Οι "δικοί" μας και οι "άλλοι"

Τρομακτικό το γεγονός της Πέμπτης.

Μεχρι αυτή τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές η κρίση στο Mumbai (Βομβάη), δεν έχει τελειώσει και ήδη οι νεκροί είναι τουλάχιστον 125 και οι τραυματίες πάνω απο 300.

Επίσης τρομακτικά (όμως για διαφορετικούς λόγους), είναι δύο τοπικά φαινόμενα.

Το πρώτο είναι το ότι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές κι ενώ εξελίσσεται αυτή η ιστορία, τα ΜΜΕ του Τζατζικιστάν, συνεχίζουν να ζουν στο γνωστό σύμπαν της αέναης ομφαλοσκοπησης.
Ακροθιγώς αναφέρθηκε το θέμα (τουλάχιστον στο Mega) το πρωί της Πέμπτης, ενώ οι δύο παρουσιαστές της πρωινής εκπομπής είπαν το εξής αμίμητο: «Υπάρχουν Έλληνες (στην εμπλοκή); Όχι; Ε, τότε εντάξει…».

Μέσα από αυτό τον κυνισμό των επαγγελματιών, σχηματίζεται αδρά η σημερινή πραγματικότητα που αρχίσαμε να συζητάμε την περασμένη Κυριακή με αφορμή το θάνατο του Γ. Κοίλιαρη. Η αποξένωσή μας με οτιδήποτε συμβαίνει γύρω μας, με οτιδήποτε δείχνει να μη μας αφορά σε πρώτη ανάγνωση.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το ότι σε μια περίοδο που ο κόσμος «μικραίνει», που οι εξελίξεις και οι επιπτώσεις είναι πλέον αλυσιδωτές, εμείς, αναλογικά περισσότερο από ποτέ είμαστε αυστηρά προσηλωμένοι σε οτιδήποτε συμβαίνει εντός συνόρων, όσο ασήμαντο και γελοίο μπορεί να είναι σε απόλυτο μέγεθος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι «εξωτερικές ειδήσεις» είναι ένα τρίλεπτο τρέιλερ ένθετο στο δελτίο παραθύρων και διαπληκτισμών.

Το δεύτερο περίεργο φαινόμενο το διαπίστωσα όταν το απόγευμα της ίδιας μέρας άκουγα στο ραδιόφωνο τους παραγωγούς του City να λένε «Δυστυχώς επιβεβαιώθηκε η τραγική είδηση ότι ανάμεσα στα θύματα υπάρχει και ένας Κύπριος με βρετανικό διαβατήριο». Ο όρος «τραγική είδηση» δεν είχε αναφερθεί (η τουλάχιστον αν είχε αναφερθεί δεν έτυχε να την ακούσω) μέχρι εκείνη τη στιγμή για τα τόσα θύματα. Προφανώς η τραγικότητα της κάθε είδησης είναι απόλυτα εξαρτημένη με το γεωγραφικό και εθνικό στίγμα του θύματος. Αλλά ποιος είναι ακριβώς ο «δικός» μας και πως διαφοροποιείται από τον «ξένο»; Να είναι διαβατήριο; Να είναι η γλώσσα; Η θρησκεία; Να φταίει που λόγω της μικρής επαρχίας στην οποία ζούμε δεν ερχόμαστε και τόσο πολύ σε επαφή με την παγκόσμια κοινότητα;

Και τα δύο περιστατικά μου φαίνονται πτυχές του ίδιου προβλήματος. Άραγε εκπαιδευτήκαμε εμείς σε τούτη τη στάση από τη σύγχρονη «δημοσιογραφική» άποψη, ή προσαρμόστηκαν τα Μέσα στη δική μας αντίληψη για να ταυτιστούν μαζί μας;

Όχι δεν είναι η συναισθηματική φόρτιση που με κάνει τώρα να νοιώθω κάποιους «ξένους» πιο «δικούς» μου από τους συμπολίτες μου. Δεν είναι που ήμουν εκεί ακριβώς στο σημείο της σφαγής πριν δυό μήνες και κάνω συλλογισμούς για την τύχη και τις συμπτώσεις. Είναι που αντικειμενικά και για διάφορους λόγους σε κάποιο χρονικό σημείο της ιστορίας μας μετατραπήκαμε σε περίεργη ράτσα εθνικο-ιδιωτών.

Που να φανταζόμουν όταν έβγαζα αυτές τις φωτογραφίες του υπέροχου Taj οτι δύο μήνες μετά θα γινόταν τόπος θανάτου για τόσο κόσμο.

Όχι στο Όνομά μας

Με αφορμή το πρωτόγνωρο κύμα απεργιών πείνας από τους κρατούμενους στις Ελληνικές φυλακές αλλά και την εγκληματική αποσιώπησή του από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, για τη Δημοκρατία και την προάσπιση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων καλούμε όλους όσους διατηρούν μπλογκς, διαδικτυακά φόρα και όχι μόνο να δημοσιεύσουν ταυτόχρονα και συντονισμένα στις 20 Νοεμβρίου 2008, ημέρα Πέμπτη, το παρακάτω κείμενο και όλους του χρήστες του διαδικτύου να το υπογράψουν.

