Φτάνει πια με τη φασαρία. Θα ψηφίσω Mario Biondi!

Μέσα στον κουρνιαχτό των ευρωεκλογών, μέσα στις συγκεντρώσεις, τη ρύπανση των εφέ, των τηλεοπτικών μηνυμάτων, των παραθύρων και των debates, των άπειρων blogs που ασχολούνται με το να δίνουν κατεύθυνση στους ψηφοφόρους για να ψηφίσουν ή να πάνε για μπάνιο (λιγότεροι), εγώ προτιμώ να συνταχθώ με τον Mario Biondi.

Κι όχι, δεν αντιφάσκω με ότι έλεγα λίγο πριν, αλλά… ότι είχε να ειπωθεί ακούστηκε. Ότι επιχειρήματα(;) είχαν να παρατεθούν παρατέθηκαν.
Όποιος είχε να πειστεί ότι αυτή η αστεία κι άγονη πολιτική σκηνή θα κάνει θαύματα στα παραγωγικά χωράφια των Βρυξελών, πείστηκε.

Αρνούμαι να μπω στη λογική να πείσω οτι πρέπει σώνει και καλά να ψηφίσω κάτι για να αποδείξω πόσο ώριμος πολίτης είμαι, χιλιάδες πράγματα γύρω μου φωνάζουν γι' αυτό. Το που ζω, το πως φέρομαι δείχνουν πολύ καλά τι επιλογές κάνω όλα αυτά τα χρόνια. Η αποχή είναι που θα με βάλει σε κίνδυνο; Το Πασόκ και η Νδ που θα βγουν κερδισμένοι ακόμα και απο τις κατανομές εδρών των μικρών ποσοστών, είναι ασφαλέστερη επιλογή; Δείχνει περισσότερα για μένα;

Γι αυτό σας λέω: Λίγη ησυχία σας παρακαλώ.