Δέν εμπιστεύομαι τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό

Η φωτό απο το oraelladas.gr

Πολύ μικρής προβολής έτυχε το γεγονός της Κυριακάτικης διαδήλωσης από τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια, που έχουν μάθει να οργανώνονται γύρω από τα κόμματα και τους πολιτικούς αρχηγούς. Ούτε απ ευθείας συνδέσεις, ούτε ρεπορτάζ, ούτε Πολύδωρες να απαγγέλουν τον όρκο του εφήβου.
Μόνο λίγα ελάχιστα πλάνα από την στιγμιαία ένταση της κατάθεσης δέντρου στον μνημείο του Αγνώστου.
Και μετά πίσω στο στείρο σκυλοκαυγά των πολιτικάντηδων στα παράθυρα, γιατί την ώρα που χιλιάδες κόσμου αγανακτούσε στο Σύνταγμα, η κυβέρνηση ομφαλοσκοπούσε στο συνέδριό της με τους συνήθεις χειροκροτητές / συνθηματολάγνους να επιδοκιμάζουν τις συνήθεις πρωθυπουργικές παντομίμες.

Να που τα αντανακλαστικά των καναλιών λειτουργούν μόνο σε «κραυγαλέα» στιγμιότυπα, σε επεισόδια. Οι μεγάλες εφημερίδες που κατά κανόνα απευθύνονται σε ένα πιο σκεπτόμενο κοινό, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να «χτυπήσουν» το θέμα πρωτοσέλιδα. Τα κανάλια όμως -μην το ξεχνάμε- απευθύνονται σε παθητικούς τηλεθεατές!

Το γεγονός ότι συγκεντρώθηκαν τόσες χιλιάδες άτομα χωρίς κανένα κόμμα από πίσω, αυθόρμητα, διεκδικώντας τη ζωή τους, δεν είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους διευθυντές των τηλεοπτικών ειδήσεων.

Το γεγονός ότι έφτασε ένα SMS για να ξεσηκώσει μερικές χιλιάδες κόσμου (και την επόμενη φορά μπορεί να μη χρειαστεί ούτε αυτό), δεν δείχνει τίποτα στους αρχισυντάκτες (και στους πολιτικούς φυσικά) για την εξαντλημένη υπομονή των πολιτών, τις συνεχείς διαψεύσεις των προσδοκιών τους, των συνεχώς υποβαθμιζόμενων πήχεων.

Επιμένουν λοιπόν κομματικά. Κάνουν λάθος όμως αν νομίζουν ότι η πολιτική ατζέντα καθορίζεται πλέον από τα κόμματα. Τα πράγματα άλλαξαν. Η θεματολογία, η ατζέντα καθορίζεται πλέον από τους σκεπτόμενους πολίτες. Η θεματολογία των επόμενων εκλογών φαίνεται πως θα επηρρεαστεί σε μεγάλο βαθμό απο θέματα που αυτό το μικρό ίσως ποσοστό σκεπτόμενων πολιτών, θα καθορίσει σαν προτεραιότητες. Οι νέοι και "ξύπνιοι" που θέλουν να είναι υποψήφιοι έχουν ήδη στήσει αυτί, ψυχανεμίζονται τα θέματα που συζητιούνται όχι πλέον στα μπλε και πράσινα καφενεία αλλά στα blogs!

Οι λογογράφοι των κομμάτων ας πασχίσουν να πιάσουν τον παλμό και τις επιθυμίες του «εκλογικού σώματος» που όμως έχει σταματήσει από καιρό να ακούει και να εμπιστεύεται.

Στην ερώτηση λοιπόν

«Πιστεύετε τον Καραμανλή όταν λέει ότι τα καμένα θα ξαναγίνουν δάσος»;

«Όχι!» απαντάει το 65%.

Και είναι αυτό το «Όχι» πολύ πιο πειστικό από τα κατασκευασμένα «πιο κατάλληλος για πρωθυπουργός».