22/1/08

Αυτό το τσιγάρο που καίει... κάπνισέ το μόνος σου!

Η καταργημένη στην πράξη απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους χώρους είναι το καλύτερο παράδειγμα του φόβου του πολιτικού κόστους. Είναι το πιο δυνατό επιχείρημα για όσους υποστηρίζουν ότι οι νόμοι του κράτους είναι κουρελόχαρτα όταν η εξουσία κλείνει το μάτι στον πολίτη και κάνει τα «στραβά μάτια».

Η απαγόρευση του καπνίσματος σε κλειστούς δημόσιους χώρους είναι πλέον γεγονός σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες. Παρόλα αυτά, η διστακτική εφαρμογή του ημίμετρου των χώρων καπνιζόντων και μη, ουδέποτε εφαρμόστηκε υποχρεώνοντας τους «επιτυχημένους και δημοφιλείς» υπουργούς υγείας Αβραμόπουλο και Κακλαμάνη να δηλώσουν (όχι ιδιαίτερα στεναχωρημένοι) οτι νικήθηκαν αφού «στην Ελλάδα οι νόμοι για το κάπνισμα είναι δύσκολο να εφαρμοστούν» (ειδικά όταν έχεις μικρούς και λίγους πολιτικούς που είναι ανίκανοι να επιβάλλουν το αυτονόητο).

Προσωπικά δεν είμαι αντικαπνιστής (ίσα – ίσα που πολύ συχνά και μετά από ένα καλό γεύμα μου αρέσει να απολαμβάνω ένα πούρο) αλλά για κάθε έναν που βαφτίζεται «υστερικός αντικαπνιστής», υπάρχει σίγουρα και ένας υστερικός καπνιστής απ’ αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν την παραμικρή παραχώρηση μπροστά στην εξάρτησή τους, δεν μπορούν να καθυστερήσουν το φιξάκι τους ούτε για ένα λεπτό, ή που καπνίζουν χωρίς να ζητήσουν πρώτα την συγκατάθεση των γύρω τους.
Επόμενο είναι λοιπόν να αντιδρώ -όπως και πολλοί άλλοι- με όλους αυτούς που μεταθέτουν το πρόβλημά τους στους υπόλοιπους επιβάλλοντάς τους την τσιγαρίλα. Τελικά δηλαδή είναι θέμα πολιτισμού και δημοκρατίας, αφού το κάπνισμα είναι η επιβολή του καπνού στους μη καπνιστές απο την –έστω, ακόμη- πλειοψηφία.

Και οι νόμοι χρειάζονται σε ακριβώς τέτοιες περιπτώσεις όπου η κοινωνία δεν είναι σε θέση να αυτορυθμιστεί, όταν δημιουργούνται εντάσεις για δικαιώματα και υποχρεώσεις για ένα θέμα που είναι πια σαφές και αδιαμφισβήτητο.

Κι όμως, με μια απλή λογική συμπεριφορά από μεριά των καπνιστών, με κάποιες υποχωρήσεις που θα έδειχναν σεβασμό στα δικαιώματα των άλλων, ή ακόμα με κάποιες επιχειρηματικές πρωτοβουλίες, θα μπορούσαμε να βλέπαμε κάποια στιγμή μαγαζιά για καπνιστές, όπου θα μπορούσε κάποιος να «απολαύσει» το τσιγάρο του με το ποτό του. Όπου ακόμα και οι μη καπνιστές θαμώνες συνειδητά θα επέλεγαν να διασκεδάσουν αποδεχόμενοι τη συνύπαρξη με καπνιστές. Σήμερα όμως στους περισσότερους χώρους οι μη καπνιστές είναι αυτοί που καταπιέζονται.
Ο τριτοκοσμικός μας χαρακτήρας δεν έγγυται στο πόσο καπνίζουμε οι έλληνες αλλά στο οτι καπνίζουμε ακόμα και στο χώρο που ζουν τα παιδιά μας, ακόμα και στους παιδότοπους ή στο αυτοκίνητο όταν μεταφέρουμε τα παιδιά μας. Η τριτοκοσμικότητά μας είναι στο βαθμό της αντίληψής μας στις συνέπειες της συνήθειάς μας στον κοινωνικό μας περίγυρο και όχι στην ίδια τη συνήθεια.
Θα μπορούσε λοιπόν το πράγμα να βρει ένα μέτρο πριν οι κοινοτικοί νόμοι επιβληθούν ανισόβαρα κατά των καπνιστών (και κάποια στιγμή θα γίνει). Αλλά αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο όταν το κάπνισμα στην ουσία είναι εξάρτηση και όχι απλά εθισμός και οι περισσότεροι καπνιστές βγάζουν σπυριά όποτε πρέπει να συζητήσουν τη συνήθειά τους. Ακόμα περισσότερο όταν οι έλληνες καπνιστές κουβαλάνε και την γνωστή επιθετική αγένεια.