“Είναι απαράδεκτη η κατάσταση στις ελληνικές φυλακές. Είναι κύριο θέμα η ριζική αλλαγή του σωφρονιστικού συστήματος”.
–Κάρολος Παπούλιας, 6/11/08

“Είμαστε άνθρωποι – κρατούμενοι. Άνθρωποι, λέω”
- Βαγγέλης Πάλλης, Κρατούμενος, 9/11/08

Από τις τρεις Νοεμβρίου μία εκκωφαντική κραυγή συνταράσσει τα θεμέλια της Δημοκρατίας μας. Από τις τρεις Νοεμβρίου σύσσωμοι οι κρατούμενοι όλης της χώρας κατεβαίνουν σε απεργία πείνας διεκδικώντας το αυτονόητο : τη χαμένη τους αξιοπρέπεια. Απέναντί τους αντιμετωπίζουν την εκκωφαντική σιωπή των κραταιών ΜΜΕ και την παντελή αδιαφορία της πολιτικής ηγεσίας. Σε αυτές τις πρακτικές όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο ΔΕ ΣΥΝΑΙΝΟΥΜΕ.

Η κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είναι απερίγραπτη και μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο με τη σκληρή γλώσσα των μαθηματικών. Στα κατ’ επίφαση “σωφρονιστικά” ιδρύματα της χώρας έχουν καταγραφεί συνολικά 417 θάνατοι την τελευταία δεκαετία, ενώ ο ρυθμός τους έχει απογειωθεί σε τέτοιο σημείο, ώστε σήμερα να σβήνουν στα χέρια του κράτους τέσσερις άνθρωποι το μήνα. Η πληρότητα αγγίζει το 168% (10.113 κρατούμενοι για 6.019 θέσεις) με την αναλογία χώρου για κάθε άνθρωπο να φτάνει σε περιπτώσεις το 1τμ. Με ημερήσιο κρατικό έξοδο ανά κρατούμενο τα 3,60 Ευρώ τα συσσίτια που παρέχονται είναι άθλια, οι υποδομές θυμίζουν μεσαίωνα και η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ελλιπέστατη. Συγχρόνως, το Ελληνικό δικαστικό σύστημα στέλνει στη φυλακή έναν στους χίλιους κατοίκους της χώρας με τους έγκλειστους χωρίς δίκη (υπό προσωρινή κράτηση) να αγγίζουν το 30% του συνολικού αριθμού των κρατουμένων. Αν η ποιότητα μίας Δημοκρατίας κρίνεται από τις φυλακές της, τότε η Δημοκρατία μας ασθμαίνει. Αν η τιμώρηση παραβατικών συμπεριφορών με εγκλεισμό γίνεται από το κράτος στο όνομα της κοινωνίας, τότε για την κατάσταση στις Ελληνικές φυλακές είμαστε όλοι υπόλογοι, με συντριπτικές όμως ευθύνες να αναλογούν στην κρατική μηχανή. Σε αυτή την πραγματικότητα όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΟΧΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ.

Τα στοιχεία που αποκαλύπτονται από επίσημους φορείς για τις Ελληνικές φυλακές σκιαγραφούν εικόνα κολαστηρίων. Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (2007) διαπιστώνει βασανιστήρια, απάνθρωπη μεταχείριση και απειλές κατά της ζωής κρατουμένων, σειρά παραβιάσεων αναφορικά με τις συνθήκες κράτησης, ελλείμματα στη διερεύνηση και τιμωρία των ενόχων, αποσιώπηση περιστατικών βίας με την συμπαιγνία ιατρών και φυλάκων, απαράδεκτες συνθήκες ιατρικής περίθαλψης και ιατρικού ελέγχου στους κρατούμενους κλπ. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει εκδώσει σειρά καταδικαστικών για την Ελλάδα αποφάσεων που αφορούν κακομεταχείριση ή/και παραβιάσεις άλλων δικαιωμάτων κρατουμένων από σωφρονιστικές αρχές. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έχει πάρει απόφαση - καταπέλτη για τα κακώς κείμενα στις φυλακές, προτείνοντας άμεσες δράσεις για την επίλυση τους. Ο Συνήγορος του Πολίτη διαμαρτύρεται για την παντελή έλλειψη συνεργασίας των αρμόδιων κρατικών φορεών μαζί του, λόγω της οποίας έχει ουσιαστικά απαγορευτεί η είσοδός του στις φυλακές της χώρας τα τελευταία δύο χρόνια. Οι δικηγορικοί σύλλογοι όλης της χώρας, μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως η Διεθνής Αμνηστία, και πολλοί πολιτικοί/κοινωνικοί φορείς καταγγέλλουν την απαράδεκτη κατάσταση και ζητούν ευρύτερη συνεργασία για το ξεπέρασμα του προβλήματος. Αν ανθρώπινα είναι τα δικαιώματα που πρέπει να απολαμβάνει κάθε ανθρώπινο ον, κάθε στέρησή τους στις Ελληνικές φυλακές αποτελεί ανοιχτή πληγή για την κοινωνία μας. Σε αυτή την κατάσταση όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο απαντούμε ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟ ΑΒΑΤΟ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ.

