15/10/07

Buenos Aires

Πριν μερικά χρόνια το Buenos Aires ήταν μια ακριβή πόλη. Ακριβότερη ίσως και από το Τόκιο, με 1Peso=1US$.


Και μετά ήρθε η καταστροφή.
Η υποτίμηση του Peso. Η οικονομία κατέρρευσε και ένα πρωί οι Αργεντινοί ξύπνησαν με τα 2/3 των χρημάτων τους να έχουν εξατμιστεί.
Σήμερα το BsAs είναι από τους φθηνότερους προορισμούς και επομένως είναι γεμάτο τουρίστες και εταιρικά συνέδρια που κατακλύζουν τα ξενοδοχεία του Purto Madero που είναι η ταχύτερα (και ακριβότερα) αναπτυσσόμενη περιοχή της πόλης.





Κάθε μοντέρνα πόλη θέλει τον Καλατράβα της!


Σήμερα ένα διαμέρισμα μεγαλύτερο από 100μ2 σε πολύ καλή περιοχή της πόλης, κοστίζει λιγότερα από 100.000€. Με τη φόρα που έχει πάρει όμως η οικονομία και πάλι, αποτελεί σίγουρα μια πολύ καλή επένδυση.


Στο Buenos Aires μία από τις περιοχές με την περισσότερη κίνηση (bar, εστιατόρια, κινηματογράφοι κλπ) είναι αυτή στη Recoleta. Αυτό που είναι αξιοπερίεργο είναι ότι τα μαγαζιά έχουν περικυκλώσει το ομώνυμο κοιμητήριο όπου «αναπαύεται» η Evita Peron.



Στη μια μεριά του δρόμου στριμώχνεται το night life ενώ ακριβώς απέναντι ο τούβλινος μαντρότοιχος (με τον σχετικό υποβλητικό φωτισμό) στεγάζει το «after-life».



Το νοστιμότερο κρέας του κόσμου! Επικίνδυνα εθιστικό. Αλλά πέραν αυτού ουδέν! Η αργεντίνικη κουζίνα είναι εξαιρετικά ρηχή. Βασίζεται αποκλειστικά στο μοσχαρίσιο κρέας. Ούτε μια σαλάτα της προκοπής...






Στο Cuba En Asia (που είναι και το πιο high club της πόλης) και όπου κάθε βράδυ γίνεται ο κακός χαμός, τσακώσαμε τούτο το ακομπλεξάριστο και φιλικότατο ελληνόπουλο εκ Νέας Υερσέης των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, να τραγουδάει ενθουσιωδώς «πόσο σε θέλω-πόσο μου λείπεις» όταν το άσμα ακούστηκε σε μια ανατολίτικη νύχτα με χορούς κοιλιάς.
Με καταγωγή από το Καρπενήσι! Φυσικά μόλις συνάντησε Έλληνες, εξαφανίστηκε κάθε άλλη παρέα και το επαγγελματικό της ταξίδι έγινε πιο ευχάριστο -λέει-.

Η Casa Rossada είναι η (κιτς;) κατοικία του εκάστοτε προέδρου. Ο απερχόμενος μετά από δύο θητείες δεν θέλει να μετακομίσει οπότε κατεβάζει τη σύζυγο Christina για επόμενη πρόεδρο, οπότε σε περίπτωση εκλογής της (πολύ πιθανή, αφού πλασάρεται στους απολίτικους Αργεντίνους ως νέα Evita) η οικογένεια θα παραμείνει στα «πράγματα». Σημειώστε ότι η διαφθορά είναι πολύ εκτεταμένη (κάτι που παρατηρείται σε κάθε απολίτικη κοινωνία όπου η επιτήρηση από τους πολίτες είναι αμελητέα) και ότι μια μικρή ολιγαρχία νέμεται το συντριπτικό ποσοστό εθνικού πλούτου (κάτι εξαιρετικά κοινό στη Ν. Αμερική, με αποτέλεσμα την άνοδο της αριστεράς σε πολλές χώρες).
Με τέτοιες προϋποθέσεις είναι να χάνεις την εξουσία;










Στα πάρκα της Recoleta αυτά τα δέντρα κλέβουν την παράσταση. Τα ριζώματα είναι κανονικά έργα γλυπτικής. Ψάχνω να βρω το είδος αυτού του απίστευτου φυσικού έργου τέχνης.
Αν έχετε γνώση διαφωτίστε με.










