Χάσαμε το όνομα, χάνουμε και τη "χάρη"

Όπως και να εξελιχτούν τα πράγματα, το ζήτημα με το όνομα των Σκοπίων το έχουμε χάσει.

Ήδη ολόκληρη η υδρόγειος αναφέρεται σε «Μακεδονία» και θα συνεχίσει να αναφέρεται ακόμα και αν η ελληνική διπλωματία πετύχει να περάσει σύνθετη ονομασία. Ακόμα και αν οι Σκοπιανοί δεχτούν το «Σλαβομακεδονία» στην ουσία δεν θα αλλάξει ούτε μόριο ουσίας.

Το θέμα το χάσαμε καιρό τώρα. Από πολύ παλιά που το Linguaphone διαφήμιζε ανάμεσα στις γλώσσες και τα «Μακεδονικά». Το οτι εμείς προτιμήσαμε το στρουθοκαμηλισμό του να κοιτάμε αλλού, να υποκρινόμαστε οτι δεν υπάρχει θέμα απο τότε, δείχνει αφενός την άγνοια που είχαμε στο ενδεχόμενο ανεξαρτητοποίησης του κρατιδίου αλλά και την άγνοια που έχουμε για τις στρουθοκαμήλους (μια και το οτι χώνει το κεφάλι της στο χώμα είναι φοβερό ψέμα...)

Και τώρα; Τώρα το ένα μας βρωμάει το άλλο δε μας αρέσει.

Μια χαρά είναι το «Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας». Είναι το μοναδικό κομμάτι της Μακεδονίας που λειτουργεί σαν αυτόνομο κράτος και δεν ανήκει ούτε στην Ελλάδα ούτε στη Βουλγαρία όπως οι άλλες δύο περιοχές. Δεν μας κάνει όμως γιατί όπως και τα άλλα ονόματα, ξυπνάει «αλυτρωτικές» διαθέσεις σαν αυτές που μας πουλάνε τις τελευταίες μέρες στις τηλεοράσεις με χάρτες που φτάνουν στη Θεσσαλία και που δεν είναι τίποτα περισσότερο απο παραληρήματα σλάβων Καρατζαφέρηδων και Άνθιμων (=να πάρουμε τα κομμάτια της Μακεδονίας που μας λείπουν).
Έτσι τρομάζουν και οι δικοί μας ελληναράδες τους απο κεί, έτσι γίνονται σημαία τα δικά μας παραληρήματα.

Αν κάποιος θέλει να τρομάξει τον άλλο, αυτά θα ανακινήσει και όχι την πραγματική σχέση μεγέθους των δύο χωρών ή τις διαθέσεις της πλειοψηφίας των Σκοπιανών που δεν έχουν καμία διάθεση για περιπέτειες.

Απο την άλλη οι ΗΠΑ πιέζουν τώρα να μη προβάλουμε «βέτο» στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ έτσι που να «κλειδώσουν» τα σύνορά τους. Θράσος κι αυτό... Δε φτάνει που έδειξαν το δρόμο και άνοιξαν την όρεξη στους εθνικιστές της Αλβανίας με την απόσπαση του Κοσσόβου, τώρα τρέχουν και πασχίζουν να μη γίνει το ίδιο με τα Σκόπια! Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.

Μια χαρά ευκαιρία θα ήταν για την Ελλάδα να στυλώσει τα πόδια ώστε να υποχρεωθούν τα Σκόπια σε κάποια παραχώρηση και να εξασφαλίσουν την ένταξη αυτή μια ώρα αρχύτερα.
Έλα όμως που δεν θα βγει κανένα ουσιαστικό όφελος απο αυτή την καθυστέρηση. Και στο θέμα του ονόματος (που όπως είπαμε έχει χαθεί) αλλά και στο θέμα της κωλυσιεργίας που μας κάνει να φαινόμαστε πεισματάρηδες και αναξιόπιστοι στο να παίξουμε κάποιο βαρύνοντα ρόλο στην περιοχή.

Το μόνο που ενδιαφέρει την ελληνική διπλωματία είναι το «πολιτικό κόστος» που βλέπει η κυβέρνηση να σκαει στη γωνία, οπότε και προτιμάει να κάνει την βιασμένη παρθένα παρά να βγάλει όνομα σαν «εύκολη ερωμένη».

Υ.Γ.

Ως bloger και ως άνθρωπος υποκλίνομαι ταπεινά στον χωρίς όρια σουρεαλισμό των αιρετών τύπου Ψωμιάδη που μας θυμίζουν με τον καλύτερο τρόπο το ποιοί καλούνται να λύσουν όχι μόνο εθνικά, αλλά και τοπικά θέματα που αντιμετωπίζει στον 21ο αιώνα η χώρα.

Τι να κλάσουν τώρα τα επεξεργασμένα βίντεο του Λαζόπουλου...