Με την απεργία πείνας οι κρατούμενοι καταφεύγουν στο τελευταίο οχυρό αντίστασης, που τους έχει απομείνει, το σώμα τους. Είχε προηγηθεί έσχατη έκκλησή τους προ μηνός προς τους ιθύνοντες να ενσκήψουν στο πρόβλημα, καθώς δεν πήγαινε άλλο. Για να λύσουν την απεργία πείνας ζητούν την ικανοποίηση αιτημάτων, που αποκαθιστούν την χαμένη τους αξιοπρέπεια και επανακτούν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά τους, αιτημάτων συγκεκριμένων, αξιοπρεπών και άμεσα υλοποιήσιμων. Απέναντι στις κινητοποιήσεις των κρατουμένων η πολιτική ηγεσία εξαντλεί τη δράση της σε αδιαφορία, υποσχέσεις και καταστολή των κινημάτων τους. Τυχόν αδιαφορία και αναλγησία της πολιτικής ηγεσίας όμως και σε αυτή τη φάση θα σημαίνει νεκρούς απεργούς πείνας. Στη μετωπική λοιπόν σύγκρουση που επιλέγουν οι κρατούμενοι της χώρας για τη διεκδίκηση των ανθρωπίνως αυτονόητων δε μπορούμε να μένουμε απαθείς σταυρώνοντας τα χέρια και περιμένοντας τις ειδήσεις των θανάτων από τις απεργίες πείνας αλλά θα σταθούμε αλληλέγγυοι. Αν η περιφρούρηση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων επιβάλλουν την επαγρύπνιση όλων μας, τώρα είναι λοιπόν η στιγμή να πάρουμε θέση όλοι απέναντι στο πρόβλημα χωρίς αδιαφορίες και υπεκφυγές.
Απέναντι στην τεταμένη κατάσταση στις φυλακές όλης της χώρας όσοι υπογράφουμε αυτό το κείμενο καθιστούμε την πολιτική ηγεσία απολύτως υπεύθυνη για ό,τι συμβεί και απαιτούμε άμεσα την τόσο θεσμική όσο και στην πράξη ΕΓΓΥΗΣΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Ο Γιώργος του Δελτίου Παροχής Υπηρεσιών

Οι επαγγελματίες ρεπόρτερς σαν τον Γιώργο Κοίλιαρη αφήνουν ένα μεγάλο κενό φεύγοντας.
Δεν είναι εύκολο στη σημερινή μηντιακή σκηνή να βρεις εύκολα ανθρώπους πρόθυμους να ρισκάρουν τη ζωή τους σε επικίνδυνα εμπόλεμα πεδία.

Δεν είναι καθόλου εύκολο να βρεις κακοπληρωμένους δημοσιογράφους που να είναι έτοιμοι να αφήσουν τα πάντα πίσω τους για να εκπληρώσουν απλά μια υπόσχεσή τους.

Ο Γιώργος δεν είχε καν σύμβαση με την ΕΡΤ, δεν ήταν μόνιμος. Όχι. Οι μόνιμοι δεν είναι εύκολο να πάρουν ρίσκα, βρίσκονται κάπου μέσα στα γραφεία και βλαστημάνε που βρέχει και θα αργήσουν να φτάσουν σπίτι. Ο Γιώργος όμως που έπρεπε να πληρώνεται με "μπλοκάκι" έπρεπε να τρέξει για να κερδίσει το «εισόδημά» του.

Και τι περίεργη διαστροφή ήταν αυτή που τον ξαναέφερε στο Αφγανιστάν, συνοδεύοντας μια αποστολή με ανθρωπιστική βοήθεια; Το είχε υποσχεθεί λεει. Σε μια προηγούμενη αποστολή είχε υποσχεθεί οτι δεν θα ξεχνούσε, οτι θα επέστρεφε με φάρμακα. Λάθος! Ακόμα κι αν δεν έχανε τη ζωή του απ’ αυτό το τραγικό ατύχημα, πάλι λάθος θα ήταν.

Επέτρεψε στα συναισθήματά του να τον εμπλέξουν στο αντικείμενό του ρεπορτάζ του.

Οι ακριβοπληρωμένοι συνάδελφοί του των μεγάλων διεθνών ειδησεογραφικών πρακτορείων τον ξέρουν καλά αυτόν τον κίνδυνο και τον αποφεύγουν συστηματικά. Αναφέρουν λοιπόν τις ειδήσεις τους χωρίς φόρτιση, αποστασιοποιημένα.

Ο Γιώργος του μπλοκ παροχής υπηρεσιών και χωρίς «εκτός έδρας», έβαλε τον εαυτό του στο σκηνικό που περιέγραφε, έγινε μέρος του ρεπορτάζ του, δεν κατάφερε να γίνει ο ψυχρός επαγγελματίας που θα επιβίωνε.

