"Λεφτά υπάρχουν" και "μαζί τα τρώνε".

Κι επειδή δύο posts πρίν κάναμε κουβέντα για τη δημόσια περιουσία και τον τρόπο που γίνεται η (αδιαφανής) διαχείρησή της. Μιλούσαμε για τα ακίνητα του Υπουργείου Πολιτισμού που ρημάζουν. Κάντε τώρα ένα κόπο να διαβάσετε αυτό το ιδιαίτερα εμπεριστατωμένο κείμενο του Φώτη Γεωργελέ στην Athens Voice.

Καταλάβατε τώρα γιατί κάθε θεωρητική προσέγγιση περι οργάνωσης, χρηστής διαχείρησης, κοινωνικού κράτους κλπ είναι άχρηστη; Διότι δυστυχώς στη χώρα μας επί 35 χρόνια μετά τη χούντα, δεν οργανώσαμε κράτος. Όχι επειδή ήταν δύσκολο, αλλά επειδή η οργάνωση δεν έφερνε κρυφά ωφέλη. Οργανώθηκε όμως μια χαρά μαγαζάκι-γωνία με μαύρο χρήμα, με διορισμούς και μίζες. Διακομματικά.

Όταν λοιπόν υπάρχει αυτής της κλίμακας μπάχαλο δεν μπορεί να το προσεγγίζεις με θεωρήματα και ιδεολογήματα. Η πραγματικότητα τα αχρηστεύει.

Το "όλοι μαζί τα φάγαμε" που ξεσήκωσε και τις πέτρες δεν ήταν ψέμμα, απλά το είπε λάθος πρόσωπο. Αλλά στο σωστό ακροατήριο.