονότα;
Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία εξουσιοδότηση να ενεργούν σαν παγκόσμιος μπάτσος;
Συνεχίζουμε να σαρκάζουμε την τοποθέτηση Obama στην απονομή του βραβείου ειρήνης ότι "υπάρχουν και δικαιολογημένοι πόλεμοι";
ή βλέπουμε στα μάτια τη σκληρή αλήθεια για τη σκοταδιστική και φονταμενταλιστική κοσμοθεωρία των Ταλιμπάν και το τι σημαίνει αυτή για την ζωή των Αφγανών και αργότερα των Πακιστανών;
Παραθέτω την είδηση από το TVXS και όχι από άλλο μέσο ενημέρωσης για ένα λόγο. Κατά κύριο λόγο οι επισκέπτες αυτού του πολύ καλού δημοσιογραφικού portal σχολιάζουν αντιεξουσιαστικά, αριστερά και σαφώς αντιαμερικανικά. Βλέπω όμως πως στη συγκεκριμένη είδηση δεν υπάρχουν σχόλια.
Είναι σαφής δηλαδή η αμηχανία, η "απορία ψάλτου" μπροστά στο προφανές.
Είναι σαφές πως δυσκολευόμαστε να αναλύσουμε βαθύτερα και να πάμε τη συζήτηση λίγο παραπέρα απ' το απλό κι εύκολο "υπέρ ή κατά".
Καλείται δηλαδή η "κοινή γνώμη" να επιλέξει ανάμεσα στην αμερικανική (άντε ΝΑΤΟική) επέμβαση και στην καταπίεση και τη δικτατορία των Ταλιμπάν.
Το δίλημμα το έχει αντιμετωπίσει η ιστορία και στο παρελθόν αλλά με ελαφρώς διαφορετικούς όρους. Το αντιμετωπίζει με την Μιανμάρ αυτή τη στιγμή.
Το αν θα γίνει όμως παρέμβαση ή πόλεμος ή οτιδήποτε άλλο εξαρτάται απο τις συνθήκες και τα εκάστοτε γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Στην Μιανμάρ ας πούμε δεν μπορεί να γίνει το παραμικρό γιατί η χώρα και οι στρατηγοί - δικτάτορες είναι υπό την προστασία των Κινέζων. Πως να τολμήσουν να μιλήσουν οι ΗΠΑ όταν σχεδόν όλη τους η οικονομία είναι σε μορφή ομολόγων στα χέρια της Κίνας;
Στην περίπτωση του Αφγανιστάν όσο δύσκολος κι αν είναι ο πόλεμος, η ηγεσία της χώρας είναι "φίλια" των ΗΠΑ. Ο Καρζάι το Νοέμβριο ανανέωσε τη θητεία του για άλλα 5 χρόνια μετά απο "κάτι σαν εκλογές" με περίεργες διαδικασίες που τον άφησαν μοναδικό υποψήφιο.
Άρα η πραγματική βούληση των Αφγανών δεν έχει εκφραστεί. Το οτι ο ίδιος είναι εκσυγχρονιστής και μεταρρυθμιστής δεν τον κάνει αυτόματα την προτίμηση στο σύνολο των
Αφγανών. Δύσκολο να πιστέψει όμως κάποιος οτι θα ήταν καλή εξέλιξη για το σύνολο των κατοίκων και ιδιαίτερα των γυναικών αν η χώρα αφηνόταν στον ισλαμιστικό μεσαίωνα. Κι αυτό το έχουν ζήσει κυριολεκτικά στο πετσί τους οι Αφγανές, είτε έσπευσαν να ψηφίσουν είτε όχι.
Αλλά πάλι, ένας τύπος ισλαμιστικού μεσαίωνα δεν υπάρχει και στην αγαπημένη των ΗΠΑ Σαουδική Αραβία;
Οι ΗΠΑ λοιπόν (άντε, το ΝΑΤΟ) κάνουν ένα πόλεμο που αντέχουν και μπορούν να κάνουν χωρίς παράπλευρο γεωπολιτικό κόστος. Εναντίον ενός αντιπάλου που αν δεν κατατροπωθεί τώρα θα τους δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα αργότερα με μεγαλύτερη και καλύτερη οργάνωση κι επιρροή στη Βακτριανή.
Σαφώς λοιπόν οι ΗΠΑ στερούνται του "ηθικού πλεονεκτήματος" κάτι που πρωτίστως οφείλεται στην πρόσφατη πολιτική και πρακτικές τους. Αλλά στην παρούσα φάση η επικράτησή τους δεν θα είναι ότι το χειρότερο για τους Αφγανούς.
Χρόνια Πολλά είπαμε;
"Ένα σχολείο θηλέων στο βορειοδυτικό Πακιστάν κατέστρεψαν οι Ταλιμπάν, σύμφωνα με τοπικό αξιωματούχο. Πρόκειται για το 9ο σχολείο που καταστρέφεται στην περιοχή Κιμπέρ τις τελευταίες 6 εβδομάδες, πρόσθεσε ο ίδιος. Οι Ταλιμπάν κατέστρεψαν με εκρηκτικά το δημόσιο σχολείο της πόλης Μπαζγκαράχ, 40 χιλιόμετρα δυτικά της Πεσαουάρ, τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη, σύμφωνα με τον Σαφεερουλάχ Γουαζίρ. «Το κτίριο καταστράφηκε ολοσχερώς», δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο ο Γουαζίρ, προσθέτοντας ότι το σχολείο ήταν άδειο την ώρα της έκρηξης και γι' αυτό δεν υπήρξαν θύματα. Οι ισλαμιστές αντάρτες, που αντιτίθενται στη μόρφωση των γυναικών και θέλουν να επιβάλουν τον ισλαμικό νόμο (σαρία), έχουν καταστρέψει εκατοντάδες σχολεία θηλέων τα τελευταία χρόνια στο βορειοδυτικό Πακιστάν. "
Και τώρα;
Πως τοποθετούμαστε στα γεγονότα;
Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν καμία εξουσιοδότηση να ενεργούν σαν παγκόσμιος μπάτσος;
Συνεχίζουμε να σαρκάζουμε την τοποθέτηση Obama στην απονομή του βραβείου ειρήνης ότι "υπάρχουν και δικαιολογημένοι πόλεμοι";
ή βλέπουμε στα μάτια τη σκληρή αλήθεια για τη σκοταδιστική και φονταμενταλιστική κοσμοθεωρία των Ταλιμπάν και το τι σημαίνει αυτή για την ζωή των Αφγανών και αργότερα των Πακιστανών;
Παραθέτω την είδηση από το TVXS και όχι από άλλο μέσο ενημέρωσης για ένα λόγο. Κατά κύριο λόγο οι επισκέπτες αυτού του πολύ καλού δημοσιογραφικού portal σχολιάζουν αντιεξουσιαστικά, αριστερά και σαφώς αντιαμερικανικά. Βλέπω όμως πως στη συγκεκριμένη είδηση δεν υπάρχουν σχόλια.
Είναι σαφής δηλαδή η αμηχανία, η "απορία ψάλτου" μπροστά στο προφανές.
Είναι σαφές πως δυσκολευόμαστε να αναλύσουμε βαθύτερα και να πάμε τη συζήτηση λίγο παραπέρα απ' το απλό κι εύκολο "υπέρ ή κατά".
Καλείται δηλαδή η "κοινή γνώμη" να επιλέξει ανάμεσα στην αμερικανική (άντε ΝΑΤΟική) επέμβαση και στην καταπίεση και τη δικτατορία των Ταλιμπάν.
Το δίλημμα το έχει αντιμετωπίσει η ιστορία και στο παρελθόν αλλά με ελαφρώς διαφορετικούς όρους. Το αντιμετωπίζει με την Μιανμάρ αυτή τη στιγμή.
Το αν θα γίνει όμως παρέμβαση ή πόλεμος ή οτιδήποτε άλλο εξαρτάται απο τις συνθήκες και τα εκάστοτε γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ.
Στην Μιανμάρ ας πούμε δεν μπορεί να γίνει το παραμικρό γιατί η χώρα και οι στρατηγοί - δικτάτορες είναι υπό την προστασία των Κινέζων. Πως να τολμήσουν να μιλήσουν οι ΗΠΑ όταν σχεδόν όλη τους η οικονομία είναι σε μορφή ομολόγων στα χέρια της Κίνας;
Στην περίπτωση του Αφγανιστάν όσο δύσκολος κι αν είναι ο πόλεμος, η ηγεσία της χώρας είναι "φίλια" των ΗΠΑ. Ο Καρζάι το Νοέμβριο ανανέωσε τη θητεία του για άλλα 5 χρόνια μετά απο "κάτι σαν εκλογές" με περίεργες διαδικασίες που τον άφησαν μοναδικό υποψήφιο.
Άρα η πραγματική βούληση των Αφγανών δεν έχει εκφραστεί. Το οτι ο ίδιος είναι εκσυγχρονιστής και μεταρρυθμιστής δεν τον κάνει αυτόματα την προτίμηση στο σύνολο των
Αφγανών. Δύσκολο να πιστέψει όμως κάποιος οτι θα ήταν καλή εξέλιξη για το σύνολο των κατοίκων και ιδιαίτερα των γυναικών αν η χώρα αφηνόταν στον ισλαμιστικό μεσαίωνα. Κι αυτό το έχουν ζήσει κυριολεκτικά στο πετσί τους οι Αφγανές, είτε έσπευσαν να ψηφίσουν είτε όχι.Αλλά πάλι, ένας τύπος ισλαμιστικού μεσαίωνα δεν υπάρχει και στην αγαπημένη των ΗΠΑ Σαουδική Αραβία;
Οι ΗΠΑ λοιπόν (άντε, το ΝΑΤΟ) κάνουν ένα πόλεμο που αντέχουν και μπορούν να κάνουν χωρίς παράπλευρο γεωπολιτικό κόστος. Εναντίον ενός αντιπάλου που αν δεν κατατροπωθεί τώρα θα τους δημιουργήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα αργότερα με μεγαλύτερη και καλύτερη οργάνωση κι επιρροή στη Βακτριανή.
Σαφώς λοιπόν οι ΗΠΑ στερούνται του "ηθικού πλεονεκτήματος" κάτι που πρωτίστως οφείλεται στην πρόσφατη πολιτική και πρακτικές τους. Αλλά στην παρούσα φάση η επικράτησή τους δεν θα είναι ότι το χειρότερο για τους Αφγανούς.
Χρόνια Πολλά είπαμε;
Avatar, ένα όμορφο λουνα παρκ!
Το Avatar είναι μια θεαματική ταινία.
Για όσους έχουν άλλη πιο στρατευμένη άποψη για τον κινηματογράφο, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Ικανοποιούνται από το απλοϊκό αλλά σαφές μήνυμα της ταινίας. Μέχρι κι ο Δανίκας ενθουσιάστηκε με αυτό το ελάχιστο ψήγμα αντι-ιμπεριαλιστικού σεναρίου (αν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που βλέπουν σινεμά με βάση το τι λέει ο Δανίκας). Το θέμα όμως εδώ δεν είναι η πλοκή αλλά η απλοϊκή γραμμική εξέλιξη της ιστορίας. Σε μια ταινία πιο εύληπτη κι απο "Χάρι Πόττερ" είναι ευκολότερο για τον θεατή να αφεθεί και να απορροφηθεί απο τις παραστάσεις.
Για όσους το σινεμά είναι αισθητική, κι αυτοί θα ενθουσιαστούν. Είναι ένα εικαστικό κιτς (με την έννοια του "βαρυφορτωμένου") αριστούργημα. Είναι πάρα πολλές οι μαγευτικές εικόνες, εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό, τα 3D γραφικά δίνουν ρέστα. Κι αυτό δεν είναι επίσης απαραίτητα κακό. Άλλωστε εδώ και καιρό το σινεμά δεν είναι αναπαραγωγή της πραγματικότητας αλλά φαντασία και (όσο το δυνατόν πιο) αληθοφανή εφέ. Αν δεν συμφωνείτε, είστε ένας από τους λίγους οπαδούς της σχολής Ταρκόφσκι οπότε γεια σου Νίκο, τι κάνεις;
Ναι εντάξει, τo Cinema Paradiso, η Καζαμπλάνκα, η Γκίλντα, ο Κέιν και ο Χίτσκοκ μπορεί να είναι οι δικές μας παντοτινές μας αναφορές όταν μιλάμε για σινεμά, αλλά σήμερα το ζητούμενο είναι η επιβίωση μιας τεράστιας βιομηχανίας με τεράστια ζήτηση σεναρίων (που όπου να' ναι θα φτάσει να κάνει ταινίες τις ετικέτες των απορρυπαντικών) αλλά και το ξελόγιασμα ενός χορτασμένου κοινού που έχει δει σχεδόν τα πάντα και είναι όλο και πιο δύσκολο να μαγευτεί. Η λύση ποια μπορεί να είναι λοιπόν αν όχι η τεχνολογία και το υπερθέαμα;
Τα δεδομένα που έχουν γίνει γνωστά για αυτή την υπερπαραγωγή είναι ασύλληπτα. Συστοιχίες χιλιάδων τετραπύρηνων επεξεργαστών χρησιμοποιήθηκαν για να καταφέρουν το rendering όλων αυτών των απαιτητικών σκηνών.
ΟΚ… νομίζω πως πρέπει να δεχτούμε ότι από εδώ και πέρα το σινεμά θα επιβιώσει μόνο με τέτοια «γαργαντουικά» έργα και projects που να μπορούν να μετατρέψουν την κινηματογραφική αίθουσα σε Disneyland, σε βιωματική εμπειρία, για να μεταφέρουν τον κόσμο από το downloading στις αίθουσες, να πουλήσουν εισιτήρια, μεταλλαγμένα ποπ κόρν και κοκακόλες. Και παιχνίδια. Και merchandising. Κι απ' όλα.
Ναι, ξέρω, δεν είναι το σινεμά έτσι όπως θα το θέλαμε, αλλά εγώ για 3 περίπου ώρες ταξίδεψα αλλού, μαγεύτηκα. Τι, ψέματα να πω;
Υ.Γ. Αν προτιμήσετε να δείτε την ταινία στην έκδοση 3D (που το προτείνω έντονα) να ξέρετε οτι στα Odeon Cosmopolis θα σας χρεώσουν 2 ευρώ για τα χρησιμοποιημένα γυαλιά που στο τέλος πρέπει να δώστε πίσω ενώ στα Village είναι δωρεάν και σφραγισμένα απο το εργοστάσιο.
Γιατί άραγε αυτές οι διαφορές;
Haagen-Dazs μαρίνας Φαλήρου!
Το βάζω ακριβώς όπως μου το έδωσε ο φίλος:
Κατάστημα καπνιζόντων, αλλά με τη σήμανση "κρυμένη" στη μέσα τζαμαρία.
Ας είναι... οι μη καπνιστές είμαστε παρείσακτοι πλέον στην Ελλάδα που 'χει "απαγορεύσει το κάπνισμα"...
Εξυπηρέτηση "self-service". Περίοδος κρίσης... πού να βρεθούν χρήματα για προσωπικό...
Στον πιο πάνω λόγο οφείλεται (υποθέτω) ΚΑΙ το πλαστικό ποτηράκι του νερού, όπως και το πλαστικό κουταλάκι... Αλλά ΚΑΙ το χάρτινο πιατάκι για το κρουασάν-δείγμα...
Η σοκολάτα με τα παρελκόμενα (όπως φαίνεται και περιγράφεται επακριβώς στον κατάλογο και με κόστος €5,70 παρακαλώ) μπήκε στο δίσκο χωρίς τα παρελκόμενα (η κρίση τα 'φαγε κι αυτά ή ο πονηρός μαγαζάτωρ;)
Ο λογαριασμός; €9,00
Και τέλος, η δικαιολογία του υπεύθυνου σ' όλα τα πιο πάνω παράπονά μου ήταν επί λέξει: "Αυτό είναι το σέρβις μας κύριε"
Με τις υγείες μας!
Κατάστημα καπνιζόντων, αλλά με τη σήμανση "κρυμένη" στη μέσα τζαμαρία.
Ας είναι... οι μη καπνιστές είμαστε παρείσακτοι πλέον στην Ελλάδα που 'χει "απαγορεύσει το κάπνισμα"...
Εξυπηρέτηση "self-service". Περίοδος κρίσης... πού να βρεθούν χρήματα για προσωπικό...
Στον πιο πάνω λόγο οφείλεται (υποθέτω) ΚΑΙ το πλαστικό ποτηράκι του νερού, όπως και το πλαστικό κουταλάκι... Αλλά ΚΑΙ το χάρτινο πιατάκι για το κρουασάν-δείγμα...
Η σοκολάτα με τα παρελκόμενα (όπως φαίνεται και περιγράφεται επακριβώς στον κατάλογο και με κόστος €5,70 παρακαλώ) μπήκε στο δίσκο χωρίς τα παρελκόμενα (η κρίση τα 'φαγε κι αυτά ή ο πονηρός μαγαζάτωρ;)
Ο λογαριασμός; €9,00
Και τέλος, η δικαιολογία του υπεύθυνου σ' όλα τα πιο πάνω παράπονά μου ήταν επί λέξει: "Αυτό είναι το σέρβις μας κύριε"
Με τις υγείες μας!
21/12/09
"Ντου" στα sites "κατεβάσματος ταινιών"!
Και ξαφνικά μέσα σε μια μέρα, εξαφανίστηκαν από τις οθόνες όλων των downloaders όλα τα ελληνικά fora και sites κατεβάσματος ταινιών. Προφανώς κάτι έχει συμβεί σε ιδιαίτερα μεγάλη κλίμακα και έπεσε ένας σχετικός πανικός στην πιάτσα.
Συνάντησα σε διαδικτυακές συζητήσεις πολλούς που ρωτάνε «τι έγινε» γιατί -κακά τα ψέματα- είναι πολύ γλυκιά συνήθεια διαχρονικά το τζάμπα ειδικά όμως τώρα σε περίοδο οικονομικών στριμωγμάτων.
Αλλά μια που παραδεχτήκαμε ότι είναι κακά τα ψέματα, θα ήταν άδικο να μη παραδεχτούμε ότι μέσα σε όλο το πλήθος των ταινιών «αμερικανικής τσιχλόφουσκας» με υποτιτλισμούς τύπου «δεν πρόκειτε να περάσεται» που ήταν διαθέσιμα, υπήρχαν και μερικά διαμαντάκια όπως τα ντοκιμαντέρ «Age of Stupid» και «Food Inc» που δεν θα προβληθούν σε αίθουσες, ούτε θα βρουν το δρόμο τους στα βιντεοκλάμπ. Κι εγώ συνήθιζα να ψάχνω τέτοιες περιπτώσεις, αδιαφορώντας για τη συνήθη χολιγουντιανή σαχλαμάρα (άσε που δεν βλέπω το λόγο να δω «επειγόντως» μια ταινία, τραβηγμένη από κάμερα, με διάφορα κεφάλια να περνάνε από μπροστά!).
Ας μη γελιούνται οι εταιρίες, όσο κι αν κλείνουν τα fora, όσο και αν μειώνονται τα torrents sites, η συνήθεια δεν θα σταματήσει. Απλά θα μεταφερθούν σε άλλους servers, θα ενισχυθούν τα κρυπτογραφημένα κατεβάσματα, θα οργανωθούν διαφορετικά.