Οι καπνιστές λοιπόν στην Ελλάδα δεν έχουν δικαίωμα να διαμαρτύρονται για φανατικούς ή υστερικούς αντικαπνιστές, διότι ακόμα είναι η πλειοψηφία που επιβάλλεται στους υπόλοιπους σε ένα τόπο όπου οι λέξεις «δικαιώματα» και «υποχρεώσεις» ακόμα δεν έχουν πάρει σειρά για συζήτηση.

24 σχόλια:

Я верю в Сталина είπε...

Ζώντας στη Σουηδία, όπου απαγορεύεται το κάπνισμα σε όλους τους κλειστούς χώρους, έχω μάθει να βγαίνω έξω για τη τζούρα μου. σε ένα ταξείδι μου στη Βιέννη, όπου μεχρι πριν λίγους μήνες, τουλάχιστον κάπνιζες άνετα και παντού, δεν ξέρω για τώρα πια, είμαι με Σουηδούς σε δείπνο. μετά το δείπνο απλά βγήκα έξω να κάνω το τσιγάρο μου. δεν είναι δα και τόσο δύσκολο...
μια σχετική λογική κι ευγένεια χρειάζεται..

Ανώνυμος είπε...

ε;

ανεστης είπε...

@dimosthenis
Μα αυτή η λογική και η ευγένεια είναι το θέμα μας, αυτό είναι το έλλειμά μας.
Γαλλία, Γερμανία, (νομίζω και Αυστρία) έχουν πλέον καθολική απαγόρευση σε δημόσιους χώρους.

ttsok είπε...

Είμαι καπνιστής (με μεγάλα διαστήματα κοψίματος ... τώρα κάνω τα κομμένα), αλλά πολύ αντικαπνιστής στα επί της διαδικασίας. Συμφωνώ ότι επιβάλλεται και στην Ελλάδα κάποια στιγμή οι καπνιστές να αποκτήσουν ευγένεια. Θεωρώ ότι αργά βαδίζουμε προς αυτό το στάδιο.

Παρ' όλ' αυτά θέλω να κάνω 2 σχόλια:

1) Θεωρώ ειρωνία να ζώ σε μία χώρα (αγγλία), που απαγορεύεται σε κλειστούς χώρους το κάπνισμα (ορθώς), μία κοινωνία που σε κάνει να νιώθεις junky όμως με αυτόν τον τρόπο. Γιατί είναι μία χώρα, που το κάπνισμα δεν παύει να προμοτάρεται σαν lifestyle, που τα τσιγάρα πλέον έχουν παραπάνω εθιστικές χημικές ουσίες, και που μία ολόκληρη οικονομία σου βάζει φόρους και στηρίζεται από αυτό. Αντίφαση και πολιτική ειρωνία ...

2) (αν και φαίνεται λιγότερο σημαντικό), όπως λέει και στην ταινία Super Size Me, η παχυσαρκία είναι πιο συχνό αίτιο θανάτου από το κάπνισμα. Κανείς δε φωνάζει, αντί για: "Γιατί καπνίζεις; κόψτο", το: "Γιατί είσαι χοντρός; σταμάτα να τρως ...!". Γενικότερα δηλαδή, διαπροσωπική ευγένεια δεν απαιτείται μόνο στο κάπνισμα, αλλά και στην ιδρωτίλα, στο χώσιμο στην οδήγηση, στην ουρά στην τράπεζα. Και νομίζω οτι μπορεί να φαίνονται αρχικά αυτά λιγότερο σημαντικά, αυτά όμως δεν μπορείς να τα αποφύγεις, όπως μπορείς (εν γένει) να αποφύγεις το παθητικό κάπνισμα.

