"Ο Συμβολισμός του αγώνα ενάντια στην πραγματικότητα"

Ενα απόσπασμα που ταιριάζει γάντι σε ένα σωρό θέματα, απο την αγαπημένη μου κωμωδία!

Καλή Κυριακή και καλή άνοιξη

Η χώρα της σχιζοφρένειας

Θα μας τρελάνουν!

Οι δύο ειδήσεις μεταδίδονται σήμερα ταυτόχρονα:
Εδώ όπως τις βρήκα στο in.gr


Η 1η
«Στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια θα έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας τα καλοκαίρια κατά 6-7 βαθμούς Κελσίου, ενώ παγκοσμίως η αύξηση της θερμοκρασίας θα είναι 3-4 βαθμοί Κελσίου» τονίζει ο Δημήτρης Λάλας, πρώην πρόεδρος του Αστεροσκοπείου Αθηνών. «Το διάστημα 1961-1990 οι 33 βαθμοί Κελσίου ήταν η μέση θερμοκρασία του Ιουλίου στην Αθήνα. Το διάστημα 2070-2100 θα είναι 41 βαθμοί Κελσίου. Το περιβάλλον στην Αθήνα θα θυμίζει κάτι μεταξύ Καΐρου και Ασουάν».
Παράλληλα, οι επιστήμονες βλέπουν μείωση των βροχοπτώσεων κατά 20% στη Μεσόγειο και αύξηση των βροχών κατά 20% στη βόρεια Ευρώπη.
Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται, θα υπάρξει και αύξηση της ζήτησης για ηλεκτρική ενέργεια κατά 25% το μήνα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το κύμα καύσωνα."


Και η 2η
«Απόφαση για την αναστολή υποβολής αιτήσεων για λήψη άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς υπέγραψε ο υπουργός Ανάπτυξης Χρ.Φώλιας.
Αυτή η κίνηση κρίθηκε αναγκαία, καθώς η συνολική ισχύς των υποβληθέντων αιτημάτων για λήψη σχετικής άδειας υπερβαίνει πολλαπλώς τους στόχους του Προγράμματος Ανάπτυξης Φωτοβολταϊκών Σταθμών.»




Τα σχόλια δικά σας...

Τα γερασμένα μυαλά των νέων υπουργών

«...ο υπουργός Μεταφορών Κωστής Χατζηδάκης παραδέχτηκε οτι υπάρχει πιθανότητα να μπουν διόδια στο κέντρο της Αθήνας»

Μα φυσικά...
Οι πολιτικοί μας είναι άνθρωποι των εύκολων και γρήγορων λύσεων. Του πρώτου και του προφανούς επίπεδου ανάγνωσης.
· Χρειάζομαι έσοδα; Αυξάνω τους φόρους!
· Πρέπει να βρω λύση στο ασφαλιστικό; Μειώνω τις συντάξεις, αυξάνω τα όρια ηλικίας.
· Έχω πρόβλημα στο κέντρο της Αθήνας; Αντιγράφω την πιο εύκολη λύση και την «πουλάω» στο πόπολο με τη λογική οτι το ίδιο κάνουν και αλλού!

Με τη μόνη διαφορά οτι εκεί στο «αλλού» εκτός όλων των άλλων έχουν και εκτεταμένο δίκτυο μετρό με σταθμό σε κάθε γειτονιά και με επαρκή και ευρύχωρα parking ακόμα και για ποδήλατα (όταν εδώ Παγκράτι, Κυψέλη, Περιστέρι που συγκεντρώνουν τον μεγαλύτερο πληθυσμό της πρωτεύουσας, ακόμα δεν διαθέτουν πρόσβαση στο μετρό!).

Έχουν λεωφορειακές γραμμές που πάνε παντού, με συνεπές και γρήγορο δρομολόγιο και με λεωφοριολωρίδες που επιτηρούνται αυστηρότατα.

Έχουν φροντίσει να κάνουν επανασχεδιασμό των βασικών αρτηριών
με μονοδρομήσεις και εξασφάλιση χώρου για λεωφορειολωρίδες.

Εμείς θα εφαρμόσουμε από το συνολικό πακέτο μόνο το εύκολο, δηλαδή την είσπραξη. Χωρίς να δημιουργήσουμε πρώτα την υποδομή και την εναλλακτική λύση.
Χωρίς κάποια απ’ τις παραπάνω συνθήκες.

Κι ας μη μεσολάβησε αρκετός χρόνος μέχρι να δημιουργηθεί η κουλτούρα «μαζικής συγκοινωνίας».

Κι ας μην υπάρχει έστω και ένα υπουργείο ή κάποια μεγάλη υπηρεσία που να «αποκεντρώθηκε», να μεταφέρεται έξω από το λεκανοπέδιο (φυσικά ένας από τους λόγους είναι η επιθυμία των επικεφαλής να κωλοτρίβονται με την υπόλοιπη εξουσία στα Κολωνακιώτικα cafe και λοιπούς χώρους εστίασης γύρω από τη Βουλή και τα άλλα υπουργεία).

Κι ας μην είδαμε υπηρεσίες που να χρησιμοποιούν πιο έξυπνους τρόπους συναλλαγής με το κοινό (φτάνει ένα παράδειγμα: ακόμα σήμερα, αν οφείλεις χρήματα στο ΙΚΑ, πρέπει υποχρεωτικά να πας στην 3ης Σεπτεμβρίου και Σολωμού!!!)

Επίσης για να μπορέσει μια πολιτεία να ενθαρρύνει τους πολίτες του να περπατήσουν ή γενικά να μη χρησιμοποιήσουν αυτοκίνητο, οφείλει να διαθέτει μεγάλα και άνετα πεζοδρόμια με ομοιογενή χαρακτηριστικά διευκόλυνσης ατόμων με ειδικές ανάγκες, με αυστηρά επιτηρούμενες διαβάσεις πεζών και άλλα πολλά.

Πότε το υπουργείο συγκοινωνιών ή ο δήμος Αθήνας ή οποιοσδήποτε ανέλαβε να φέρει στην Ελλάδα την από τριακονταετίας εφαρμοσμένη χρήση του RDS για να γίνονται ανακοινώσεις για κυκλοφοριακό φόρτο και εναλλακτικές διαδρομές;

Και προσέξτε, μιλάμε για μια τεχνολογία που υπάρχει ήδη στα ραδιόφωνα ΟΛΩΝ των αυτοκινήτων ΚΑΙ στην κρατική ραδιοφωνία (για να ανακοινώνει το όνομα του σταθμού!), και το μόνο που λείπει είναι η οργάνωση του δικτύου!

Να λοιπόν που η παρουσία ενός «νέου ανθρώπου» (και blogger!) σε μια θέση εξουσίας δεν είναι κατ’ ανάγκη και εγγύηση φρέσκων και ευφάνταστων ιδεών. Αντίθετα η επιβολή αποσπασματικών και φορομπηχτικών μέτρων δείχνουν ανθρώπους που ξεσήκωσαν μόνο τα εύκολα και τα προφανή, δηλαδή μυαλά γερασμένα, χωρίς φαντασία.

Υ.Γ. Αφήνω κατα μέρος το οτι στο Λονδίνο όπου εφαρμόστηκε το μέτρο των "διοδίων κέντρου", η επίδραση ήταν καθαρά ταξική. Τα μεγαλοστελέχη του city συνεχίσουν να φτάνουν στα γρεφεία με τα αυτκίνητά τους (με πληρωμένα απο τις εταιρίες τους και άρα αποφορολογημένα έξοδα τα διόδια), ενώ αυτοί που αναγκάζονται να στραφούν στα ΜΜΜ είναι οι πωλητές των εμπορικών καταστημάτων και οι κατώτεροι υπάλληλοι. Αυτό που θα γίνει κι εδώ δηλαδή.

Χλωμιάζει η ολυμπιακή φλόγα...

Παρακολουθώ σε απευθείας μετάδοση το αρχαιοπρεπές τελετουργικό της αφής της Ολυμπιακής φλόγας που δίνει «κάθαρση» όπως λεει και ο Απειρωτας και που λειτουργεί σαν ένα ισχυρότατο καθαριστικό και μάλιστα χωρίς πρόπλυση.

Η Κίνα δεν είναι μια περίπτωση από αυτές που θα λέγαμε «αμφιλεγόμενες». Δεν υπάρχει κανείς που να υποστηρίζει τη πολιτική της στο Θιβέτ όπου αφού το απομόνωσαν άρχισαν να εκτελούν εν ψυχρώ. Δεν υπάρχει κανείς που να αμφιβάλει για την υποστήριξη της Κίνας στη χούντα της Βιρμανίας, για τη συνενοχή της στο δράμα του Νταρφούρ, για τις αθρόες εκτελέσεις και φυλακίσεις των αντικαθεστωτικών, με δυο λόγια κανείς δεν έχει αντίρρηση στο οτι η Κίνα είναι μια στυγνή δικτατορία.
Πολύ εύκολα λοιπόν ξεμπέρδεψαν οι υπουργοί αθλητισμού στη Σλοβενία όπου «συζητήθηκε» η επιβολή μποϋκοτάζ στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου και φυσικά απέρριψαν την πιθανότητα με συνοπτικές διαδικασίες. Ο Patrick Hickey, πρόεδρος των Ολυμπιακών επιτροπών είπε οτι όλοι συμφώνησαν οτι είναι κατά του μποϋκοτάζ και πως αυτό θα στεφόταν κατά των αθλητών.
Μεγάλο ψέμα φυσικά και όπως καταλαβαίνουμε όλοι εδώ προσπαθούν να υπερασπιστούν τις δουλίτσες τους, τις συμφωνίες τους, το προϊόν τους, τα έσοδά τους.
Κανείς δεν θα αναλάβει το κόστος του να εναντιωθεί σε μια παγκόσμια οικονομική δύναμη που παίζει πια πολύ δυνατό παιχνίδι στη γεωπολιτική και στην οικονομία.
Εκτός από τον κόσμο. Που δεν ρωτήθηκε ποτέ για τη στάση των εκπροσώπων του στη Σλοβενία. Που έχει πλέον αυξημένες ευαισθησίες αλλά και ενημέρωση και μπορεί πολύ εύκολα να αντιδράσει.
Η αλήθεια είναι πως αν ο κόσμος γυρίσει την πλάτη του στους αγώνες του Πεκίνου, δεν θα είναι οι αθλητές που θα «τιμωρηθούν». Θα τιμωρηθεί η Ολυμπιακή επιτροπή, η ολυμπιακή οικογένεια (φαμίλια) Α.Ε. και οι επιλογές της που έχουν κάνει –με το αζημίωτο βέβαια- το σπουδαιότερο αθλητικό γεγονός του κόσμου ένα πανηγυράκι ξελιγωμένων για τζίρους χορηγών.

Όσο για τη φλόγα που διαχειριζόμαστε σαν κληρονόμοι (που στην ουσία δεν μας ανήκει, συμβατική υποχρέωση είναι), αυτή υποτίθεται οτι καθαγιάζει τους αγώνες και φέρνει την σύνδεση του αθλητισμού με ανθρώπινες αξίες, ελευθερία, δημοκρατία. Και αθλητισμός χωρίς αξίες δεν είναι αθλητισμός, είναι αδιάφορες επιδόσεις και πρωταθλητισμός.

Αυτή τη χρονιά η διαδρομή της φλόγας θα είναι χλωμότερη από κάθε άλλη φορά, θα απομυθοποιήσει τους αγώνες και όσα πιστεύουμε οτι αντιπροσωπεύουν με ένα βίαιο πολιτιστικό σοκ, για να πειστούν και οι πλέον ρομαντικοί οτι από τους «Ολυμπιακούς» δεν έχει μείνει τίποτε εκτός του ονόματος.

Υ.Γ. Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, βλέπω πως έγινε επεισόδιο στη διάρκεια της τελετής, ενώ η κινέζικη TV διέκοψε τη μετάδοση για να μη φανεί η διαμαρτυρία με τη σημαία που έφερε τους πέντε ολυμπιακούς κύκλους-χειροπέδες.

Ελπίζω να μη γίνουμε "βασιλικότεροι του βασιλέως" και προβούμε σε κακοποιήσεις ανάλογες των κινεζικών εις βάρος των διαδηλωτών που συνελήφθησαν.

Για όσους ενδιαφέρονται να υπογράψουν σχετικά petitions, πλήρης αναζήτηση/οδηγός στο Theoulini

Update
Στο CNN που έβαλε την ερώτηση πριν λίγο, αν οι αθλητές θα χρησιμοποιήσουν τους αγώνες σαν πλατφόρμα για να εκφράσουν την γνώμη τους, ο «πολύς» τενίστας - ίνδαλμα Φέντερερ, δήλωσε οτι «δεν έχει αρκετή πληροφόρηση» και άρα δεν μπορεί να έχει πολιτική άποψη(!).

Καλά, είχαμε πάντα την υποψία οτι οι σημερινοί επαγγελματίες αθλητές (αλλά κυρίως businessmen) είναι πολιτικά ούφο αλλά κάπου όλοι ελπίζουμε σε ένα θέαμα σαν αυτό των τριών πρώτων «Μαύρων Πανθήρων» στο Μεξικό για να ξαναπιστέψουμε οτι υπάρχουν και αθλητές-πολίτες-ακτιβιστές.

Πλημμυρήσαμε...

Έτσι μπράβο αγόρι μου, πιάσε τη ΛΕΑ και προσπέρασέ μας όλους.
Τα σκατά δεν περιμένουν...

Πέτα τη γριά απ' το τραίνο!

Η ελληνική μουσική είναι μια γριά σε αναπηρική καρέκλα που κρατιέται με το ζόρι στη ζωή με εισαγόμενους ορούς - διασκευές είτε του Bregovic είτε των Night Arc είτε κάποιου τουρκο-αραβικού λαϊκού σουξέ.

Και αυτό είναι ψύχραιμο συμπέρασμα. Όπου κατέληξα όταν διαπίστωσα τη μέχρι σιχαμάρας επαναληπτική αναπαραγωγή αυτού του ρέγκε του συρμού με το Θωμά και τη Χαβάη.

Ενώ ήμουν στον κόσμο μου με τους Yesayer, τον Mario Biondi και τους Iron & Wine, τόλμησα να γυρίσω σε ραδιόφωνο για να δω τι γίνεται με τις απεργίες.
Τι κακό ήταν αυτό;

Και να φταιει η έλλειψη έμπνευσης και φαντασίας των μουσικών παραγωγών ή να φταιει που πραγματικά αυτό το κοινό περιμένει κάποιο τέτοιο σουξεδάκι για να γεμίσει πίστες, να ρίξει τονωτικές ενέσεις στα συρτάρια των δισκογραφικών εταιριών, να κάνει τον χωρίς έμπνευση στίχο (απομίμηση «Μαίρης Παναγιωταρά») σλόγκαν;

Δηλαδή γιατί να μη προτιμήσω τη Σάσα Μπάστα που την έβαλαν και έλεγε «Ξεσκίστε» το Que Hiciste της Jeniffer Lopez;

Θα μου πεις ότι όλοι έχουν δικαίωμα σε λίγη ελαφρότητα, πάσο!

Να αναλογιστούμε όμως το πόσο αυτή η ελαφρότητα εκλαμβάνεται ως τέτοια η ως πραγματικό πολιτιστικό προιόν, γιατί εγω δεν κατάφερα να ανιχνεύσω παράλληλα και άλλα "σοβαρότερα" κομμάτια που θα μου επτρέψουν να δω τη "Χαβάη"σαν ένα χαρωπό διάλειμα, αντίθετα είναι το ίδιο το φιλέτο της νέας παραγωγής της Πρωτοψάλτη.

Την ίδια στιγμή η Αρβανιτάκη διασκευάζει ιταλοπόπ μιας δεκαετίας πριν.

Ε, την πετάς τη γριά ή δεν την πετάς;

Η καταχρηστική και εκδικητική Microsoft

Ο φίλος μου ο Δημήτρης αγόρασε νέο υπολογιστή και είπε να δοκιμάσει τα Vista Premium αντί για τα Βasic που είχε εγκατεστημένα ο υπολογιστής.

Φυσικά εγκατέστησε μια «σπασμένη» έκδοση για να αξιολογήσει αν άξιζε να πληρώσει τα -όχι λίγα- επιπλέον χρήματα που ζητάει η Microsoft (η οποία φυσικά δεν προσφέρει evaluation version για τα upgrades).

Και την τρίτη μέρα, ο υπολογιστής «κλειδώθηκε» από ένα update που εγκαταστάθηκε από τη Microsoft και που ανίχνευσε πως η εγκατάσταση ήταν παράνομη.
Η μόνη επιτρεπόμενη λειτουργία ήταν η είσοδος στο site της Microsoft για να αγοραστεί άδεια λειτουργίας. Σύντομα διαπίστωσε οτι ούτε αυτό δεν μπορούσε να κάνει γιατί η καλή εταιρία του έδινε μόνο το δικαίωμα να αγοράσει «επιπλέον» άδεια για ένα δεύτερο υπολογιστή. Ήταν δηλαδή προϋπόθεση οτι είχε ήδη μια νόμιμη κόπια σε κάποιο άλλο μηχάνημα.

Καμιά λειτουργία δεν μπορούσε να γίνει πια στον υπολογιστή.

Δηλαδή η Microsoft όχι μόνο δεν του έδινε την ευκαιρία να αγοράσει μια νόμιμη έκδοση αλλά έπαιρνε και εκδίκηση για την πειρατική κόπια.

Αλλά πως!

Κλειδώνοντας αρχεία που μπορεί να είχαν δημιουργηθεί με άλλα νόμιμα αγορασμένα προγράμματα.

Φυσικά ο φίλος αναζήτησε κάποια κόλπα στο internet, ενεργοποίησε το explorer.exe και κατάφερε τουλάχιστον να αντιγράψει τα αρχεία του πριν καταλήξει στην μοναδική διέξοδο του format.

Η επιλογή της Μicrosoft είναι χωρίς αμφιβολία βαθύτατα καταχρηστική και χωρίς αναλογικότητα (η "επίπτωση" γίνεται βαρύτερη του "πταίσματος"), αλλά είναι και χαρακτηριστική του πνεύματος που τη διακρίνει. Είναι από τις ενέργειες που θα την κάνουν πιο αντιπαθητική από οτι ήδη είναι.

Η εταιρία έχει φυσικά δικαίωμα να απενεργοποιήσει το πειρατικό λογισμικό (με προειδοποίηση ή χωρίς, με δυνατότητα πληρωμής η μη), αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να εκδικείται με το να κλειδώνει αρχεία και εργασία που δεν της ανήκει, αυτοανακηρυγμένη σε μοναδικό αφεντικό του μηχανήματος και των περιεχομένων του!

Και έπρεπε να περάσει αυτή την περιπέτεια ο φίλος μου ο Δημήτρης για να συνειδητοποιήσει δύο πράγματα που τώρα συζητάει σε κάθε περίσταση:

Πρώτον οτι η Microsoft κατέκτησε αυτή τη δεσπόζουσα θέση αφήνοντας για πολλά χρόνια τα Windows να αντιγράφονται και να μοιράζονται χωρίς κανένα κλείδωμα.. Και όταν ήταν πια δυνατή και εγκατεστημένη στην συντριπτική πλειονότητα των υπολογιστών ξεκίνησε έξυπνα τη φιλοσοφία «και τώρα ξηλωθείτε»!

Το δεύτερο που συνειδητοποίησε είναι οτι αυτό που προσπαθεί να πουλήσει η Microsoft δεν είναι ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που κάνει μια κάποια συγκεκριμένη εργασία, αλλά απλά το λειτουργικό. Δηλαδή το απαραίτητο εργαλείο για να δουλέψει ο υπολογιστής!

Και στην ουσία το γεγονός οτι βάζει με το λειτουργικό τα Media Players κλπ για να δικαιολογεί το τίμημα, την κάνει να χάνει συνεχώς τα περί δεσπόζουσας θέσης και μονοπωλίου δικαστήρια.

Φυσικά ο κάθε χρήστης έχει την επιλογή να παραμείνει με το αρχικά εγκατεστημένο Basic λειτουργικό του υπολογιστή και να μη πληρώσει τίποτα επιπλέον αλλά η ίδια η Microsoft φροντίζει αφενός να σταματά να υποστηρίζει τα λειτουργικά μετά από κάποια χρόνια (οπότε υποχρεωτικά θα προβείς σε αγορά άλλης έκδοσης ή άλλου υπολογιστή) αλλά απο την άλλη επίσης φροντίζει να πουλάει σαν νέα έκδοση τις όποιες βελτιώσεις σε αναπηρίες ή τρωτά σημεία. Απλά τις αμπαλάρει σε ένα εντυπωσιακό περιτύλιγμα (όπως έγινε με τη μετάβαση απο τα XP στα Vista.

Από την περασμένη εβδομάδα ο Δημήτρης έγινε δοκιμαστικός χρήστης των δωρεάν Linux Ubuntu και έδωσε σε όλους μας υπόσχεση οτι από τη Microsoft δεν θα ξαναγοράσει ούτε ποντίκι!

Η ομάδα της Microsoft της εποχή της ίδρυσης της εταιρίας. Με flower-power εμφάνιση και αντισυμβατική νοοτροπία!

Αν η δικοί μας της "γενιάς του πολυτεχνείου" μπορούν να γίνουν οι χειρότεροι σπεκουλαδόροι, γιατί να μη γίνουν οι στυγνότεροι ταλληροφονιάδες τα φρικιά και οι nerds της δεκαετίας του 70;

(ο φίλος του Αλογοσκούφη κάτω αριστερά)

Πόσο γρήγορα θα ξεφουσκώσει ο Τσίπρας;

Συμπαθάτε με αλλά εγώ ακόμα δεν έχω καταλάβει τι είναι αυτό που δημιούργησε το «φαινόμενο» και τη «θύελλα» Τσίπρα που σαρώνει στις δημοσκοπήσεις. Ακόμα δεν κατάφερα να αποκωδικοποιήσω το γιατί οι συμπολίτες μας φαίνονται να γοητεύονται από ένα πρόσωπο που ακόμα δεν έχει δώσει το παραμικρό ίχνος γραφής.

Εκτός δηλαδή από το γεγονός οτι ο Τσίπρας βρίσκεται στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του τη στιγμή που αναλαμβάνει την ηγεσία ενός πολιτικού κόμματος (ένα πείραμα που μέχρι στιγμής δεν έχει επιχειρηθεί από άλλο πολιτικό σχηματισμό), ειλικρινά δεν βλέπω -ακόμα- λόγο να συρρέουν οι προτιμήσεις των ψηφοφόρων προς ένα πολιτικό κόμμα που μέχρι τώρα αντιμετωπιζόταν απαξιωτικά (με εκλογική δύναμη επιπέδου 3%), μέχρι που δεν κατάφερνε κάποιες φορές να καταλάβει έδρανα στη βουλή.

ΟΚ, ένας λόγος να είναι η κρίση του δικομματισμού, οι τραγικά κακές γραφές από τα κομματικά κατεστημένα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Άντε ένας ακόμα λόγος να είναι η κακή διαχείριση της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ απο τον ΓΑΠ (να μη ξαναλέμε τα ίδια) που χαράμισε μια λαϊκή εντολή ενός εκατομμυρίου φίλων του ΠΑΣΟΚ (που ας μη ξεχνάμε επίσης συνέρευσαν να τον ψηφίσουν κι αυτόν σα μεσσία αλλαγής χωρίς ουσιαστικά να έχουν τα δείγματα γραφής που είδαν αργότερα προς μεγάλη τους απογοήτευση).

Και σίγουρα ένας τρίτος λόγος πρέπει να είναι η ελπίδα που πάντα ο απογοητευμένος αλλά και παρορμητικός έλληνας έτρεφε σε νέα άφθαρτα πρόσωπα. Η προσδοκία της αλλαγής και της νέας πολιτικής που σχεδόν πάντα διαψεύδεται στη συνείδησή μας μετά από ένα μόνο τέρμινο στην εξουσία.

Εδώ όμως έχουμε μια ουσιώδη διαφορά.
Ο Συνασπισμός είναι αριστερό κόμμα με ότι αυτό συνεπάγεται. Δηλαδή δεν είναι αρχηγικό / αρχηγοκεντρικό. Που σημαίνει οτι οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά και όχι από μια μονοπρόσωπη αρχή που συνήθως κάνει τις αντιλήψεις του και κομματικό καταστατικό, επιβάλλει «κομματική πειθαρχία» και ελέγχει τα «κομματικά όργανα».
Που επίσης σημαίνει οτι δεν ανακαλύφθηκε ο νέος προφήτης της κεντροαριστεράς, αλλά απλώς τοποθετήθηκε ως γραμματέας (διότι γραμματέα οφείλουν να διαθέτουν τα αριστερά κόμματα και όχι πρόεδρο ή αρχηγό, όπως γραμματέα όφειλε να διαθέτει και το ΠΑΣΟΚ όταν η δημιουργήθηκε σαν Σοσιαλιστικό Κίνημα).

Άρα τι μπορεί από μόνος του ο συμπαθής κατά τα άλλα Αλέξης Τσίπρας να φέρει στην ελληνική κοινωνία που μέχρι σήμερα δεν είχε παραχθεί σαν ιδεολογία και σαν άποψη από το χώρο του ΣΥΝ και τα στελέχη του;

Και μη με παρεξηγήσετε, μια χαρά μου κάνει αυτή η μαζική στροφή προς τον ΣΥΝ από το εκλογικό σώμα, για χίλιους λόγους. Αλλά καλό είναι να θυμόμαστε δύο πράγματα: Πρώτον οτι όπως είπαμε σ’ αυτό τον πολιτικό χώρο δεν υπάρχουν ευκαιρίες για προσωπικές "χαρισματικές" πολιτικές και δεύτερον οτι αυτός ο κόσμος όσο εύκολα σε αποθεώνει τόσο εύκολα σα ξεπερνάει και σε αποκαθηλώνει στην πρώτη ευκαιρία.

Οπότε ας καθυστερήσουν λίγο το καβάλημα του καλαμιού στον ΣΥΝ. Και αν θέλουν να διαψεύσουν το μύθο για την αχλάδα και την ουρά της, καλά θα κάνουν να στρωθούν και να παραδώσουν αυτά τα ρημάδια τα «δείγματα γραφής» που θα καθυστερήσουν την άτακτη φυγή των υψηλών ποσοστών σε χρόνο ντετέ.

Υ.Γ. Το «εκλογικό σώμα» σε μια κρίση ευθυμίας και αμφισβήτησης έβαλε τον Ψαριανό στη Βουλή. Αυτό από μόνο του δε λεει τίποτα και ποτέ δεν πρόκειται να πει, αν τα πρόσωπα δεν έχουν χρεωθεί με τις προσδοκίες και τις ελπίδες των πολιτών που τους εξέλεξαν. Ο Ψαριανός λοιπόν όχι μόνο δεν έδωσε ακόμα «γραφή», αλλά σε κάποια συνέντευξη δήλωσε οτι «δοκίμασε και κοκαίνη για να δει πως είναι» περνώντας και την αντίληψη οτι η κόκα είναι τόσο αθώα και μη-εθιστική που ανά πάσα στιγμή μπορείς να την κόψεις χωρίς να τρέξει το παραμικρό.
Αμ παιδιά, αν δε σοβαρευτούμε δεν γίνεται προκοπή...

Malta Buses

Τα λεωφορεία στη Μάλτα είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο. Ειδικά για όποιον έχει μια κάποια λόξα με τα vintage αντικείμενα, με την αισθητική και το design της δεκαετίας του 40 ή του 50.
Η Μάλτα φυσικά απέχει πολύ απ’ το να θεωρηθεί το ευρωπαϊκό αντίστοιχο της Κούβας σε οτι αφορά τα αυτοκίνητα, παρά το γεγονός ότι βρίσκεις εξαιρετικά παλιά –και ρυπογόνα- αυτοκίνητα σε κυκλοφορία (και NSU και Triumph κι απ όλα). Η χαρακτηριστική μυρωδιά του καυσαερίου είναι παντού.
Ειδικά όμως στα λεωφορεία έχουν καταφέρει ένα τεχνικό θαύμα. Τα συντηρούν λες και είναι καινούρια. Και παρά το γεγονός οτι είναι εξαιρετικά άβολα (με ξύλινα σκληρά καθίσματα) δύσκολα αντιστέκεσαι στο να κάνεις διαδρομή απλά για μια κοντινότερη επαφή με την ιστορία...

Οι trap-εζες μας θυμώνουν

Ο φίλος Κώστας Σκαρμαλιοράκης μου στέλνει την εξής επιστολή:

.......................................................................................................................
Ξετινάξτε την ανθισμένη αμυγδαλιά!

Εάν ήμουν διευθυντής καταστήματος σε κάποια Τράπεζα δεν θα έβαζα ποτέ την υπογραφή μου κάτω από κείμενο που θα απευθυνόταν σε πελάτη αναφέροντας:

«Οι αμυγδαλιές άνθισαν, ο καιρός θα αρχίσει να βελτιώνεται και η άνοιξη έρχεται… Με την επιστολή αυτή, μπορείτε να φέρετε την άνοιξη πιο γρήγορα στα οικονομικά σας και να πραγματοποιήσετε κάποιες από τις επιθυμίες σας, καθώς η Citibank έχει προεγκρίνει σε επιλεγμένους πελάτες όπως εσείς… 15.100 ευρώ μετρητά».

Τόσο παπαριλίκι σε κείμενο, ούτε σε καθημερινή σαπουνόπερα της τηλεόρασης δεν ακούμε πλέον. Αυτό είναι το σοβαρό marketing που εφαρμόζουν οι Τράπεζες στις μέρες μας; Με τέτοια κείμενα θέλει να πείσει τους πελάτες της η (κάθε) Citibank;

Επειδή μόνο οι αμυγδαλιές και οι τσέπες των Τραπεζών ανθίζουν σήμερα, επιτέλους αφήστε μας στην ησυχία μας. Το κυριότερο, μην εκμεταλλεύεστε την ανάγκη (ή την ελαφρότητα) του κοσμάκη που βλέπει να του προσφέρουν «ζεστό» χρήμα αλλά στην πραγματικότητα δεν γνωρίζει πόσο θα καεί!

Υ.Γ. Η επιστολή της Citibank τελειώνει: «Βιαστείτε. Η προσφορά μας λήγει στις…#/#/2008»
Τι λήγει ρε καραγκιόζηδες! Αφού τον άλλο μήνα θα μου στείλετε νέα επιστολή που θα μου προσφέρεται 20.000 ευρώ! Άσε που θα με πάρετε και 2-3 τηλέφωνα για τον ίδιο λόγο. Αυτό που δεν λήγει (δεν έχει τελειωμό μιλάμε) είναι η βλακεία σας που σας καθιστά ενοχλητικούς όσο δεν παίρνει.
...............................................................................................................................

Ο Κώστας είναι θυμωμένος και με το δίκιο του όπως και πολύς άλλος κόσμος είναι απηυδισμένος. Όπως κι εγώ άλλωστε.

Όχι γιατί οι τράπεζες παράγουν υπερκέρδη – ρεκόρ σε μια περίοδο γενικής ύφεσης (θεμιτό μπορεί να είναι σε μια ελεύθερη αγορά).

Αλλά γιατί αυτά τα υπερκέρδη παράγονται με αθέμιτους τρόπους, με ληστρικά επιτόκια, με δανεισμό σε νοικοκυριά που δεν συγκεντρώνουν εγγυήσεις (αλλά έχουν ένα περιουσιακό στοιχείο που νομοτελειακά θα «φαει» κάποια στιγμή η τράπεζα), με καταχρηστικούς όρους για τους οποίους έχουν καταδικαστεί αλλά δεν συμμορφώνονται (πανωτόκια κλπ), με κρυμμένες χρεώσεις για τις οποίες ποτέ δεν λογοδοτούν.

Ο χωρίς επαρκή ενημέρωση καταναλωτής έχει παραδοθεί σαν λεία σε σαρκοβόρα, με μηδενική κρατική εποπτεία και έλεγχο, με ανύπαρκτους θεσμούς διαιτησίας.

Αλλά φταιμε κι εμείς, που ελάχιστα αντιδρούμε, που αποδεχόμαστε αδιαμαρτύρητα το κάθε «έτσι γουστάρω» χωρίς να τρέχουμε να κλείσουμε λογαριασμούς, να μεταφέρουμε τα χρήματά μας κάθε φορά που ανακαλύπτουμε τη βλάβη στα οικονομικά μας και την αξιοπρέπειά μας.

Πριν από λίγο καιρό προσπάθησα να μεταφέρω ένα χρηματικό ποσό από τηνAlpha Bank στην HSBC χρησιμοποιώντας το phone banking της πρώτης.
Πήρα την απάντηση οτι δεν ήταν δυνατή η μεταφορά του ποσού λόγω «τεχνικού προβλήματος» (χωρίς άλλη εξήγηση, παρά το οτι η δυνατότητα ήταν στα διαφημιζόμενα "features").

Μη έχοντας άλλη επιλογή, έπρεπε να απευθυνθώ σε ένα κατάστημα της τράπεζας για να διεκπεραιώσω τη μεταφορά. Ξέρετε πόσο με χρέωσαν για τη συναλλαγή;

12 Ευρώ!

Απευθύνθηκα λοιπόν στην τράπεζα με διαμαρτυρία ζητώντας να μου πιστωθεί το ποσό αφού με δική τους υπαιτιότητα έπρεπε να κάνω τη συναλλαγή μέσω του «ακριβού» τρόπου, ενώ στη μεταξύ μας "σύμβαση" των όρων, αναφέρεται οτι οι μεταφορές μπορούν να γίνουν απ’ το phone banking χωρίς χρέωση.

Μπορεί να τους πήρε περίπου τρεις μήνες να μου απαντήσουν αλλά τελικά απάντησαν ότι «έχω δίκιο» μου επομένως μου πιστώνουν το ποσό των 12Ευρώ.

Το γεγονός ότι χρειάστηκαν τρείς μήνες για να πάρουν αυτή την απόφαση σημαίνει πως είναι μια διαδικασία που προφανώς δεν έχει ακολουθηθεί στο παρελθόν και πιθανότατα έπρεπε να στηθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες που θα επέτρεπαν την επιστροφή του ποσού.

Αναφέρω αυτή την περίπτωση γιατί προφανώς δεν έχουμε μάθει να ζητάμε το δίκιο μας απ’ αυτούς τους πολυπλόκαμους και αρτηριοσκληρωτικούς μηχανισμούς όπως είναι οι τράπεζες που άλλωστε είναι και εξουσία στην οικονομική ζωή της Ελλάδας, και επειδή μάλλον έχουμε αποδεχτεί defacto την καταχρηστική συμπεριφορά απέναντι στην οποία επίσης αποδεχόμαστε ότι είμαστε ανυπεράσπιστοι.

Μερικές φορές λοιπόν, σε περιπτώσεις κοινής λογικής δεν χρειάζεται να το σκεφτόμαστε δεύτερη φορά. Ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε οτι τα κέρδη ρεκόρ που αναφέραμε στην αρχή, σε κάποιο (σημαντικό) ποσοστό προέρχονται απ’ τη δική μας αδράνεια.

Να πω μπράβο λοιπόν στην τράπεζα για την αντιμετώπιση; Όχι δεν θα το πω γιατί όλα τα προβλήματα ξεκινούν από ένα άλλο σημείο:

Κανονικά θα έπρεπε να έχω και τον εναλλακτικό τρόπο διεκπεραίωσης της συναλλαγής μέσω web banking με τη μόνη διαφορά οτι η τράπεζα απαιτεί γι’ αυτή τη λειτουργία από τους πελάτες της να προμηθευτούν το «ειδικό μηχανάκι» με τους κωδικούς ασφαλείας που χρεώνει 7 μόνο Ευρώ.

Δεν το πήρα ποτέ το μηχανάκι φυσικά. Μπορεί να δώσω και 20 Ευρώ στον τύπο που μου καθάρισε το τζάμι στα φανάρια, αλλά αρνούμαι να πληρώσω ακόμα και ένα λεπτό ΔΙΠΛΟΧΡΕΩΣΗΣ για την διεκπεραίωση συναλλαγών για τις οποίες ήδη χρεώνομαι κάθε φορά. που τις πραγματοποιώ. Είναι δηλαδή σα να σου λεει η τράπεζα οτι η κάθε χρέωση συναλλαγής δεν περιλαμβάνει την (προαπαιτούμενη φυσικά) ασφάλεια συναλλαγών!

Για το θέμα αυτό είχα απευθυνθεί στη Γραμματεία Καταναλωτή που με τη σειρά της απευθύνθηκε στην τράπεζα χωρίς να υπάρξει κάποια απάντηση εδώ και πολύ – πολύ καιρό. Η γραμματεία καταναλωτή ποτέ δεν επανήλθε για την εκκρεμότητα και φαίνεται ότι έχει παραδοθεί άνευ όρων στην εξουσία της τράπεζας.

Διατίθενται όμως από τις τράπεζες (και ειδικά απο την Alpha), πολλά χρήματα σε προγράμματα εταιρικής υπευθυνότητας και δημοσίων σχέσεων για να αναβαθμίσουν την εικόνα τους. Λες και δεν είμαστε όλοι "πυρ και μανία" μαζί τους.

Δεν έχεις ρεύμα; Πήγαινε για ψώνια!

Αν σας έχουν κόψει το ρεύμα και βαριέστε σπίτι, πηγαίνετε μια βόλτα για ψώνια στο Mall.
Εκεί, στο ανεξάρτητο κράτος - ασυλο, το ρεύμα δεν κόβεται ποτέ!
Ας μάθουν κανένα τέτοιο "μαγικό" και τα μαγαζάκια των μικρομεσαίων μπας και τη βγάλουν καθαρή, ας μας αναλύσουν οι φωστήρες τύπου Τράγκα πως γίνεται αυτό το κολπάκι για να ξέρουμε ποιους και πόσους βλάπτει η κάθε διακοπή ρεύματος.

Κατα τα άλλα, κάθε σχολιασμός της απεργίας στη ΔΕΗ και το πως αντιμετωπίζουν το θέμα τα Media είναι περιττός, ειδικά μετά το μεγαλοπρεπές post της Espoir

Μπου!

Οι «Μακεδόνες» θα μας πάρουν τη Μακεδονία. Θα φτάσουν μέχρι τη Θεσσαλία!

Κυκλοφορεί χαρτονόμισμά τους με το Λευκό Πύργο!

Οι Αλβανοί θα μας πάρουν τη Τσαμουριά και θα φτάσουν μέχρι τον Αμβρακικό! Ο Οδυσσέας Τσενάι, αυτός ο αχάριστος που δεν εκτίμησε την προσβολή που του κάναμε τόσα χρόνια που δεν του δίναμε τη σημαία, τώρα που αποφοιτά από τις ΗΠΑ θα έρθει στην Ελλάδα να κάνει Αλβανικό κόμμα!

Οι Τούρκοι μας επιτίθενται γενικώς, θα μας πάρουν τη Θράκη, τα νησιά, το FIR.

Οι Κρήτες θα παρθούν μόνοι τους αφού ήδη κηρύσσουν ανεξαρτησία (άσε που δεν πονάνε -μωρέ- τα παλληκάρια).

Οι Πελλοπονήσιοι τίποτα; Οι Στεροελλαδίτες;

Πότε γίναμε τόσο φοβικοί; Πότε κατάφεραν όλα αυτά τα συμπλέγματα να εγκατασταθούν μέσα μας και να μας τρομάζουν τόσο εύκολα έτσι που να στέλνουμε να σχετικά «τρομοκρατικά» emails ο ένας στον άλλο; Πως γίνεται να μας λένε οτι θα χιονίσει και να κάνουμε επιδρομή στα σουπερμάρκετ λες και θα μας πολιορκήσει ο Κιουταχής; (φάε τώρα μακαρόνια για ένα χρόνο!).

Πως γίνεται (ξαναρωτάω) κάποιος που έχει πρόσβαση στο Internet και όλη την πληροφορία διαθέσιμη να αναπαράγει την περίφημη φάρσα με το σκοπιανό χαρτονόμισμα έτσι αβασάνιστα;
Μας πήραν είδηση αδέρφια και μας δουλεύουν όλους ψιλό γαζί.

Αν είναι να φοβάστε κάτι, φοβηθείτε για τους λίγους και αστείους πολιτικούς που εκλέγουμε (που με την πολιτική τους θα μπορούσαν να ανοίξουν την κατακτητική όρεξη της Μποτσουάνα, όχι μόνο των Βαλκάνιων εθνικιστών) .

Αν είναι να φοβηθείτε, φοβηθείτε με εμάς του ίδιους που γεμίζουμε τις καφετέριες στις 11 το πρωί.

Μ' εμάς που εξαρτάμε το εκάστοτε αμυντικό μας δόγμα από το ποιος θα σκάσει τα περισσότερα «μαύρα».

Μ' εμάς που έχουμε κρατικούς λειτουργούς που προσλαμβάνονται με κριτήριο το καλύτερο τσιμπούκωμα!

Αει στο διάολο πια...

Τα κρατικά θερμοκήπια των εκβιαστών

Είμαι στο γραφείο και κάνω ένα διάλειμμα για μια γρήγορη περιήγηση στα blogs που παρακολουθώ. Η συζήτηση είναι για το θέμα που έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων. «Ψευδώνυμα», «blogs», «εκβιαστές» και μπόλικη φιλολογία τη στιγμή που η κυβέρνηση (αυτά τα νεο-γιαπάκια, αυλή του Θόδωρα και του Κώστα που αποφοίτησαν από κολέγια και τα άλλα ευαγή ιδρύματα για την ευκατάστατη ελίτ) επεξεργάζεται νομοσχέδιο για την άρση της ανωνυμίας στα blogs (ένα το κρατούμενο, η κολεγιακή και πανεπιστημιακή εκπαίδευση αποδεικνύεται ανεπαρκής για την κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του κυβερνοχώρου)

Αποσπάσματα κειμένων:
«Εαν είναι αλήθεια (που είναι) ότι η ανωνυμία παρέχει βήμα σε συκοφάντες, άλλο τόσο είναι αλήθεια ότι δεν λείπουν, σε καθημερινή βάση, οι επώνυμοι συκοφάντες.»
(Ροίδης)


«Συνηθίζεται και στον παραδοσιακό Τύπο, του οποίου την ελευθερία κανείς ποτέ δεν σκέφτηκε να περιστείλει. Οι σοβαρότερες παραβιάσεις προσωπικών δεδομένων, της τιμής και της υπόληψης πολιτών γίνονται σήμερα από την τηλεόραση, της οποίας η νόμιμη λειτουργία παραμένει αρρύθμιστη εδώ και 20 χρόνια»

(Ελισάβετ Δεληγιάννη στην «Κ»)

Τη στιγμή που διαβάζω αυτές τις γραμμές, χτυπάει το κινητό.

Βλέπω το όνομα και αφήνω την κλήση αναπάντητη. Είναι «δημοσιογράφος» που υπογράφει σε θεματική εφημερίδα με ψευδώνυμο και μου τηλεφωνεί να μάθει πότε μπορεί να περάσει να εισπράξει το «λάδι» που χρειάζεται για να συνεχίσει να μην επιτίθεται στην εταιρία όπου εργάζομαι.

Προσέξτε: Όχι για να γράψει «καλά λόγια» ή να αβαντάρει. Αλλά για να μην κάνει επίθεση, να μην αρχίσει να λασπολογεί όπως έκανε στο παρελθόν για να αποδείξει τη δύναμή του.

Όχι, δεν κινδυνεύει από ρύθμιση άρσης του ψευδωνύμου του, ούτε κινδυνεύει από νομοθετικές ρυθμίσεις, όπως δεν κινδυνεύουν και άλλοι πολλοί που γράφουν σε άλλα παρόμοια Μέσα (εφημερίδες και sites) «έγκυρες» πληροφορίες κατά παραγγελία παντός ενδιαφερομένου με φράγκα.

Και αν νομίζετε οτι αυτό το φαινόμενο είναι μεμονωμένο ή περιορίζεται στη ζούγκλα των ιδιωτικών εταιριών και τα νόμιμα ή άνομα συμφέροντα που προφανώς προωθούν και αντιπροσωπεύουν, σας παραπέμπω στο «Φίλαθλο» της 28/2 και στο κύριο άρθρο του Ν. Καραγιαννίδη όπου γίνεται λόγος για τον (μακρύ) κατάλογο των δημοσιογράφων που παίρνουν κανονικό μηνιαίο μισθό απ’ τον ΟΠΑΠ για να γράφουν ελεγχόμενα θετικά πράγματα για την «εισηγμένη» κατα τα άλλα ΔΕΚΟ.


Για να καταλάβουμε τελικά ποιος είναι ο ιδιοκτήτης των θερμοκηπίων των εκβιαστών.


Εκβιαστών που φυσικά δεν έχουν blogs αλλά θέσεις συντακτών (χαιρετίσματα στην ΕΣΗΕΑ) σε εφημερίδες «επίσημες» και «αξιόπιστες».

Χάσαμε το όνομα, χάνουμε και τη "χάρη"

Όπως και να εξελιχτούν τα πράγματα, το ζήτημα με το όνομα των Σκοπίων το έχουμε χάσει.

Ήδη ολόκληρη η υδρόγειος αναφέρεται σε «Μακεδονία» και θα συνεχίσει να αναφέρεται ακόμα και αν η ελληνική διπλωματία πετύχει να περάσει σύνθετη ονομασία. Ακόμα και αν οι Σκοπιανοί δεχτούν το «Σλαβομακεδονία» στην ουσία δεν θα αλλάξει ούτε μόριο ουσίας.

Το θέμα το χάσαμε καιρό τώρα. Από πολύ παλιά που το Linguaphone διαφήμιζε ανάμεσα στις γλώσσες και τα «Μακεδονικά». Το οτι εμείς προτιμήσαμε το στρουθοκαμηλισμό του να κοιτάμε αλλού, να υποκρινόμαστε οτι δεν υπάρχει θέμα απο τότε, δείχνει αφενός την άγνοια που είχαμε στο ενδεχόμενο ανεξαρτητοποίησης του κρατιδίου αλλά και την άγνοια που έχουμε για τις στρουθοκαμήλους (μια και το οτι χώνει το κεφάλι της στο χώμα είναι φοβερό ψέμα...)

Και τώρα; Τώρα το ένα μας βρωμάει το άλλο δε μας αρέσει.

Μια χαρά είναι το «Ανεξάρτητη Δημοκρατία της Μακεδονίας». Είναι το μοναδικό κομμάτι της Μακεδονίας που λειτουργεί σαν αυτόνομο κράτος και δεν ανήκει ούτε στην Ελλάδα ούτε στη Βουλγαρία όπως οι άλλες δύο περιοχές. Δεν μας κάνει όμως γιατί όπως και τα άλλα ονόματα, ξυπνάει «αλυτρωτικές» διαθέσεις σαν αυτές που μας πουλάνε τις τελευταίες μέρες στις τηλεοράσεις με χάρτες που φτάνουν στη Θεσσαλία και που δεν είναι τίποτα περισσότερο απο παραληρήματα σλάβων Καρατζαφέρηδων και Άνθιμων (=να πάρουμε τα κομμάτια της Μακεδονίας που μας λείπουν).
Έτσι τρομάζουν και οι δικοί μας ελληναράδες τους απο κεί, έτσι γίνονται σημαία τα δικά μας παραληρήματα.

Αν κάποιος θέλει να τρομάξει τον άλλο, αυτά θα ανακινήσει και όχι την πραγματική σχέση μεγέθους των δύο χωρών ή τις διαθέσεις της πλειοψηφίας των Σκοπιανών που δεν έχουν καμία διάθεση για περιπέτειες.

Απο την άλλη οι ΗΠΑ πιέζουν τώρα να μη προβάλουμε «βέτο» στην ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ έτσι που να «κλειδώσουν» τα σύνορά τους. Θράσος κι αυτό... Δε φτάνει που έδειξαν το δρόμο και άνοιξαν την όρεξη στους εθνικιστές της Αλβανίας με την απόσπαση του Κοσσόβου, τώρα τρέχουν και πασχίζουν να μη γίνει το ίδιο με τα Σκόπια! Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.

Μια χαρά ευκαιρία θα ήταν για την Ελλάδα να στυλώσει τα πόδια ώστε να υποχρεωθούν τα Σκόπια σε κάποια παραχώρηση και να εξασφαλίσουν την ένταξη αυτή μια ώρα αρχύτερα.
Έλα όμως που δεν θα βγει κανένα ουσιαστικό όφελος απο αυτή την καθυστέρηση. Και στο θέμα του ονόματος (που όπως είπαμε έχει χαθεί) αλλά και στο θέμα της κωλυσιεργίας που μας κάνει να φαινόμαστε πεισματάρηδες και αναξιόπιστοι στο να παίξουμε κάποιο βαρύνοντα ρόλο στην περιοχή.

Το μόνο που ενδιαφέρει την ελληνική διπλωματία είναι το «πολιτικό κόστος» που βλέπει η κυβέρνηση να σκαει στη γωνία, οπότε και προτιμάει να κάνει την βιασμένη παρθένα παρά να βγάλει όνομα σαν «εύκολη ερωμένη».

Υ.Γ.

Ως bloger και ως άνθρωπος υποκλίνομαι ταπεινά στον χωρίς όρια σουρεαλισμό των αιρετών τύπου Ψωμιάδη που μας θυμίζουν με τον καλύτερο τρόπο το ποιοί καλούνται να λύσουν όχι μόνο εθνικά, αλλά και τοπικά θέματα που αντιμετωπίζει στον 21ο αιώνα η χώρα.

Τι να κλάσουν τώρα τα επεξεργασμένα βίντεο του Λαζόπουλου...