Κι αυτό όχι γιατί είναι δυσβάσταχτο το 2ευρο που στοιχίζει η ενοικίαση ενός DVD αλλά επειδή η διανομή μιας ταινίας έχει κανονιστεί να παράγει έσοδα για τα σινεμά, να κυκλοφορεί αργότερα (που έχει αποσυρθεί από τις αίθουσες) σε DVD για να κερδίζουν και οι εταιρίες διανομής dvd, να προβάλλεται αργότερα στην ακριβή συνδρομητική τηλεόραση της Ελλάδας, για να περάσει μετά από 2-3 χρόνια και στα ελεύθερα κανάλια και τις εφημερίδες.
Πριν λίγο καιρό οι εταιρίες αυτές διαφήμιζαν στην τηλεόραση το ότι «η πειρατεία στοιχίζει θέσεις εργασίας». Στοιχίζει έσοδα θα έλεγα εγώ, οι εργαζόμενοι είτε έχουν κέρδη είτε όχι οι εταιρίες, θα μείνουν μόνο όσο τους χρειάζεται το σύστημα διανομής. Η αλλαγή της αγοράς και των συστημάτων διανομής έχει επιπτώσεις σε όλες τις βιομηχανίες. Και στον Τύπο με την ευρύτατη διανομή των δωρεάν πια ειδήσεων.
Το itunes για τους πελάτες των «μεγάλων αγορών» χρεώνει 1 δολάριο για την ενοικίαση μιας ταινίας (μπορείς να την κατεβάσεις και να τη δεις όποια στιγμή αποφασίσεις μέσα σε 1 μήνα) και 5 δολ. για να την κρατήσεις με πλήρη δικαιώματα θέασης και μετακίνησης.
Άραγε αν υπήρχε η δυνατότητα στην Ελλάδα να πληρώσει κάποιος ένα τέτοιο αντίτιμο και να κατεβάσει την ταινία τις επιλογής του στην ποιότητα της επιλογής του αμέσως μετά το τέλος της προβολής της στα σινεμά, θα είχε τέτοια διάσταση το φαινόμενο της πειρατείας; Ή θα πρέπει να αποδεχτεί ο καταναλωτής (που έχει πια τη δυνατότητα να την αναζητήσει και να την κατεβάσει σε μισή ώρα), το ότι η μικρή αγορά που λέγεται Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει όμηρος στην πίτα κερδών που πρέπει να παράγουν όλοι μέχρι να γίνει η ταινία διαθέσιμη;
Απλό είναι: αν η βιομηχανία και οι εταιρίες βλέπουν ότι χάνουν χρήματα, ας κάνουν τις κινήσεις που πρέπει, ας δώσουν εναλλακτικές προσιτές λύσεις για να φέρουν λεφτά στα ταμεία, αντί να προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο να χορεύει στο δικό τους παρωχημένο ρυθμό.
Μέχρι τότε το παιχνίδι της γάτας και του ποντικού θα συνεχίζεται.
18/12/09
Δημόσια έσοδα απο... δίδακτρα!
Αυτό τον καιρό ελπίζω να μη χρειαστείτε δικηγόρο γιατί είναι όλοι απασχολημένοι.
Ακόμα κι όσοι δεν είχαν εμπειρία στη δημιουργία εταιριών στο εξωτερικό, τώρα μ’ αυτό ασχολούνται. Από τη στιγμή που ο ΓΑΠ ανακοίνωσε ότι θα φορολογήσει με 90% τα bonus των τραπεζικών (και φυσικά χειροκροτήθηκε από το κομματικό ακροατήριο), ένας ολόκληρος κλάδος ασχολείται με το πώς θα μεταφέρει τις αμοιβές στο κοντινό εξωτερικό.
Δηλαδή σε χώρες της Ε.Ε. (οπότε δεν είναι και off-shore και άρα πρωθυπουργάρα μου δεν μπορείς να φορολογήσεις τις συναλλαγές), που έχουν μόνο 10% φορολογία (και άρα δεν μπορείς να ξανα-φορολογήσεις) και όπου μιλάνε ελληνικά.
Εκεί λοιπόν που η εφορία έπαιρνε το 40% των αμοιβών αυτών, τώρα θα μείνει χωρίς τα έσοδα αλλά τουλάχιστον θα έχει την ευαρέσκεια των πιο λαϊκιστών. Λίγο τόχεις;
Κακά τα ψέματα, με πορδές δε βάφονται αυγά, ( η γιαγιά μου το έλεγε αυτό και συγγνώμη αν σας θυμίζω Λαζόπουλο). Αν θες δηλαδή να βρεις έσοδα, πρέπει να δημιουργήσεις ρήξη με τη νεοελληνική κοινωνία. Να πιάσεις τη διαφθορά που «ιδιωτικοποιεί» (υπεξαιρεί) τα δημόσια έσοδα, άρα να τα βάλεις και με τους δικούς σου, με τους κομματικούς σου οπαδούς.
Αλλά υπάρχει κι ένας επίσης απλός και αποτελεσματικός τρόπος για να φέρεις άμεσα χρήμα. Το έχω πει και παλιότερα αλλά θέλω να το επαναλάβω μπας και πέσει κανένα μάτι περισσότερο και πάρει ιδέες.
Είναι δεδομένη η αδιαφορία μας για τους νόμους ; Είναι!
Δείτε πως όλοι καπνίζουν παντού ενώ ισχύει νόμος απαγόρευσης.
Κι ενώ τη μεταφράζουμε σαν «μαγκιά», στην ουσία είναι ένα από τα χειρότερα γνωρίσματα της φυλής μας, αυτή η «μαγκιά» στην ουσία στρέφεται εναντίον των υπολοίπων, διότι οι νόμοι και οι κανονισμοί συχνότατα είναι κώδικες κοινωνικής συμπεριφοράς.
Με δεδομένη την ασυδοσία μας, την πλήρη περιφρόνηση για τους νόμους (και παίρνω ένα ακόμα πρόχειρο παράδειγμα: τον τρόπο που οδηγούμε, που έχει και θύματα), θα μπορούσε να βγει στο δρόμο η ομάδα Δ π.χ. και να μαζέψει χρήμα. Άλλωστε τον καιρό που δεν πατάνε διαδηλωτές τι κάνουν;
Αν λοιπόν αρχίσει να αντιστοιχεί ένα πρόστιμο σε κάθε λαλάκα που βλέπουμε καθημερινά να παραβιάζει κόκκινο, να οδηγεί με το ένα χέρι στο τηλέφωνο (σου' χω νέα, βγήκαν ακουστικά!), να κλείνει διασταυρώσεις, πεζοδρόμια, διαβάσεις, να οδηγεί επιθετικά και επικίνδυνα (και πάει λέγοντας), όχι μόνο θα γεμίσουν τα ταμεία σε χρόνο ρεκόρ, αλλά και θα περάσουμε και την πιο χρήσιμη περίοδο στην νεότερη ιστορία μας.
Βάλτε τώρα κι όλες τις άλλες περιπτώσεις αυθαιρεσίας και παραβάσεων και υπολογίστε σε πόσο χρόνο θα έχουμε ξεπεράσει το πρόβλημα.
Θα εκπαιδευτούμε δηλαδή, θέλουμε δεν θέλουμε και μάλιστα χωρίς να πρέπει να ζήσουμε στο "εξωτερικό".
Ακόμα κι όσοι δεν είχαν εμπειρία στη δημιουργία εταιριών στο εξωτερικό, τώρα μ’ αυτό ασχολούνται. Από τη στιγμή που ο ΓΑΠ ανακοίνωσε ότι θα φορολογήσει με 90% τα bonus των τραπεζικών (και φυσικά χειροκροτήθηκε από το κομματικό ακροατήριο), ένας ολόκληρος κλάδος ασχολείται με το πώς θα μεταφέρει τις αμοιβές στο κοντινό εξωτερικό.
Δηλαδή σε χώρες της Ε.Ε. (οπότε δεν είναι και off-shore και άρα πρωθυπουργάρα μου δεν μπορείς να φορολογήσεις τις συναλλαγές), που έχουν μόνο 10% φορολογία (και άρα δεν μπορείς να ξανα-φορολογήσεις) και όπου μιλάνε ελληνικά.
Εκεί λοιπόν που η εφορία έπαιρνε το 40% των αμοιβών αυτών, τώρα θα μείνει χωρίς τα έσοδα αλλά τουλάχιστον θα έχει την ευαρέσκεια των πιο λαϊκιστών. Λίγο τόχεις;
Κακά τα ψέματα, με πορδές δε βάφονται αυγά, ( η γιαγιά μου το έλεγε αυτό και συγγνώμη αν σας θυμίζω Λαζόπουλο). Αν θες δηλαδή να βρεις έσοδα, πρέπει να δημιουργήσεις ρήξη με τη νεοελληνική κοινωνία. Να πιάσεις τη διαφθορά που «ιδιωτικοποιεί» (υπεξαιρεί) τα δημόσια έσοδα, άρα να τα βάλεις και με τους δικούς σου, με τους κομματικούς σου οπαδούς.
Αλλά υπάρχει κι ένας επίσης απλός και αποτελεσματικός τρόπος για να φέρεις άμεσα χρήμα. Το έχω πει και παλιότερα αλλά θέλω να το επαναλάβω μπας και πέσει κανένα μάτι περισσότερο και πάρει ιδέες.
Είναι δεδομένη η αδιαφορία μας για τους νόμους ; Είναι!
Δείτε πως όλοι καπνίζουν παντού ενώ ισχύει νόμος απαγόρευσης.
Κι ενώ τη μεταφράζουμε σαν «μαγκιά», στην ουσία είναι ένα από τα χειρότερα γνωρίσματα της φυλής μας, αυτή η «μαγκιά» στην ουσία στρέφεται εναντίον των υπολοίπων, διότι οι νόμοι και οι κανονισμοί συχνότατα είναι κώδικες κοινωνικής συμπεριφοράς.
Με δεδομένη την ασυδοσία μας, την πλήρη περιφρόνηση για τους νόμους (και παίρνω ένα ακόμα πρόχειρο παράδειγμα: τον τρόπο που οδηγούμε, που έχει και θύματα), θα μπορούσε να βγει στο δρόμο η ομάδα Δ π.χ. και να μαζέψει χρήμα. Άλλωστε τον καιρό που δεν πατάνε διαδηλωτές τι κάνουν;
Αν λοιπόν αρχίσει να αντιστοιχεί ένα πρόστιμο σε κάθε λαλάκα που βλέπουμε καθημερινά να παραβιάζει κόκκινο, να οδηγεί με το ένα χέρι στο τηλέφωνο (σου' χω νέα, βγήκαν ακουστικά!), να κλείνει διασταυρώσεις, πεζοδρόμια, διαβάσεις, να οδηγεί επιθετικά και επικίνδυνα (και πάει λέγοντας), όχι μόνο θα γεμίσουν τα ταμεία σε χρόνο ρεκόρ, αλλά και θα περάσουμε και την πιο χρήσιμη περίοδο στην νεότερη ιστορία μας.
Βάλτε τώρα κι όλες τις άλλες περιπτώσεις αυθαιρεσίας και παραβάσεων και υπολογίστε σε πόσο χρόνο θα έχουμε ξεπεράσει το πρόβλημα.
Θα εκπαιδευτούμε δηλαδή, θέλουμε δεν θέλουμε και μάλιστα χωρίς να πρέπει να ζήσουμε στο "εξωτερικό".
17/12/09
ASUS? Gimme a break....
Είμαι εξαιρετικά θυμωμένος. Καπνούς βγάζω δηλαδή...
Αντικατέστησα το modem/router της Leve1l (λόγω συνεχών διακοπών του ασύρματου δικτύου) με ένα Asus. Διπλάσιας αξίας που όμως διέθετε και επιπλέον λειτουργίες.
Μπορεί δηλαδή να είναι και print server για εκτυπωτές USB (εύκολο) αλλά και μπορεί να δεχτεί εξωτερικό δίσκο USB επίσης και να λειτουργήσει (λέει) σαν ftp server οπότε γνωστοί και φίλοι θα είχαν πρόσβαση σε αρχεία.
Ναι, σίγουρα!
Τέσσερις μέρες έχασα!
Ότι κι αν δοκίμασα, όσες φορές κι αν έκανα reset και όσο κι αν διάβασα το «βιβλίο οδηγιών» (αν λέγεται έτσι αυτό το μνημείο κακογραμμένης ασάφειας), δεν κατάφερα να περάσω ποτέ την οθόνη login.
Αφού είδα κι αποείδα, αφού επικοινώνησα με το τηλέφωνο της «Εξυπηρέτησης πελατών» όπου το μόνο που έκαναν ήταν να διαβάζουν μαζί μου τις ίδιες σελίδες σαν να ψέλναμε παρέα μεγαλοβδομαδιάτικα, έστειλα ένα mail όπως με προέτρεψε ο επίσης απηυδισμένος συνομιλητής μου.
Στέλνω λοιπόν το mail με περιγραφή του προβλήματος. Και μετά 48 ώρες έρχεται η εξής απάντηση (κρατηθείτε):
«Dear customer
Please, try to configure the Router in accord of the page 43 of the manual.
Best Ragards»
(έτσι ακριβώς!!!)
Κι αυτό από μια εταιρία που πουλάει σωρηδόν κάρτες γραφικών, netbooks, Πισιά, (κι άντε μην πως τίποτε για την motherboard σας).
Η απάντησή μου ήταν λακωνική:
«Thanks for the advice but THIS IS WHAT I TRIED IN THE FIRST PLACE!!!»
Από τότε ούτε φωνή ούτε ακρόαση κι όπου να’ ναι το modem γυρνάει στο μαγαζί ως απαράδεκτο...
Κι αν νομίζετε πως είμαι υπερβολικός γκουγκλάρετε ASUS και Customer care / service να δείτε τι τους σέρνουν. Μα πόσο εύκολα τους κάναμε "πρώτες μούρες";
Αντικατέστησα το modem/router της Leve1l (λόγω συνεχών διακοπών του ασύρματου δικτύου) με ένα Asus. Διπλάσιας αξίας που όμως διέθετε και επιπλέον λειτουργίες.
Μπορεί δηλαδή να είναι και print server για εκτυπωτές USB (εύκολο) αλλά και μπορεί να δεχτεί εξωτερικό δίσκο USB επίσης και να λειτουργήσει (λέει) σαν ftp server οπότε γνωστοί και φίλοι θα είχαν πρόσβαση σε αρχεία.
Ναι, σίγουρα!
Τέσσερις μέρες έχασα!
Ότι κι αν δοκίμασα, όσες φορές κι αν έκανα reset και όσο κι αν διάβασα το «βιβλίο οδηγιών» (αν λέγεται έτσι αυτό το μνημείο κακογραμμένης ασάφειας), δεν κατάφερα να περάσω ποτέ την οθόνη login.
Αφού είδα κι αποείδα, αφού επικοινώνησα με το τηλέφωνο της «Εξυπηρέτησης πελατών» όπου το μόνο που έκαναν ήταν να διαβάζουν μαζί μου τις ίδιες σελίδες σαν να ψέλναμε παρέα μεγαλοβδομαδιάτικα, έστειλα ένα mail όπως με προέτρεψε ο επίσης απηυδισμένος συνομιλητής μου.
Στέλνω λοιπόν το mail με περιγραφή του προβλήματος. Και μετά 48 ώρες έρχεται η εξής απάντηση (κρατηθείτε):
«Dear customer
Please, try to configure the Router in accord of the page 43 of the manual.
Best Ragards»
(έτσι ακριβώς!!!)
Κι αυτό από μια εταιρία που πουλάει σωρηδόν κάρτες γραφικών, netbooks, Πισιά, (κι άντε μην πως τίποτε για την motherboard σας).
Η απάντησή μου ήταν λακωνική:
«Thanks for the advice but THIS IS WHAT I TRIED IN THE FIRST PLACE!!!»
Από τότε ούτε φωνή ούτε ακρόαση κι όπου να’ ναι το modem γυρνάει στο μαγαζί ως απαράδεκτο...
Κι αν νομίζετε πως είμαι υπερβολικός γκουγκλάρετε ASUS και Customer care / service να δείτε τι τους σέρνουν. Μα πόσο εύκολα τους κάναμε "πρώτες μούρες";
16/12/09
Kings of Convenience! Οι Simon & Garfunkel του 21ου αιώνα
Οι Kings of Convenience που κυκλοφόρησαν έναν απο τους καλύτερους δίσκους του 2009.
14/12/09
Στην Πάρο και στην Νάξο, την Olympic για να αλλάξω;
Γράφει εδώ:
An Olympic Air Aerospatiale ATR-42-300, registration SX-BPA performing flight OA-6 from Athens to Naxos (Greece), was on a visual approach to Naxos' runway 36 and had been handed off to Naxos tower, when the airplane was seen in full landing configuration on final approach to Paros' runway 35 (length 710 meters/2300 feet) on the adjacent island. Paros tower called the airplane via his frequency and Naxos tower and ordered the airplane to go around. The crew aborted the approach and subsequently landed safely in Naxos (runway length 800 meters/2600 feet).
The daily Olympic Air flight OA-62, a Dash 8 from Athens to Paros had already arrived in Paros about 40 minutes earlier that day.
Ο κυβερνήτης Άγγλος και ο συγκυβερνήτης Ιταλός.
Πάλι καλά που δεν τους έστειλαν σε κανένα ακριτικό νησί, να τους ψάχνουμε στην Τουρκία
An Olympic Air Aerospatiale ATR-42-300, registration SX-BPA performing flight OA-6 from Athens to Naxos (Greece), was on a visual approach to Naxos' runway 36 and had been handed off to Naxos tower, when the airplane was seen in full landing configuration on final approach to Paros' runway 35 (length 710 meters/2300 feet) on the adjacent island. Paros tower called the airplane via his frequency and Naxos tower and ordered the airplane to go around. The crew aborted the approach and subsequently landed safely in Naxos (runway length 800 meters/2600 feet).
The daily Olympic Air flight OA-62, a Dash 8 from Athens to Paros had already arrived in Paros about 40 minutes earlier that day.
Ο κυβερνήτης Άγγλος και ο συγκυβερνήτης Ιταλός.
Πάλι καλά που δεν τους έστειλαν σε κανένα ακριτικό νησί, να τους ψάχνουμε στην Τουρκία
Αυτό το αίμα είναι φθηνότερο;
Γιατί άραγε ο θάνατος ενός ακόμα 15χρονου στη λεωφόρο Κηφισίας δεν ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων; Γιατί δεν κάηκε πάλι η Αθήνα;
(Εξαιρείται βέβαια η διαμαρτυρία των συμμαθητών του, από όπου και η φωτογραφία των "Νέων").
Στη μία περίπτωση ο θάνατος προέρχεται από την κάννη εντός κρατικού οργάνου που δρα αντίθετα στις εντολές που πήρε (να αποχωρήσει δηλαδή και να μην εμπλακεί).
Στην άλλη περίπτωση ο πρόσφατος θάνατος προήλθε από την μόνιμη κρατική αδιαφορία για οδική ασφάλεια, για υποδομές, από την προχειρότητα που αντιμετωπίζεται ο πεζός σε τούτη την ανθρωποφάγο πόλη.