(σόρυ για το σεντόνι για άλλη μία φορά ανέστη και φίλτατοι επισκέπτες ... )

ci είπε...

Εύγε εύγε πες τα γιατί αυτό είναι που λένε και κερατάς και δαρμένος.. δε φτάνει που με πιάνει κρίση βήχα για να το παίξει ο άλλος κουλ-(ός), αν τολμήσουμε να μιλήσουμε είμαστε και υστερικοί.

Γκρινιάρης είπε...

Προσωπικά είμαι υπέρμαχος της απαγόρευσης του καπνίσματος στους δημόσιους εσωτερικούς χώρους και ευτυχώς εδώ στην Αγγλία ισχύει και εφαρμόζεται απόλυτα!

Θα ήθελα να διαφωνήσω και να συμφωνήσω με το σχόλιο του φίλου ttsok.

Το οτι η παχυσαρκία μπορεί να είναι ένας παράγοντας που να προκαλεί προβλήματα υγείας, αλλά είναι πολύ πιο δύσκολα ελεγχόμενο από το κάπνισμα! Ούτε ζυγαριές μπορείς να βάλεις στην είσοδο των μαγαζιών ούτε να απαγορεύσεις να σερβίρουν διπλή μερίδα στα εστιατόρια. Τουλάχιστον όχι ακόμα! Αυτό δε σημαίνει οτι επειδή δεν περιορίζεται η παχυσαρκία δεν πρέπει να περιοριστεί το κάπνισμα! Και τα δύο είναι αρνητικά και δε χωράνε συμψηφισμοί.

Όσο για την προώθηση του στο lifestyle, προσωπικά θα έβλεπα θετικά την καθολική απαγόρευση του καπνίσματος, από τη στιγμή που έχει αποδειχτή η βλαπτική του επίδραση ακόμα και στη λελογισμένη του χρήση. Αλλά επειδή εκεί μπλέκονται κι άλλα πράγματα και επειδή με τις "απόλυτες απαγορεύσεις" εν ξέρειςπ που μπορεί να οδηγηθείς, το αφήνω στην άκρη.
Ωστόσο και η απαγόρευσή του στους δημόσιους χώρους είναι ένα αρκετά ουσιαστικά βήματα και στοχεύει όχι τόσο στο να σταματήσουν το κάπνισμα οι πολλοί αλλά να το ξανασκεφτούν καλύτερα οι λίγοι που αμφιταλλαντεύονται και να προστατευτούν οι πολλοί που δεν καπνίζουν από τις βλαβερές συνέπειες του. Σκεφτόμενος αυτά βρίσκω πως το μέτρο αυτό είναι αρκετά χρήσιμο και ουσιαστικό.

Τώρα για το οτι δεν μπορεί να εφαρμοστεί κάτι τέτοιο στην Ελλάδα... Δε χρειάζεται να το σχολιάσω! Πότε είδαμε πολιτική βούληση που να αψηφά το πολιτικό κόστος στην Ελλάδα; Ελάχιστες φορές. Το πρόβλημα δεν είναι η θέσπιση νόμων, αλλά η εφαρμογή τους Εκεί λίγο το χάνουμε το παιχνίδι.

BioLogos είπε...

Ναι αλλά στη Γερμανία (από 15 Φλεβάρη θα ισχύσει η απαγόρευση) μπορείς να καπνίσεις σε μια πλατεία (δεν είναι κλειστός χώρος) εκτός αν είναι παιδιά παρόντα.Τώρα αλήθεια ή ψέμματα θα σας γελάσω.Αλλά έχω κάνει πολλές παραχωρήσεις στο θέμα του τσιγάρου και σέβομαι την επιθυμία του αντικαπνιστή αλλά...βαστάτε τα άλογα.Δεν είμαστε και τρομοκράτες έτοιμοι να πυροδοτήσουμε πυρηνικά. Ας μην οδηγούμαστε σε αντίστροφο ρατσισμό ενάντια στους καπνιστές.
Δε σου φταίει ο καπνιστής αν το χρηματιστήριο πέφτει 6% ή αν το ταίρι σου σε απατά.Ας βγάλουν αλλού την πόρωσή τους, κυρίως οι σαλατοκρατούντες φανατισμένοι.
Συμφωνώ με ττσοκ!

