Ινδία, η ξυπόλητη πυρηνική δύναμη

Η συμφωνία των πυρηνικών που ανακοινώθηκε μεταξύ ΗΠΑ και Ινδίας έτυχε κατά σατανική σύμπτωση να συμπέσει με την επιστροφή μου από την πολυπληθή δημοκρατία με την εκρηκτική ανάπτυξη.

Πριν μία εβδομάδα σταμάτησαν οι μουσώνες εκεί, με το δικό μας φθινόπωρο αρχίζει εκεί η «στεγνή περίοδος» που θα κρατήσει μέχρι τον επόμενο Ιούνιο.

Στο Μουμπάι (Βομβάη) Οι αμέτρητοι άστεγοι αρχίζουν να ξαναστήνουν τα νοικοκυριά τους, τις κουζίνες και τα κρεβάτια τους στα πεζοδρόμια (φωτο 1 μέσα από αυτοκίνητο γιατί θεωρώ ηλίθιο το να φωτογραφίζω φόρα-παρτίδα), κάτω από ανισόπεδες διαβάσεις, παντού.

Όταν οι Άγγλοι έφευγαν απ’ τη Βομβάη, άφηναν πίσω τους αρκετές υποδομές για το περίπου 1,5 εκατομμύριο κατοίκους. Από τότε ο πληθυσμός αυξήθηκε στα 13 εκατομμύρια (στην πόλη μόνο!) ενώ οι υποδομές παρέμειναν οι ίδιες. Γύρω από ένα κέντρο οικοδομημένο με την αισθητική του Γεωργιανού Λονδίνου, μια τεράστια πόλη άναρχης κυκλοφορίας, πυκνής δόμησης και απέραντης φτώχιας παρά το γεγονός οτι εκεί βρίσκεται μαζεμένη όλη η οικονομική δραστηριότητα, μαζί και η παραγωγή ταινιών και τηλεοπτικών σειρών (Bollywood=Bombay Hollywood).

Και παρά την τεράστια φτώχια, παρά τις τραγικές υποδομές, η Ινδία είναι από τις ισχυρότερες οικονομίες και θα γίνει στα επόμενα χρόνια ακόμα πιο δυνατή, χωρίς όμως οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις να μπορούν να επωφεληθούν από αυτή την ανάπτυξη. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών θα μεγαλώσει ακόμα περισσότερο και ίσως αρχίσουν και οι πρώτες αναταράξεις. Γιατί προς το παρόν οι πολυπληθείς κατώτερες τάξεις αποδέχονται στωικά τη φτώχεια τους, βλέπουν τον πλούτο γύρω τους σαν αυτός να μη τους αφορά (ενώ οι έξυπνες επιχειρήσεις στεγάζονται σε κτίρια που έχουν χρόνια να συντηρηθούν για να μη προκαλέσουν).

Η Ινδία λοιπόν, ποτέ δεν υπέγραψε τη συνθήκη για τα πυρηνικά, έχει κάνει δοκιμές όπλων (το 74) και βρίσκεται σε διαμάχη κυμαινόμενης έντασης με το Πακιστάν. Δηλαδή σύμφωνα με τη μέχρι τώρα λογική της Αμερικανικής κυβέρνησης, τηρεί όλες τις προϋποθέσεις για να είναι -αν όχι μια χώρα-εχθρός σαν το Ιράν και τη Β. Κορέα- τουλάχιστον ανασφαλής και με πολλούς κινδύνους. Αλλά το χαμηλό εργατικό κόστος, η εξέλιξη στην πληροφορική και η συμφωνίες που επιτρέπουν το γιγαντιαίο outsourcing των αμερικανικών κολοσσών, οικοδόμησαν αρκετά στενούς οικονομικούς δεσμούς που επέτρεψαν τελικά την προσέγγιση που θα επιτρέψει σε αμερικάνικες εταιρίες να κάνουν συμφωνίες για κατασκευή αντιδραστήρων.

Η απόφαση των αμερικανών βοηθήθηκε βέβαια και από το γεγονός ότι λίγες μέρες πριν όμοια συμφωνία για πυρηνικούς αντιδραστήρες πρόλαβε να υπογράψει με την Ινδία ο Σαρκοζί. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως δεν θα μπορούσαν πλέον οι ΗΠΑ να κάνουν τα στραβά μάτια χάνοντας τεράστια συμβόλαια από τον Γάλλο που βάλθηκε να κλείσει οτι συμφωνία μπορεί να κλείσει στο «δώθε» ημισφαίριο.

Για άλλη μια φορά οι ΗΠΑ θα πρέπει τώρα να δικαιολογήσουν την ανοχή τους στα πυρηνικά του Ισραήλ και τώρα της Ινδίας ενώ συνεχίζουν την εξωτερική πολιτικής της «βουβής» αντιπαλότητας με το μουσουλμανικό στοιχείο.