Και φτάνει ένας συνήθης μαλάκας για να προκαλέσει μια τραγωδία. Κι εδώ όμως το κράτος φταίει. Όχι μόνο για την έλλειψη πεζογέφυρας. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε να κόβεται κλήση σε κάποιον που πέρασε με κόκκινο; Πότε είδατε τροχονόμο (υπάρχουν ακόμα;) να σταματάει οδηγό για παράβαση προτεραιότητας των πεζών (είτε σε διαγράμμιση είτε σε «πορτοκαλί για τον οδηγό / πράσινο για τον πεζό» φανάρι; Αυτή η ατιμωρησία δεν μας κάνει ασύδοτους και νταήδες στο δρόμο; Δεν μας κάνει υποψήφιους φονιάδες;
Άσχετα με το πως εισπράττουμε το καθημερινό γεγονός της παραβίασης του κόκκινου φαναριού, οι αιτίες είναι οι ίδιες Ένα κράτος μπάχαλο είναι από πίσω, που αδυνατεί να εκπαιδεύσει αστυνομικούς αλλά και ΙΧδες οδηγούς.
Που αδυνατεί να συνετίσει και να πειθαρχήσει, να επιβάλλει νόμους. Που ενθαρρύνει με την αδιαφορία την ασυδοσία και την επιβολή του πιο τσαμπουκά στους άλλους.
Απλά στη μια περίπτωση τον φόνο τον έκανε ένα "όργανο του κράτους", στην άλλη τον έκανε ένας από εμάς.
Και μπορεί το κράτος είναι εύκολος στόχος για «πάλη», εμείς όμως σίγουρα δεν παλευόμαστε.
(Εξαιρείται βέβαια η διαμαρτυρία των συμμαθητών του, από όπου και η φωτογραφία των "Νέων").
Στη μία περίπτωση ο θάνατος προέρχεται από την κάννη εντός κρατικού οργάνου που δρα αντίθετα στις εντολές που πήρε (να αποχωρήσει δηλαδή και να μην εμπλακεί).
Στην άλλη περίπτωση ο πρόσφατος θάνατος προήλθε από την μόνιμη κρατική αδιαφορία για οδική ασφάλεια, για υποδομές, από την προχειρότητα που αντιμετωπίζεται ο πεζός σε τούτη την ανθρωποφάγο πόλη.
Και φτάνει ένας συνήθης μαλάκας για να προκαλέσει μια τραγωδία. Κι εδώ όμως το κράτος φταίει. Όχι μόνο για την έλλειψη πεζογέφυρας. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε να κόβεται κλήση σε κάποιον που πέρασε με κόκκινο; Πότε είδατε τροχονόμο (υπάρχουν ακόμα;) να σταματάει οδηγό για παράβαση προτεραιότητας των πεζών (είτε σε διαγράμμιση είτε σε «πορτοκαλί για τον οδηγό / πράσινο για τον πεζό» φανάρι; Αυτή η ατιμωρησία δεν μας κάνει ασύδοτους και νταήδες στο δρόμο; Δεν μας κάνει υποψήφιους φονιάδες;
Άσχετα με το πως εισπράττουμε το καθημερινό γεγονός της παραβίασης του κόκκινου φαναριού, οι αιτίες είναι οι ίδιες Ένα κράτος μπάχαλο είναι από πίσω, που αδυνατεί να εκπαιδεύσει αστυνομικούς αλλά και ΙΧδες οδηγούς.
Που αδυνατεί να συνετίσει και να πειθαρχήσει, να επιβάλλει νόμους. Που ενθαρρύνει με την αδιαφορία την ασυδοσία και την επιβολή του πιο τσαμπουκά στους άλλους.
Απλά στη μια περίπτωση τον φόνο τον έκανε ένα "όργανο του κράτους", στην άλλη τον έκανε ένας από εμάς.
Και μπορεί το κράτος είναι εύκολος στόχος για «πάλη», εμείς όμως σίγουρα δεν παλευόμαστε.
8/12/09
Αλεξανδρου πεσόντος πάντες ξυλεύονται.
Τώρα που πέρασε κι αυτή η "επέτειος" δε θα κάνει κανείς την απαραίτητη αποτίμηση;
Στην πορεία της Δευτέρας 7/12 (γιατί Δευτέρα; ο Αλέξανδρος πυροβολήθηκε στις 6/12, προφανώς δώρο-άδωρο το να κάνουμε την πορείς Κυριακάτικα) ακούστηκαν διάφορα συνθήματα.
Ξεχώρισαν αυτά για το ασφαλιστικό!
Η Παπαρήγα δήλωσε οτι "το ΚΚΕ τιμά την επέτειο, με ιεράρχηση δραστηριότητας για θέματα μόρφωσης και δουλειάς. Θύμα των συνεπειών αυτής της πολιτικής –λεει- ήταν ο Αλέξης» (ναι σίγουρα, δεν ανέτρεξα σε λάθος δήλωση).
Οι του ΣΥΡΙΖΑ ξαναβρίσκουν τη φωνή τους, υπερασπιζόμενοι τους μπαχαλάκηδες. Οτι νάναι, φτάνει να συνταχθούν με τα αντιεξουσιαστικά ένστικτα των ανένταχτων.
Οι αναρχοφασίστες βρίσκουν άλλη μια ευκαιρία να σοδομίσουν το θεσμό του ασύλου και κάνουν το δώρο στον Καρατζαφέρη να φέρουν την ατζέντα της συζήτησης στα μέτρα του.
Στην σημερινή «Ελευθεροτυπία η Μ.Τ. βρίσκει την ευκαιρία να επαναλάβει τη ρήση περί φτυσίματος αρχιδιών (που ξανα-έθεσε όταν συνελήφθη να οδηγεί μεθυσμένη) και ρωτά τον Χρυσοχοίδη αν θα πάρει αποτυπώματα από όλους τους προσαχθέντες απ’ τα επεισόδια.
Τα κανάλια ξαναβρίσκουν την ευκαιρία για αμήχανες oncamera «μαρτυρίες» παιδιών για την επέτειο.
Κανείς δεν μιλάει για το που βρίσκεται το θέμα της εκπαίδευσης των αστυνομικών, κανείς δεν ρωτάει τον υπουργό τι θα κάνει για την ψυχολογική αξιολόγηση των αστυνομικών, κανείς δεν ξέρει αν έχουν αρθεί οι παράγοντες που οδήγησαν στην τραγωδία. Πιθανότατα δεν ενδιαφέρονται.
Γιατί με ένα φόνο όλοι βολεύονται...
Υ.Γ. Απο τις πορείες και τις εκδηλώσεις ΑΠΟΥΣΙΑΣΑΝ οι φίλοι και συμμαθητές του. Οι περισσότεροι προτίμησαν να πάνε στο νεκροταφείο. Το ξέρω.
Η φωτο αποΤΑ ΝΕΑ
Στην πορεία της Δευτέρας 7/12 (γιατί Δευτέρα; ο Αλέξανδρος πυροβολήθηκε στις 6/12, προφανώς δώρο-άδωρο το να κάνουμε την πορείς Κυριακάτικα) ακούστηκαν διάφορα συνθήματα.
Ξεχώρισαν αυτά για το ασφαλιστικό!
Η Παπαρήγα δήλωσε οτι "το ΚΚΕ τιμά την επέτειο, με ιεράρχηση δραστηριότητας για θέματα μόρφωσης και δουλειάς. Θύμα των συνεπειών αυτής της πολιτικής –λεει- ήταν ο Αλέξης» (ναι σίγουρα, δεν ανέτρεξα σε λάθος δήλωση).
Οι του ΣΥΡΙΖΑ ξαναβρίσκουν τη φωνή τους, υπερασπιζόμενοι τους μπαχαλάκηδες. Οτι νάναι, φτάνει να συνταχθούν με τα αντιεξουσιαστικά ένστικτα των ανένταχτων.
Οι αναρχοφασίστες βρίσκουν άλλη μια ευκαιρία να σοδομίσουν το θεσμό του ασύλου και κάνουν το δώρο στον Καρατζαφέρη να φέρουν την ατζέντα της συζήτησης στα μέτρα του.
Στην σημερινή «Ελευθεροτυπία η Μ.Τ. βρίσκει την ευκαιρία να επαναλάβει τη ρήση περί φτυσίματος αρχιδιών (που ξανα-έθεσε όταν συνελήφθη να οδηγεί μεθυσμένη) και ρωτά τον Χρυσοχοίδη αν θα πάρει αποτυπώματα από όλους τους προσαχθέντες απ’ τα επεισόδια.
Τα κανάλια ξαναβρίσκουν την ευκαιρία για αμήχανες oncamera «μαρτυρίες» παιδιών για την επέτειο.
Κανείς δεν μιλάει για το που βρίσκεται το θέμα της εκπαίδευσης των αστυνομικών, κανείς δεν ρωτάει τον υπουργό τι θα κάνει για την ψυχολογική αξιολόγηση των αστυνομικών, κανείς δεν ξέρει αν έχουν αρθεί οι παράγοντες που οδήγησαν στην τραγωδία. Πιθανότατα δεν ενδιαφέρονται.
Γιατί με ένα φόνο όλοι βολεύονται...
Υ.Γ. Απο τις πορείες και τις εκδηλώσεις ΑΠΟΥΣΙΑΣΑΝ οι φίλοι και συμμαθητές του. Οι περισσότεροι προτίμησαν να πάνε στο νεκροταφείο. Το ξέρω.
Η φωτο αποΤΑ ΝΕΑ
7/12/09
Μπράβο ρε Χαντζόπουλε!
Απο τα σημερινά Νέα
Έτσι είναι...
Όταν φτασουμε να αγανακτούμε όχι μόνο για τον δολοφονημένο απο τον μπάτσο αλλά και για τον δολοφονημένο απο τον τρομοκράτη, θα έχουμε καταφέρει σαν κοινωνία να μη χρειαζόμαστε άλλα θύματα για να μας δείξουν την ουσία.
(Sorry κιόλας που το έκανα νιανιά το νόημα...)
Έτσι είναι...
Όταν φτασουμε να αγανακτούμε όχι μόνο για τον δολοφονημένο απο τον μπάτσο αλλά και για τον δολοφονημένο απο τον τρομοκράτη, θα έχουμε καταφέρει σαν κοινωνία να μη χρειαζόμαστε άλλα θύματα για να μας δείξουν την ουσία.
(Sorry κιόλας που το έκανα νιανιά το νόημα...)
4/12/09
Να πούμε και μια καλή κουβέντα...
...να την πούμε την καλή κουβέντα για την πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ να δημοσιεύονται όλες οι αποφάσεις στο διακίκτυο.
Ένα σωρό blogs έχουν γράψει για την έλλειψη διαφάνειας, για την ανάγκη να αρχίσει να χύνεται φως στη δημόσια ζωή, αλλά δεν βλέπω την ίδια προθυμία να πουν ένα καλό λόγο για μια πρωτοβουλία που οδηγεί ουσιαστικά στο ποθούμενο. Τόσο τσιγκούνηδες και μίζεροι γίναμε;
Επίσης πολύ θετική είναι και η απόφαση να έχουν όλοι δωρεάν πρόσαση στην "εφημερίδα της κυβερνήσεως".
Άντε μπράβο. Για να μη χρειάζεται να τσακωθούν πολιτικοί με μηντιάρχες στην επόμενη φορά που θα πρέπει να αποκαλυφθούν σκάνδαλα (βλ. "Βατοπέδι"...)
Ένα σωρό blogs έχουν γράψει για την έλλειψη διαφάνειας, για την ανάγκη να αρχίσει να χύνεται φως στη δημόσια ζωή, αλλά δεν βλέπω την ίδια προθυμία να πουν ένα καλό λόγο για μια πρωτοβουλία που οδηγεί ουσιαστικά στο ποθούμενο. Τόσο τσιγκούνηδες και μίζεροι γίναμε;
Επίσης πολύ θετική είναι και η απόφαση να έχουν όλοι δωρεάν πρόσαση στην "εφημερίδα της κυβερνήσεως".
Άντε μπράβο. Για να μη χρειάζεται να τσακωθούν πολιτικοί με μηντιάρχες στην επόμενη φορά που θα πρέπει να αποκαλυφθούν σκάνδαλα (βλ. "Βατοπέδι"...)
Νεωτερισμοί - Είδη προικός "ο Καρατζαφέρης"
«Θέλω να εκφράσω κι εγώ τη συμπάθεια μου εις την καθαρίστρια, τη συνδικαλίστρια γι’ αυτό που έγινε στο αυτοκίνητο της. Βέβαια, όταν μιλάμε για κρίση στην οικονομία και μια καθαρίστρια έχει ένα αυτοκίνητο αρκετά ακριβό, αυτό δείχνει ότι ίσως δεν υπάρχει τόση κρίση εις τα φτωχότερα στρώματα! Νομίζω ότι βιτριόλι στο αυτοκίνητο δεν δικαιολογεί να της χαριστεί ένα τριάρι! Μία γκαρσονιέρα ίσως!»
Αυτή η αθλιότητα εκφωνήθηκε απο τον καρατζαφέρη στη βουλή.
Κι όμως ο Καρα-τζαφέρ (όπως είναι το όνομά του στην πρωταρχική κι ανόθευτη έκδοση) έχει το στόχο του σαν πονηρός παλαιο-διαφημιστής που είναι.
Προσέξτε, λέω πονηρός κι όχι έξυπνος ή μορφωμένος. Η διαφορά διανόησης π.χ., μεταξύ Καρατζαφέρη και Κούνεβα είναι τόση που αν ο πρώτος επιχειρήσει να αντιληφθεί το βάθος έστω και μιας απλής «καλημέρας» της Κούνεβα μπορεί να του προκληθεί εγκεφαλική αιμορραγία.
Η πονηριά του φτάνει όμως μέχρι το σημείο να καταλάβει ότι κινδυνεύει άμεσα από τις εξελίξεις στη Ν.Δ. Βλέπει ότι σύντομα θα έχει ηχηρές αποχωρήσεις βουλευτών και θα τους ξεδοντιαστεί το κόμμα. Έχει απόλυτη ανάγκη τώρα να επανατοποθετήσει το γεωγραφικό του στίγμα τώρα που ο Σαμαράς επιδιώκει το σαφή του δεξιό προσδιορισμό (δεξιά, πιο δεξιά, ακόμα πιο δεξιά).
Τώρα, αφήνοντας στην άκρη τους δήθεν θυμούς όποτε τον έλεγαν ακραίο, πρέπει να κλείσει («πονηρά» επαναλαμβάνω) στους ακραίους, να προσελκύσει όσο μπορεί αυτές τις σκοτεινές ομάδες που δέρνουν μετανάστες στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, σ’ αυτούς που αφήνουν διαδικτυακά υβριστικά σχόλια σε όσους υπερασπίζονται μετανάστες, στον ελληναρά που νοιώθει το Λεωνίδα θείο του και το Μεγαλέξαντρο ξάδερφό του και φοβάται ότι το ολοκάθα
ρο γονίδιό του κινδυνεύει, σε όσους βλέπουν εβραϊκό/μασωνικό δάχτυλο πίσω από τις καθημερινές μας ήττες (αφού το ανόθευτο γονίδιό μας είναι αήττητο, όπως και η βλακεία άλλωστε).
Τώρα που οι δυσαρεστημένοι νεοδημοκράτες μπορεί να επανενσκύψουν στο μαντρί, είναι σαφές οτι την πελατεία του θα είναι αποτελούν οι τελειωμένοι νεοφασίστες.
Μην κατηγορείτε λοιπόν το μικρέμπορο.
Το ψωμί του θέλει να βγάλει.
Το πρόβλημα είναι αυτοί που ψωνίζουν απο το μαγαζάκι του.
Αυτή η αθλιότητα εκφωνήθηκε απο τον καρατζαφέρη στη βουλή.
Κι όμως ο Καρα-τζαφέρ (όπως είναι το όνομά του στην πρωταρχική κι ανόθευτη έκδοση) έχει το στόχο του σαν πονηρός παλαιο-διαφημιστής που είναι.
Προσέξτε, λέω πονηρός κι όχι έξυπνος ή μορφωμένος. Η διαφορά διανόησης π.χ., μεταξύ Καρατζαφέρη και Κούνεβα είναι τόση που αν ο πρώτος επιχειρήσει να αντιληφθεί το βάθος έστω και μιας απλής «καλημέρας» της Κούνεβα μπορεί να του προκληθεί εγκεφαλική αιμορραγία.
Η πονηριά του φτάνει όμως μέχρι το σημείο να καταλάβει ότι κινδυνεύει άμεσα από τις εξελίξεις στη Ν.Δ. Βλέπει ότι σύντομα θα έχει ηχηρές αποχωρήσεις βουλευτών και θα τους ξεδοντιαστεί το κόμμα. Έχει απόλυτη ανάγκη τώρα να επανατοποθετήσει το γεωγραφικό του στίγμα τώρα που ο Σαμαράς επιδιώκει το σαφή του δεξιό προσδιορισμό (δεξιά, πιο δεξιά, ακόμα πιο δεξιά).
Τώρα, αφήνοντας στην άκρη τους δήθεν θυμούς όποτε τον έλεγαν ακραίο, πρέπει να κλείσει («πονηρά» επαναλαμβάνω) στους ακραίους, να προσελκύσει όσο μπορεί αυτές τις σκοτεινές ομάδες που δέρνουν μετανάστες στις φτωχογειτονιές της Αθήνας, σ’ αυτούς που αφήνουν διαδικτυακά υβριστικά σχόλια σε όσους υπερασπίζονται μετανάστες, στον ελληναρά που νοιώθει το Λεωνίδα θείο του και το Μεγαλέξαντρο ξάδερφό του και φοβάται ότι το ολοκάθα
ρο γονίδιό του κινδυνεύει, σε όσους βλέπουν εβραϊκό/μασωνικό δάχτυλο πίσω από τις καθημερινές μας ήττες (αφού το ανόθευτο γονίδιό μας είναι αήττητο, όπως και η βλακεία άλλωστε).Τώρα που οι δυσαρεστημένοι νεοδημοκράτες μπορεί να επανενσκύψουν στο μαντρί, είναι σαφές οτι την πελατεία του θα είναι αποτελούν οι τελειωμένοι νεοφασίστες.
Μην κατηγορείτε λοιπόν το μικρέμπορο.
Το ψωμί του θέλει να βγάλει.
Το πρόβλημα είναι αυτοί που ψωνίζουν απο το μαγαζάκι του.
1/12/09
Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία ζήτω η νέα τεχνολογία.
Το software που χρησιμοποιήθηκε στις εκλογές για την αρχηγία της Ν.Δ. δεν ήταν καλά σχεδιασμένο.
Και γι’ αυτό δεν φταίνε οι προγραμματιστές που το έφτιαξαν. Φταίνε αυτοί που το παρήγγειλαν και που δεν ήξεραν το ίδιο το κοινό τους, τα μέλη τους. Διαφορετικά θα είχαν προβλέψει ότι θα πήγαιναν να ψηφίσουν μαζικά μετά την εκκλησία (οπότε και «έκατσαν» οι επεξεργαστές από την αυξημένη ζήτηση δεδομένων). Παραδοσιακά ο συντηρητικός χώρος δεν τα πήγαινε καλά με τη νέα τεχνολογία.
Έχουν όμως ένα ελαφρυντικό. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος πριν από ένα μήνα για εκλογές από «τη βάση». Αυτό προέκυψε από την τρικλοποδιά που έγινε στους μηχανισμούς της Ντόρας.