Και για ποιο λόγο έπρεπε δηλαδή να τρέχει στο Αφγανιστάν; Πόση διαφορά θα έκανε δηλαδή η έλλειψη του ρεπορτάζ του σε μια εποχή που τα κερδοφόρα ιδιωτικά κανάλια ξεμπερδεύουν με παράθυρα όπου σκυλοτρώγονται οι κοινοβουλευτικοί μας εκπρόσωποι; Ποιος χρειάζεται να ξέρει δηλαδή τι γίνεται εκεί; Αν συμβεί κάτι το πολύ δραματικό που θα πουλάει, κάτι με πολλούς νεκρούς π.χ., θα το καλύψουν τα ξένα μέσα, το UPI, το Reuters, το CNN, των οποίων συνδρομητές είναι τα εδώ ΜΜΕ. Κι ας διατηρεί η Ελλάδα μια ξεχασμένη στρατιωτική δύναμη εκεί. Εμείς έχουμε τα παράθυρα. Που επιπλέον στοιχίζουν και πολύ λιγότερο, ούτε δημοσιογράφοι χρειάζονται να απασχολούνται, ούτε έξοδα για ταξίδια να γίνονται. Εκτός...

Εκτός κι είσαι ΕΡΤ κι έχεις βρει ένα Κοίλιαρη. Τότε σώζεις και το κύρος σου γιατί έχεις ρεπόρτερ που κάνει πρωτότυπο στόρυ, σου στοιχίζει λίγα και όταν τύχει το μοιραίο δεν χρειάζεται καν να κινητοποιηθείς εσύ (πήγαινε κι ερχόταν ο σοβαρά τραυματίας Γιώργος για μέρες ολόκληρες πριν βρεθεί σοβαρό νοσοκομείο για να τον περιθάλψει έγκαιρα).

Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να βγάλεις ένα σπαραξικάρδιο λόγο στην κηδεία.

HTC Touch Pro & Diamond - Comedy Club!

Μετά την πικρή εμπειρία μου λοιπόν με το Omnia της Samsung αποφάσισα να επιλέξω το HTC Touch Pro.

Σκέφτηκα οτι μια και η HTC έχει μια μεγάλη εμπειρία στα Windows Mobile θα έχει περάσει εδώ και καιρό τις «παιδικές ασθένειες» και λίγο-πολύ θα είναι μις «ώριμη» λύση.
Και είναι πράγματι «ώριμη» η συσκευή με τη μόνη διαφορά πως εδώ θα έπρεπε (ΚΑΙ ΠΑΛΙ) να γίνει η περίφημη ελληνοποίηση του λογισμικού.
Ε, δεν θα ήταν η πρώτη φορά, άλλωστε η εταιρία ACE που αντιπροσωπεύει την HTC έχει κάνει αυτή τη δουλειά αρκετές φορές.

Η συγκεκριμένη συσκευή λοιπόν κοστίζει (με τα ελληνικά της ACE Hellas) 730€. Η ίδια ακριβώς από οποιοδήποτε ιντερνετικό κατάστημα κοστίζει 100€ πιο φθηνά!
Άρα χρεώνεται ο τιμημένος Έλλην καταναλωτής με ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσό για να έχει την ευκολία του λογισμικού στη γλώσσα του.

Για να δούμε λοιπόν τι "ελληνικά" αγοράζουμε μ' αυτά τα 100€;

Στις ελληνικές οδηγίες χρήσεως (μόνο σε CD) αναφέρεται η «πλευρική μπάρα ταχείας κύλισης» (η ίδια με το Samsung Omnia) όπου κυλώντας το δάχτυλο μπορείς να πας κατευθείαν στο αρχικό του επωνύμου.

Στο Omnia υπήρχε η μπάρα αλλά δεν είχε προσαρμοστεί στα ελληνικά με αποτέλεσμα να μη λειτουργεί εκτός αν κάποιος έγραφε όλες του τις επαφές με λατινικούς χαρακτήρες).

Εδώ λοιπόν η μπάρα δεν υπάρχει καθόλου στις επαφές!
Ο μόνος τρόπος να βρει κάποιος τις επαφές του είναι με το συνεχές πάτημα του κατευθυντικού πλήκτρου (πάνω/κάτω) για να μπει σε λειτουργία ταχείας εναλλαγής χαρακτήρων.
(Να είναι άραγε τόσο δύσκολο να γίνει αυτή η ρημαδομπάρα στα ελληνικά;)

Επίσης η συσκευή διαθέτει ένα πλήρες πληκτρολόγιο που για να κάνει εναλλαγή από ελληνικά σε αγγλικά και αντίστροφα χρειάζεται τέτοιο χειρισμό που δύσκολα αποφασίζεις να το χρησιμοποιήσεις (πάνω – κάτω στην οθόνη και το πληκτρολόγιο και αυτόματη ανεπιθύμητη ενεργοποίηση του λεξικού. Τ9).

Όλα τα λεφτά όμως είναι η ελληνοποίηση που έχει γίνει στην πρόγνωση καιρού!
Εδώ κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να μεταφράσει όλες τις χώρες και πάρα πολλές πόλεις (επιλεκτικά!) στα ελληνικά.

Μέχρι εδώ καλά.

Αυτό όμως αχρηστεύει την μπάρα για την οποία μιλούσαμε πριν (Θαύμα-θαύμα! Εδώ εμφανίστηκε! Άχρηστη μεν αλλά εμφανίστηκε).

Για τη μετάφραση λοιπόν αυτός ο πανέξυπνος τεχνικός χρησιμοποίησε κάποιο «μεταφραστήρι» και τα αποτελέσματα είναι ξεκαρδιστικά:

Απολαύστε!