Καμία δουλειά δεν είν’ ντροπή. Ο νεαρός φυσικά κερδίζει βγάζει ένα σωρό χρήματα. Στην περίπτωση του retriever που φαίνεται αριστερά, τζάμπα λεφτά αφού ο σκύλος βγαίνει μόνος του βόλτα. Πιάνει το λουρί του στο στόμα με το που ανάβει πράσινο και περιμένει να ξεκινήσει η υπόλοιπη παρέα για να ξεκινήσει κι αυτός!



Αυτά τα λίγα...
Καλώς σας βρήκα!

15 σχόλια:

MenieK είπε...

Zηλεύω, πολύ τέτοια ταξίδια

zouri1 είπε...

πολυ ωραιο

arammos είπε...

Απ' ότι κατάλαβα κουράστηκες έτσι; Καλώς σε βρήκαμε.

ci είπε...

Ω!!! Speechless! Πέτυχες τον Andres Calamaro πουθενά??
Καλώς ήρθες:)

Ανώνυμος είπε...

Πολύ όμορφα πρέπει να ήταν!
Η νυχτερινή ζωή δεν με συγκινεί, αλλα δέντρα + σκυλιά = <3

Nobody είπε...

Ερωτήσεις κρίσεως: θα ήθελες να μένεις στην Αργεντινή? Οι άνθρωπο πώς σου φάνηκαν? Φιλικοί ή λαμόγια?

K-Top είπε...

Μου τη δίνει να διαβάζω ταξιδιωτικά ποστ! Είναι τόσα τα μέρη που δεν έχω πάει...

Απο εγκληματικότητα πώς είναι? Κυκλοφορείς άνετα ή μόνο στις τουριστικές περιοχές?

ανεστης είπε...

@MenieK
Όπως είπα, είναι ένα από τα πιο οικονομικά ταξίδια που μπορείς να κάνεις. Το μεγαλύτερο κόστος είναι μόνο το αεροπορικό εισιτήριο που θα σε δυσκολέψει λίγο αφού όλα τα δρομολόγια είναι υπερ-πλήρη! Να φανταστείς ότι 2 άτομα δειπνούν (πιάτα με μισό βόδι + κα-τα-πλη-κτι-κό κρασί) με περίπου 25 ευρώ!
@Citronella
Όχι αλλά πέτυχα άλλες πολύ καλές μουσικές. Προσπαθώ να ανεβάσω ένα βίντεο αλλά φαίνεται ότι είναι πολύ μεγάλο για τα γούστα του blogger, να δούμε αν θα τα καταφέρω...

@Μαριλένα
Η νυχτερινή ζωή δεν με συγκινεί, ούτε εμένα υπό κ.σ. αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον να ξέρεις τι γίνεται όταν είσαι για πρώτη φορά σε ένα μέρος