Γκρινιάρης είπε...

Προφανώς και δε φταίει το κάπνισμα που πέφτει το χρηματιστήριο και ναι, ούτε για το DVD φταίει! Αυτό δε σημαίνει πως δεν χρειάζονται νόμοι που να προστατεύουν τους μη καπνιστές. Το οτι δε λύνονται κάποια x προβλήματα δε σημαίνει οτι δεν πρέπει να λυθούν κάποια y προβλήματα, ακόμα και μικρότερα. Εκεί είναι η παρατήρησή μου! Καλησπέρα σε όλους! :)

ttsok είπε...

Συμπλήρωμα (ναι δεν μου έφτασε το προηγούμενο, αν βαριέσαι να δουλέψεις, σου έρχονται κι άλλα μετά):

Τα αμερικανάκια ανηψάκια μου, όταν με είδαν να καπνίζω, έπαθαν σοκ. Pleazzz quit smoking, μου μέτραγαν τα τσιγάρα, και κάτι τέτοια ... Το να κάνεις μία κοινωνία ψευτοσυντηρητική με το κάπνισμα, δε σημαίνει ότι τη διαπαιδαγωγείς κι όλας. Οι απαγορεύσεις δε συνεπάγονται μάθηση/ διαπαιδαγώγηση.

Θα προτιμούσα να μπει νόμος το λοιπόν, που να υποχρεώνει καταστήματα/εστιατόρια/μπαρ να έχουν τέλεια συστήματα εξαέρωσης του χώρου, ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Ούτε οι καπνιστές σαν τζάνκια, ούτε οι μη καπνιστές σαν υπερασπιστές ενός υποτιθέμενα "clean" κόσμου.

@Γκρινιάρη: Στα λόγια μου λοιπόν (νομίζω ότι) ερχόμαστε. Είναι πολύ πιο εύκολο να κάνεις ένα υποτιθέμενο περιορισμό στους χώρους καπνίσματος, από το να ελέγξεις παχυσαρκία (δηλ. McDonalds, κτλ) και κακή διατροφή (δηλ. τεράστια συμφέροντα σούπερ μάρκετ και προκατασκευασμένου φαγητού). Ειδικά όταν κρατάς το κάπνισμα ως lifestyle. Τώρα δε που γίνεται και λίγο "παράνομο" πιστεύω τελικά ότι θα προσελκύσει περισσότερους ...

Agobooks είπε...

Αφήστε το λαό να φουμάρει ελεύθερα! :)

ανεστης είπε...

Εγώ πάλι δεν κατάλαβα γιατί μπλέκεται το κάπνισμα με την παχυσαρκία. Οι απαγορεύσεις στο κάπνισμα δεν έχουν να κάνουν με τις αποφάσεις του καθενός για τον εαυτό του αλλά με την "ρύπανση" των δημόσιων χώρων και το παθητικό κάπνισμα. Κι αυτό επειδή στην Αμερική έχουν δεδικασμένο νομικών ευθυνών των καπνοβιομηχανιών σε περιπτώσεις ασθενειών που προκλήθηκαν απο παθητικό κάπνισμα.
Ο καθένας είναι ελεύθερος να καπνίσει ένα φορτηγό τσιγάρα τη μέρα ή να καταβροχθίσει εκατό χάμπουργκερς φτάνει να μην προκαλεί βλάβες στους άλλους.

Κανείς δεν θέλει μια αποστειρωμένη κοινωνία αλλά απο την άλλη δεν μπορείς να αγνοήσεις και τα ευρήματα που σχετίζουν άμεσα το παιδικό άσθμα με το τσιγάρο των γονιών. Ας αποφασίσουμε πόσο αυτοκαταστροφικοί μπορούμε και θέλυμε να είμαστε χωρίς να φεσώνουμε τους άλλους.

