Για το TEDx Athens

Πάνω από χίλια άτομα μαζεύτηκαν την Παρασκευή 26/11, για να ακούσουν τις ομιλίες στο TEDx Athens. Μαζεύτηκαν γιατί χρειάζονται μια φυγή προς τα εμπρός, ένα αντίδοτο στη μιζέρια και την παραλυσία της κρίσης. Χρειάζονται τα ερεθίσματα, τις δημιουργικές ιδέες. Και ευτυχώς το TEDx είχε μπόλικες τέτοιες.

Η επιτυχία μιας παρουσίασης εξαρτάται από το πόσο παραμένει το μήνυμα στο μυαλό του ακροατή, πόσο «αξιομνημόνευτη» είναι. Λοιπόν οι ομιλίες- παρουσιάσεις που παρακολούθησα προχτές ήταν καλά στοχευμένες, ζωντανές, με αρκετά χρήσιμα μηνύματα.

Αυτό που δεν κατάλαβα ήταν η παρουσία του Γ. Ραγκούση, ως ομιλητή-έκπληξη. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πάντα, σε όλα τα fora θα πρέπει να συμμετέχουν σώνει και καλά πολιτικοί, ιδίως όταν οι ομιλίες τους δεν έχουν να συνεισφέρουν.

Χωρίς να είμαι τακτικός παρατηρητής των εκδηλώσεων TED νομίζω πως δεν είναι συνηθισμένο να υπάρχουν πολιτικοί-ομιλητές. Όχι πως έχω αντίρρηση στην παρουσία πολιτικών. Απλά νομίζω πως το περιεχόμενο των ομιλιών τους θα πρέπει να είναι ανάλογο της «ανταλλαγής δημιουργικών ιδεών». Που θα μπορούσαν (ιδίως όταν εκπροσωπούν κόμματα εξουσίας), να μετεξελίξουν αυτές τις ιδέες σε νομοθετήματα ή ρυθμίσεις για την βελτίωση της κοινωνίας που εκπροσωπούν. Αλλά, εδώ; Τώρα; Γιατί;

Το κοινό δυστρόπησε, τα σχόλια στο twitter ήταν αρνητικότατα. Άλλωστε όμως είπαμε οι περισσότεροι ήμασταν εκεί για να ξεχάσουμε τη μιζέρια που εν πολλοίς έχει τις ρίζες της στην ποιότητα της πολιτικής σκηνής. Ο τελευταίος που θα θέλαμε να ακούσουμε ήταν ένας ακόμα πολιτικός.

Ο Ραγκούσης ξεκίνησε την ομιλία του έξυπνα, προσπαθώντας να αποποιηθεί την ρετσινιά του πολικού, λέγοντας «μη με δείτε σαν πολιτικό, αλλά σαν έναν πολίτη που πριν κάποια χρόνια πήρε την οικογένειά του για να κατοικήσει στην Πάρο». Κι εκεί που το κοινό άρχισε να δείχνει ενδιαφέρον, τίναξε στον αέρα τον πρόλογό του παρουσιάζοντας ως κυβερνητικό στέλεχος τη θέσπιση του προγράμματος διαύγειας (όλες οι αποφάσεις, νόμοι, κανονισμοί στο διαδίκτυο) ως βήμα για την πάταξη της διαφθοράς.

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει για τη χρησιμότητα της ρύθμισης; Το πρόβλημα ξεκινάει όμως από το ότι το μέτρο είναι λίγο κι έρχεται αργά, η αποτελεσματικότητά του δεν έχει μετρηθεί ή αξιολογηθεί και φυσικά είναι μακριά απ’ το να χαρακτηριστεί «καινοτομία» αφού έχει εφαρμοστεί σε πολλές χώρες εδώ και καιρό, όταν οι δικοί μας πολιτικοί είχαν στήσει λεωφόρους μαύρου χρήματος κάτω απο τα τραπέζια.

Άρα δεν είναι μια ιδέα που διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, αντίθετα είναι ένα ελάχιστο βήμα για να καταπολεμηθεί η διαφθορά της επαγγελματικής τάξης που εκπροσωπεί ο κύριος Ραγκούσης. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως η ομιλία του δεν χειροκροτήθηκε με ενθουσιασμό.

Απο την όμορφη εμφάνιση της -επίσης όμορφης- Αθηνάς Ανδρεάδη (φωνάρα!).

Aπο την σούπερ εμφάνιση του Monsieur Minimal.

Ξεχώρισα τον ενθουσιασμό του Κ. Γραμμάτη που κάνει μια συγκινητική προσπάθεια για αγορά τηλεπικοινωνιακού δορυφόρου μιας χρεοκοπημένης εταιρίας για να προσφέρει δωρεάν πρόσβαση στο internet σε εκατομμύρια μη-προνομιούχους σε χώρες του τρίτου κόσμου.

Ξεχώρισα επίσης την παρουσία του Χρήστου Ιωαννίδη, ιδρυτή του Schoolwave που αναφέρθηκε στο μεγάλο σκάνδαλο της λεηλασίας του χρόνου των παιδιών μέσω του παλαιολιθικού συστήματος παιδείας. Κάτι που συμφωνεί 100% με ένα κείμενο που είχα γράψει το 2007. Μακάρι η πρωτοβουλία να εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες αν και νομίζω πως οι μαθητές των "προηγμένων" χωρών έχουν περισσότερες ευκαιρίες να ξεδώσουν απο τους δικούς μας αιχμάλωτους.

Μη παραλείψετε να δείτε τις παρουσιάσεις μόλια αυτές είναι διαθέσιμες (με υπότιτλους) απο το site του TEDx Athens.

Α, επίσης δεν έφτασαν τα υπέροχα κεφτεδάκια με σουσάμι και γενικά ήταν δύσκολο να καβατζώσεις τροφή. Όταν είσαι απο τις μιάμιση μέχρι τις εννιά το βράδυ νηστικός...