Πάει και το άσυλο (με τη αμέριστη συμβολή της αριστεράς).

Άντε λοιπόν, η μηχανή πήρε μπρος. Εννοώ την ψήφιση του σ/ν για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μια κατάσταση που δεν υπήρχε περίπτωση να πήγαινε χειρότερα, μια κατάσταση στον πάτο του βαρελιού.

Κι επιτέλους μια προσπάθεια να αλλάξει μια σάπια κατάσταση που περιλάμβανε από συναλλαγές καθηγητών και φοιτητών (θέματα αντί ψήφων), άσυλα που αξιοποιούσαν σε κάθε περίπτωση κουκουλοφόροι (και για πλιάτσικο, εκτός του αγώνα κατά της καταπιεστικής εξουσίας)... ευδοκίμησε.

Κι ευδοκίμησε επειδή ακόμα και η βουλή, αυτή η απομονωμένη κάστα ανθρώπων που ελάχιστη διάθεση είχε διαχρονικά να αναλάβει να βγάλει κάστανα απ' τη φωτιά, να υπερβεί το μικροπολιτική ωφελιμιστική τακτική της, κατάλαβε επιτέλους πως δεν πάει πιο κάτω.

Και αυτή η απλή διαπίστωση, η απλή λογική του οτι πρέπει επιτέλους τα κόμματα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναλάβουν να φέρουν τα πράγματα σε μια ισορροπία, μεταφράζεται από ορισμένους ως πρόβα συγκυβέρνησης, ως δεξιά επίθεση, ως γάμο-ύβρι κλπ.

Το φεγγάρι παιδιά κοιτάμε, αφήστε το δάχτυλο.

Κι επίσης ας σταματήσουν οι ψεύτικοι θρήνοι για την κατάργηση του ασύλου.

Αυτού του συμβολικού άχρηστου ασύλου. Που ναι μεν είναι μια δημοκρατική κατάκτηση, ναι είναι ένα πολύτιμο εργαλείο διαμόρφωσης συνείδησης της ακαδημαϊκής αξίας και της διακίνησης ιδεών, αλλά λόγω των κομματικών παντοκρατοριών που μεταβίβαζαν τη μηδενική πολιτική κρίση, κατέληξε να προστατεύει οτι πιο σκοταδιστικό και αναχρονιστικό είχε απομείνει από φασίζουσα νοοτροπία, έφτασε να αντιμάχεται τον ίδιο τον πλουραλισμό που υποτίθεται πως προστάτευε.

Με ποιο κουράγιο να αναλάβει κάποιος στα λογικά του να υπερασπιστεί σήμερα πια αυτό το σκύβαλο που κατ' ευφημισμό πια λεγόταν "άσυλο";

Οι ίδιοι αυτοί που είχαν κάθε λόγο να το υπερασπιστούν, το υπονόμευσαν, το απαξίωσαν και το κατάργησαν Και τώρα θρηνούν πάνω από το χυμένο γάλα. Αλλά δεν πειράζει, καλό θα κάνουν όλα αυτά στην αριστερούλα μας, που ήταν η μόνο στο κοινοβούλιο που υπερασπιζόταν το χρεοκοπημένο σύστημα.

Ίσως τώρα χωρίς άσυλο να αυξηθεί ο πλουραλισμός των διακινούμενων απόψεων. Ίσως να μη ξαναδούμε καδρόνια να κινούνται κατά κεφαλιών 80χρονων ομιλητών, ίσως να ξαναμπούν οι προβληματισμοί, να αρθρωθεί λόγος με επιχείρημα σε προσφορότερους καιρούς, που οι συμβολισμοί μπορεί να έχουν και πραγματικό αντίκρυσμα.

Ίσως αυτά που κληροδοτήθηκαν ως αυτονόητα αλλά ποτέ δεν εξηγήθηκαν τώρα να ξαναχτιστούν ουσιαστικότερα

Υ.Γ. Ιδέα μου ήταν ή είδα χτες στη φοιτητική διαδήλωση πανό που ανέγραφε κάτι για "ΜΠΛΑΚ ΟΥΤ";