ο tsok απο την άλλη βάζει κι ένα πού σημαντικό θέμα, τον εμπλουτισμό των τσιγάρων με πρόθετες ουσίες. Φυσικά αναφέρεται στην Philip Morris που βομβαρδίζει με περισσότερη αμμωνία τα marlboro έτσι ώστε να αυξάνεται η ταχύτητα απορρόφησης της νικοτίνης απο τον οργανισμό και επομένως ο καπνιστής να αισθάνεται πιο άμεσα τη "δόση" του. Κι αυτό είναι ένα απο τους λόγους που οι καπνιστές της συγκεκριμένης μάρκας δεν μπορουν με τίποτα να καπνίσουν άλλα τσιγάρα και κάνει τα τσιγάρα αυτά ακόμα πιο εθιστικά.

Όσο οι περιορισμοί θα αυξάνονται τα τεχνάσματα αυτά θα ειναι και πιο συχνά. Ας τα πάρουν αυτά υπόψη τους όλοι οι υπέρμαχοι του τσιγάρου σαν επανάσταση στο συντηριτισμό...

Γκρινιάρης είπε...

Εγώ θα το ξαναπώ, το οτι δεν λύνεται (τουλάχιστον τόσο εύκολα) το πρόβλημα της παχυσαρκίας ή οποιοδήποτε άλο κοινωνικό πρόβλημα αν το θες, με κανόνες και νόμους, δε σημαίνει οτι δεν πρέπει να λυθεί το κάπνισμα ή κάποιο άλλο. Δεν το καταλαβαίνω αυτό.

Επίσης συμφωνώ μαζί σου οτι απαγόρευση δε σημαίνει διαπαιδαγώγηση. Αλλά δε μίλησε κανείς για διαπαιδαγώγηση. Το οτι ένα κοινωνικό σύστημα απαγορεύει το κάπνισμα δημοσίως αλλά επιτρέπει την οπλοχρησία δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να μιμηθούμε τα καλά αφήνοντας στην άκρη τα κακά!

ttsok είπε...

@ανέστη: προφανώς και δε νομίζω ότι το κάπνισμα είναι επανάσταση ενάντια στο συντηρητισμό ... Μη φτάσουμε όμως, ο καθωσπρεπισμός της κοινωνίας και ο συντηρητισμός, να μάχονται τους καπνιστές σαν το κακό αυτού του κόσμου.

@Γκρινιάρης: προφανώς έχεις δίκιο, τα καλά τα λαμβάνεις πάντα υπόψην σου, και αγνοείς τα κακά. Το ζήτημα είναι ότι στην Αγγλία τουλάχιστον, η απαγόρευση του καπνίσματος (όπως και στην αμερική) αποκτά χαρακτηριστικά, νομίζω, ορθόδοξης σταυροφορίας. Είμαι κατά των απαγορεύσεων, εφόσον δε συνοδεύονται από διαπαιδαγώγωση. Στην Αγγλία, απαγορεύεται να αγοράσεις αλκόολ αν είσαι κάτω από 18, από αλκοολισμό όμως μετά τα 18 τους είναι άσταναπάνε! Γιατί; Γιατί ο απαγορευμένος καρπός του αλκόολ μέχρι τα 18 τους γύρισε μπούμπεραν μετά. Προτιμώ να μην υπάρχουν απαγορεύσεις, από το να υπάρχουν σκέτες και να οδηγούν μία κοινωνία σε ακρότητες.

FuSmOKer είπε...

Δυστυχώς υπάρχει και απαγόρευση και στην Σκωτία και νομίζω Αγγλία (έχω να ανέβω καιρό).
Είμαι υπέρ του να βρεθεί μια λύση για τους μη καπνιστές γιατί και αυτοί δεν φταίνε, δεν είναι επιλογή τους βασικά.
Από την άλλη την πλήρη απαγόρευση τύπου Γαλλίας την βρίσκω πολύ extreme. Όχι γιατί δεν θα μπορώ να καπνίζω αλλά γιατί θα νιώθω ότι μου θίγονται κάποια δικαιώματα, το άλλο άκρο με τους αντικαπνιστες δηλαδή. Πρέπει να βρεθεί μια χρυσή τομή κατά την άποψη μου.
Επίσης τέτοιου είδους καταστάσεις ενδέχεται να πυροδοτήσουν κάποιες άλλες. Στην Αγγλία πχ. τα χουν "και καλά" απαγορεύσει (σχεδόν) όλα και στην Αγγλία παίζουν τα περισσότερα καψίματα.. Το τσιγάρο απαγορεύεται στους κάτω των 18 (η πώληση) και το αλκοόλ και πάρα πολλοί από 11-12 χρονών ρουφάνε βουτάνια και νιτρικά άμυλα.. (και καλά, αυτά δεν είναι τίποτα)

Rodia είπε...

