2/10/07

Το δάκρυ του κυρίου Υπουργού

Κόκκινη κάρτα -λεει- πήραμε για το σύστημα δημόσιας υγείας. Ανάμεσα σε 29 χώρες είμαστε οι 22οι, ενώ το 2006 είμαστε 17οι και το 2005 13οι.

Ωραία! Τώρα το έχουμε και με πιστοποίηση το χάλι μας.


Κάθε χρόνο και χειρότερα, με την υγεία να μη χρηματοδοτείται, τα ράντζα να επιστρέφουν θριαμβευτικά (και ειδικά τώρα που θα σφίξουν ακόμα περισσότερο τα πράματα ετοιμαστείτε για ιδιωτικά θεραπευτήρια όσοι θέλετε να επιβιώσετε), την παιδεία επίσης να μη χρηματοδοτείται (βουρ για ιδιωτικά όσοι ακόμα δεν έχετε πειστεί από τις τεράστιες ελλείψεις σε δασκάλους) και το κράτος...;


Το Κράτος, ο μπέης, ο αγάς να σε ξεσκίζει στους φόρους αλλά και να μη σου δίνει αυτό που δικαιούσαι πληρώνοντας όσα πληρώνεις.



Δηλαδή κάναμε επανάσταση το 21 για να απαλλαγούμε από τι ακριβώς; Ποια η διαφορά στο χαράτσι και τις συνθήκες διαβίωσης (τηρουμένων των αναλογιών);



Αν αυτό που ζούμε δεν είναι η μεγαλύτερη κατάντια στη ιστορία μας, τι είναι;

Σήμερα δε, το πρωί της Τρίτης 2/10 , κατέρρευσε το τηλεφωνικό κέντρο του «166» και είναι αδύνατες οι επικοινωνίες. Τα ραδιόφωνα δίνουν σταθερούς δεκαψήφιους αριθμούς για περιπτώσεις ανάγκης!
Δηλαδή πόσοι επιστήμονες πρέπει να συνεδριάσουν, πόσοι «φορείς», διευθυντές υποδιευθυντές υπουργοί και τμηματάρχες Α, Β να συσκεφθούν για να αποφασίσουν να εγκαταστήσουν ένα “disaster center”, ένα κέντρο εναλλακτικής λειτουργίας όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο ακόμα και λειτουργίες ακόμα και όπου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΙΣΚΟ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ;

Κι ενώ ζούμε αυτή την κατάντια, βλέπουμε στην αλλαγή των υπουργών, στην παράδοση και παραλαβή των υπουργείων τους αποχωρούντες να βουρκώνουν, να δακρύζουν όπως π.χ. και ο προηγούμενος υφυπουργός Υγείας κ. Γιαννόπουλος. Να συγκινούνται που αφήνουν την καρέκλα όπως ποτέ δεν συγκινήθηκαν για την κατάσταση που διοικούσαν.
Αγκιστρωμένοι από τις καρέκλες της εξουσίας, από αυτούς που ποτέ δεν παραιτούνται ακόμα και στο χειρότερο ρεζιλίκι, που ξέχασαν ότι είναι προσωρινοί. Που η –επιλεκτική ως φαίνεται- ευαισθησία τους τη στιγμή του αποχαιρετισμού, δεν ήταν αρκετή όσα χρόνια διοικούσαν ένα παρακμάζον σύστημα για να τους κινητοποιήσει, να τους εξοργίσει, να κάνουν κάτι για να δικαιώσουν την παρουσία τους, να έχουν βάλει ένα λιθαράκι για να σταματήσουν τον τριτοκοσμικό κατήφορο αυτής της ρημάδας χώρας.
Για να δούμε τώρα με την πιστοποίηση της κατάντιας θα δακρύσει κανείς;





Οι φωτο απο το In.gr και Alpha TV

13 σχόλια:

Я верю в Сталина είπε...

Καλημέρα Ανέστη! Καλο (;) μήνα κιόλας...
Θα δακρύσει πώς δεν θα δακρύσει; Ένα Lacoste θα δακρύσει...

ανεστης είπε...

Που είσαι ρε Δημοσθένη; Που χάθηκες;

Agobooks είπε...

Ανεβαίνουμε δηλαδή, έτσι;
Θέση- θέση, βήμα- βήμα, δάκρυ- δάκρυ!

Ανώνυμος είπε...

Αυτό με το 166 με κούφανε!Δεν γίνοντε ρε παιδιά αυτά τα πράγματα..!Τσουνάμι,σεισμός,καταποντισμός να γίνετε το 166 πρέπει να λειτουργεί!
Πάντως από καρεκλοκένταυρους παντώς είδους καλά πάμε.

ci είπε...

Εμείς πάντως θα κλάψουμε.
(και επειδή όλοι το έχουμε ζήσει, μη σου πω ότι θα δακρύσουμε και εμείς που έφυγε η Μαριέττα..γιατί πάντα υπάρχει το ένα σκαλί πιο κάτω).

Dementia_Inc είπε...

Τώρα με τον Ευρυπίδη θα παρακαλάμε να γυρίσει πίσω η Μαριέττα...Για όποιον έχει όρεξη το βιβλίο του υπουργού Παιδείας:
http://alex.eled.duth.gr/stylian/texts/contents.htm

Ανώνυμος είπε...