Η πόλη Eden της Υεμένης έγινε «Αδανα»! (Το κεμπάπ ήταν Γεμενίτικο τελικά).
Η Sale (Σάλε) του Μαρόκου έγινε φυσικά «Πώληση» (έπιασε καλή τιμή άραγε;)

Στην Ινδία τώρα η South Dum Dum έγινε «Ενώ Ενώ η Νότια» (έλα...;) ενώ η Erode έγινε «Διαβρώσει» (φυσικά).

Η Las Dunas της Κούβας έγινε «Las Θυσανοειδών» (καλό το μεταφραστήρι;)

Στο Ιράν η Kord-Shahr έγινε «Ανταλλαγών Shahr» (Μη με ρωτάτε, δεν ξέρω)

Η «Dire Dawa» της Αιθιοπίας έγινε «Επικίνδυνος Dawa» (να το έχετε υπόψη σας όσοι πρόκειται να πάτε εκεί).

Η πόλη Noda της Ιαπωνίας μεταφράστηκε «Σημείωση» και... (έτοιμοι;) η Ota μεταφράστηκε ως... (δείτε το δίπλα αν νομίσατε οτι κάνω πλάκα).

Καλή διασκέδαση όσοι πήρατε HTC Diamond και Touch Pro!
Έχετε στα χέρια σας ένα ανεκτίμητο κειμήλιο του πως γίνονται οι δουλειές στον τόπο μας.
Να το πάρουμε απόφαση λοιπόν; Να ξεχάσουμε τα ελληνικά;

Αφού οι επαφές μας θα γίνουν «Theodoropoulos Thanasis” ας το πληρώσουμε τουλάχιστον φθηνότερα.

Καλό ταξίδι Γιώργο

Ξεκουράσου τώρα.

(Ξέρω οτι τρώγεσαι να στείλεις ρεπορτάζ κι απ' αυτό το ταξίδι).

Η «σπαστική» και παραπλανητική διαφήμιση της Vodafone

Δεν καταλαβαίνω το λόγο γιατί η vodafone αποφάσισε οτι έπρεπε να απαντήσει στη σχετική διαφήμιση της Cosmote. Προφανώς κάποιος marketίστας, κάποιος διαφημιστής, ίσως και οι δύο μαζί, θα βρήκαν χαριτωμένη την ιδέα.

Για να πεις όμως ότι «είναι σπαστικό» να μην έχεις σήμα και κυρίως για να «σατιρίσεις» τον ανταγωνιστή σου που κάνει το σχετικό claim, νομίζω πως απαραίτητη προϋπόθεση είναι να φροντίσεις να ΕΧΕΙΣ σήμα. Διαφορετικά είσαι ψεύτης.

Εγώ λοιπόν που εδώ και μερικά χρόνια είμαι συνδρομητής της Vodafone ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΗΜΑ ούτε στο σπίτι (όπου πρέπει να πάω στο παράθυρο ή την πόρτα για να καταφέρω να ακούω και να ακούγομαι), αλλά ούτε και στο γραφείο όπου τις καλές μέρες μπορεί να εμφανιστεί μία (1) μπάρα ένδειξης.

Όταν πριν μερικές μέρες πήρα τηλέφωνο να ρωτήσω τι γίνεται επιτέλους και δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το πανάκριβο Mobile Internet που πληρώνω και με πάγια 30€ το μήνα χωρίς να μπορώ να το χρησιμοποιήσω,. Η απάντηση ήταν «δεν φταιμε εμείς αλλά το κράτος που δεν μας δίνει άδεια για κεραία στην περιοχή σας» (προσοχή, μιλάμε για περιοχές εντός του λεκανοπεδίου, Βόρεια Προάστια!).

Ε, εντάξει παιδιά δεν πειράζει που δεν φταιτε, εγώ να συνεχίσω να σας πληρώνω κανονικότατα για υπηρεσίες που δεν έχω (αφού μου δηλώσατε οτι «έχω αποδεχτεί τον όρο της μη ευθύνης σας»), έτσι ώστε εσείς και οι διαφημιστές σας να μπορείτε να κάνετε πλάκα με παραπλανητικές διαφημίσεις για να τη «σπάτε» στους ανταγωνιστές σας!

Τελικά είναι ακόμα πιο σπαστικό να μην έχεις και την παραμικρή αίσθηση εταιρικής υπευθυνότητας

Μονόδρομος το "πάγωμα" των πιστωτικών μας καρτών

Τελικά η Εθνική Τράπεζα απέσυρε το αίσχος που είχε ανακοινώσει με τις αυξήσεις στις κάρτες και τα δάνεια. Τώρα θέλει να δείξει το πρόσωπο του «καλού μπάτσου» και μειώνει τα επιτόκια 1% από αυτά που μέχρι τώρα ίσχυαν. Μα κι αυτά τα προηγούμενα ληστρικά και τοκοφλυφικά είναι. Είναι τα ίδια επιτόκια που τους παράγουν τα υπερκέρδη και που στραγγαλίζουν την οικονομία, κάνοντας αδύνατη κάθε προσπάθεια επικερδούς επιχειρηματικότητας.

