Αυτό το αίμα είναι φθηνότερο;

Γιατί άραγε ο θάνατος ενός ακόμα 15χρονου στη λεωφόρο Κηφισίας δεν ξεσήκωσε κύμα αντιδράσεων; Γιατί δεν κάηκε πάλι η Αθήνα;

(Εξαιρείται βέβαια η διαμαρτυρία των συμμαθητών του, από όπου και η φωτογραφία των "Νέων").

Στη μία περίπτωση ο θάνατος προέρχεται από την κάννη εντός κρατικού οργάνου που δρα αντίθετα στις εντολές που πήρε (να αποχωρήσει δηλαδή και να μην εμπλακεί).

Στην άλλη περίπτωση ο πρόσφατος θάνατος προήλθε από την μόνιμη κρατική αδιαφορία για οδική ασφάλεια, για υποδομές, από την προχειρότητα που αντιμετωπίζεται ο πεζός σε τούτη την ανθρωποφάγο πόλη.

Και φτάνει ένας συνήθης μαλάκας για να προκαλέσει μια τραγωδία. Κι εδώ όμως το κράτος φταίει. Όχι μόνο για την έλλειψη πεζογέφυρας. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε να κόβεται κλήση σε κάποιον που πέρασε με κόκκινο; Πότε είδατε τροχονόμο (υπάρχουν ακόμα;) να σταματάει οδηγό για παράβαση προτεραιότητας των πεζών (είτε σε διαγράμμιση είτε σε «πορτοκαλί για τον οδηγό / πράσινο για τον πεζό» φανάρι; Αυτή η ατιμωρησία δεν μας κάνει ασύδοτους και νταήδες στο δρόμο; Δεν μας κάνει υποψήφιους φονιάδες;

Άσχετα με το πως εισπράττουμε το καθημερινό γεγονός της παραβίασης του κόκκινου φαναριού, οι αιτίες είναι οι ίδιες Ένα κράτος μπάχαλο είναι από πίσω, που αδυνατεί να εκπαιδεύσει αστυνομικούς αλλά και ΙΧδες οδηγούς.
Που αδυνατεί να συνετίσει και να πειθαρχήσει, να επιβάλλει νόμους. Που ενθαρρύνει με την αδιαφορία την ασυδοσία και την επιβολή του πιο τσαμπουκά στους άλλους.

Απλά στη μια περίπτωση τον φόνο τον έκανε ένα "όργανο του κράτους", στην άλλη τον έκανε ένας από εμάς.

Και μπορεί το κράτος είναι εύκολος στόχος για «πάλη», εμείς όμως σίγουρα δεν παλευόμαστε.