Νικήτας Κακλαμάνης Part II, Η Επιστροφή!

Όταν ο δήμαρχος έκανε γιορτές στο Σύνταγμα, είδε οτι το κοινό του ήταν μετανάστες. Οι Αθηναίοι απείχαν, ίσως επειδή δεν πιστεύουν πια σε τέτοιες γιορτές, ειδικά μετά από όσα είχαν προηγηθεί, είτε επειδή δεν μπορούν να γιορτάσουν εύκολα, είτε επειδή έχουν αποξενωθεί με την ίδια τους την πόλη. Περίμενε οτι αυτή η πιθανολογούμενη αποξένωση του Αθηναίου απο την πόλη του, του έδινε και «λευκή επιταγή» να κάνει ότι ήθελε στην Αθήνα.

Τα δέντρα στην Κυψέλη ξεπατώθηκαν και κόπηκαν το πρωί της περασμένης Δευτέρας. Χαράματα! Λάθρα! Χωρίς καμία συνεννόηση, χωρίς κανένα διάλογο.
Έτσι ώστε μέχρι να συνέλθουν οι περίοικοι και να δουν τι έγινε, το μέγιστο και ουσιαστικό κομμάτι της δουλειάς να έχει ήδη γίνει. Ανεπανόρθωτα. Και φυσικά η «δουλειά» ξεκίνησε απ’ τα υπεραιωνόβια πεύκα. Αυτό ήταν και το κύριο εμπόδιο.
Αυτό από μόνο του δείχνει την πονηριά της κίνησης, μας κίνησης που γινόταν ερήμην των κατοίκων, που προφανώς είναι και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και μελλοντικοί χρήστες του πάρκινγκ που σχεδιάζεται να γίνει.

Ο δήμαρχος δεν ξεκίνησε από τη δημιουργία ποδηλατόδρομων ή κάτι παρεμφερές βασικό και στοιχειώδες που θα σηματοδοτήσει την προσδοκώμενη μείωση χρήσης των αυτοκινήτων.

Δεν ξεκίνησε από τη θωράκιση, διαφύλαξη και αύξηση των ελεύθερων χώρων, ούτε που του πέρασε απ’ το μυαλό να βρει άλλους οικοδομημένους χώρους να απαλλοτριώσει για να γίνει το πάρκινγκ.

Γιατί πρώτον ο δήμαρχος δεν θέλει να πείσει τους Αθηναίους να χρησιμοποιούν λιγότερο αυτοκίνητο (ξέρει την εξάρτηση του νεοέλληνα ψηφοφόρου του) και δεύτερον διότι είχε την εύκολη λύση του να καταργήσει έναν ακόμα ελεύθερο χώρο για να κάνει business.

Πρόσφατα, στην Κυψέλη και πάλι, το κτίριο της Δημοτικής Αγοράς στη Φωκίωνος Νέγρη προγραμματιζόταν να κατεδαφιστεί για να γίνει άλλο ένα πάρκινγκ!

Στο τσακ κυριολεκτικά οι περίοικοι πήραν είδηση τα σχέδια, οργανώθηκε επιτροπή και συλλογή υπογραφών, το κτίριο χαρακτηρίστηκε διατηρητέο και σήμερα χρησιμοποιείται σαν χώρος πολιτισμού με εκθέσεις και εκδηλώσεις αλλά και σα λαϊκή αγορά βιολογικών προιόντων κάθε Σάββατο.

Με πρωτοβουλία των κατοίκων και ερήμην των σχεδίων του κάθε δημοτικού άρχοντας για «ανάπτυξη» όπως βαφτίζουν τις business.

Φαίνεται πως η υποχρέωση για γκαράζ που δεν κατάφερε να υλοποιηθεί εκεί σε ένα υψηλού προφίλ μέρος, βρήκε τώρα την εύκολη λύση.

Τα πανύψηλα πεύκα ήδη χάθηκαν και οι κάτοικοι προσπαθούν τώρα να διαφυλάξουν το ήδη κατεστραμμένο οικόπεδο. Η αστυνομία δε, συνεπής στον αντιπαθητικό της ρόλο, ποτίζει μεσήλικες με χημικά, κλείνει την Πατησίων (η αστυνομία και όχι οι διαμαρτυρόμενοι) και όλα αυτά παρουσία εισαγγελέα.

Και όσοι υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα του πολίτη για να αποφασίζει για τη γειτονιά του, όσοι πιστεύουν οτι τα πεύκα είναι πιο σημαντικά από 2ο ή 3ο αυτοκίνητο, όσοι ελπίζαμε οτι θα αποκτήσουμε ηγεσίες εθνικές ή δημοτικές με ευαισθησίες και ανθρωποκεντρικές προτεραιότητες είμαστε επισήμως, απελπιστικά μόνοι!

Και για το τέλος σας θυμίζω τους στίχους του Big Yellow Taxi της Joni Mitchell που τα είπε όλα εδώ και κάποιες δεκαετίες πριν:

They paved paradise

And put up a parking lot

With a pink hotel, a boutique

And a swinging hot spot

Dont it always seem to go

That you dont know what youve got

Till its gone

They paved paradise

And put up a parking lot

They took all the trees

Put em in a tree museum

And they charged the people

A dollar and a half just to see em

Dont it always seem to go

That you dont know what youve got

Till its gone

They paved paradise

And put up a parking lot

Hey farmer farmer

Put away that d.d.t. now

Give me spots on my apples

But leave me the birds and the bees

Please!

Dont it always seem to go

That you dont know what youve got

Till its gone

They paved paradise

And put up a parking lot

Late last nightI heard the screen door slam

And a big yellow taxi

Took away my old man

Dont it always seem to go

That you dont know what youve got

Till its gone

They paved paradise

And put up a parking lot