@Nobody
Πολύ ενδιαφέροντα ερωτήματα βάζεις...
Κοίτα, διαπίστωσα μια πολύ εγωκεντρική κοινωνία αλλά λιγότερο εγωκεντρική από τη δική μας. Οι άνθρωποι και η πόλη τους είναι περισσότερο Ευρώπη από όσο είναι Λατινική Αμερική (το οδήγημα είναι εφιάλτης!!! Ειδικά όταν σε λεωφόρο 12 λωρίδων ένας οδηγός αποφασίζει να στρίψει αριστερά ενώ είναι εντελώς δεξιά!!! Τα αυτοκίνητα αποφεύγουν(;) τη σύγκρουση για χιλιοστά).
Έτυχε όμως και συνάντησα ανώτερα επιχειρηματικά και κυβερνητικά στελέχη που δεν είχαν καθόλου τουπέ και ύφος Ήταν φιλικότατοι και ανοιχτοί. Κάπως σαν εμάς που είμαστε γενναιόδωροι και φιλόξενοι με τους ξένους και εχθρικοί μεταξύ μας... Πολύ φιλικοί αλλά και αρκετά λαμόγια όπως σε όλη τη Ν. Αμερική, αλλά όπως ξέρουμε και από εδώ, η μεγαλύτερη λαμογιά γίνεται με πολύ-πολύ φιλικό ύφος.
Καταλήγοντας: Θυμίζει αρκετά Ελλάδα κοινωνικά, θα μπορούσε κάποιος να ζήσει άνετα εκεί, αλλά είμαστε ένα κλικ πιο πάνω γιατί μας σώζει η γεωγραφία μας, ο τόπος.

@Atron
Μετά την οικονομική κρίση η εγκληματικότητα είναι σαφώς αυξημένη αλλά αν παίρνεις βασικά μέτρα δεν χρειάζεται να φοβάσαι ιδιαίτερα. Το μόνο μέρος που πρέπει να αποφεύγεται είναι η περιοχή Boca το βράδυ.
Φυσικά το κράτος έχει πάρει όλα τα μέτρα και σε οχυρώνουν με προειδοποιήσεις για τα πάντα, μέχρι που σε φοβίζουν. Να σημειώσω τις πάρα πολλές προειδοποιήσεις για τα ταξί αλλά πήρα καμιά εικοσαριά και δεν μου έτυχε ούτε μια περίπτωση ύποπτη ή που να προσπαθήσει να κλέψει με τη διαδρομή όπως γίνεται εδώ. Αντίθετα μου έτυχαν πολύ συμπαθητικοί άνθρωποι που προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν (η ακρίβεια τους έχει στερήσει τα πανάκριβα πλέον αεροπορικά ταξίδια και τους κάνει να νοιώθουν απομονωμένοι).

.liketobite είπε...

Καλώς ήρθες! Όπως κι αν έχει είναι ενδιαφέρουσα χώρα. Ίσως αξίζει περισσότερο η επαρχία σαν τόπος.

ανεστης είπε...

Πήγα και στην επαρχία. Φτώχια καταραμένη στο μεγαλύτερο κομμάτι, ειδικά στους μη τουριστικούς προορισμούς. Ειδικά στα σύνορα με Βολιβία.

ci είπε...

Ax, Boca... Batigol!
Περιμένουμε τα βίντεο:)
αν είναι μεγάλο μπορείς να το ανεβάσεις στο esnips νομίζω.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θέλω κι εγώ τέτοιο ταξίδι. Στην Αργεντινή είχα πατήσει μόνο για να πάρω αεροπλάνο για τη Λίμα (Περού). Μόνο 3 ώρες έκατσα και δεν είδα βέβαια τίποτα απολύτως.

μαριάννα είπε...

