Τα τέσσερα μέχρι τώρα συμπεράσματα της «Ζαχοπουλιάδας»

1
Η εξουσία δεν είναι η μόνη που γεννά διαφθορά.

Η διαφθορά γεννιέται και από «θεμα-τοφύλακες» του λαϊκισμού που μας κοιμίζουν με Τόκους και ξώβυζες ενώ συναλλάσσονται ανέτως με την κυβένρηση, το ΣΔΟΕ και πλουτίζουν με θεμ-ιτούς και α-θέμ-ιτους τρόπους. Η διαφθορά της εξουσίας όμως είναι αυτή που μας αφορά γιατί αφορά τους «εκλεγμένους» για τη διακυβέρνηση του τόπου, αυτούς που οφείλουν να διαμορφώνουν ήθη στην κοινωνία (καλά ένα αστείο είπαμε)...

Η συναλλαγή με τα DVD έγινε σαφώς σε χρόνο πρωθύστερο από αυτόν της απόπειρας αυτοκτονίας. Άρα η πολιτική εξουσία μπήκε σε συναλλαγή με το Μέσο, παραχώρησε ανταλλάγματα προκειμένου να θαφτεί ένα θέμα που αγγίζει το ίδιο το σπίτι του Πρωθυπουργού.

2
Ο Ζαχόπουλος όπως και διάφοροι άλλοι που κατά καιρούς διορίστηκαν σε θέσεις-κλειδιά που παράγουν πολλά λεφτά, ανήκουν σε ένα ευρύτερο κύκλο επαφών της Νατάσσας Καραμανλή που «τη βοήθησαν» σε σπουδές, διδακτορικά κλπ. Ας μη σφυρίζει λοιπόν αδιάφορα ο Κώστας, δικές του επιλογές ήταν όλο αυτό το συνάφι. Δεν μπορεί πλέον να υποκρίνεται τον τουρίστα.

3
Θα καταναλώσουμε τόση Ζαχοπουλιάδα όση είναι απαραίτητη για να ξεχαστεί το θέμα, όπως έγινε και με τις υποκλοπές, τη Vodafone και την (ολοκληρωμένη εκεί) αυτοκτονία. Είναι θέμα χρόνου και η κυβέρνηση το ξέρει. Ήδη η συζήτηση άλλαξε θέμα. Το μόνο που έχει να κάνει ο Καραμανλής είναι να περιμένει.

4
Με κάποιο τρόπο, δεν ξέρω πως, πρέπει να ξυπνήσουμε.

Πρέπει να μπορούμε με κάποιο τρόπο να ελέγχουμε το σύστημα εξουσίας. Μέχρι σήμερα αυτό δεν έγινε δυνατό. Ούτε με τα υπάρχοντα Μέσα, τους δημοσιογράφους (που ασκούν δημοσιογραφία δελτίων τύπου και συσχετισμών), ούτε με τους φορείς, ούτε με τίποτα. Δεν είναι δυνατόν να πρέπει να προηγηθούν απόπειρες ή κανονικές αυτοκτονίες και φυλακίσεις για να μάθουμε το σύστημα εξουσίας που λειτουργούσε στο ΥΠΠΟ, να μάθουμε για τους αποχαρακτηρισμούς αρχαιολογικών χώρων, για τις παροχές κονδυλίων του ΟΠΑΠ. Δεν είναι δυνατόν κάτω από τη μύτη μας και με πολίτευμα την κοινοβουλευτική δημοκρατία ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΕΙΔΗΣΗ για το τι γίνεται στα υπουργεία, στην κυβέρνηση.

Η αδιαφάνεια από τη μία και η δική μας αδιαφορία από την άλλη, είναι αυτά που δεν θα φέρουν ποτέ κανενός είδους διαφάνεια, που θα παράγουν συνεχώς σκάνδαλα. Και ένα πολιτικό σύστημα που δεν μπορεί να εισηγηθεί (αν όχι να επιβάλει) ένα σαφές και ολοκληρωμένο σύστημα δημόσιου ελέγχου, είναι εκ των προτέρων ένοχο για σκοπούμενη διαφθορά, όσες εξαγγελίες και να κάνει, όσες φούσκες και να ξεστομίσει για διαφάνειες, σεμνότητες και ταπεινότητες.

Κι εμείς είμαστε άξιοι της μοίρας μας που συντηρούμε ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα χωρίς να το εποπτεύουμε.