Είναι τα επιτόκια που εξασφάλισαν τα μεγάλα bonus στα στελέχη που γέμισαν τον κόσμο πιστωτικές κάρτες (σου προ-εγκρίνω κάρτα και ΑΝ δεν τη θες έλα να την ακυρώσεις), που μεγάλωναν τα πιστωτικά όρια που έμαθαν τον κόσμο να δανείζεται για να αποκτήσει την καινούρια επίπεδη τηλεόραση, για να κάνει διακοπές σε πανάκριβα θέρετρα.
Αυτή η εποχή τελειώνει, και είναι καιρός να αναθεωρήσουμε πολλά δεδομένα.

Σήμερα ακούστηκε οτι 16 τράπεζες μαζί, ζητούν τώρα από την κυβέρνηση να πάρει πίσω την υπουργική απόφαση που έκανε την προαναφερόμενη αύξηση παράνομη, που απαγορεύει τα πρόστιμα σε προεξοφλήσεις δανείων, τις χρεώσεις σε λογαριασμούς χωρίς κινητικότητα, τις υπέρογκες προμήθειες σε αναλήψεις μετρητών μέσω πιστωτικής και άλλα πολλά. Δηλαδή οι καλές μας οι τράπεζες ζητούν από την κυβέρνηση να αφήσει την εμπορική τους πολιτική ελεύθερη, να διαμορφωθεί απο την «αόρατη χείρα» της προσφοράς και της ζήτησης.
Και δεν θα ήταν κακή ιδέα, ίσα-ίσα που εκπαίδευε τους πολίτες στην αυτοάμυνα και την προσεκτικότερη καταναλωτική συμπεριφορά. Επιτέλους ο έλληνας καταναλωτής πρέπει να ενηλικιωθεί, αυτό είναι αλήθεια.
Αλλά όχι τώρα!

Γιατί όχι; Για τον ίδιο λόγο που τώρα ζητούν αυτή την ρύθμιση οι τράπεζες: Μέσα στο 2009 (όπου και αναμένεται μεγάλο πρόβλημα στην ελληνική οικονομία, ανεργία και ύφεση), πρόκειται να λήξουν κάποια ομόλογα που λέγονται CDS. Είναι τα αρχικά των λέξεων Credit Default Swaps και είναι το σύνολο των χρεών που οφείλονται σε μια τράπεζα που τιτλοποιούνται. Κάτι σαν τα «τοξικά ομόλογα» που προκάλεσαν την παγκόσμια κρίση. Ξέρετε σε τι ποσό ανέρχονται αυτά; Ακούγονται κάποια απίστευτα ποσά της τάξεως των 53 τρις ευρώ(!).
Αυτό σημαίνει οτι οι συνέπειες θα είναι τρομακτικές και θα χτυπήσουν όλο το τραπεζικό σύστημα που περήφανα δήλωνε οτι δεν χρειάζεται στήριξη!

Μέσα σε μια τέτοια περιπέτεια που έρχεται είναι σίγουρο οτι επίκεινται συγχωνεύσεις, εξαγορές, απολύσεις προσωπικού. Αν προσέξατε πιο πάνω, 16 είναι οι τράπεζες που έκαναν προσφυγή κατά της υπουργικής απόφασης. Και 16 τράπεζες σε μια αγορά όπως η Ελλάδα είναι πάρα πολλές. Όπως και τα υποκαταστήματα.
Και οι καλομαθημένες τράπεζες θα προσπαθήσουν να προφυλάξουν την τεράστια κερδοφορία τους και όχι το να κρατήσουν υπεράριθμους υπαλλήλους. Πρόκειται λοιπόν να τροφοδοτήσουν την ανεργία και επομένως την κρίση, θωρακίζοντας όμως τα κέρδη τους με αντικανονικές πρακτικές. Και η υπουργική απόφαση Z1-798/2008 είναι ένα εμπόδιο.

Εξυπακούεται λοιπόν ότι όποιος δεν αφήσει στην άκρη την πιστωτική του κάρτα (ΤΩΡΑ!) θα την πληρώσει σύντομα πολύ ακριβά.

Υ.Γ. Και κάτι για να σκάσει το χειλάκι μας:

Ερ: Ποιος είναι ο ορισμός της αισιοδοξίας;

Aπ: Ένας εργαζόμενος σε επενδυτική τράπεζα που την Κυριακή το βράδυ σιδερώνει πουκάμισα για όλη την εβδομάδα.

Φτάνει η τοκογλυφία!

Όταν οι τράπεζες αποφάσιζαν οτι δεν χρειάζονται την ενίσχυση (τα 28 δις ντε!) που τους πρόσφερε η κυβέρνηση ήξεραν τι έκαναν.
Ο ένας λόγος είναι αυτός ο προφανής. Ότι μαζί με την ενίσχυση θα είχαν την κρατική επιτήρηση (τουλάχιστον σύμφωνα με το ευρωπαϊκό σχέδιο που υιοθετείται) και τότε πολλές «περίεργες» τακτικές θα έμπαιναν σε επανεξέταση όπως άλλωστε και τα bonus των στελεχών! Διότι φυσικά δεν μπορείς να χρησιμοποιείς κρατική ενίσχυση και από την άλλη να εισπράττεις αποδοχές επιπέδου «golden boys».