Εξαιρετική η περιγραφή σου! Κατατοπιστικός και σαφέστατος, μας έκανες μια πολύ καλή ξενάγηση. Η Κριστίνα πλασάρεται στα σίγουρα. Είδα προ ημερών σε Αργεντίνικο κανάλι μια ομιλία της, μετά από ένα μικροεπεισοδιακό αεροπορικό ταξίδι που είχε. Και από περιέργεια μπήκα στο σάιτ της και κατάλαβα. Η νέα Χίλαρυ έρχεται ή η νέα Εβίτα, όπως σωστά είπες. Μόνο που ηλικιακά δεν της κάθεται και πολύ καλά, αλλά τετραετία τη βγάζει! Το τράβηγμα και το μπότοξ καλά κρατεί. :Ρ
Τα της Οικονομίας, άρχισαν να τα ξεπερνούν σιγά σιγά ε; Μακάρι!
Αρνάκι δε φάγατε; Ή κατσικάκι; Λένε ότι είναι του ονείρου.
Έχει πολύ καλή πολιτιστική ζωή στο Μπουένος Άιρες, αλλά ο επισκέπτης τί να πρωτοδεί; Αν πήγες εμπορικό κέντρο πες μας λίγο πώς είδες τα βιβλιοπωλεία ή τα δισκοπωλεία; Ενημερωμένα; Με πλούτο εκδόσεων; Συγκριτικά με μας; Λέω αν...
Οι συγκοινωνίες καλές; Κίνηση; Μισθοί; Ανεργία; Η αγορά ευρωπαϊκού επιπέδου ή όχι; Για παράδειγμα μαγαζιά με ηλεκτρονικά... Καλά οκ. Δε ρωτάω άλλα...
Προς το παρόν! ;)
Πολύ χάρηκα που γύρισες!
Φιλιά πολλά!!!

ανεστης είπε...

@ght
Καλώς την! Καλές ερωτήσεις κάνεις... Όσο αφορά την Κριστίνα, μίλησα αρκετά με τον κόσμο, εμπιστεύτηκα το κριτήριο ενός ηλικιωμένου οδηγού ταξί που ο άνθρωπος φαινόταν μορφωμένος και ότι έχει γνωρίσει καλύτερες μέρες. Μου είπε λοιπόν πως ο κόσμος δεν την εμπιστεύεται, πως είναι επικίνδυνη, πως δεν αντιπροσωπεύει τίποτε άλλο από την οικογενειακή διατήρηση της εξουσίας επειδή έχουν ακόμα εκκρεμείς «δουλειές». Πως ο κόσμος το γνωρίζει αυτό αλλά υπάρχει έλλειψη αξιόπιστης πρότασης από την αντιπολίτευση (άλλα λαμόγια εκεί).
Αρνάκι έφαγα, και μάλιστα από την Παταγονία, «cordero patagonico», ένα κομμάτι που ήταν αδύνατο να το φαει ένας άνθρωπος αλλά είναι επίσης αδύνατο να περιγραφεί η γεύση, καμία σχέση με τα δικά μας. Μπορεί συνολικά το κρέας να είναι και από μόνο του λόγος για να κάνεις το ταξίδι.
Τα βιβλιοπωλεία Μαριάννα μου είναι πραγματικά θαυμάσια. Τα περισσότερα είναι τεράστια, με απίστευτη ποικιλία (ΟΛΑ τα βιβλιοπωλεία διαθέτουν βιβλία και σε Αγγλικά) και πραγματικά είναι κουκλίστικα, πολύ καλοφτιαγμένα, με αισθητική άποψη. Έχεις την εντύπωση οτι πραγματικά είσαι σε χώρο πολιτισμού και όχι σε ένα απλό κατάστημα. Και φυσικά οι Αργεντίνοι ψωνίζουν ΠΟΛΛΑ βιβλία. Τα δισκάδικα διαθέτουν τα πάντα, τα CD (τελευταίες διεθνείς κυκλοφορίες) έχουν 5Ευρώ! Τα δικά τους είναι φθηνότερα. Φυσικά ΦΟΡΤΩΣΑ!!! Πολλές κυκλοφορίες στο μουσικό κλίμα Gotan Project και Bajofondo. Τα ηλεκτρονικά είναι ακριβά καθότι εισαγόμενα και με φόρους, οπότε και είναι δύσκολο να βρεις τελευταία μοντέλα (ούτε iPod δε βρίσκεις εύκολα). Αυτά που είναι πάμφθηνα είναι τα δερμάτινα (λογικό με τόση κατανάλωση κρέατος). Οι τιμές περίπου στο 1/3 με τις δικές μας.
Η κίνηση είναι απίστευτη. Χάος! Και διαθέτουν και εκτεταμένο δίκτυο μετρό που κάθε πρωί είναι πηγμένο απο κόσμο. Την Κυριακή μόνο είναι άδειοι οι δρόμοι (θα σου βάλω εντυπωσιακή φωτογραφία σε post). Η ανεργία πέφτει συνεχώς. Από το 20% μετά την κρίση, αναμένεται φέτος να μη ξεπεράσει το 8%!
Αυτά... τι κάνεις εσύ;