Θα σου απαντήσω όπως απάντησες σε εμένα: δηλαδή, τώρα τι θέλεις; Ζητάς άλλη χώρα; Αλλά, πέρα από τα αστεία, γιατί σε εκπλήσσει το γεγονός ότι δεν υπάρχει έτοιμη εναλλακτική λύση για το 166; Πότε είδε κανείς μας σε αυτή τη χώρα να πραγματοποιείται το αυτονόητο; Πότε είδε κάποιος να σχεδιάζεται κάτι με λογική μέλλοντος, προοπτικής, αλλαγών στις συνθήκες, ακόμα και έκτακτης ανάγκης; Εδώ, βγαίνουν υπηρεσιακοί παράγοντες και λένε ότι τα σχολικά βιβλία δεν έχουν εκτυπωθεί λόγω αναγκών των υποψηφίων στις εκλογές! Και ουδείς -πολιτικός ή πολίτης- δεν αυτοκτονεί από τη ντροπή του. Κυβερνήσεις ρίχνουν στη δημοσιότητα διάφορους "λαγούς" για σημαντικότατα θέματα (ασφαλιστικό, φορολογία, κλπ, κλπ, ad infinitum), να μετρήσουν αντιδράσεις και αναλόγως να πράξουν (κλωτσάνε; μάζεφτο! μασάνε; χώστα!) και εμείς ζητάμε εναλλακτικές λύσεις και μεθόδους. ΧΑ!!! Όσο για τα δάκρυα των υπουργών, επιμένω ότι, παρά τα -πολλά- λάθη της, η Μαριέττα δικαιούται να αισθάνεται πικραμένη από τη συμπεριφορά του ίδιου του κόμματός της. Αυτό τη θυσίασε, μπας και γλυτώσει από το ΛΑΟΣ (...κούνια που τους κούναγε). Και η απουσία της από τη Βουλή προκαλεί, κατά τη γνώμη μου, πενία πολιτικών θέσεων μεταξύ των εκπροσώπων μας (ΧΑ!!! δις).

MenieK είπε...

Θα πούμε τη Μαριέττα, Μαριεττούλα με τούτο τον νέο εθνικοπατριωτονεοφιλελευθερο Υπουργό
όπως σωστά λεέι και η citronella πάντα υπάρχει χειρότερα

ανεστης είπε...

Συμφωνώ με όσα λέτε για τη Μαριέττα, τουλάχιστον στο θέμα του βιβλίου, τήρησε σταθερή στάση και ΔΥΣΤΥΧΩΣ αυτό πλήρωσε αφού της έκαναν πόλεμο οι ελληναράδες όλων των παρατάξεων. Αλλά ας μη ξεχάσουμε ότι δέχτηκε και αυτή να δικοικήσει μια παιδεία με ελλειπή χρηματοδότηση με τεράστια κενά, έκοψε χιλιάδες παιδιά απο τα ΑΕΙ απλά επειδή ο Αλογο δεν έδινε περισσότερα χρήματα, ήταν πολιτικά υπέυθυνη για τις αναβαθμολογήσεις-σκάνδαλο, και.. και...
Τώρα ετούτος ο καινούριος αποδεικνύεται πιο "πολιτευτής", έτρεξε να ικανοποιήσει το παπαδαριό και τους κοινοβουλευτικούς συσχετισμούς.

Και μην ξεχνάμε...
συνεχίζουμε να έχουμε Σουφλιά υποουργό περιβάλλοντος!

natasha hassiotis είπε...

Ναι, αυτή η αηδία ότι "ο Σαρακατσάνος είναι σοφός πολτικός" που διαιωνίζει την εξουσία του κουφού του Σουφλιά, από πού ξεκίνησε;Από τις ενδοκομματικές ισορροπίες Καραμανλή-Μητσοτάκη; Κάθε που το ακούω μου φέρνει αντρίλα-γιδίλα-μαντρίλα στο μυαλό.
Εγώ Ανέστη, είμαι με Μαριέττα για όσα καλά είπαν και άλλοι πιο πάνω. Δεν συζητείται, ο νέος Υπουργός είναι αβολίδωτο.

μαριάννα είπε...

Έκανες ένα εκπληκτικό ποστ, με άπειρα υποερωτήματα, αλλά είναι και διαφορετικά μεταξύ τους. Έτσι «έκαψες» το πολύ σοβαρό θέμα της πιστοποιημένης αθλιότητας στην υγεία, που είναι πολύ πιο σοβαρό απ' οτιδήποτε άλλο και μετέφερες την κουβέντα πάλι στα του βιβλίου. ;)
Άντε με το καλό να γυρίσεις να τα κουβεντιάσουμε όλα ενδελεχώς και διεξοδικά.

Φιλιά!

ανεστης είπε...

@ghteytria
Μα όχι! καθόλου δεν αφορά το βιβλίο αυτό το ποστ. Νοιώθω οτι περισσότερο επικεντρώθηκα στο οτι οι υπερβολικοί φόροι που πληρώνουμε δεν μας εξασφαλίζουν τα βασικά, ότι οι κλέφτες μας κλέβουν πρώτα απ όλα την αξιοπρέπεια και μετά τα χρήματα. Η πιστοποίηση το έκανε επίσημο αυτό. Δεν είναι σαφές; Πουθενά δε μιλάω για βιβλίο παρα σε μια απάντηση.

μαριάννα είπε...

Το ξέρω. Το είδα. Λέω κατά πού πήγαν εν τέλει τα σχόλια. Απλά όταν με το καλό γυρίσεις, ας το επαναφέρουμε το θέμα. Καίει... Και πάει από το κακό στο χειρότερο.