Από την άλλη επίσης, ήξεραν οτι τα χρήματα αυτά, θα μπορούσαν άνετα να πάρουν από τους δανειολήπτες και τους κατόχους πιστωτικών καρτών. Αυτούς δηλαδή που ΗΔΗ πληρώνουν στην Ελλάδα τα τοκογλυφικά επιτόκια της ντροπής επιπέδου 16 ή 17% τη στιγμή που ο πληθωρισμός είναι στο 4%!

Τώρα λοιπόν (με εκβιαστικές τακτικές και συνοπτικές διαδικασίες) τα επιτόκια εκτοξεύονται σε επίπεδα πάνω από 20%! Κι αυτό, σε μια περίοδο που παντού στην Ευρώπη πέφτουν για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών και των επιχειρήσεων στις τράπεζες. Γιατί λοιπόν να χρειάζεσαι κρατική ενίσχυση;
Το λογαριασμό θα τον πληρώσουν τα κορόιδα!

Και πως περνάνε στους πελάτες τους αυτή τους την τακτική; Με τον εξής εξωφρενικό τρόπο: «Αν δεν συμφωνείς με το εξοντωτικό επιτόκιο, πλήρωσέ μας το ποσό που χρωστάς μέσα σε 30 ημέρες και κλείσε το λογαριασμό σου».
Δηλαδή: «ή θα σε γδάρουμε ή θα σε εξοντώσουμε».

Έλα όμως που αυτή η αύξηση επιτοκίων είναι παράνομη και καταχρηστική...
Αυτό φωνάζουν πλέον όλοι, αυτό μας λεει και η υπουργική απόφαση Ζ1-798/2008, αυτό μας λεει και ο Ν.2251/94 (Thanks Βαγγέλη!) που απαγορεύουν τη μονομερή αλλαγή των όρων.

Οφείλουν λοιπόν όλοι όσοι θίγονται από αυτές τις τακτικές να πλαισιώσουμε όποιες καταναλωτικές οργανώσεις πρόκειται να προβούν σε μαζικές προσφυγές εναντίον των τραπεζών. Τώρα είναι η στιγμή να εναντιωθούμε στη ληστεία. Μαζικά και οργανωμένα. Είναι ο μόνος τρόπος να μαζευτούν όσοι τόσοι χρόνια συνήθισαν στα εύκολα και τοκογλυφικά κέρδη.


Επίσης εδώ περισσότεροι τρόποι αντίδρασης

Παράνομες και εκβιαστικές τακτικές απο την Εθνική Τράπεζα

Και φυσικά είμαι ανάμεσα σε όσους διαθέτουν πιστωτική κάρτα της Εθνικής Trapεζας.
Είχα κι εγώ την τιμή να δεχτώ την απίστευτη ενημέρωση οτι το επιτόκιο από εδώ και μετά θα είναι 22,5%, αλλά και οτι η Trapεζα έχει το δικαίωμα να καθορίζει το εκάστοτε επιτόκιο σε απόλυτη σχέση με ένα σωρό δυσνόητους δείκτες από όπου παράγεται μια φόρμουλα απίστευτης πολυπλοκότητας που μόνο οικονομολόγοι μπορούν να κατανοήσουν.

Η ουσία είναι απλή: Λένε πως θα ορίζουν επιτόκιο ΜΟΝΟΜΕΡΩΣ, όπως γουστάρουν, κι αν σ’ αρέσει! Αν δεν σου αρέσει, πρέπει να εξοφλήσεις το ποσό που ακόμα χρωστάς μέσα σε ένα μήνα!

Η Γραμματεία Καταναλωτή δηλώνει οτι περιμένουν τώρα να τους πει κάποιος σύμβουλος αν η απαίτηση του ποσού μέσα σε ένα μήνα είναι εκβιασμός ή όχι.

Η ΕΚΠΟΙΖΩ επίσης ακόμα επεξεργάζεται το θέμα για να δει πως θα το χειριστεί.

Ο Τραπεζικός Μεσολαβητής είναι ο μόνος φορέας που έδωσε την απάντηση ότι σύμφωνα με το νόμο 21-798/2008 του Υπουργείου Ανάπτυξης όπου αναφέρονται ένα σωρό παράνομες τραπεζικές τακτικές, επίσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ!
Σώζοντας σε ένα βαθμό το κύρος του ρόλου του.

(τον νόμο αυτό μπορείτε να βρείτε κι εδώ )

Είναι απορίας άξιο πως κανείς από τους προαναφερόμενους (και ειδικά η γραμματεία καταναλωτή) αγνοεί οτι η επιλογή της Trapεζας εμπίπτει στην παράγραφο «ε» όπου αναφέρεται ότι δεν μπορεί το Πιστωτικό Ίδρυμα να τροποποιεί μονομερώς οποιοδήποτε όρο της σύμβασης!

Το θέμα που εκ των πραγμάτων επιβεβαιώνεται πάντως, είναι οτι το κράτος, οι φορείς που εποπτέυουν την αγορά, οι καταναλωτικές οργανώσεις, δεν ήταν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν αυτή την καταχρηστική και εκβιαστική κίνηση ενός υπερ-κερδοφόρου κολοσσού που προσπαθεί να εξασφαλίσει ακόμα περισσότερα κέρδη σε βάρος της κοινωνίας στην οποία δραστηριοποιείται. Κάνονοντας τους ίδιους τους πελάτες του ακόμα πιο καχύποπτους και εχθρικούς.
Τι «εταιρική κοινωνική ευθύνη» και κουραφέξαλα...