Ολα αυτα (σχεδον ολα, μην ειμαι απολυτη!) ειναι... φουμαρα!
Ο πολεμος ξεκινησε εναντιον των καπνοβιομηχανων στην αρχη, απο τους τραπεζιτες. Μετα, εξαπλωθηκε, εγιναν εργαστηριακα "πειραματα" που "απεδειξαν" τη σχεση καπνισματος και καρκινου, αργοτερα μεταδοθηκε ο ιος της αντικαπνιστικης υστεριας σε ευρυτερο αποδεκτη (το μεγαλο κοινο, που λενε, η κοινη γνωμη, κλπ) απο τα ΜΜΕ, που και αυτα νοιαζονται για οικονομικα συμφεροντα. Τελικα, εδεσε το πραγμα με τα ταμεια και τις ασφαλειες και τα εξοδα νοσηλειας. Εκει κολλαει και η αναφορα στη παχυσαρκια που ειναι η κυριοτερη μαστιγα στην αμερικη.
Συνομωσιολογια; Μπορει. Αλλα μπορει και οχι. ;-))

Το ζητουμενο ειναι να ζυγιζουν εξισου η αναγκη ενος καπνιστη να καπνισει με την υποχρεωση του να ειναι ευγενης και υπευθυνος.

Για τα ναρκωτικα που πουλιουνται πλεον στα σχολικα προαυλια, γιατι δεν υπαρχει τετοιο μενος; Τα συνηθισαμε ή πρεπει πρωτα να γινει ο μισος πληθυσμος χρηστες ωστε το κρατος να κανει κατι;
(κατι τι ουσιαστικο εννοω)

Ανεστη, μια αναλυση για την "αναγκη" του καπνισματος θα ηταν επισης ενδιαφερουσα...
Γιατι αραγε καπνιζει ο κοσμακης και μαλιστα σε βαρος του πορτοφολιου του; Εδω σε θελω!:-)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καπνιστής ο γράφων θέλω να τονίσω μερικά πράγματα χωρίς επί της ουσίας να διαφωνώ πουθενά -και ειδικά στην καταπίεση των μη καπνιστών και στα γραφόμενα περί πολιτικού κόστους.

Ο νόμος δεν μπορεί να επιβάλλεται άνωθεν, αλλά έχει εγκυρότητα μόνο όταν γίνεται συνείδηση του πολίτη. Αυτή η αρχή είναι αποδεδειγμένη από το ιστορικό διάβα των αιώνων. Αυτός είναι ο λόγος που οι πολίτες αρνούνται να υπακούσουν και σε άλλους σημαντικότερους νόμους. Εξηγώ ότι η υπακοή δεν είναι θέμα παιδείας, αλλά αποδοχής συνειδητά ότι αυτό που γράφεται είναι σωστό -εξαιρέσεις βέβαια παντα θα υπάρχουν. Οι νόμοι περι βίας (ανθρωποκτονία, βιασμός κτλ) γίνοτναι για αυτό το λόγο αποδεκτοί. Η αποδοχή είναι θέμα και ηθικής αρχής της κοινωνίας.

Στο εξωτερικό επί δεκαετίες υπάρχει κίνημα κατά του καπνίσματος, υπέρ της καθαριότητας των δημοσίων χώρων και της προστασίας του περιβάλλοντος. Για αυτό το λόγο και υπάρχει αποδοχή των σχετικών νόμων. Κίνημα που καλλιεργήθηκε στο σχολείο, στην κοινωνία, στις γειτονιές και όλοι βιωματικά το αποδέχονται.