Να κάνουμε και μια παρένθεση εδώ για να πούμε σε όποιους δεν το πήραν είδηση, ότι στα περίπτερα λίγο καιρό πριν τις εκλογές κυκλοφόρησε ξανά ένα (μοναδικό μάλλον) τεύχος του περιοδικού «ΕΝΑ» με (προφανώς) αποκλειστικό έργο να υπενθυμίσει τον μακαρίτη τον Παύλο Μπακογιάννη που διηύθυνε το περιοδικό το από το 82 μέχρι το 85. Ήταν μια απλή ανατύπωση υλικού που αφορούσε τον Μπακογιάννη, χωρίς καμία άλλη πληροφορία. Τυμβωρυχία;
Ο δε Σαμαράς έσπευσε να δώσει μια απο τις πρώτες συνεντεύξεις του live στην εκπομπή του Τρανταφυλλόπουλου προφανώς ξεπληρώνοντας την υποχρέωση από εκείνο το χυδαίο κείμενο - επίθεση στη Μπακογιάννη απο την εφημερίδα Veto.
Μηχανισμός λασποπόλεμου;
Έτσι για να καταλάβετε μέχρι τι μέσα επιστρατεύτηκαν γι’ αυτή την εκλογή…
Στα τηλεοπτικά πλάνα λοιπόν φάνηκε ένα γηραιό πλήθος που έσπευσε στις εσωκομματικές κάλπες για να εκφράσει απλά την δυσαρέσκειά του στην πιθανότητα συνέχισης της οικογενειοκρατίας. Η οικογενειοκρατία είναι που τους φόρτωσε και τον Κώστα Καραμανλή, και προκοπή δεν είδαν, αυτή η οικογενειοκρατία ήταν που έδειχνε τα δόντια της με την προκλητικά ευνοϊκή μεταχείριση του θειού του Καραμανλή από τον πρωθυπουργό ανιψιό του. Επίσης ποτέ δεν συζητήθηκε αρκετά το αν οι οπαδοί της Ν.Δ. είναι έτοιμοι να αποδεχτούν μια γυναίκα στην ηγεσία του κόμματος ακόμα κι αν αυτή δεν είναι η κόρη του Μητσοτάκη. Λες και ζούμε σε σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία που δεν βάζει τέτοια «παρωχημένα» ερωτήματα…
Έτσι οι οπαδοί της ΝΔ ψήφισαν το Σαμαρά για τον οποίο δεν ξέρουν και πολλά (ούτε καν θέσεις ή απόψεις και πώς να τις ξέρουν αφού ποτέ δεν εκφράστηκαν), ξέρουν απλά ότι δεν είναι ένα ακόμα «τζάκι» από αυτά που τους έκαψαν. Η ρητορική της Ντόρας-δεν-έφυγα-ποτέ-από-την-παράταξη-Μπακογιάννη δεν ήταν αρκετή για να αλλάξει τις προτεραιότητες των αγανακτισμένων Νεοδημοκρατών. Σε άλλο γήπεδο παιζόταν το παιχνίδι.
Κέρδισε λοιπόν αυτός που ταυτίστηκε λιγότερο με τα τελευταία σκανδαλωδώς κακά χρόνια της Ν.Δ.
Και ο Αβραμόπουλος που παζάρεψε έξυπνα την απόσυρσή του.
Και ο Ψωμιάδης που απέσπασε ένα 10% δείχνοντας και το πόσο πουλάει ο λαϊκισμός σε ένα κοινό που ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με λεπτές πολιτικές έννοιες και όρους. Κι αν διαφωνείτε ας κάνετε μια έρευνα ανάμεσα στους οπαδούς του Ψωμιάδη για το τι σημαίνει "ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός".
Και γι’ αυτό δεν φταίνε οι προγραμματιστές που το έφτιαξαν. Φταίνε αυτοί που το παρήγγειλαν και που δεν ήξεραν το ίδιο το κοινό τους, τα μέλη τους. Διαφορετικά θα είχαν προβλέψει ότι θα πήγαιναν να ψηφίσουν μαζικά μετά την εκκλησία (οπότε και «έκατσαν» οι επεξεργαστές από την αυξημένη ζήτηση δεδομένων). Παραδοσιακά ο συντηρητικός χώρος δεν τα πήγαινε καλά με τη νέα τεχνολογία.
Έχουν όμως ένα ελαφρυντικό. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος πριν από ένα μήνα για εκλογές από «τη βάση». Αυτό προέκυψε από την τρικλοποδιά που έγινε στους μηχανισμούς της Ντόρας.
Να κάνουμε και μια παρένθεση εδώ για να πούμε σε όποιους δεν το πήραν είδηση, ότι στα περίπτερα λίγο καιρό πριν τις εκλογές κυκλοφόρησε ξανά ένα (μοναδικό μάλλον) τεύχος του περιοδικού «ΕΝΑ» με (προφανώς) αποκλειστικό έργο να υπενθυμίσει τον μακαρίτη τον Παύλο Μπακογιάννη που διηύθυνε το περιοδικό το από το 82 μέχρι το 85. Ήταν μια απλή ανατύπωση υλικού που αφορούσε τον Μπακογιάννη, χωρίς καμία άλλη πληροφορία. Τυμβωρυχία;
Ο δε Σαμαράς έσπευσε να δώσει μια απο τις πρώτες συνεντεύξεις του live στην εκπομπή του Τρανταφυλλόπουλου προφανώς ξεπληρώνοντας την υποχρέωση από εκείνο το χυδαίο κείμενο - επίθεση στη Μπακογιάννη απο την εφημερίδα Veto.
Μηχανισμός λασποπόλεμου;
Έτσι για να καταλάβετε μέχρι τι μέσα επιστρατεύτηκαν γι’ αυτή την εκλογή…
Στα τηλεοπτικά πλάνα λοιπόν φάνηκε ένα γηραιό πλήθος που έσπευσε στις εσωκομματικές κάλπες για να εκφράσει απλά την δυσαρέσκειά του στην πιθανότητα συνέχισης της οικογενειοκρατίας. Η οικογενειοκρατία είναι που τους φόρτωσε και τον Κώστα Καραμανλή, και προκοπή δεν είδαν, αυτή η οικογενειοκρατία ήταν που έδειχνε τα δόντια της με την προκλητικά ευνοϊκή μεταχείριση του θειού του Καραμανλή από τον πρωθυπουργό ανιψιό του. Επίσης ποτέ δεν συζητήθηκε αρκετά το αν οι οπαδοί της Ν.Δ. είναι έτοιμοι να αποδεχτούν μια γυναίκα στην ηγεσία του κόμματος ακόμα κι αν αυτή δεν είναι η κόρη του Μητσοτάκη. Λες και ζούμε σε σύγχρονη ευρωπαϊκή κοινωνία που δεν βάζει τέτοια «παρωχημένα» ερωτήματα…
Έτσι οι οπαδοί της ΝΔ ψήφισαν το Σαμαρά για τον οποίο δεν ξέρουν και πολλά (ούτε καν θέσεις ή απόψεις και πώς να τις ξέρουν αφού ποτέ δεν εκφράστηκαν), ξέρουν απλά ότι δεν είναι ένα ακόμα «τζάκι» από αυτά που τους έκαψαν. Η ρητορική της Ντόρας-δεν-έφυγα-ποτέ-από-την-παράταξη-Μπακογιάννη δεν ήταν αρκετή για να αλλάξει τις προτεραιότητες των αγανακτισμένων Νεοδημοκρατών. Σε άλλο γήπεδο παιζόταν το παιχνίδι.
Κέρδισε λοιπόν αυτός που ταυτίστηκε λιγότερο με τα τελευταία σκανδαλωδώς κακά χρόνια της Ν.Δ.
Και ο Αβραμόπουλος που παζάρεψε έξυπνα την απόσυρσή του.
Και ο Ψωμιάδης που απέσπασε ένα 10% δείχνοντας και το πόσο πουλάει ο λαϊκισμός σε ένα κοινό που ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με λεπτές πολιτικές έννοιες και όρους. Κι αν διαφωνείτε ας κάνετε μια έρευνα ανάμεσα στους οπαδούς του Ψωμιάδη για το τι σημαίνει "ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός".
27/11/09
25/11/09
Ας κλείσουν λοιπόν οι εφημερίδες
Όταν διαβάζω την "Ελευθεροτυπία" διαβάζω συγκεκριμένους σχολιαστές που εκτιμώ. Δεν τη διαβάζω λόγω της Τεγοπούλου την οποία αγνοώ (και από ότι βλέπω με τα κατορθώματά της και τα χυδαία κείμενα για την προσωπική της υπόθεση, θα πρέπει να συνεχίσω να αγνοώ).
Όταν διαβάζω την "Καθημερινή" με αφήνουν παντελώς αδιάφορο οι Αλαφουζαίοι και οι επιχειρηματικές τους συμμαχίες και οι σημειώσεις τους που ξέφυγαν από τον διορθωτή. Διαβάζω κάποια πολύ καλά κείμενα από ανθρώπους των οποίων την κρίση εμπιστεύομαι.
Θα ήταν λάθος για τις εφημερίδες αυτές να με θεωρήσουν «προίκα» ή περιουσιακό τους
στοιχείο. Κι αυτό το λάθος δεν το κάνουν ούτε τα κόμματα με τα εγγεγραμμένα μέλη τους. Μου είναι πολύ εύκολο (και πιστεύω πως αυτό ισχύει για τους περισσότερους), να σταματήσω να αγοράζω μια εφημερίδα όταν βλέπω ότι χρηματοδοτώ και επιβραβεύω μια συμπεριφορά που αποστρέφομαι.
Το «Θέμα» (που δεν διαβάζω αφού αφορά άλλο αναγνωστικό κοινό), σαρκάζει την συνεργασία του Βούγια με την Αφροδίτη Αλ Σαλέχ σε θέματα μεταναστών, επειδή αυτή πριν 10 χρόνια φωτογραφήθηκε στο Penthhouse (και παράλληλα αναπαράγοντας -παράνομα- τη φωτογράφηση, βρίσκει και ευκαιρία και για την απαραίτητη δόση γυμνού) . Αδιάφορο βέβαια ότι η Αφροδίτη έχει και αξιόλογη δράση στα θέματα μη-νόμιμων μεταναστών. Το ζητούμενο είναι η φασαρία (και το μπανιστήρι) κι όχι η ουσία. Με τον ίδιο τρόπο χλεύαζε την Μπιρμπίλη για τα αθλητικά της παπούτσια και τον αντισυμβατικό της τρόπο. Κι αυτά σε μια εφημερίδα που διευθύνεται από τον άνθρωπο που διεκδικεί τηλεοπτική ακροαματικότητα με ξεβράκωτες χορεύτριες και ζουμ σε σιλικονάτα στήθια.
Παντελώς αδιάφορο με αφήνουν όλοι οι εκδότες. Δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε περισσότερο από το κέλυφος, το όχημα μέσω του οποίου ενημερώνομαι για την επικαιρότητα ή για απόψεις των συντακτών και των δημοσιογράφων.
Κατά καιρούς εκδόθηκαν (και ακόμα εκδίδονται) εφημερίδες που μόνος τους σκοπός είναι το να κρεμαστούν στο περίπτερο με ορισμένο τίτλο ή συγκεκριμένο σερβίρισμα μιας είδησης. Πολλοί επιχειρηματίες δέχτηκαν να χάσουν λεφτά γι αυτό το παιχνίδι. Τα λεφτά έβγαιναν από άλλες δουλειές.
Το τεχνοφοβικό ελληνικό κοινό θα συντηρήσει ακόμα για αρκετό καιρό κάποιες από τις εφημερίδες. Τα πιο νεανικά κοινά όμως έχουν προ πολλού αναζητήσει τα ερεθίσματά τους σε άλλες -ψηφιακές- γειτονιές με τα καινούρια smartphones και τις παμπολλες δυνατότητες για μοίρασμα μιας αξιόλογης δημοσίευσης.
Όσες εφημερίδες έκαναν έρευνες το ξέρουν. Και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την πανωλεθρία, αμήχανα, με χάντρες και καθρεφτάκια.
Ας όψεται το "κράτος", που ακόμα συντηρεί τις περισσότερες με το θολό χρήμα (και πλαίσιο) της κρατικής διαφήμισης, με την αδιαφάνεια στα δημόσια έργα των συμφηφισμών, με την προνομιακή μεταχείριση των εκδοτών (ακόμα κι όταν συλλαμβάνονται να οδηγούν μεθυσμένοι). Δηλαδή θα πρέπει να λειτουργήσουν οι νόμοι για να αρθούν οι λόγοι που κάνουν κάποιον να θέλει να εκδώσει μια εφημερίδα σκοπιμότητας Απλό είναι.
Κι όμως οι απόψεις, η ειδησεογραφία, η δημοσιογραφία υπάρχει και λειτουργεί ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι της εφημερίδας. Η δωρεάν Athens Voice, τα πρόσφατα ξεκινήματα των συλλογικών TVXS, Protagon και Freecity (για να ονομάσω μερικά), φιλοξενούν ήδη μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα κείμενα που κελαηδάνε αποδεσμευμένα από τις σκοπιμότητες και τις δεσμεύσεις των εκδοτικών συμφερόντων.
Kαι είναι σίγουρο ότι σε λίγο καιρό θα επιβραβευτούν και εμπορικά λόγω της συνεχώς αυξητικής επισκεψιμότητας.
Αμήν.
Όταν διαβάζω την "Καθημερινή" με αφήνουν παντελώς αδιάφορο οι Αλαφουζαίοι και οι επιχειρηματικές τους συμμαχίες και οι σημειώσεις τους που ξέφυγαν από τον διορθωτή. Διαβάζω κάποια πολύ καλά κείμενα από ανθρώπους των οποίων την κρίση εμπιστεύομαι.
Θα ήταν λάθος για τις εφημερίδες αυτές να με θεωρήσουν «προίκα» ή περιουσιακό τους
στοιχείο. Κι αυτό το λάθος δεν το κάνουν ούτε τα κόμματα με τα εγγεγραμμένα μέλη τους. Μου είναι πολύ εύκολο (και πιστεύω πως αυτό ισχύει για τους περισσότερους), να σταματήσω να αγοράζω μια εφημερίδα όταν βλέπω ότι χρηματοδοτώ και επιβραβεύω μια συμπεριφορά που αποστρέφομαι.Το «Θέμα» (που δεν διαβάζω αφού αφορά άλλο αναγνωστικό κοινό), σαρκάζει την συνεργασία του Βούγια με την Αφροδίτη Αλ Σαλέχ σε θέματα μεταναστών, επειδή αυτή πριν 10 χρόνια φωτογραφήθηκε στο Penthhouse (και παράλληλα αναπαράγοντας -παράνομα- τη φωτογράφηση, βρίσκει και ευκαιρία και για την απαραίτητη δόση γυμνού) . Αδιάφορο βέβαια ότι η Αφροδίτη έχει και αξιόλογη δράση στα θέματα μη-νόμιμων μεταναστών. Το ζητούμενο είναι η φασαρία (και το μπανιστήρι) κι όχι η ουσία. Με τον ίδιο τρόπο χλεύαζε την Μπιρμπίλη για τα αθλητικά της παπούτσια και τον αντισυμβατικό της τρόπο. Κι αυτά σε μια εφημερίδα που διευθύνεται από τον άνθρωπο που διεκδικεί τηλεοπτική ακροαματικότητα με ξεβράκωτες χορεύτριες και ζουμ σε σιλικονάτα στήθια.
Παντελώς αδιάφορο με αφήνουν όλοι οι εκδότες. Δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε περισσότερο από το κέλυφος, το όχημα μέσω του οποίου ενημερώνομαι για την επικαιρότητα ή για απόψεις των συντακτών και των δημοσιογράφων.
Κατά καιρούς εκδόθηκαν (και ακόμα εκδίδονται) εφημερίδες που μόνος τους σκοπός είναι το να κρεμαστούν στο περίπτερο με ορισμένο τίτλο ή συγκεκριμένο σερβίρισμα μιας είδησης. Πολλοί επιχειρηματίες δέχτηκαν να χάσουν λεφτά γι αυτό το παιχνίδι. Τα λεφτά έβγαιναν από άλλες δουλειές.
Το τεχνοφοβικό ελληνικό κοινό θα συντηρήσει ακόμα για αρκετό καιρό κάποιες από τις εφημερίδες. Τα πιο νεανικά κοινά όμως έχουν προ πολλού αναζητήσει τα ερεθίσματά τους σε άλλες -ψηφιακές- γειτονιές με τα καινούρια smartphones και τις παμπολλες δυνατότητες για μοίρασμα μιας αξιόλογης δημοσίευσης.
Όσες εφημερίδες έκαναν έρευνες το ξέρουν. Και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την πανωλεθρία, αμήχανα, με χάντρες και καθρεφτάκια.
Ας όψεται το "κράτος", που ακόμα συντηρεί τις περισσότερες με το θολό χρήμα (και πλαίσιο) της κρατικής διαφήμισης, με την αδιαφάνεια στα δημόσια έργα των συμφηφισμών, με την προνομιακή μεταχείριση των εκδοτών (ακόμα κι όταν συλλαμβάνονται να οδηγούν μεθυσμένοι). Δηλαδή θα πρέπει να λειτουργήσουν οι νόμοι για να αρθούν οι λόγοι που κάνουν κάποιον να θέλει να εκδώσει μια εφημερίδα σκοπιμότητας Απλό είναι.
Κι όμως οι απόψεις, η ειδησεογραφία, η δημοσιογραφία υπάρχει και λειτουργεί ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι της εφημερίδας. Η δωρεάν Athens Voice, τα πρόσφατα ξεκινήματα των συλλογικών TVXS, Protagon και Freecity (για να ονομάσω μερικά), φιλοξενούν ήδη μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα κείμενα που κελαηδάνε αποδεσμευμένα από τις σκοπιμότητες και τις δεσμεύσεις των εκδοτικών συμφερόντων.
Kαι είναι σίγουρο ότι σε λίγο καιρό θα επιβραβευτούν και εμπορικά λόγω της συνεχώς αυξητικής επισκεψιμότητας.
Αμήν.
24/11/09
Η NOVA, η δίωξη και η Luis Vuitton
Έχω σταματήσει να ανήκω στους συνδρομητές της Nova από καιρό.
Από τότε δηλαδή που συνειδητοποίησα ότι 60 ευρώ το μήνα ήταν υπερβολικά πολλά για το πρόγραμμα που διέθετε.
Αν σταθμίσει κανείς τον αριθμό των διαθέσιμων καναλιών του μπουκέτου, την ποιότητα εικόνας των περισσοτέρων, την επιλογή και τον προγραμματισμό των ταινιών και τον χρόνο της τηλεθέασης που αφιερώνει, θα φτάσει στην ίδια διαπίστωση.
Ο ΣΚΑΙ μετά από μια σύντομη περίοδο που τα είχε τσουγκρίσει με την συνδρομητική και τους έφτιαξε ειδικά «θαφτικά» σποτ (όπως κάνει κάθε φορά που έχει ξεκαθάρισμα λογαριασμών), τα ξαναβρήκε μαζί τους (και τα σποτ άρχισαν να ξανατρέχουν) κι από τότε ξέχασαν το πόσο ακριβότερη είναι η Nova σε σχέση με ανάλογα μπουκέτα άλλων χωρών της Ευρώπης.
Μετά από μια μικρή περίοδο άρχισαν να επανέρχονται και να μου προτείνουν επανασύνδεση αρχικά 3 μήνες προς 30 ευρώ (αλλά με ετήσια υποχρέωση κανονικής χρέωσης) και χθες 20 ευρώ το μήνα για 6 μήνες. Προφανώς άρχισαν τα ζόρια και οι ακυρώσεις των συνδρομών.
Επιμένω να μην ανανεώνω τη συνδρομή μου μέχρι οι τιμές να φτάσουν να είναι ανάλογες της ποιότητας του μπουκέτου, ή μέχρι να προσφέρουν πρόγραμμα υψηλής ευκρίνειας ή…
Διαβάζω τώρα ότι η Multichoice (η εταιρία που εκμεταλλεύεται τη συνδρομητική τηλεόραση συνεργασία με την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος έπιασαν κάποιους που μοίραζαν πειρατικά το σήμα της Nova.
Και αναρωτιέμαι, πότε αποφάσισε το δημόσιο ότι έχει αρκετή αστυνομική δύναμη στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος για να διαθέσει πόρους για να υπερασπιστεί την εμπορική πολιτική της Multichoice;
Διότι το κανάλι σαφώς μπορεί να διαθέσει τεχνικό εξοπλισμό που θα αποτρέπει την πειρατεία.
Μπορεί επίσης μειώνοντας αρκετά την τιμή της συνδρομής να αποκτήσει πολύ περισσότερους συνδρομητές. Εδώ και χρόνια οι συνδρομητές αναφέρονται να είναι περίπου 350.000 προφανώς λόγω της αλμυρής τιμής. Μια μείωση είναι σίγουρο πως θα έφερνε το ίδιο οικονομικό αποτέλεσμα, αναιρώντας παράλληλα (σε σημαντικό ποσοστό), την ανάγκη να μπει κάποιος σε παράνομο κύκλωμα διαμοιρασμού σήματος.
Αλλά το να επιστρατεύονται κρατικοί υπάλληλοι σ’ αυτή την αποστολή τη στιγμή που επείγει να αντιμετωπιστούν σαφώς μεγαλύτερα θέματα ηλεκτρονικού εγκλήματος…;
Με μοναδικό αποτέλεσμα την περιφρούρηση της κερδοσκοπίας της Nova…;
Όπως ομοίως εξοργιστικό είναι το να βλέπεις αστυνομικούς σε μια Αθήνα με εγκληματικότητα που χτυπάει κόκκινο, να κυνηγάνε τις τσάντες - μαϊμούδες για να μη διαταραχθεί η τιμή της αυθεντικής Louis Vuitton.
Από τότε δηλαδή που συνειδητοποίησα ότι 60 ευρώ το μήνα ήταν υπερβολικά πολλά για το πρόγραμμα που διέθετε.
Αν σταθμίσει κανείς τον αριθμό των διαθέσιμων καναλιών του μπουκέτου, την ποιότητα εικόνας των περισσοτέρων, την επιλογή και τον προγραμματισμό των ταινιών και τον χρόνο της τηλεθέασης που αφιερώνει, θα φτάσει στην ίδια διαπίστωση.
Ο ΣΚΑΙ μετά από μια σύντομη περίοδο που τα είχε τσουγκρίσει με την συνδρομητική και τους έφτιαξε ειδικά «θαφτικά» σποτ (όπως κάνει κάθε φορά που έχει ξεκαθάρισμα λογαριασμών), τα ξαναβρήκε μαζί τους (και τα σποτ άρχισαν να ξανατρέχουν) κι από τότε ξέχασαν το πόσο ακριβότερη είναι η Nova σε σχέση με ανάλογα μπουκέτα άλλων χωρών της Ευρώπης.
Μετά από μια μικρή περίοδο άρχισαν να επανέρχονται και να μου προτείνουν επανασύνδεση αρχικά 3 μήνες προς 30 ευρώ (αλλά με ετήσια υποχρέωση κανονικής χρέωσης) και χθες 20 ευρώ το μήνα για 6 μήνες. Προφανώς άρχισαν τα ζόρια και οι ακυρώσεις των συνδρομών.
Επιμένω να μην ανανεώνω τη συνδρομή μου μέχρι οι τιμές να φτάσουν να είναι ανάλογες της ποιότητας του μπουκέτου, ή μέχρι να προσφέρουν πρόγραμμα υψηλής ευκρίνειας ή…
Διαβάζω τώρα ότι η Multichoice (η εταιρία που εκμεταλλεύεται τη συνδρομητική τηλεόραση συνεργασία με την δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος έπιασαν κάποιους που μοίραζαν πειρατικά το σήμα της Nova.
Και αναρωτιέμαι, πότε αποφάσισε το δημόσιο ότι έχει αρκετή αστυνομική δύναμη στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος για να διαθέσει πόρους για να υπερασπιστεί την εμπορική πολιτική της Multichoice;
Διότι το κανάλι σαφώς μπορεί να διαθέσει τεχνικό εξοπλισμό που θα αποτρέπει την πειρατεία.
Μπορεί επίσης μειώνοντας αρκετά την τιμή της συνδρομής να αποκτήσει πολύ περισσότερους συνδρομητές. Εδώ και χρόνια οι συνδρομητές αναφέρονται να είναι περίπου 350.000 προφανώς λόγω της αλμυρής τιμής. Μια μείωση είναι σίγουρο πως θα έφερνε το ίδιο οικονομικό αποτέλεσμα, αναιρώντας παράλληλα (σε σημαντικό ποσοστό), την ανάγκη να μπει κάποιος σε παράνομο κύκλωμα διαμοιρασμού σήματος.
Αλλά το να επιστρατεύονται κρατικοί υπάλληλοι σ’ αυτή την αποστολή τη στιγμή που επείγει να αντιμετωπιστούν σαφώς μεγαλύτερα θέματα ηλεκτρονικού εγκλήματος…;
Με μοναδικό αποτέλεσμα την περιφρούρηση της κερδοσκοπίας της Nova…;
Όπως ομοίως εξοργιστικό είναι το να βλέπεις αστυνομικούς σε μια Αθήνα με εγκληματικότητα που χτυπάει κόκκινο, να κυνηγάνε τις τσάντες - μαϊμούδες για να μη διαταραχθεί η τιμή της αυθεντικής Louis Vuitton.
23/11/09
The fun theory
Όταν η φαντασία καλείται να βρεί λύσεις σε απλά προβλήματα, όταν η ευρηματικότητα καλείται να αλλάξει τις συνήθειές μας, προκύπτουν ενδιαφέροντα ευρήματα.
Από τη σελίδα thefuntheory.com, πρωτοβουλίας της VW.
Από τη σελίδα thefuntheory.com, πρωτοβουλίας της VW.
19/11/09
Η ΕΡΤ της επόμενης μέρας
Χθες βράδυ (Τετάρτη 18/11) η ΝΕΤ πρόβαλε ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ του Αυγερόπουλου, με θέμα έναν από τους τελευταίους λευκούς στη Ζιμπάμπουε του δικτάτορα Ρόμπερτ Μουγκάμπε. Συγκλονιστικό ρεπορτάζ! Αντάξιο της φήμης του Αυγερόπουλου και του πολυβραβευμένου του «Εξάντα».
Την ίδια ώρα στα ιδιωτικά κανάλια μεταδίδονταν προγράμματα για ιδιώτες. Αδιάφορα στην καλύτερη περίπτωση, ανόητα στην πλειονότητά τους.
Κι όμως ακόμα φαίνεται πως είναι ζητούμενο για όσους διευθύνουν τα κρατικά ΜΜΕ. Τεράστια ποσά ξοδεύονται για το πανηγύρι της Γιουροβίζιον, για ποδοσφαιρικά ματς των μεγάλων ποδοσφαιρικών εταιριών, για ακριβές παραγωγές καφενειακού επιπέδου.
Δεν χρειάζεται κάποιος να ανακαλύψει την Αμερική για να βρει ένα μοντέλο λειτουργίας, για να βάλει τον πήχη στις προδιαγραφές των εκπομπών. Έχει γίνει από καιρό από άλλες κρατικές τηλεοράσεις άλλων χωρών και το πρότυπο συνεχίζει να είναι το BBC που διοργανώνει ενδιαφέρουσες και ουσιαστικές συζητήσεις, που γυρίζει εκπληκτικά ντοκιμαντέρ, που παρέχει πρόγραμμα με τεχνολογίες αιχμής (και ειδικό πρόγραμμα σε υψηλή ανάλυση).
Είμαι αντίθετος σε όλη την συνολικά αρνητική κριτική που γίνεται στην ΕΡΤ, νομίζω ότι τα περισσότερα σχόλια προέρχονται από ανθρώπους που αν και έχουν αγαθές προθέσεις, δεν είναι από τους πιο φανατικούς τηλεθεατές της.
Η ΕΡΤ έχει πολλές καλές στιγμές όπως τις εκπομπές για την παγκόσμια μουσική, τα ταξιδιωτικά ντοκιμαντέρ, έχει κάνει ένα σημαντικό έργο όπως είναι το ψηφιακό αρχείο, έχει κάνει τα πρώτα άτολμα βήματα στην ψηφιακή μετάδοση.
Φυσικά θα ήταν υπερβολή να περιμένει κανείς από την κρατική τηλεόραση μιας πενόμενης βαλκανικής χώρας να κάνει τις υπερπαραγωγές των Βρετανών.
Θα μπορούσαν όμως να έχουν γίνει πολύ περισσότερα. Θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί περισσότερες από αυτές τις δημοσιογραφικές έρευνες σαν του Αυγερόπουλου, που στέκονται στη διεθνή τηλεοπτική αγορά χωρίς να έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τις αντίστοιχες
παραγωγές άλλων πλουσιότερων κρατικών τηλεοράσεων. Θα μπορούσε να έχει οργανωθεί πολύ καλύτερα ένα εμπορικό τμήμα, ικανό να αναδείξει τις ποιοτικές παραμέτρους του κοινού της ΕΡΤ και να φέρει περισσότερα έσοδα για να σημειωθεί ανάπτυξη πέρα από την υποχρεωτική μας επιδότηση. Θα μπορούσε νε υπάρχει περισσότερη φροντίδα στο να παράγονται σειρές και εκπομπές που να μπορούν να μεταπωληθούν στο εξωτερικό και να φέρουν ακόμα περισσότερα έσοδα. Θα μπορούσε η ΕΡΤ δηλαδή αντί να φροντίζει μόνο το πώς θα ξοδέψει τα εξασφαλισμένα έσοδά της, να δει και τις δυνατότητες της ως επιχείρηση ποιοτικού προγράμματος.
Θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει ήδη κανάλι υψηλής ανάλυσης, θα μπορούσε να μεταφέρει πιο ελκυστικό πρόγραμμα στα ψηφιακά κανάλια που σήμερα είναι στα αζήτητα. Θα μπορούσε να είναι λιγότερο δουλική στις κυβερνητικές ανάγκες η ειδησεογραφία.
Τώρα λοιπόν που προκηρύχτηκε η θέση του επόμενου προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου για την ΕΡΤ, ελπίζω και εύχομαι να επιλεχθεί κάποιος που έχει σαφείς προτάσεις και σχέδιο για την από εδώ και πέρα πορεία του Μέσου. Κι αν πετύχει τους στόχους αυτούς, ας πληρωθεί και παραπάνω από όσα έβγαζαν τα μέχρι τώρα golden boys.
Διαβάστε κι αυτό.
Την ίδια ώρα στα ιδιωτικά κανάλια μεταδίδονταν προγράμματα για ιδιώτες. Αδιάφορα στην καλύτερη περίπτωση, ανόητα στην πλειονότητά τους.
Κι όμως ακόμα φαίνεται πως είναι ζητούμενο για όσους διευθύνουν τα κρατικά ΜΜΕ. Τεράστια ποσά ξοδεύονται για το πανηγύρι της Γιουροβίζιον, για ποδοσφαιρικά ματς των μεγάλων ποδοσφαιρικών εταιριών, για ακριβές παραγωγές καφενειακού επιπέδου.
Δεν χρειάζεται κάποιος να ανακαλύψει την Αμερική για να βρει ένα μοντέλο λειτουργίας, για να βάλει τον πήχη στις προδιαγραφές των εκπομπών. Έχει γίνει από καιρό από άλλες κρατικές τηλεοράσεις άλλων χωρών και το πρότυπο συνεχίζει να είναι το BBC που διοργανώνει ενδιαφέρουσες και ουσιαστικές συζητήσεις, που γυρίζει εκπληκτικά ντοκιμαντέρ, που παρέχει πρόγραμμα με τεχνολογίες αιχμής (και ειδικό πρόγραμμα σε υψηλή ανάλυση).
Είμαι αντίθετος σε όλη την συνολικά αρνητική κριτική που γίνεται στην ΕΡΤ, νομίζω ότι τα περισσότερα σχόλια προέρχονται από ανθρώπους που αν και έχουν αγαθές προθέσεις, δεν είναι από τους πιο φανατικούς τηλεθεατές της.
Η ΕΡΤ έχει πολλές καλές στιγμές όπως τις εκπομπές για την παγκόσμια μουσική, τα ταξιδιωτικά ντοκιμαντέρ, έχει κάνει ένα σημαντικό έργο όπως είναι το ψηφιακό αρχείο, έχει κάνει τα πρώτα άτολμα βήματα στην ψηφιακή μετάδοση.
Φυσικά θα ήταν υπερβολή να περιμένει κανείς από την κρατική τηλεόραση μιας πενόμενης βαλκανικής χώρας να κάνει τις υπερπαραγωγές των Βρετανών.
Θα μπορούσαν όμως να έχουν γίνει πολύ περισσότερα. Θα μπορούσαν να έχουν παραχθεί περισσότερες από αυτές τις δημοσιογραφικές έρευνες σαν του Αυγερόπουλου, που στέκονται στη διεθνή τηλεοπτική αγορά χωρίς να έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τις αντίστοιχες
παραγωγές άλλων πλουσιότερων κρατικών τηλεοράσεων. Θα μπορούσε να έχει οργανωθεί πολύ καλύτερα ένα εμπορικό τμήμα, ικανό να αναδείξει τις ποιοτικές παραμέτρους του κοινού της ΕΡΤ και να φέρει περισσότερα έσοδα για να σημειωθεί ανάπτυξη πέρα από την υποχρεωτική μας επιδότηση. Θα μπορούσε νε υπάρχει περισσότερη φροντίδα στο να παράγονται σειρές και εκπομπές που να μπορούν να μεταπωληθούν στο εξωτερικό και να φέρουν ακόμα περισσότερα έσοδα. Θα μπορούσε η ΕΡΤ δηλαδή αντί να φροντίζει μόνο το πώς θα ξοδέψει τα εξασφαλισμένα έσοδά της, να δει και τις δυνατότητες της ως επιχείρηση ποιοτικού προγράμματος.Θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει ήδη κανάλι υψηλής ανάλυσης, θα μπορούσε να μεταφέρει πιο ελκυστικό πρόγραμμα στα ψηφιακά κανάλια που σήμερα είναι στα αζήτητα. Θα μπορούσε να είναι λιγότερο δουλική στις κυβερνητικές ανάγκες η ειδησεογραφία.
Τώρα λοιπόν που προκηρύχτηκε η θέση του επόμενου προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου για την ΕΡΤ, ελπίζω και εύχομαι να επιλεχθεί κάποιος που έχει σαφείς προτάσεις και σχέδιο για την από εδώ και πέρα πορεία του Μέσου. Κι αν πετύχει τους στόχους αυτούς, ας πληρωθεί και παραπάνω από όσα έβγαζαν τα μέχρι τώρα golden boys.
Διαβάστε κι αυτό.
17/11/09
Παγίδες "πνευματικών δικαιωμάτων" στα Windows;
Διαβάσατε όλα τα σχετικά με τα Windows 7.
Το πόσο μικρές απαιτήσεις έχουν σε hardware, το πόσο καλά λύνουν το προβλήματα των Vista (που αγοράσατε και σας βγήκαν προβληματικά, οπότε πρεπει να ξανα-αγοράσετε τα σωστά τώρα), το πόσο εύκολα στη χρήση είναι...
Πάρτε τώρα και το κερασάκι στην τούρτα:
Διαβάζω στα σημερινά ΝΕΑ:
Τέλος, προβληματική ως λειτουργία παραμένει το DRM (Digital Rights Management), δηλαδή ο ψηφιακός έλεγχος και η διαχείριση πνευματικών δικαιωμάτων σε αρχεία εικόνας, ήχου και βίντεο. Η πολιτική της Microsoft στο πεδίο αυτό είναι πολύ αυστηρή, κάτι που ικανοποιεί τους παραγωγούς περιεχομένου, δεν αρέσει όμως στο ευρύ κοινό. Ανεξάρτητα πάντως από τη θέση που παίρνει κανείς στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων, το DRM το οποίο έχει κεντρικό ρόλο στις σχετικές εφαρμογές της Microsoft καθυστερεί σημαντικά τη διαχείριση και αναπαραγωγή αρχείων ήχου και βίντεο και ρίχνει συνολικά τις επιδόσεις ενός Windows 7 συστήματος σε σχέση με ανταγωνιστικά λειτουργικά.
Αρχίζω να ψάχνω το θέμα και φτάνω στο παρακάτω κείμενο:
A few days' testing of Windows 7 has already disclosed some draconian DRM, some of it
unrelated to media files. A legitimate copy of Photoshop CS4 stopped functioning after we clobbered a nagging registration screen by replacing a DLL with a hacked version. With regard to media files, the days of capturing an audio program on your PC seem to be over (if the program originated on that PC). The inputs of your sound card are severely degraded in software if the card is also playing an audio program. This may be the tip of the iceberg. Being in bed with the RIAA (η ένωση δισκογραφικών εταιριώνΗΠΑ), is bad enough, but locking your own files away from you is a tactic so outrageous it may kill the OS for many persons. That Photoshop stopped functioning after we messed with one of its nag DLLs was not so much a surprise, but what was a surprise: Noting that Win7 allows programs like Photoshop to insert themselves stealthily into your firewall exception list. Further, that the OS allows large software vendors to penetrate your machine. Even further, that that permission is responsible for disabling of a program based on a modified DLL. And then finding that the OS even after reboot has locked you out of your own Local Settings folder; has denied you permission to move or delete the modified DLL; and refuses to allow the replacement of the Local Settings folder after it is unlocked with Unlocker to move it to the Desktop for examination (where it also denies you entry to your own folder). Setting permissions to 'allow everyone' was disabled! Under XP you could select 'Stereo Mix' or similar under audio recording inputs and nicely capture any program then playing. No longer.
Κι ένας άλλος που υπερασπίζεται τη Microsoft αντικρούοντας το πιο πάνω κείμενο παραδέχεται τα εξής:
Particular complaints have been made about the polling that this requires; digital outputs must be checked every 30ms and analog ones every 150ms to ensure that no prohibited devices are attached. Although the system demands from this polling are negligible, it has nonetheless been blamed for Vista's relatively high system requirements.
On top of PVP, Vista includes a secure audio path called Protected User Mode Audio, or PUMA, which replaces XP's Secure Audio Path. The purpose of this is much the same as PVP; it is there to protect audio from being recorded or otherwise captured.
Though there was plenty of outcry over PUMA and PVP prior to Vista's launch, the story is once again a familiar one: most people don't notice. Little or no media actually demands the use of the protected paths, so on most users' systems, Windows never invokes them. All these Vista DRM features are found in Windows 7. But just as with Vista before it, the vast majority of users will never see the DRM in any practical sense; the features are there just in case Hollywood decides to make use of them.