Η επόμενη κίνησή μου είναι η αποστολή γραπτής ειδοποίησης στην Trapεζα οτι δεν συμφωνώ ούτε με τους νέους όρους ούτε με το να τους εξοφλήσω το ποσόν που οφείλω σε 30 ημέρες.

Θα σας κρατήσω ενήμερους.

Τελικά να χαίρομαι ή όχι για τον Obama;

Δεν ξέρω αν μπορώ να συνεισφέρω τίποτε νεότερο σε όσα έχουν ήδη γραφεί για την περίπτωση Obama αλλά αφού τόσοι έχουν άποψη, δικαιούμαι κι εγώ να καταθέσω τη δική μου.

Στα blogs αλλά και στις ιδιωτικές συζητήσεις βρέθηκα ξαφνικά (εγώ που πριν λίγο καιρό έλεγα οτι η αμερικανική εξωτερική πολιτική βασίζεται στην πολεμική μηχανή τον πολιτικό εκβιασμό και είναι παγιωμένη υπερβολικά σε αυτές τις αρχές για να μπορέσει να αλλάξει), να υπερασπίζομαι το δικαίωμα στην ελπίδα οτι κάτι μπορεί να αλλάξει. Και βασίζω αυτή την ελπίδα στην ευρεία νίκη του, στην τεράστια αύξηση του εκλογικού σώματος που του δίνει αρκετή δυναμική.

Αλλά το ενδιαφέρον κατά την ταπεινή μου άποψη είναι στο οτι εξελέγη έχοντας υποστηρίξει θέσεις που πριν λίγο καιρό θα φαινόταν ακραίες στο παραδοσιακό εκλογικό σώμα.
Εξήγγειλε εξομάλυνση των σχέσεων με την Κούβα και δήλωσε πρόθυμος να κάνει συνομιλίες με τον Ραούλ Κάστρο. Μίλησε για τον κόσμο στην περιφέρεια (λέγε με redneck) που «γαντζώνεται στη θρησκεία και στα όπλα». Για αποδοχή των γκέι. Μίλησε για άμεση δράση περιορισμού των ρύπων «θερμοκηπίου». Και κάποια στιγμή του ξέφυγε και ξεστόμισε την καταραμένη φράση «αναδιανομή του πλούτου». Αυτά τα λίγα μήπως ξέρετε πόσα μέτωπα ανοίγουν; Με τη μαφία των Κουβανών εξόριστων στο Μαϊάμι, τη βιομηχανία όπλων, τους αναγεννημένους χριστιανούς (Θεός να σε φυλάει από τούτη τη φάρα) που σχεδόν κατάφεραν να εξορίσουν από την εκπαίδευση τη θεωρία της εξέλιξης. Το είπαν φιλελεύθερο (με την αμερικανική σημασία του όρου δηλαδή ριζοσπάστη), σοσιαλιστή και τρομοκράτη άραβα. Αυτό από μόνο του έδειχνε τον τρόμο που προκαλούσε στους rednecks της πολιτικής η πιθανότητα εκλογής του.

Για τις ίδιες τις ΗΠΑ η εκλογή του Obama είναι ένα γεγονός με τεράστια σημασία. Μπορεί να μην είναι ακριβώς ο πρώτος μαύρος πρόεδρος (μιγάς είναι) αλλά είναι ο πρώτος μη-λευκός. Μπορεί να μην είναι αυτός που θα αντικαταστήσει τον αμερικάνικο στρατό με τους «Γιατρούς χωρίς σύνορα» και τον «Ερυθρό Σταυρό» αλλά αντιτίθεται στον πόλεμο. Μπορεί να μην είναι αυτός που θα εθνικοποιήσει τους πετρελαιάδες (που πιθανόν να έκανε το ΚΚΕ να εκδώσει μια συμπαθητική ανακοίνωση) αλλά φαίνεται να είναι πρόθυμος να στηρίξει Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Κι αυτά τα θέματα όσο ομφαλοσκόποι κι αν είμαστε, όσο προκατειλημμένοι με κάθε τι αμερικανικό, θα έχουν θετική επίδραση σε όλη την υφήλιο.

Αυτό λοιπόν που κάνει τον περισσότερο κόσμο να είναι αισιόδοξος είναι η εκλογή του με αυτά τα δεδομένα, ως γεγονός ανεξάρτητο και αυτοτελές.
Το αν θα καταφέρει να υλοποιήσει έστω κι ένα μικρό τμήμα από όσα επαγγέλλεται, το αν θα καταφέρει να νικήσει το βαθύ συντηρητικό οικονομικό και στρατιωτικό καταστημένο είναι μιας άλλης τάξεως πρόβλημα, μια άλλη συζήτηση.


Η καρικατούρα είναι του John Cox

Αντί άλλου δημοσιεύματος για τον Obama...

... ένα παλιότερο

Κατα τα άλλα, ένας αναστεναγμός ανακούφισης που δεν θα είναι η Palin αντιπρόεδρος!