Ένας νόμος λοιπόν μέσα στο μηδέν είναι λογικό να μείνει ανενεργός, όπως και τόσοι άλλοι εξάλλου. Σαφώς και θα έπρεπε να υπάρχουν ειδικοί χώροι ή ακόμα πιο ακραία ας πω πλήρη απογόρευση κάθε εξαρτιογόνας ουσίας (αλκοόλ και τσιγάρο).

ανεστης είπε...

Φυσικά απαγόρευση δεν σημαίνει διαπαιδαγώγηση, αλλά εδώ το θέμα της διαπαιδαγώγησης δεν είναι το πρωτεύον. Το πρωτεύον είναι το θέμα της απαλλαγής των νομικών ευθυνών των καπνοβιομηχανιών που μετά από αποφάσεις στις ΗΠΑ βρέθηκαν να πληρώνουν και για βλάβες παθητικού καπνίσματος. Οπότε και οι απαγορεύσεις αλλά και τα προειδοποιητικά μηνύματα στερούν από τους εναγόντες σημαντικά επιχειρήματα αφού πια το κάπνισμα γίνεται –νομικά- συνειδητή επιλογή τους. Φυσικά σε μια κοινωνία που έχει εξαφανίσει από τους κλειστούς χώρους το κάπνισμα, διαμορφώνεται και μια διαπαιδαγώγηση μη-καπνίσματος ή (για να το πούμε διαφορετικά) το κάπνισμα κουβαλάει πιο περιθωριακό image.

Tsok
Οι κοινωνίες και ειδικά οι «φιλελεύθερες» δυτικές βασίζονται στην ελεύθερη επιλογή ενός ώριμου πολίτη. Γι’ αυτό δεν απαγορεύεται το αλκοόλ, ο τζόγος κλπ κλπ. Γιατί εσύ μόνο μπορείς να κρίνεις που είναι τα όρια σου και να πάρεις τις αποφάσεις σου αντί να τις κάνει το «κράτος» για σένα. Τώρα αν τα αμερικανάκια –και όχι μόνο- θέλουν να γίνουν ντίρλα, ας γίνουν ως ενήλικες που είναι πλέον.

Rodia
Έχεις δίκιο σε ότι αφορά τις δαπάνες νοσηλείας από τα ασφαλιστικά ταμεία. Από εκεί ξεκινάει το μεγάλο θέμα της απαγόρευσης. Οι τράπεζες όμως; Τι συμφέρον έχουν να κάνουν πόλεμο στην καπνοβιομηχανία; Δεν μου κολλάει. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις τις λέξεις «πειράματα» και «απέδειξαν» σε εισαγωγικά. Τι από αυτά αμφισβητείς;

Δείμο
Δεν μπορώ να δεχτώ την γενικότητα του ότι ο νόμος αποκτά εγκυρότητα μόνο όταν γίνεται συνείδηση του πολίτη. Ενίοτε οι νόμοι οφείλουν να οδηγήσουν και να διαμορφώσουν μια κοινωνία. Και φυσικά στην Ελλάδα μόνο μιλάμε για νόμους που δεν εφαρμόζονται... φαίνεται εδώ είμαστε πιο δημοκράτες, οι νόμοι μπαίνουν σε καθημερινό δημοψήφισμα!

ci είπε...

"Δε σου φταίει ο καπνιστής αν το χρηματιστήριο πέφτει 6% ή αν το ταίρι σου σε απατά.Ας βγάλουν αλλού την πόρωσή τους, κυρίως οι σαλατοκρατούντες φανατισμένοι."

-> όλη η ουσία, με συνοπτικές διαδικασίες.
Είπαμε: δεν αρκεί που με υποχρεώνουν να καπνίσω το τσιγάρο ΤΟΥΣ, πρέπει και να μην τολμάμε να μιλήσουμε στους μεγάλους δημοκρατικά ευαίσθητους και βεβαίως *μη* φανατισμένους κλπ κλπ.
Κλαπ κλαπ κλαπ και πάλι.

ανεστης είπε...

biologos
νομίζω πως έχει κάποιο δίκιο η citronella, είναι "άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε" όταν η συζήτηση έρχεται στην έλλειψη σεβασμού των άλλων στη χώρα μας.