μαριάννα είπε...

Ξέρεις επειδή η Αργεντινή ειδικά, είναι λίκνο πολιτισμού και τον περασμένο αιώνα και οικονομικός πόλος έλξης πολλών μεταναστών από την Ευρώπη, ήθελα να μάθω πως είναι σήμερα, από τα δικά σου μάτια, που ξέρω πως ταξιδεύουν ώριμα κι όχι ρηχοτουριστικά.
Χαίρομαι γιατί επιβεβαίωσες αυτά που διαισθάνομαι κι αυτά που μαθαίνω. Σκέφτομαι κάποιες κοπελιές πριν πέντε χρόνια που φεύγαμε μαζί, εγώ για Ελβετία, αυτές Αργεντινή. Θα πρέπει να πέρασαν ζάχαρη! Και οικονομικά, και κουλτούρα ασύλληπτη. Αλλά εγώ είχα τα παιδιά κι έπρεπε να είμαι σε προσβάσιμη περιοχή γιατί έρχομαι Ελλάδα συνέχεια. Ενώ από 'κει... αλήθεια το ταξίδι σου πώς ήταν; Κατευθείαν πτήση; Πολλές ώρες; Το αρνάκι όνειρο ε; Στο σπίτι που μένω εδώ, τον τεράστιο κήπο τον φροντίζει ένας Ιταλός, πολύ καλό φιλαράκι, που δούλευε σε μια εφημερίδα για 30 χρόνια στην πρέσα κι έκλεισε και του έδωσαν αποζημίωση ένα ποσό καλούτσικο και 2 χρόνια μισθούς. Για να πάρει σύνταξη όμως πρέπει να πάει 65. Και ήταν 50 όταν έκλεισε η εφημερίδα. Έτσι έρχεται από Ιταλία για να κάνει ευκαιριακά μεροκάματα, που βρίσκεις εύκολα εδώ, 4 ώρες δρόμο, μένει εδώ 5 μέρες και τα ΣΚΔ πάει σπίτι του. Τον αγαπάω πάρα πολύ γιατί μου έχει φερθεί άψογα από την πρώτη στιγμή. Με έχει υπό την προστασία του. Ο Ρίνο λοιπόν, έχει έναν ξάδερφο στην Αργεντινή που έχει ένα τεράστιο ράνζτο, πολλά στρέμματα με αιγοπρόβατα και αμπέλια και πηγαίνει κάθε Σεπτέμβρη και κάθεται ένα μήνα. Κάθε φορά γυρίσει εκστασιασμένος από το κρέας. Και γενικά... ;) Περνάνε ονειρεμένα! Αλλά από κουλτούρα δεν παίζει να τον ρωτήσω, γιατί θα ξέρει να μου πει μόνο για τα πονηρομπάρ! :)))
Να είσαι καλά μάτια μου και πάντα τέτοια όμορφα ταξίδια σου εύχομαι στη ζωή σου!

ΥΓ. Τα δικά μου τα ίδια... πολλή δουλειά, διακοπές σε λίγο, αλλά περιμένω κάτι φίλους Ισπανούς και θα μείνω εδώ να τους ταξιδέψω στην Ελβετία. Ίσως έρθω για λίγο Ελλάδα, θα εξαρτηθεί από το πόσο θα μείνουν οι φίλοι μου.
Φιλιά πολλά!