Αφού έβαλε τις φωνές στον Ισραηλινό πρωθυπουργό από το βήμα του Νταβός για τη σφαγή των αμάχων στη Γάζα, έφυγε και επέστρεψε στην Τουρκία όπου τον περίμενε υποδοχή ανάλογη ενός ήρωα.
Ο Ερντογάν ξέρει πολύ καλά το κύμα οργής που υπάρχει στην πατρίδα του απέναντι στο Ισραήλ. Αυτό το κύμα οργής υπάρχει κι εδώ. Θα δικαιολογούσε πολύ περισσότερα απο την Ελληνική εξωτερική πολιτική.
Ξέρει πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο θα τον ενισχύσει απέναντι στο στρατιωτικό Κεμαλικό κατεστημένο που έχει κάνει επιπλέον και σημαντικές στρατιωτικές συμφωνίες με το Ισραήλ.
Μια τέτοια λοιπόν αντίδραση τον ισχυροποιεί.
Μια τέτοια λοιπόν αντίδραση τον ισχυροποιεί.
Όπως θα ισχυροποιούσε και την ελληνική εξωτερική πολιτική μια ισχυρή φωνή απέναντι στο Ισραήλ. Που όμως έλλειψε ακόμα και όταν η Τσέχικη προεδρία της ΕΕ έβγαλε ανακοίνωση που δικαιολογούσε με εξοργιστικό τρόπο την Ισραηλινή σφαγή.
Ο Ερντογάν τώρα αντιμετωπίζεται στην Τουρκία σαν πραγματικός ηγέτης που έβαλε εκ νέου την Τουρκία στο χάρτη, που όρθωσε το ανάστημά της χώρας σε μια περίοδο που όλες σχεδόν οι χώρες (και ακόμα χειρότερα και οι αραβικές) έχουν λουφάξει.
Επιπλέον η Τουρκία καταφέρνει με αυτό τον τρόπο να είναι η μόνη ίσως χώρα που υπερασπίζεται ανοιχτά τους Παλαιστινίους σε ένα διεθνές forum με ότι αυτό σημαίνει για τη συνέχεια, στα εσωτερικά και εξωτερικά της θέματα.
Το δικό μου ερώτημα είναι το εξής: Ποια είναι η τελευταία φορά που κάποια ελληνική θέση, αντίδραση, πρόταση, κάτι οτιδήποτε τέλος πάντων έκανε την Ελλάδα να ακουστεί, να φανεί ότι παίζει κάποιο ρόλο στη διεθνή πολιτική σκηνή;
Το δικό μου ερώτημα είναι το εξής: Ποια είναι η τελευταία φορά που κάποια ελληνική θέση, αντίδραση, πρόταση, κάτι οτιδήποτε τέλος πάντων έκανε την Ελλάδα να ακουστεί, να φανεί ότι παίζει κάποιο ρόλο στη διεθνή πολιτική σκηνή;
Για ποια ακριβώς πράγματα και αφορμές είναι γνωστός ο Έλληνας πρωθυπουργός στα διεθνή φόρα;
Αναρωτιέται ο Στάθης αν οι πολιτικοί μας χρησιμοποιούν το twitter. Ξέρω σίγουρα ότι το χρησιμοποιεί η Ντόρα Μπακογιάννη την οποία παρακολουθώ εκεί. Βλέπω ότι είναι διαρκής η ενημέρωση για τις δραστηριότητές της, ταξίδια, συναντήσεις κλπ. ΟΚ, πετυχαίνει να δείξει οτι δουλεύει αδιάκοπα.
Το τελικό αποτέλεσμα όμως ποιο είναι ακριβώς; Σε τι έχει κερδίσει η εξωτερική μας πολιτική από τη συνεχή δραστηριότητα που όμως είναι άλαλη και με σχεδόν μηδενικό αποτέλεσμα;
(Φωτο απο το BBC)
4 σχόλια:
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα, όμως στα παγκόσμια πολιτικά παιγνίδια, συχνά έργα ή λόγια έχουν μικρότερη ή και μεγαλύτερη βαρύτητα από αυτήν που δείχνουν. Στην περίπτωση Ερντογάν (θεαματική βέβαια) δεν ξέρω αν έχει ουσιαστικό περιεχόμενο, πέρα από το οτι κάποιος "τα 'χωσε στο Ισραήλ". Αυτό μπορεί να ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα, αλλά δεν είναι αρκετό...
@Αθλιοι
Μα φυσικά δεν είναι ουσία, αλλά εντυπώσεις. Μην ξεχνάς όμως οτι σε επικοινωνιακό επίπεδο οι εντυπώσεις διαμορφώνουν τη δική τους ουσία!
Το λαικό αίσθημα π.χ. στην Τουρκία και αλλού κάνει τη διαφορά σε μια εκλογική αναμέτρηση.
Με το πρώτο μέρος συμφωνώ απολύτως. Για το δεύτερο δεν έχω να πω κάτι, δε με απασχολεί καν.
συμφωνώ κι εγώ ότι "τα 'χωσε στο Ισραήλ" και οτι προφανως το έκανε για θέμα εντυπωσεων, οτι αυτό μπορεί να ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα, αλλά δεν είναι αρκετό!
Μακάρι να αντιδρούσαν και οι δικοί μας έτσι στην εξωτερική πολιτική ! Αλλά λουφάζουν .. Πηγαίνουν σε αντίστιχεα meetings μόνο και μόνο για το ταξιδάκι "αναψυχής" εξόδεις ΥΠΕΞ!
Νομίζω?
Καλημέρες
Δημοσίευση σχολίου