Αναζητώντας τις "Πύλες του Άδη".

Σχετικά πρόσφατα εμφανίστηκαν πινακίδες "Πύλες του Άδη" λίγο έξω απ' το χωριό "Λούρος" της Πρέβεζας. Όσο κι αν έψαξα για αναφορές που να τοποθετούν μία από τις πέντε μυθολογικές πύλες του Άδη (σε ισάριθμα ποτάμια) στην συγκεκριμένη περιοχή του Αχέροντα, δε βρήκα κάτι.

Αντίθετα όλες οι αναφορές για τις "Πύλες του Άδη" σχετίζονται με το μέρος όπου ο βαρκάρης Χάρων περνούσε τις ψυχές "απέναντι" κι αυτό το μέρος τοποθετείται στην αποξηραμένη λίμνη Αχερουσία που είναι σήμερα ο κάμπος που περιβάλει το ύψωμα του Νεκρομαντείου στο χωριό Μεσοπόταμος.

(περισσότερα θα βρείτε κι εδώ).

Σύμφωνα πάντως με κάποιες άλλες αναφορές η Αχερουσία τοποθετείται και κοντά στο χωριό Πολυστάφυλο (λίγο πιο πάνω), αλλά οι καπάτσοι ιερείς που έστησαν το Νεκρομαντείο εκεί που ανακαλύφθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα πρέπει να είναι πιο έγκυρη πηγή.

Αλλά ήθελα να πάω να δω το μέρος από κοντά, γιατί μόνο οι φωτογραφίες από το Google Earth δεν μου έφταναν. Ήθελα σα ρομαντικός μαλάκας που είμαι, να πάω εκεί να δω αν συνταιριάζει το τραγούδι αυτό της Anais Mitchell απο το Hadetown με το τοπίο. Να το ακούσω εκεί.

(Για τους μη-μυημένους στο Hadestown, ο Ορφέας ψάχνει στο τραγούδι αυτό την είσοδο του Άδη για να πάει να φέρει πίσω την Ευρυδίκη). Παραθέτω και τους στίχους για να μπείτε στο νόημα.




HERMES
How to get to Hadestown
You'll have to take the long way down
Through the underground, under cover of night
Laying low, staying out of sight
Ain't no compass, brother, there ain't no map
Just a telephone wire and the railroad track
Keep on walking and you don't look back
'til you get to the bottomland

ORPHEUS
Wait for me, I'm coming
Wait, I'm coming with you
Wait for me, I'm coming too
I'm coming to

HERMES
River Styx is high and wide
Cinderbricks and razorwire
Walls of iron and concrete
Hound dogs howling round the gate
Them dogs 'll lay down and play dead
If you got the bones, if you got the bread
But if all you got is your own two legs
You best be glad you got 'em

ORPHEUS
Wait for me, I'm coming
Wait, I'm coming with you
Wait for me, I'm coming too
I'm coming to

HERMES
You're on the lam, you're on the run
Don't give your name, you don't have one
And don't look no one in the eye
That town will try to suck you dry
They'll suck your brain, They'll suck your breath
They'll pluck the heart right out your chest
They'll truss you up in your Sunday best
And stuff your mouth with cotton

ORPHEUS
Wait for me, I'm coming
Wait, I'm coming with you
Wait for me, I'm coming too
I'm coming
Wait, wait, wait, wait

Ωραία; Μπήκατε στην ατμόσφαιρα;

Ελάτε τώρα να κάνουμε τη διαδρομή. Εδώ υπάρχουν και χάρτες και πυξίδες και πινακίδες. Και μάλιστα πυροβολημένες με ντεκόρ αφίσες για τα πανηγύρια.

Οι πρώτες εικόνες που συναντάς στη διαδρομή είναι αυτή.

Σε κάθε πλάτωμα, έχει διαμορφωθεί ένας κανονικός σκουπιδότοπος.

Δε μπορείς να μπερδέψεις το τοπίο με τίποτα. Τόσο σκουπίδι πάνω στη διαδρομή δεν μπορεί να είναι σε άλλο τόπο.

Κάποια στιγμή, ο δρόμος αρχίζει να ανεβαίνει σε υψόμετρο, το πράσινο πυκνώνει, διασχίζεις ένα όμορφο τοπίο σε ένα ήσυχο δρόμο με ανύπαρκτη κίνηση, περνάς πάνω απο τον Αχέροντα και μετά φτάνεις σε ένα πλάτωμα - πάρκινγκ.

Ακολουθώντας το πάνω μονοπάτι φτάνεις σε ένα ωραίο πέτρινο "μπαλκόνι" που έχει δημιουργηθεί πολύ πρόσφατα.

Αλλά φυσικά οι ελληνικές δουλειές πρέπει να το γράφουν στην ούγια το Made In Greece. Το μπαλκόνι χτίστηκε αλλά κανείς δεν προέβλεψε πως θα έπρεπε να απομακρυνθούν τα μπάζα απο τις πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν στο χτίσιμο. Έμειναν λοιπόν πάνω στο μονοπάτι που πρέπει να διασχίσεις!

Η θέα απ' το μπαλκόνι είναι αυτή:

Το λίγο νερό του καλοκαιριού δεν παράγει πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες αλλά το στένωμα και η πίεση των νερών του χειμώνα έχει δημιουργήσει αρκετό βάθος που επιτρέπει και βουτιές (το νερό είναι αρκετά κρύο).

Είναι προφανές πως το στενό φαράγγι που διασχίζει το ποτάμι προσφέρεται για να ονομαστεί το μέρος "Πύλες Άδη" και είναι πραγματικά όμορφο μέρος όπως και η μεριά όπου ξανα-πλαταίνει η κοίτη, κοντά στο χωριό Γλυκή και τις πηγές του Βουβοπόταμου.

Και θεμιτό είναι μέχρι ένα σημείο να δημιουργείς σημεία "ιστορικού" ενδιαφέροντος σε όμορφες μεριές και αξιοθέατα. Αν όμως κάποιος ανυποψίαστος τουρίστας, έλληνας ή ξένος αποφασίσει να κάνει τη διαδρομή, θα δει εικόνας βρωμιάς, προχειρότητας και εγκατάλλειψης ενώ δε θα βρει κανένα απολύτως βοήθημα με σχετικές αναφορές που να εξηγεί το μύθο ή την ονομασία της περιοχής. Ούτε στο σημείο όπου έγινε το πέτρινο μπαλκονάκι, ούτε κάπου αλλού.

Τελικά το μόνο που μένει ως σκέψη είναι το πως μια τόσο όμορφη χώρα κατέληξε να κατοικείται απο βαρβάρους που θα τους άξιζε -το πολύ- μια αδιάφορη στέπα.

Το άλμπουμ της Anais Mitchell πάντως θα εξακολουθήσω να το ακούω έχοντας κατά νου τις δικές μου φανταστικές εικόνες.

Αυτό το βίντεο το βρήκα ανεβασμένο στο youtube και νομίζω πως αποτυπώνει μερικές απο τις ομορφιές της περιοχής στο Γλυκή (κάτω απο το Σούλι).