Το καταλάβατε το τελευταίο ε;
Υπενθυμίζω οτι ακόμη πληρώνουμε με κάθε ψηφιακό μέσο (USB flash memories, ακόμα και στο χαρτί για φωτοτυπίες) ποσοστό που αποδίδεται στις εταιρίες πνευματικών δικαιωμάτων (ΑΕΠΙ) για τη δυνατότητα αντιγραφής προστατευμένων έργων.
Να λοιπόν που η Microsoft έφτασε να παίζει το ρόλο του μεγάλου αδελφού, του σερίφη στο πως θα χρησιμοποιήσουμε τον υπολογιστή, αποφασίζει για η Microsoft για το αν θα μπορέσουμε να συνδέσουμε μια συσκευή ή για να αν θα περάσουμε ένα αναλογικό LP σε ψηφιακή μορφή.
Πριν απο καιρό είχα αγοράσει ένα CD της Laureen Hill που ήταν κλειδωμένο για να μην μπορεί να αντιγραφεί. Όταν μίλησα με το νομικό σύμβουλο της δισκογραφικής εταιρίας και του είπα οτι ήθελα να επιστρέψω το CD επειδή μου απαγορεύουν αυτό που μου επιτρέπει η ελληνική νομοθεσία (την δημιουργία αντιγράφου για προσωπική χρήση), δεν είχε να μου δώσει απάντηση. Πήραν πίσω το CD και μου επέστρεψαν τα χρήματα.
Το ίδιο γίνεται σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα και με τρόπο που δεν είναι ξεκάθαρα ορατός. Οι συμμαχίες οργανώνονται και φτάνουν de facto να δημιουργούν δικούς τους νόμους ανεξάρτητους με εθνικά συντάγματα και νομοθεσίες.
Υπογραμίζω τη φράση "the vast majority of users will never see the DRM in any practical sense; the features are there just in case Hollywood decides to make use of them".
Μας περικυκλώνουν σιγά-σιγά;
Το πόσο μικρές απαιτήσεις έχουν σε hardware, το πόσο καλά λύνουν το προβλήματα των Vista (που αγοράσατε και σας βγήκαν προβληματικά, οπότε πρεπει να ξανα-αγοράσετε τα σωστά τώρα), το πόσο εύκολα στη χρήση είναι...
Πάρτε τώρα και το κερασάκι στην τούρτα:
Διαβάζω στα σημερινά ΝΕΑ:
Τέλος, προβληματική ως λειτουργία παραμένει το DRM (Digital Rights Management), δηλαδή ο ψηφιακός έλεγχος και η διαχείριση πνευματικών δικαιωμάτων σε αρχεία εικόνας, ήχου και βίντεο. Η πολιτική της Microsoft στο πεδίο αυτό είναι πολύ αυστηρή, κάτι που ικανοποιεί τους παραγωγούς περιεχομένου, δεν αρέσει όμως στο ευρύ κοινό. Ανεξάρτητα πάντως από τη θέση που παίρνει κανείς στο θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων, το DRM το οποίο έχει κεντρικό ρόλο στις σχετικές εφαρμογές της Microsoft καθυστερεί σημαντικά τη διαχείριση και αναπαραγωγή αρχείων ήχου και βίντεο και ρίχνει συνολικά τις επιδόσεις ενός Windows 7 συστήματος σε σχέση με ανταγωνιστικά λειτουργικά.
Αρχίζω να ψάχνω το θέμα και φτάνω στο παρακάτω κείμενο:
A few days' testing of Windows 7 has already disclosed some draconian DRM, some of it
unrelated to media files. A legitimate copy of Photoshop CS4 stopped functioning after we clobbered a nagging registration screen by replacing a DLL with a hacked version. With regard to media files, the days of capturing an audio program on your PC seem to be over (if the program originated on that PC). The inputs of your sound card are severely degraded in software if the card is also playing an audio program. This may be the tip of the iceberg. Being in bed with the RIAA (η ένωση δισκογραφικών εταιριώνΗΠΑ), is bad enough, but locking your own files away from you is a tactic so outrageous it may kill the OS for many persons. That Photoshop stopped functioning after we messed with one of its nag DLLs was not so much a surprise, but what was a surprise: Noting that Win7 allows programs like Photoshop to insert themselves stealthily into your firewall exception list. Further, that the OS allows large software vendors to penetrate your machine. Even further, that that permission is responsible for disabling of a program based on a modified DLL. And then finding that the OS even after reboot has locked you out of your own Local Settings folder; has denied you permission to move or delete the modified DLL; and refuses to allow the replacement of the Local Settings folder after it is unlocked with Unlocker to move it to the Desktop for examination (where it also denies you entry to your own folder). Setting permissions to 'allow everyone' was disabled! Under XP you could select 'Stereo Mix' or similar under audio recording inputs and nicely capture any program then playing. No longer. Κι ένας άλλος που υπερασπίζεται τη Microsoft αντικρούοντας το πιο πάνω κείμενο παραδέχεται τα εξής:
Particular complaints have been made about the polling that this requires; digital outputs must be checked every 30ms and analog ones every 150ms to ensure that no prohibited devices are attached. Although the system demands from this polling are negligible, it has nonetheless been blamed for Vista's relatively high system requirements.
On top of PVP, Vista includes a secure audio path called Protected User Mode Audio, or PUMA, which replaces XP's Secure Audio Path. The purpose of this is much the same as PVP; it is there to protect audio from being recorded or otherwise captured.
Though there was plenty of outcry over PUMA and PVP prior to Vista's launch, the story is once again a familiar one: most people don't notice. Little or no media actually demands the use of the protected paths, so on most users' systems, Windows never invokes them. All these Vista DRM features are found in Windows 7. But just as with Vista before it, the vast majority of users will never see the DRM in any practical sense; the features are there just in case Hollywood decides to make use of them.
Το καταλάβατε το τελευταίο ε;
Υπενθυμίζω οτι ακόμη πληρώνουμε με κάθε ψηφιακό μέσο (USB flash memories, ακόμα και στο χαρτί για φωτοτυπίες) ποσοστό που αποδίδεται στις εταιρίες πνευματικών δικαιωμάτων (ΑΕΠΙ) για τη δυνατότητα αντιγραφής προστατευμένων έργων.
Να λοιπόν που η Microsoft έφτασε να παίζει το ρόλο του μεγάλου αδελφού, του σερίφη στο πως θα χρησιμοποιήσουμε τον υπολογιστή, αποφασίζει για η Microsoft για το αν θα μπορέσουμε να συνδέσουμε μια συσκευή ή για να αν θα περάσουμε ένα αναλογικό LP σε ψηφιακή μορφή.
Πριν απο καιρό είχα αγοράσει ένα CD της Laureen Hill που ήταν κλειδωμένο για να μην μπορεί να αντιγραφεί. Όταν μίλησα με το νομικό σύμβουλο της δισκογραφικής εταιρίας και του είπα οτι ήθελα να επιστρέψω το CD επειδή μου απαγορεύουν αυτό που μου επιτρέπει η ελληνική νομοθεσία (την δημιουργία αντιγράφου για προσωπική χρήση), δεν είχε να μου δώσει απάντηση. Πήραν πίσω το CD και μου επέστρεψαν τα χρήματα.
Το ίδιο γίνεται σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα και με τρόπο που δεν είναι ξεκάθαρα ορατός. Οι συμμαχίες οργανώνονται και φτάνουν de facto να δημιουργούν δικούς τους νόμους ανεξάρτητους με εθνικά συντάγματα και νομοθεσίες.
Υπογραμίζω τη φράση "the vast majority of users will never see the DRM in any practical sense; the features are there just in case Hollywood decides to make use of them".
Μας περικυκλώνουν σιγά-σιγά;
16/11/09
Μένει απο καύσιμα η Ντόρα;
Το θέμα της ηγεσίας της ΝΔ ήδη μας κούρασε απερίγραπτα (και νομίζω μιλάω εκ μέρους όλων όσων κρίνουν την πολιτική σκηνή με βάση το αποτέλεσμα).
Ένα σχολιάκι μόνο τώρα που βλέπουμε την υποψηφιότητα της Ντόρας να μένει στην ανηφόρα:
Η Ντόρα Μπακογιάννη επένδυσε ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, με προσωπική ιστοσελίδα, με συνεχή twitts που αναμετέδιδαν όλη της δραστηριότητα, με βίντεο και φωτογραφίες για κάθε τι που έκανε (ανεξαρτήτως αποτελέσματος).
Τώρα κάνει και συναντήσεις με bloggers της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Παρ’ όλα αυτά, αποδεικνύεται πως κάνει επικοινωνία σε λάθος κοινό.
Σας παραπέμπω σε παλιότερο post του Στάθη Χαικάλη όπου χονδρικά φαίνεται ότι το κοινό της Ν.Δ. είναι πολύ πιο πίσω στη χρήση των ψηφιακών μέσων σε σύγκριση με το κοινό του ΠΑΣΟΚ.
Και πιστεύω πως αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Φαίνεται πως ο συντηρητικός χώρος είναι σε όλα του συντηρητικός και θα αργήσει να υιοθετήσει νέες μορφές επικοινωνίας
Από την άλλη βέβαια, πρέπει να έχεις και κάτι να πεις. Δεν φτάνει το lifestyle, οι συνεντεύξεις σε κοριτσίστικα περιοδικά και τα βίντεο με τη Ντόρα να κατεβαίνει από αεροπλάνα. Πρέπει να διαθέτεις και συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα ορατό ακόμα και σε όσους δεν μπορούν να μπουν στις λεπτομέρειες.
Και παρά την κινητοποίηση οι συν-bloggers που ανέφεραν την συνάντησή τους με την Ντόρα δεν είχαν να γράψουν και πολλά πέρα από το πόσο χαλαρή και χαμογελαστή ήταν η συνομιλήτριά τους.
Και αν απέδειξε ένα πράγμα αυτή η περίοδος για τη Ν.Δ. είναι πως δεν υπάρχει πολιτικός λόγος, πως δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις για καινούρια πράγματα και νέες πολιτικές σε ένα κόμμα που υπάρχει κυρίως για να διεκδικεί την εξουσία χωρίς να σπάει αυγά.
Ένα σχολιάκι μόνο τώρα που βλέπουμε την υποψηφιότητα της Ντόρας να μένει στην ανηφόρα:
Η Ντόρα Μπακογιάννη επένδυσε ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, με προσωπική ιστοσελίδα, με συνεχή twitts που αναμετέδιδαν όλη της δραστηριότητα, με βίντεο και φωτογραφίες για κάθε τι που έκανε (ανεξαρτήτως αποτελέσματος).
Τώρα κάνει και συναντήσεις με bloggers της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Παρ’ όλα αυτά, αποδεικνύεται πως κάνει επικοινωνία σε λάθος κοινό.
Σας παραπέμπω σε παλιότερο post του Στάθη Χαικάλη όπου χονδρικά φαίνεται ότι το κοινό της Ν.Δ. είναι πολύ πιο πίσω στη χρήση των ψηφιακών μέσων σε σύγκριση με το κοινό του ΠΑΣΟΚ.
Και πιστεύω πως αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Φαίνεται πως ο συντηρητικός χώρος είναι σε όλα του συντηρητικός και θα αργήσει να υιοθετήσει νέες μορφές επικοινωνίας
Από την άλλη βέβαια, πρέπει να έχεις και κάτι να πεις. Δεν φτάνει το lifestyle, οι συνεντεύξεις σε κοριτσίστικα περιοδικά και τα βίντεο με τη Ντόρα να κατεβαίνει από αεροπλάνα. Πρέπει να διαθέτεις και συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα ορατό ακόμα και σε όσους δεν μπορούν να μπουν στις λεπτομέρειες.
Και παρά την κινητοποίηση οι συν-bloggers που ανέφεραν την συνάντησή τους με την Ντόρα δεν είχαν να γράψουν και πολλά πέρα από το πόσο χαλαρή και χαμογελαστή ήταν η συνομιλήτριά τους.
Και αν απέδειξε ένα πράγμα αυτή η περίοδος για τη Ν.Δ. είναι πως δεν υπάρχει πολιτικός λόγος, πως δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις για καινούρια πράγματα και νέες πολιτικές σε ένα κόμμα που υπάρχει κυρίως για να διεκδικεί την εξουσία χωρίς να σπάει αυγά.
11/11/09
Τροφή Α.Ε.
Έβλεπα λοιπόν ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ με τίτλο «Food Inc.».
Αποτυπώνει όλη η απελπισία του αμερικάνικου έθνους που βλέπει την ποιότητα της διατροφής του να εξαρτάται από οικονομίες κλίμακας, που βλέπει να πεθαίνει κόσμος από e.coli απλά επειδή πρέπει να κρατηθεί σε ψηλά επίπεδα η παραγωγικότητα των σφαγείων. Που βλέπει αδίστακτες εταιρίες που προσπαθούν να πάρουν στα χέρια τους την παγκόσμια διατροφή με πατενταρισμένες τροφές (λέγε με Monsanto), να παρακολουθούν και να μηνύουν αγρότες με την υπόνοια ότι κρατούν σπόρους από τη μία καλλιέργεια για την επόμενη (παραβίαση copyrights!).
Κι όμως μετά από τόση συζήτηση που έχει γίνει στις ΗΠΑ, μετά τόση κινητοποίηση , μετά
τόσους θανάτους κι επιδημίες, μετά από τόσες προσπάθειες να αλλάξει η νομοθεσία και να επιβληθούν αυστηρά στάνταρ, πριν ένα μήνα περίπου μια νέα κοπέλα που έφαγε ένα κατεψυγμένο μολυσμένο χάμπουργκερ της εταιρίας Cargil κατέληξε να πέσει σε κώμα για 9 εβδομάδες. Όταν επανήλθε, ήταν πλέον παράλυτη. Και δεν θα ξαναπερπατήσει.
Από το 1994 όταν τέσσερα παιδιά έχασαν τη ζωή τους από μολυσμένα χάμπουργκερ της εταιρίας «Jack In The Box» (δεν άνοιξε ακόμα στην Ελλάδα;) είναι μόνιμο το αίτημα να επιβληθεί νόμος για υποχρεωτικό αντι-μικροβιακό έλεγχο από τις εταιρίες που αλέθουν κρέας αλλά ακόμα τίποτε.
Στην «φιλελευθεροποιημένη» οικονομία των ΗΠΑ οι ίδιες οι εταιρίες κάνουν ή δεν κάνουν έλεγχο των τροφίμων που παράγουν κατά την δική τους επιθυμία.
Έτσι η Cargil είναι ελεύθερη να βάζει ετικέτα «Χάμπουργερ από βοδινό angus(!). Η επιλογή των Αμερικανών σέφ» ενώ στην πραγματικότητα το σκεύασμα περιλαμβάνει αλεσμένα κομμάτια και υπολείμματα από οτιδήποτε δεν μπορεί να πουληθεί σαν κρέας. Το χάμπουργκερ της Cargil περιλάμβανε κομμάτια από κρέας από διαφορετικά σφαγεία από όλη την Αμερική, ακόμα κι από ένα σφαγείο στη Νότια Ντακότα που περνάει το κρέας από αμμωνία(!) για να σκοτώσει τα μικρόβια. (Η εταιρία – ιδιοκτήτρια του σφαγείου εμφανίζεται στην ταινία).
Γιατί όλα αυτά; Γιατί (σύμφωνα με άρθρο των New York Times) η εταιρία έχει ι έτσι 25% μικρότερο κόστος από ότι θα κόστιζε ένα κανονικό κομμάτι κρέας.
Και φυσικά στην ταινία παρουσιάζονται τα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης Μπους που έχουν την ευθύνη των τροφίμων και της αγροτικής καλλιέργειας. Οι περισσότεροι ήταν πρώην δικηγόροι και λομπίστες των ίδιων των εταιριών που υποτίθεται ότι πρέπει να ελέγχουν!
Το ακόμα πιο τρελό; Ο νόμος veggie libel απαγορεύει σε οποιονδήποτε να πει κάτι που μπορει να θεωρηθεί ως δυσφημιστικό για την βιομηχανία τροφίμων! Η Όπρα που είπε σε μια εκπομπή της «δεν θα ξαναφάω χάμπουργκερ μετά από αυτά που άκουσα» είχε μια δικαστική περιπέτεια που κράτησε 6 χρόνια!
Εδώ ακόμα τέτοιες περιπτώσεις δεν έχουμε ευτυχώς, αλλά δεν θα αργήσει η μέρα που ο κόσμος λόγω της συνεχιζόμενης ακρίβειας θα οδηγηθεί μοιραία στις «χαμηλών τιμών αλυσίδες σουπερμάρκετ» που πιθανότατα θα έχουν βρει την πηγή φθηνού κρέατος που θα φέρει τα ίδια αποτελέσματα στην εντελώς ανοχύρωτη χώρα μας.
Αλήθεια πόσοι έχουμε δει από πού έρχεται η δική μας τροφή, το δικό μας «ελληνικό» κρέας ή γάλα ή κοτόπουλο, ή χοιρινό και από τι ελέγχους έχει περάσει;
Αποτυπώνει όλη η απελπισία του αμερικάνικου έθνους που βλέπει την ποιότητα της διατροφής του να εξαρτάται από οικονομίες κλίμακας, που βλέπει να πεθαίνει κόσμος από e.coli απλά επειδή πρέπει να κρατηθεί σε ψηλά επίπεδα η παραγωγικότητα των σφαγείων. Που βλέπει αδίστακτες εταιρίες που προσπαθούν να πάρουν στα χέρια τους την παγκόσμια διατροφή με πατενταρισμένες τροφές (λέγε με Monsanto), να παρακολουθούν και να μηνύουν αγρότες με την υπόνοια ότι κρατούν σπόρους από τη μία καλλιέργεια για την επόμενη (παραβίαση copyrights!).
Κι όμως μετά από τόση συζήτηση που έχει γίνει στις ΗΠΑ, μετά τόση κινητοποίηση , μετά
τόσους θανάτους κι επιδημίες, μετά από τόσες προσπάθειες να αλλάξει η νομοθεσία και να επιβληθούν αυστηρά στάνταρ, πριν ένα μήνα περίπου μια νέα κοπέλα που έφαγε ένα κατεψυγμένο μολυσμένο χάμπουργκερ της εταιρίας Cargil κατέληξε να πέσει σε κώμα για 9 εβδομάδες. Όταν επανήλθε, ήταν πλέον παράλυτη. Και δεν θα ξαναπερπατήσει.Από το 1994 όταν τέσσερα παιδιά έχασαν τη ζωή τους από μολυσμένα χάμπουργκερ της εταιρίας «Jack In The Box» (δεν άνοιξε ακόμα στην Ελλάδα;) είναι μόνιμο το αίτημα να επιβληθεί νόμος για υποχρεωτικό αντι-μικροβιακό έλεγχο από τις εταιρίες που αλέθουν κρέας αλλά ακόμα τίποτε.
Στην «φιλελευθεροποιημένη» οικονομία των ΗΠΑ οι ίδιες οι εταιρίες κάνουν ή δεν κάνουν έλεγχο των τροφίμων που παράγουν κατά την δική τους επιθυμία.
Έτσι η Cargil είναι ελεύθερη να βάζει ετικέτα «Χάμπουργερ από βοδινό angus(!). Η επιλογή των Αμερικανών σέφ» ενώ στην πραγματικότητα το σκεύασμα περιλαμβάνει αλεσμένα κομμάτια και υπολείμματα από οτιδήποτε δεν μπορεί να πουληθεί σαν κρέας. Το χάμπουργκερ της Cargil περιλάμβανε κομμάτια από κρέας από διαφορετικά σφαγεία από όλη την Αμερική, ακόμα κι από ένα σφαγείο στη Νότια Ντακότα που περνάει το κρέας από αμμωνία(!) για να σκοτώσει τα μικρόβια. (Η εταιρία – ιδιοκτήτρια του σφαγείου εμφανίζεται στην ταινία).
Γιατί όλα αυτά; Γιατί (σύμφωνα με άρθρο των New York Times) η εταιρία έχει ι έτσι 25% μικρότερο κόστος από ότι θα κόστιζε ένα κανονικό κομμάτι κρέας.
Και φυσικά στην ταινία παρουσιάζονται τα στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης Μπους που έχουν την ευθύνη των τροφίμων και της αγροτικής καλλιέργειας. Οι περισσότεροι ήταν πρώην δικηγόροι και λομπίστες των ίδιων των εταιριών που υποτίθεται ότι πρέπει να ελέγχουν!
Το ακόμα πιο τρελό; Ο νόμος veggie libel απαγορεύει σε οποιονδήποτε να πει κάτι που μπορει να θεωρηθεί ως δυσφημιστικό για την βιομηχανία τροφίμων! Η Όπρα που είπε σε μια εκπομπή της «δεν θα ξαναφάω χάμπουργκερ μετά από αυτά που άκουσα» είχε μια δικαστική περιπέτεια που κράτησε 6 χρόνια!
Εδώ ακόμα τέτοιες περιπτώσεις δεν έχουμε ευτυχώς, αλλά δεν θα αργήσει η μέρα που ο κόσμος λόγω της συνεχιζόμενης ακρίβειας θα οδηγηθεί μοιραία στις «χαμηλών τιμών αλυσίδες σουπερμάρκετ» που πιθανότατα θα έχουν βρει την πηγή φθηνού κρέατος που θα φέρει τα ίδια αποτελέσματα στην εντελώς ανοχύρωτη χώρα μας.
Αλήθεια πόσοι έχουμε δει από πού έρχεται η δική μας τροφή, το δικό μας «ελληνικό» κρέας ή γάλα ή κοτόπουλο, ή χοιρινό και από τι ελέγχους έχει περάσει;
10/11/09
Νεοελληνική ακτινογραφία
Αν δεν πήρατε είδηση το πρόσφατο κείμενο του Γεωργελέ απο την Athens Voice, χάνετε.
αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα:
αναδημοσιεύω ένα απόσπασμα:
Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό.
Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας.
Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο. Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Με λίγη ζήλια. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο. Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος.
Οι περαστικοί απολαμβάνουν το θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Με λίγη ζήλια. Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν.
5/11/09
8 χρόνια κάθειρξη σε 23 πρώην πράκτορες της CIA
Ιταλία: Μέχρι 8 χρόνια κάθειρξη σε 23 πρώην πράκτορες της CIA (απο "ΤΑ ΝΕΑ")
Δικαστήριο στην Ιταλία καταδίκασε σε 8 χρόνια κάθειρξη 23 πρώην πράκτορες της CIA και δύο Ιταλούς μυστικούς πράκτορες, για την απαγωγή Μουσουλμάνου κληρικού από το Μιλάνο το 2003.
Οι πράκτορες κατηγορήθηκαν ότι απήγαγαν τον Χασάν Μουσταφά Οσάμα Νασρ, γνωστό και ως Αμπού Ομάρ, από το Μιλάνο και τον έστειλαν, μέσω Γερμανίας, στην Αίγυπτο, όπου, όπως επισημαίνει, υποβλήθηκε σε βασανιστήρια. Τον άφησαν ελεύθερο ύστερα από χρόνια χωρίς να του απαγγείλουν κάποια κατηγορία.
Η δίκη άρχισε τον Ιούνιο του 2007 και είναι η πρώτη που αφορά σε υπόθεση του συγκεκριμένου προγράμματος της CIA. Με βάση το πρόγραμμα αυτό, ύποπτοι για τρομοκρατική δράση μεταφέρονταν από χώρα σε χώρα χωρίς να υφίστανται κάποια νομική διαδικασία. Ανθρωπιστικές οργανώσεις έχουν επικρίνει δριμύτατα την πρακτική αυτή, κάνοντας λόγο για παραβίαση των ανθρωπινων δικαιωμάτων.
Οι 22 από τους Αμερικανούς καταδικάστηκαν ερήμην τους σε 5 χρόνια. Ο 23ος ήταν ο σταθμάρχης της CIA στο Μιλάνο, Ρόμπερτ Σέλντον και καταδικάστηκε σε 8 χρόνια κάθειρξη. Οι δύο Ιταλοί πράκτορες καταδικάστηκαν σε τρία χρόνια φυλάκιση.
Ιταλοι δικαστές καταδικάζουν στελέχη της CIA, παλιότερα ισπανοί καταδικασαν τον Πινοσέτ... εδώ είμαστε πολύ απασχολημένοι;
Στη φωτογραφία ο Αμπου Ομάρ δείχνει οτι του έκαναν με το ζόρι στο Γκουαντάναμο το αντιγριπικό εμβόλιο, ένδειξη οτι θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με επιφύλαξη κι εμείς οι υπόλοιποι...
4/11/09
Η Joss Stone για την "πειρατεία": I think its great!
Ένα πανέμορφο πλάσμα η Joss Stone με μια καταπληκτική φωνή.
Αλλά να που εκτός όλων των άλλων έχει και μυαλό!
Τι δήλωσε σε ένα δημοσιογράφο που τη ρώτησε για το θέμα της πειρατείας; (Κι εδώ)
"I think it’s great…". Νομίζω πως είναι υπέροχη!
Αμήχανη σιωπή απ’ το δημοσιογράφο που περίμενε άλλη απάντηση...
"Υπέροχη;"
"Ναι, τη λατρεύω! Και να σου πω γιατί: η μουσική πρέπει να μοιράζεται. Το μόνο που αντιπαθώ απ τη μουσική είναι οι μπίζνες που έρχονται από κοντά. Αν η μουσική ήταν δωρεάν, τότε δεν θα υπήρχαν οι μπίζνες, θα ήταν απλά μουσική. Γι αυτό μου αρέσει, γι’ αυτό λεω ότι πρέπει να μοιράζεται."
Και συνεχίζει:
"Εντάξει αν κάποιος αγοράσει ένα CD, ας το αντιγράψει, ας το μοιραστεί με τους φίλους του, δεν με νοιάζει πως θα το ακούσει φτάνει να το ακούσει."
Και σε άλλη συνέντευξη δηλώνει:
«Κανείς μας δεν πρόκειται να κερδίσει τον πόλεμο με το «κατέβασμα» της μουσικής. Ας το αποδεχτούμε κι ας το δούμε σαν κάτι πολύ καλό που μπορεί να βελτιώσει τη μουσική. Μπορεί να χωρίσει τα αγριόχορτα απο τα λουλούδια».
Και καταλήγει:
"Ποιος είπε οτι οι μουσικοί πρέπει να είναι εκατομμυριούχοι; Ποιός έβαλε αυτό τον κανόνα; Δεν χρειαζόμαστε τόσα λεφτά. Χρειαζόμαστε μόνο όσα μας επιτρέπουν να κάνουμε μουσική, να τρωμε και να κάνουμε περιοδείες."
Γεια στο στόμα σου κουκλάρα μου! Να μιλάς συχνότερα σε παρακαλώ.
Και δες σε παρακαλώ αν ανάμεσα στις περιοδείες σου θα μπορούσες να κάνεις και μερικά ιδιαίτερα μαθήματα σε νομοθέτες και "αριστερόστροφους" καλλιτέχνες.
3/11/09
Επίθεση με αυγά στη Σώτη Τριανταφύλλου!
Αναμενόμενο!
Μετά την άποψη που τόλμησε να διατυπώσει για τα Εξάρχεια... (δύο posts πιο κάτω)
Η επίθεση έγινε στο ίδιο μαγαζί που έγινε και η εισβολή από την αστυνομία. Με τον ίδιο τρόπο, αλλά χωρίς τις χειροπέδες και χωρίς προσαγωγές.
Δεν έγινε γνωστό αν στην παρουσίαση του βιβλίου της ήταν παρών κάποιος από τους επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως επίσης δεν έγινε γνωστή κάποια ανακοίνωση που να καταδικάζει την εισβολή των "αντιεξουσιαστών".
Επίσης δεν έγινε γνωστό αν κάποιος απο τους εισβολείς αυτοκτόνησε, σε μια προσπάθεια να χτυπήσει την εξουσία που παραβιάζει στοιχειώδη δικαιώματα με το έτσι θέλω, που καταφεύγει στη βία, που δεν ανέχεται διαφορετική άποψη, έστω ρε παιδί μου για να σκοτώσει το φασίστα μέσα του.
2/11/09
Έστω μια ομελέτα...
Είδα πριν λίγες μέρες την ταινία Julie & Julia με τη Meryl Streep. Λιγότερο για το θέμα και περισσότερο για την Στριπ που η μεταμόρφωσή της σε κάθε ταινία είναι μοναδική.
Κι όμως τελικά το θέμα με ενθουσίασε όσο η ταινία προχωρούσε. Τόσο ή ηρωίδα όσο και η σύγχρονη μπλόγκερ που επιχειρεί να μαγειρέψει τις συνταγές της ψάχνουν απλά μια ασχολία να ξεφύγουν από την ανία και την καθημερινότητά τους. Και καταλήγουν να ερωτεύο
νται το χόμπι τους, να γίνονται τελικά καλύτεροι άνθρωποι μέσα από τη μαγειρική.
Γοητευτικό το θέμα κάθε φορά που το σινεμά που ασχολείται με τη μαγειρική. Τόσο ετούτη η ταινία όσο και η «γιορτή της Μπαμπέτ» παλιότερα (κι εκεί ακόμα πιο καλά αποτυπώθηκε το θέμα) έπιασαν την ουσία της μαγειρικής. Ακόμα και η δική μας «Πολίτικη κουζίνα» μια χαρά τα κατάφερε στο θέμα. Και με έβαλε σε σκέψεις.
Γιατί αυτή η ουσία της μαγειρικής, όταν σαν διαδικασία υπερβαίνει το μηχανιστικό και το διεκπεραιωτικό, φτάνει να είναι όχι μόνο μια δημιουργία αλλά και μια πραγματική πράξη αγάπης, γι αυτούς που αγαπάς. Η φροντίδα ενός τραπεζιού, η "μάζωξη" γύρω από το οικογενειακό τραπέζι είναι πιθανότατα ένας από τους πιο ισχυρούς δεσμούς για την οικογένεια.
Ακόμα και η φιλική πρόσκληση για φαγητό στο σπίτι (όλο και σπανιότερη σήμερα), είναι από μόνη της μια κορυφαία κοινωνική (εκ)δήλωση.
Και όταν επιχείρησα να το σκεφτώ περισσότερο αυτό, δεν απέφυγα το συνειρμό μεταξύ των αυξανόμενων αναλογικά επιχειρήσεων delivery φαγητού με τα διαζύγια.
Είναι σίγουρο: ακόμα και το πιο απλό πιάτο, μια γρήγορη «οικιακή» ομελέτα με μερικά ευφάνταστα υλικά, είναι πολύ προτιμότερη από τα εκτρωματικά κατασκευάσματα με τα αμφίβολης προέλευσης υλικά που παραγγέλνονται μαζικά από τις οικογένειε
ς όπου και οι δύο γονείς τυχαίνει να είναι εργαζόμενοι.
Όχι τόσο για το γευστικό αποτέλεσμα όσο για τη διαδικασία. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν έχει συνειδητοποιηθεί αρκούντως το πόσο δυνατό συστατικό είναι η διαδικασία του μαγειρέματος. Κορόιδο άραγε οι αρχαίοι που θεοποίησαν την εστία;
Πρόσφατη είναι και η έρευνα που απέδειξε πως οι μαθητές που δειπνούν οικογενειακά έχουν καλύτερες επιδόσεις στα μαθήματα. Αφήνω για διαισθητική εργασία το πόσο καλό και χρήσιμο είναι για παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες με εργαζόμενους γονείς, να βλέπουν να χρησιμοποιείται -επιτέλους- η ακριβή εντοιχισμένη κουζίνα γι αυτή την ιεροτελεστία και ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ γονείς.
Διότι ας μη παραβλέψουμε και ότι στη χώρα μας έχουμε και άλλο ένα πρόβλημα: τους γαμπρούς-κανακάρηδες που θεωρούν ότι ακόμα κι όταν η σύζυγος εργάζεται, ο χώρος της κουζίνας είναι αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση. Εκπαιδευμένοι από Ελληνίδες μαμάδες-τέρατα που προλάβαιναν όλες τις ανάγκες τους πριν αυτές εκδηλωθούν…
Και παρατήρησα όπως έβγαινα από το σινεμά, δεκάδες μηχανάκια delivery που έτρεχαν γύρω μου να προλάβουν να ταΐσουν βαριεστημένες, κουρασμένες, αγχωμένες οικογένειες.
Κι ήταν και Κυριακή...
Κι όμως τελικά το θέμα με ενθουσίασε όσο η ταινία προχωρούσε. Τόσο ή ηρωίδα όσο και η σύγχρονη μπλόγκερ που επιχειρεί να μαγειρέψει τις συνταγές της ψάχνουν απλά μια ασχολία να ξεφύγουν από την ανία και την καθημερινότητά τους. Και καταλήγουν να ερωτεύο
νται το χόμπι τους, να γίνονται τελικά καλύτεροι άνθρωποι μέσα από τη μαγειρική.Γοητευτικό το θέμα κάθε φορά που το σινεμά που ασχολείται με τη μαγειρική. Τόσο ετούτη η ταινία όσο και η «γιορτή της Μπαμπέτ» παλιότερα (κι εκεί ακόμα πιο καλά αποτυπώθηκε το θέμα) έπιασαν την ουσία της μαγειρικής. Ακόμα και η δική μας «Πολίτικη κουζίνα» μια χαρά τα κατάφερε στο θέμα. Και με έβαλε σε σκέψεις.
Γιατί αυτή η ουσία της μαγειρικής, όταν σαν διαδικασία υπερβαίνει το μηχανιστικό και το διεκπεραιωτικό, φτάνει να είναι όχι μόνο μια δημιουργία αλλά και μια πραγματική πράξη αγάπης, γι αυτούς που αγαπάς. Η φροντίδα ενός τραπεζιού, η "μάζωξη" γύρω από το οικογενειακό τραπέζι είναι πιθανότατα ένας από τους πιο ισχυρούς δεσμούς για την οικογένεια.
Ακόμα και η φιλική πρόσκληση για φαγητό στο σπίτι (όλο και σπανιότερη σήμερα), είναι από μόνη της μια κορυφαία κοινωνική (εκ)δήλωση.
Και όταν επιχείρησα να το σκεφτώ περισσότερο αυτό, δεν απέφυγα το συνειρμό μεταξύ των αυξανόμενων αναλογικά επιχειρήσεων delivery φαγητού με τα διαζύγια.
Είναι σίγουρο: ακόμα και το πιο απλό πιάτο, μια γρήγορη «οικιακή» ομελέτα με μερικά ευφάνταστα υλικά, είναι πολύ προτιμότερη από τα εκτρωματικά κατασκευάσματα με τα αμφίβολης προέλευσης υλικά που παραγγέλνονται μαζικά από τις οικογένειε
ς όπου και οι δύο γονείς τυχαίνει να είναι εργαζόμενοι.Όχι τόσο για το γευστικό αποτέλεσμα όσο για τη διαδικασία. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν έχει συνειδητοποιηθεί αρκούντως το πόσο δυνατό συστατικό είναι η διαδικασία του μαγειρέματος. Κορόιδο άραγε οι αρχαίοι που θεοποίησαν την εστία;
Πρόσφατη είναι και η έρευνα που απέδειξε πως οι μαθητές που δειπνούν οικογενειακά έχουν καλύτερες επιδόσεις στα μαθήματα. Αφήνω για διαισθητική εργασία το πόσο καλό και χρήσιμο είναι για παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες με εργαζόμενους γονείς, να βλέπουν να χρησιμοποιείται -επιτέλους- η ακριβή εντοιχισμένη κουζίνα γι αυτή την ιεροτελεστία και ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ γονείς.
Διότι ας μη παραβλέψουμε και ότι στη χώρα μας έχουμε και άλλο ένα πρόβλημα: τους γαμπρούς-κανακάρηδες που θεωρούν ότι ακόμα κι όταν η σύζυγος εργάζεται, ο χώρος της κουζίνας είναι αποκλειστικά γυναικεία υπόθεση. Εκπαιδευμένοι από Ελληνίδες μαμάδες-τέρατα που προλάβαιναν όλες τις ανάγκες τους πριν αυτές εκδηλωθούν…
Και παρατήρησα όπως έβγαινα από το σινεμά, δεκάδες μηχανάκια delivery που έτρεχαν γύρω μου να προλάβουν να ταΐσουν βαριεστημένες, κουρασμένες, αγχωμένες οικογένειες.
Κι ήταν και Κυριακή...
30/10/09
Δεν είναι "περίεργη" προκύρηξη, είναι κανονική φάρσα!
Μετά από αυτή την ανακοίνωση-φάρσα, μετά από αυτό το χονδροειδές τερατούργημα που φτύνει τόσο ξεδιάντροπα την αριστερά, δεν νομίζω να έχει μείνει καμία αμφιβολία περί της προβοκατόρικης φύσης των κουμπουροφόρων.
Ας σταματήσουν να την αποκαλούν "περίεργη". Είναι καθαρή φάρσα τέτοιου βεληνεκούς που φωνάζει απο μακρυά το πόσο προβοκατόρικη ήταν αυτή η επαίσχυντη επίθεση.
Ας σταματήσουν να την αποκαλούν "περίεργη". Είναι καθαρή φάρσα τέτοιου βεληνεκούς που φωνάζει απο μακρυά το πόσο προβοκατόρικη ήταν αυτή η επαίσχυντη επίθεση.
29/10/09
Να φωνάξει και η αριστερά για τους αστυνομικούς.
Μόλις πριν μια βδομάδα μιλούσαμε γι’ αυτά και τα περιμέναμε αυτά. Όχι τόσο σύντομα βέβαια αλλά… φαίνεται πως οι «επαναστάτες» (δηλαδή οι επαγγελματίες προβοκάτορες) σχεδιάζουν επιθέσεις με γενικότερο μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που δεν επηρεάζεται από την επικαιρότητα.
Οι επιθέσεις αυτές δεν είναι σπάσιμο βιτρινών και μολότοφ από «μπαχαλάκηδες». Είναι οργανωμένες καλά, με όπλα, οργάνωση και εξοπλισμό. Απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο από ότι η προετοιμασία μιας μολότοφ. Αυτό σημαίνει μάλλον πως η δουλειά είναι «πλήρους απασχόλησης». Τα "καλόπαιδα" είχαν φροντίσει να δώσουν σημειολογικές αναφορές με τις παλαιστινιακές μαντίλες, αλλά δεν χρειάστηκε να ξέρουν πόσο κλωτσάει το καλάσνικοφ (που σκόρπιζε τις σφαίρες στο βρόντο). Και μάλλον δεν χρειάζεται να το ξέρουν γιατί το χτύπημα όσο χαοτικό πρέπει να είναι, τόσο περισσότερο στερείται ευστοχίας (θα μπορούσαμε εύκολα να έχουμε νεκρούς πολίτες).
Αυτό τον καιρό πολλά θέματα είναι στον αέρα. Από τη μία είμαστε σε μια περίοδο που αρχίζουν να ακούγονται πολιτικές κατευνασμού και συμφιλίωσης της αστυνομίας με την κοινωνία. Από την άλλη έχουμε ανοιχτά μέτωπα (από αγωγούς μέχρι εξοπλισμούς) και τα συμφέροντα που συνωστίζονται είναι πολλά και οργανωμένα. Ειδικότερα σε μια εποχή που μια νέα κυβέρνηση παίρνει αποφάσεις για τα επόμενα χρόνια.
Γιατί τι νομίσαμε; Ότι οι ακροαριστερές και αναρχικές δυναμικές ομάδες κρούσης που εξαφανίστηκαν από όλη την Ευρώπη, βρήκαν γόνιμο έδαφος μόνο στην Ελλάδα επειδή… τις ευνοεί το κλίμα και η ηλιοφάνεια; Όχι βέβαια. Απλούστατα η Ελλάδα, σαν αδύναμος οικονομικός κρίκος, είναι πολύ πιο ευεπίφορη σε πιέσεις από ότι άλλες χώρες που οι μοιρασιές είναι δεδομένες και δεν επηρεάζονται από κάθε αλλαγή κυβέρνησης.
Κι όμως υπάρχει κόσμος που «μασάει». Κόσμος πρόθυμος να δεχτεί ότι η δολοφονική επίθεση σε αστυνομικούς είναι απόρροια της ιστορίας, μιλούν για την αστυνομία σαν να είμαστε στο 50, σαν μόλις να στελεχώθηκε το σώμα από ταγματασφαλίτες; Κι αυτά λέγονται από τους ίδιους που λένε για το πόσο χρήσιμα αποστασιοποιημένη και ψύχραιμη είναι η ταινία του Π. Βούλγαρη για τον εμφύλιο!
Θα ήθελα λοιπόν πράγματι η αριστερά (όπως λέει πολύ σωστά κι ο Πίττας) που έχει ενσωματώσει και την «πρόοδο» σαν προσδιοριστικό της να κάνει το υπερβατικό βήμα και να υπερασπιστεί την αστυνομία, να φωνάξει για το χτύπημα.
Πρώτον γιατί είναι ξεκάθαρη προβοκάτσια κι όταν την αντιμετωπίζεις με τέτοιο τρόπο, δεν αφήνεις περιθώρια για να «δουλέψει».
Κι από την άλλη, αν συνεχίσει να αντιμετωπίζεται σαν ξένο θέμα, αν αφήνεις αναπάντητη τη δολοφονική λογική "ένας αστυνομικός ίσον μία σφαίρα", το χάσμα θα συνεχίσει να διευρύνεται οδηγώντας σε πιο σκληρή στάση των αστυνομικών και σε πιο πολωμένη τακτική.
Και όταν αυτή η πιο σκληρή τακτική αφορά ανεκπαίδευτους αστυνομικούς που λειτουργούν με το θυμικό τους (που κατουριούνται απο τη χαρά τους που έχουν όπλο ή κατουριούνται απο το φόβο τους κάθε φορά που κάποιος τους πλησιάζει), τότε είναι προδιαγεγραμμένα και τα θύματα κι από την απέναντι πλευρά.
26/10/09
"Δεν την παλεύω" μου λέει...
Αμάν παιδιά πια με αυτή τη σώνει και καλά "αργκό".
Καταλαβαίνω οτι οι πιτσιρικάδες θέλουν δικούς τους κώδικες για να επικοινωνήσουν και να πρωτοτυπήσουν, καταλαβαίνω οτι όταν είσαι πιτσιρικάς και με μουγκρητά είσαι ικανός να επικοινωνήσεις, αλλα όταν αυτή η ενοχλητική προσομοίωση γλώσσας αρχίζει και καθιερώνεται σε ηλικίες 40+ καταλήγει αηδία.
Τόσο ανάγκη πια για τεχνητή νεολαιοφανή επικοινωνία; Μήπως μετά τη δουλειά πηγαίνετε στην πλατεία και συναντάτε τα άλλα παιδιά για skateboard;
Ή μήπως κατα βάθος λιγουρεύεστε επικοινωνιακά τόσο πολύ το συγκεκριμένο target group που θέλετε οτιδήποτε ασήμαντο να σας φέρει πιο κοντά;
Παρακαλώ θερμά λοιπόν σταματήστα τα "Δεν υπάαααρχει" (ήδη ξεπερεασμένο) και κυρίως το "δεν την παλεύω" εκτός αν σας έχει γίνει πρόταση να αντιμετωπίσετε ανάλογη κυρία της εικονιζόμενης.
Καταλαβαίνω οτι οι πιτσιρικάδες θέλουν δικούς τους κώδικες για να επικοινωνήσουν και να πρωτοτυπήσουν, καταλαβαίνω οτι όταν είσαι πιτσιρικάς και με μουγκρητά είσαι ικανός να επικοινωνήσεις, αλλα όταν αυτή η ενοχλητική προσομοίωση γλώσσας αρχίζει και καθιερώνεται σε ηλικίες 40+ καταλήγει αηδία.
Τόσο ανάγκη πια για τεχνητή νεολαιοφανή επικοινωνία; Μήπως μετά τη δουλειά πηγαίνετε στην πλατεία και συναντάτε τα άλλα παιδιά για skateboard;
Ή μήπως κατα βάθος λιγουρεύεστε επικοινωνιακά τόσο πολύ το συγκεκριμένο target group που θέλετε οτιδήποτε ασήμαντο να σας φέρει πιο κοντά;
Παρακαλώ θερμά λοιπόν σταματήστα τα "Δεν υπάαααρχει" (ήδη ξεπερεασμένο) και κυρίως το "δεν την παλεύω" εκτός αν σας έχει γίνει πρόταση να αντιμετωπίσετε ανάλογη κυρία της εικονιζόμενης.
22/10/09
Για τα χθεσινοβραδυνα επεισόδια στα Εξάρχεια.
Κύριε Χρυσοχοΐδη,
Είστε σίγουρος ότι αυτό που κάνατε αμέσως μόλις αναλάβατε το υπουργείο ήταν σοφό και ενδεδειγμένο; Μήπως η πίεση του Πρωθυπουργού για άμεσα εντυπωσιακές κινήσεις σας καθόρισε μια ατζέντα χωρίς λογική συνέχεια;
Έπρεπε δηλαδή η πρώτη σας φροντίδα να είναι η «κατάργηση του άβατου των Εξαρχείων» με ΑΥΤΗ την αστυνομία;
Κι ας υποθέσουμε πως πράγματι υπάρχει άβατο, ας υποθέσουμε πως τα Εξάρχεια είναι «σφηκοφωλιά» (και λέω ας υποθέσουμε γιατί δεν είναι τώρα αυτό το θέμα μας, άσχετο με το αν διαφωνούμε). Το να αναγγείλετε σαν πρώτο σας μέλημα την παρέμβαση ΑΥΤΗΣ της αστυνομίας που πριν ένα χρόνο πυροβολούσε στα τυφλά με αποτέλεσμα ένα ανήλικο θύμα, είναι σίγουρο ότι δεν θα υπονομεύσει τις δικές σας προθέσεις;
Αυτοί οι «αστυνομικοί» που χθες το βράδυ "μπουκάραν" στην παρουσίαση του βιβλίου πως συμπεριφέρθηκαν; Σαν εκπαιδευμένα όργανα της «έννομης τάξης» η σαν μια προκλητική συμμορία τραμπούκων (χωρίς διακριτικά), με σκαιότατη συμπεριφορά που προκάλεσε την φυσιολογική αντίδραση όσων συνελήφθησαν μετά;
Ποιος ακριβώς ήταν ο λόγος που όταν οι δυνάμεις αυτές αποχωρούσαν έκαναν θριαμβευτικά το σήμα της νίκης; Είναι σίγουρο ότι πρόκειται για αστυνομικούς που το πρώτο τους μέλημα είναι η τήρηση του νόμου και της τάξης κι όχι να βάλουν μπουρλότο στην ευαίσθητη περιοχή;
Αντιγράφω από το το TVXS:
Αργότερα στην αστυνομία, ο κ. Χρυσοχοΐδης ζήτησε να μιλήσει με τον Στέλιο Ελληνιάδη (σημείωση δική μου: συνελήφθη επειδή τραβούσε πλάνα απο τη "δράση" της αστυνομίας), του ζήτησε συγνώμη για το περιστατικό και πρόσθεσε ότι" δεν είναι αυτή η πολιτική που θέλει να ακολουθήσει". Ο κ. Ελληνιάδης του θύμισε όμως ότι μπορεί οι ίδιοι να απελευθερώθηκαν σύντομα επειδή έτυχε να είναι γνωστοί, τι θα συνέβαινε όμως αν επρόκειτο για απλούς πολίτες ή περαστικούς; Ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» του είπε ότι πράγματι υπάρχει πρόβλημα με τη συμπεριφορά της αστυνομίας την οποία «δεν μπορεί να ελέγξει»...
"...Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι οι Ελληνες αστυνομικοί δεν είναι εκπαιδευμένοι για να αντιμετωπίζουν περίπλοκες καταστάσεις οι οποίες απαιτούν γνώση ψυχολογίας και γερά νεύρα. Οταν αρχίζουν τα δύσκολα είτε συλλαμβάνουν είτε... ψεκάζουν."
Αφού λοιπόν κύριε Χρυσοχοΐδη παραδέχεστε ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε την αστυνομία, αφήστε τις κινήσεις εντυπωσιασμού, εκπαιδεύστε πρώτα την αστυνομία, ελέγξτε το θυμικό των ανθρώπων που εκπροσωπούν την «έννομη τάξη», σιγουρευτείτε πως στο καθήκον τους δεν κουβαλάνε και πολλά κιλά ακροδεξιάς ιδεολογίας ή απλά ανεπίτρεπτη φόρτιση οποιουδήποτε είδους, και μετά με καθαρό δάχτυλο δείξτε ενόχους και παραβάτες.
Μέχρι τότε φοβάμαι ότι οι μόνοι συμπαραστάτες σας θα είναι τα καλόπαιδα του ΛΑΟΣ.
Αν δεν γίνουν πρώτα τα βήματα που λογικά προηγούνται, οι πυροτεχνικής φύσεως πρωτοβουλίες σας θα έχουν αποτέλεσμα να περάσουμε ακόμα πιο καυτά Χριστούγεννα από τα περσινά. Αυτό μας έλλειπε μόνο…
Είστε σίγουρος ότι αυτό που κάνατε αμέσως μόλις αναλάβατε το υπουργείο ήταν σοφό και ενδεδειγμένο; Μήπως η πίεση του Πρωθυπουργού για άμεσα εντυπωσιακές κινήσεις σας καθόρισε μια ατζέντα χωρίς λογική συνέχεια;
Έπρεπε δηλαδή η πρώτη σας φροντίδα να είναι η «κατάργηση του άβατου των Εξαρχείων» με ΑΥΤΗ την αστυνομία;
Κι ας υποθέσουμε πως πράγματι υπάρχει άβατο, ας υποθέσουμε πως τα Εξάρχεια είναι «σφηκοφωλιά» (και λέω ας υποθέσουμε γιατί δεν είναι τώρα αυτό το θέμα μας, άσχετο με το αν διαφωνούμε). Το να αναγγείλετε σαν πρώτο σας μέλημα την παρέμβαση ΑΥΤΗΣ της αστυνομίας που πριν ένα χρόνο πυροβολούσε στα τυφλά με αποτέλεσμα ένα ανήλικο θύμα, είναι σίγουρο ότι δεν θα υπονομεύσει τις δικές σας προθέσεις;
Αυτοί οι «αστυνομικοί» που χθες το βράδυ "μπουκάραν" στην παρουσίαση του βιβλίου πως συμπεριφέρθηκαν; Σαν εκπαιδευμένα όργανα της «έννομης τάξης» η σαν μια προκλητική συμμορία τραμπούκων (χωρίς διακριτικά), με σκαιότατη συμπεριφορά που προκάλεσε την φυσιολογική αντίδραση όσων συνελήφθησαν μετά;
Ποιος ακριβώς ήταν ο λόγος που όταν οι δυνάμεις αυτές αποχωρούσαν έκαναν θριαμβευτικά το σήμα της νίκης; Είναι σίγουρο ότι πρόκειται για αστυνομικούς που το πρώτο τους μέλημα είναι η τήρηση του νόμου και της τάξης κι όχι να βάλουν μπουρλότο στην ευαίσθητη περιοχή;
Αντιγράφω από το το TVXS:
Αργότερα στην αστυνομία, ο κ. Χρυσοχοΐδης ζήτησε να μιλήσει με τον Στέλιο Ελληνιάδη (σημείωση δική μου: συνελήφθη επειδή τραβούσε πλάνα απο τη "δράση" της αστυνομίας), του ζήτησε συγνώμη για το περιστατικό και πρόσθεσε ότι" δεν είναι αυτή η πολιτική που θέλει να ακολουθήσει". Ο κ. Ελληνιάδης του θύμισε όμως ότι μπορεί οι ίδιοι να απελευθερώθηκαν σύντομα επειδή έτυχε να είναι γνωστοί, τι θα συνέβαινε όμως αν επρόκειτο για απλούς πολίτες ή περαστικούς; Ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» του είπε ότι πράγματι υπάρχει πρόβλημα με τη συμπεριφορά της αστυνομίας την οποία «δεν μπορεί να ελέγξει»...
"...Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι οι Ελληνες αστυνομικοί δεν είναι εκπαιδευμένοι για να αντιμετωπίζουν περίπλοκες καταστάσεις οι οποίες απαιτούν γνώση ψυχολογίας και γερά νεύρα. Οταν αρχίζουν τα δύσκολα είτε συλλαμβάνουν είτε... ψεκάζουν."
Αφού λοιπόν κύριε Χρυσοχοΐδη παραδέχεστε ότι δεν μπορείτε να ελέγξετε την αστυνομία, αφήστε τις κινήσεις εντυπωσιασμού, εκπαιδεύστε πρώτα την αστυνομία, ελέγξτε το θυμικό των ανθρώπων που εκπροσωπούν την «έννομη τάξη», σιγουρευτείτε πως στο καθήκον τους δεν κουβαλάνε και πολλά κιλά ακροδεξιάς ιδεολογίας ή απλά ανεπίτρεπτη φόρτιση οποιουδήποτε είδους, και μετά με καθαρό δάχτυλο δείξτε ενόχους και παραβάτες.
Μέχρι τότε φοβάμαι ότι οι μόνοι συμπαραστάτες σας θα είναι τα καλόπαιδα του ΛΑΟΣ.
Αν δεν γίνουν πρώτα τα βήματα που λογικά προηγούνται, οι πυροτεχνικής φύσεως πρωτοβουλίες σας θα έχουν αποτέλεσμα να περάσουμε ακόμα πιο καυτά Χριστούγεννα από τα περσινά. Αυτό μας έλλειπε μόνο…
Ευτυχώς δεν χάθηκε το χιούμορ...
Το είδα στους άνεργους δημοσιογράφους και γέλασα πολύ.
Δεν είναι ευτυχές που σ' αυτή τη χώρα δεν χάνουμε το χιούμορ μας;
Δεν είναι ευτυχές που σ' αυτή τη χώρα δεν χάνουμε το χιούμορ μας;
20/10/09
Η εποχή των ηλιθίων
Η "εποχή των ηλιθίων" είναι μια ταινία για την κλιματική αλλαγή. Και για την δική μας ηλιθιότητα που ενώ έχουμε όλα τα στοιχεία που μας αποκαλύπτουν την επερχόμενη καταστροφή, επιμένουμε να μην αλλάζουμε τρόπο ζωής.
Πρωταγωνιστούμε κι εμείς λοιπόν στο ρόλο των ηλιθίων.
Η Greenpeace και η WWF διοργανώνουν την πρεμιέρα της ταινίας μεθαύριο, Πέμπτη 22/10 στο Σύνταγμα. Για την εκδήλωση θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά φωτοβολταϊκά συστήματα των εταιριών Positive Energy και Conergy που είναι και χορηγοί της εκδήλωσης.
Λογικό!
Να σας ρωτήσω κάτι τώρα: Πόσοι από εμάς έχουμε ψάξει εναλλακτικές πηγές και τρόπους για την οικιακή ενέργεια που καταναλώνουμε;
Πόσοι έχουμε αναζητήσει καταναλωτικά προϊόντα σαν αυτά ή ακόμα πιο απλά, πόσοι έχουμε φροντίσει να πιέσουμε για την ευρύτερη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη χώρα μας όπου η γραφειοκρατία ακόμα είναι ένας σκέτος λαβύρινθος;
Παράλογο!
Πρωταγωνιστούμε κι εμείς λοιπόν στο ρόλο των ηλιθίων.
Η Greenpeace και η WWF διοργανώνουν την πρεμιέρα της ταινίας μεθαύριο, Πέμπτη 22/10 στο Σύνταγμα. Για την εκδήλωση θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά φωτοβολταϊκά συστήματα των εταιριών Positive Energy και Conergy που είναι και χορηγοί της εκδήλωσης.
Λογικό!
Να σας ρωτήσω κάτι τώρα: Πόσοι από εμάς έχουμε ψάξει εναλλακτικές πηγές και τρόπους για την οικιακή ενέργεια που καταναλώνουμε;
Πόσοι έχουμε αναζητήσει καταναλωτικά προϊόντα σαν αυτά ή ακόμα πιο απλά, πόσοι έχουμε φροντίσει να πιέσουμε για την ευρύτερη χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στη χώρα μας όπου η γραφειοκρατία ακόμα είναι ένας σκέτος λαβύρινθος;
Παράλογο!
19/10/09
Δεν ιδρώνει το αυτί του Αυτιά.
Μέχρι και οι πέτρες έκραξαν τον Αυτιά με τον "ζωντανό διάλογο" που έκανε κάθε μέρα με το ίδιο βίντεο του Ψωμιάδη. Αύριο θα το επαναλάβει το θέμα κι ο Λαζόπουλος, θα τον κάνει ακόμα μεγαλύτερη φίρμα.
Αλλά δεν καταλαβαίνω που βρίσκουν το πρόβλημα. Μήπως οι παππούδες και οι γιαγιάδες που τον παρακολουθούν δεν κάνουν μάθε μέρα διαφορετικό διάλογο με τα ίδια εικονίσματα;
Του Αυτιά το αφτί όμως δεν ιδρώνει...
Το θέμα είναι να τον βλέπουν έστω και για να γελάνε. Αυτό πουλάει ο άνθρωπος εδώ και καιρό. Ποτέ η θεαματικότητα δεν εξαρτήθηκε απο την αξιοπιστία και την εγκυρότητα. Τηλεόραση είναι...
Όπως έλεγε κι ένας παλιός πολιτικός "βρίζε με όσο θες, μόνο λέγε το όνομά μου σωστά".
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)