Xavier είπε...

Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι δικαίωμα του καπνιστή να καπνίζει όπου θέλει; Εγώ αν έχω για χόμπυ πχ το κυνήγι, μπορώ να κυνηγάω όπου και όποτε θέλω; Όσο "προσεκτικός", "ευγενικός" και "υπεύθυνος" και να είμαι, δεν έχω κανένα δικαίωμα να βγω για μπεκάτσες στο πάρκο της γειτονιάς μου (αν υπήρχε, αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα).

Το κάπνισμα βλάπτει πρωτίστως τον καπνιστή, αλλά βλάπτει και ενοχλεί βάναυσα και τους γύρω του. Αυτό αμέσως το υποβιβάζει από "αναφαίρετο ΑΤΟΜΙΚΟ δικαίωμα".

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό που λες είναι σχετικό. Απέδειξέ μου ότι ένας νόμος έγινε αποδεκτός ευρέως χωρίς να έχει γίνει ουσιαστικά στη συνείδησή μας αποδεκτός προτίτερα. Οι άνωθεν νόμοι γίνονται αποδεκτοί είτε μέσω του φόβου (απολυταρχίες κτλ) είτε επειδή μία αποδεκτή κατάσταση την προχωρούν λίγο περισσότερο. Ακόμα και σε χώρες με παιδεία που διδάσκει την υποταγή -όπως παλαιότερα η Ελλάδα ή η Τουρκια- έχουμε το φαινόμενο αυτό.

Στο δε εξωτερικό αποδέχονται μόνο νόμους που ηθικά είναι αποδεκτοί. Δες για παράδειγμα τη φοροδιαφυγή που αποδεικνύει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ότι οι μικρομεσαίοι τη θεωρούν ως χαράτσι. Δες αν θες και τόσα άλλα ζητήματα.

ανεστης είπε...

Δείμο
Φοβάμαι οτι θα πελαγοδρομήσουμε αν βάλουμε τόσα πολλά "εαν" σε μορφή δυναμικών συντελεστών στην κουβέντα μας. Αυτό που εγώ λέω είναι οτι οι νόμοι που φροντίζουν για το "γενικό καλό" πρέπει να εφαρμόζονται.
Είτε έχουν γίνει συνείδηση είτε όχι.

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle είπε...

Σεβασμός προς τον διπλανό μας και λίγη ευγένεια.
Οσους νόμους και να θεσπίσεις αν δεν υπάρχει αυτό δεν εφαρμόζεται τίποτα.
Θα αντιμετωπίζει ο μη καπνιστής τον καπνιστή με τατσισμό και τουμπαλιν.
Σας μιλάω σαν πρώην καπνιστλης επι εικοσαετία, που μόνον αφού το έκοψα κατάλαβα πόσο ενοχλεί το τσιγάρο τους διπλανούς μή καπνίζοντες αλλά ταυτόχρονα κατανοώ και τους καπνίζοντες για το πάθος τους αυτό.
Φυσικά όχι να μου φυσάνε τον καπνό στο πρόσωπο, όυτε να μπαινω στις ΔΟΥ ή στο ΙΚΑ ή σε Υπουργέια και να νομίζω ότι μπαίνω και αναπνέω δηλητήρια που ανακυκλώνονται από τα βρώμικα κλιματιστικά!!
Ούτε να βλεπω να καπνίζουν γονείς στα αυτοκίνητα με τα παιδιά τους μέσα
Ελεος δλδ!!!
τώρα αν ένα μπαράκι δεν έχει καλό εξαερισμό εε τι να κάνουμε δεν ξαναπάω αν με ενοχλεί τόσο πολύ.
Γιατί άλλο πάλι γέλιο και το περίφημο NON SMOKING AREA ¨-)))))

ανεστης είπε...

Αυτό λέμε Σάκη, ότι σε μια χώρα με τόσους αγενείς, μόνο με νόμο θα επιβληθεί η συνύπαρξη. Γιατί αν περιμένεις απο τους καπνιστές να υποχωρήσουν θα είναι σαν να δέχονται το πρόβλημ΄πα τους. Κι αυτό ειδικά στην Ελλάδα δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα.