Το θέμα της ηγεσίας της ΝΔ ήδη μας κούρασε απερίγραπτα (και νομίζω μιλάω εκ μέρους όλων όσων κρίνουν την πολιτική σκηνή με βάση το αποτέλεσμα).
Ένα σχολιάκι μόνο τώρα που βλέπουμε την υποψηφιότητα της Ντόρας να μένει στην ανηφόρα:
Η Ντόρα Μπακογιάννη επένδυσε ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, με προσωπική ιστοσελίδα, με συνεχή twitts που αναμετέδιδαν όλη της δραστηριότητα, με βίντεο και φωτογραφίες για κάθε τι που έκανε (ανεξαρτήτως αποτελέσματος).
Τώρα κάνει και συναντήσεις με bloggers της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Παρ’ όλα αυτά, αποδεικνύεται πως κάνει επικοινωνία σε λάθος κοινό.
Σας παραπέμπω σε παλιότερο post του Στάθη Χαικάλη όπου χονδρικά φαίνεται ότι το κοινό της Ν.Δ. είναι πολύ πιο πίσω στη χρήση των ψηφιακών μέσων σε σύγκριση με το κοινό του ΠΑΣΟΚ.
Και πιστεύω πως αυτό είναι μεγάλη αλήθεια. Φαίνεται πως ο συντηρητικός χώρος είναι σε όλα του συντηρητικός και θα αργήσει να υιοθετήσει νέες μορφές επικοινωνίας
Από την άλλη βέβαια, πρέπει να έχεις και κάτι να πεις. Δεν φτάνει το lifestyle, οι συνεντεύξεις σε κοριτσίστικα περιοδικά και τα βίντεο με τη Ντόρα να κατεβαίνει από αεροπλάνα. Πρέπει να διαθέτεις και συγκεκριμένο πολιτικό στίγμα ορατό ακόμα και σε όσους δεν μπορούν να μπουν στις λεπτομέρειες.
Και παρά την κινητοποίηση οι συν-bloggers που ανέφεραν την συνάντησή τους με την Ντόρα δεν είχαν να γράψουν και πολλά πέρα από το πόσο χαλαρή και χαμογελαστή ήταν η συνομιλήτριά τους.
Και αν απέδειξε ένα πράγμα αυτή η περίοδος για τη Ν.Δ. είναι πως δεν υπάρχει πολιτικός λόγος, πως δεν μπορείς εύκολα να μιλήσεις για καινούρια πράγματα και νέες πολιτικές σε ένα κόμμα που υπάρχει κυρίως για να διεκδικεί την εξουσία χωρίς να σπάει αυγά.
8 σχόλια:
Wow, είμαι ο πρώτος σχολιαστής στο πολύ καλό ποστάκι σου. Τέλεια, λοιπόν. Θεωρώ ότι καλά τα λες, αλλά παραλείπεις ένα πολύ βασικό στοιχείο: η Ντόρα, παρά τις συναντήσεις με τους bloggers, τα Tweetια, τα Facebookια και τις λοιπές χαριτωμενιές, χτίζει εδώ και χρόνια ένα μηχανισμό μεγέθους Wermacht σε όλη τη χώρα. Διότι θεωρούσε ότι εκεί θα παιχτεί το παιχνίδι της διαδοχής -και εκεί πήγε να το παίξει κι ο Προέδρας Γαρδούμπας με το Έκτακτο Συνέδριο Εκλογής Προέδρου που πήγε να κάνει. Όμως, οι πιέσεις για ανοιχτή διαδικασία και συμμετοχή της βάσης (κι εδώ πρέπει να αναγνωριστεί ο ρόλος του Αβραμό) τους βραχυκλώσε και έκανε το μηχανισμό να μη λειτουργεί. Εξ ου και η Ντόρα έδωσε πανηγυρικό χαρακτήρα στην ανακοίνωση υποστήριξής της από τον Άρρης, αφού ο μηχανισμός, πλέον, δεν λειτουργεί και τόσο καλά. Στην ουσία, και εδώ ο Σαμαράς έχει δίκιο, το παιχνίδι είναι πλέον σύγκρουση μηχανισμών (στελέχη, βουλευτές, πολιτευτές, ΜΜΕ), οπότε πού χρόνος για blogs, διαδικτυακές συζητήσεις και άλλα τέτοια "γραφικά"...
Κι όταν μιλάνε οι μηχανισμοί, η πολιτική δεν χωράει.
Α, μπράβο, γειά σου...
Δεν έχει καμία τύχη ο Σαμαράς. Worst case scenario θα του ευχηθεί καλή τύχη ο ακατονόμαστος. Η Wermacht καταρρέει, οι κατάρες ποτέ! :p
Μία ιδιατερότητα του συντηρητικού χώρου ήταν ο σκοταδισμός των μελών του σε ζητήματα επικαιρότητας και ιδεολογικές αναζητήσεις (sic). Το ΠΑΣΟΚ πρώτο σε τέτοιο βαθμό έφερε την επανάσταση με την ηλεκτρονική "γραμμή' (Σχολιασμός Επικαιρότητας) και με μία πληθώρα blogs και ανανεωμένη σελιδα. Στην ίδια λογική ακολουθεί -πιο δυναμικά, αλλά με λιγότερο πληθυσμό- ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το κοινό τους σημείο ήταν η μόρφωση και κυρίως η ανάγκη έκφρασης αυτού του πληθυσμού ιδεολογικά και πολιτικά (όταν στο ΠΑΣΟΚ θάβονταν τέτοιες φωνές μέσα σε μηχανισμούς και στο ΣΥΡΙΖΑ έμεναν πάντα μέσα στα κομαμτικά γραφεία). Η συντηρητική παράταξη όχι μόνο δεν έχει ισχυρές ιδεολογικές αναζητήσεις (με το ζόρι πέτυχαν να κάνουν αποδεκτό τον όρο δεξιά -που ταυτίζονταν με τη χούντα μέχρι πρόσφατα-) αλλά και ποτέ δεν είχε την ανάγκη να επικοινωνήσει με τα μέλη της, που συχνά ήταν άλλου οικονομικού και μορφωτικού επιπέδου (αγρότες, εργαζόμενοι κλπ) και φυσικά άλλης κουλτούρας γενικότερα.
σ.σ. Σε χιλιοευχαριστώ... Το πήρα. Με ξάφνιασες με την αμεσότητα και σχετικά με το οικονομικό μέρος. Στο χρωστάω :))))
Η αλήθεια είναι οτι στο χώρο αυτό υπήρχε ανέκαθεν μια ένδοια στη δημιουργία πολιτικής σκέψης που τώρα με τα δεδομένα της κρίσης του καπιταλιστικού μοντέλου γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.
Τα Νεοδημοκρατικά think tanks είναι πρωτίστως επικοινωνιακά και όχι δημιουργία ιδεών και πολιτικών. Άλλωστε τίποτε νέο δεν έχει παρουσιαστεί εδώ και καιρό σε επίπεδο πολιτικής γενικώς.
Δεν λέγεται τυχαία και "συντηρητικός" αυτός ο πολιτικός χώρος, η συντήρηση είναι ελαφρώς θερμότερη απο την κατάψυξη.
@Δήμο
να είσαι καλά, χαίρομαι να μοιράζομαι θέματα για κοινή αξιολόγηση και συζήτηση.
Σχετικά πάντως με το άρθρο σου αυτό, δες κι εδώ
Δημοσίευση σχολίου