Και τώρα οι αντιρρήσεις:
Σωστές είναι οι διαπιστώσεις του αρθρογράφου αλλά απο πότε χρειάζεται η συγκατάθεση των ελίτ προκειμένου να γίνουν θεσμικές αλλαγές στη χώρα; Δηλαδή η υλοποίηση των κυβερνητικών προγραμμάτων καθόλου δεν εξαρτάται καθόλου απο την κοινωνική πίεση; Απο πότε τα κυβερνητικά προγράμματα πρέπει να περνάνε απο τη συναίνεση των οικονομικά ισχυρών;
Απλούστατα αρχίσαμε να δίνουμε τέτοιες ερμηνείες επειδή έχουμε αχρηστευμένη αντιπολίτευση και ξωφλημένη αριστερά που είναι ανίκανη να εμπνεύσει αγώνες για διεκδικήσεις αφου ήδη εχει βρει το δικό της εξουσιαστικό modus operandi στο χώρο της εκπαίδευσης.
Κι αυτό το modus operandi είναι ακόμα ένας λόγος που πολύς κόσμος την κάνει με βαριές πηδηματάρες απο τα ελληνικά ΑΕΙ, με τον δεύτερο λόγο να είναι οι περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης που υπάρχουν για απόφοιτους των ξένων πανεπιστημίων στο χώρο στης εργασίας.
Γιατί είναι γνωστό άλλωστε πως πολλά πτυχία παίρνονται ΚΑΙ λόγω της απίστευτης κομματικής συναλλαγής και "αλληλεγγύης" φοιτητών-καθηγητών στα δικά μας ΑΕΙ.
Δεν φταίνε λοιπόν μόνο οι ελίτ και τα ΙΒ, απλώς αυτά μας φέρνουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον απίστευτο τριτοκοσμισμό μας τώρα που η "μετανάστευση" σε καλύτερα κλίματα είναι ευκολότερη.
Γι αυτό τον τριτοκοσμισμό τώρα, ας πάρουν τις ευθύνες που τους αναλογούν όλοι οι πολιτικοί φορείς απο μεταπολίτευση και μετά.
Update: Και για να δέσει το γλυκό δείτε κι αυτό που δημοσιεύει σήμερα ο Πρετεντέρης στα ΝΕΑ για να καταλάβετε σε τι κατάντια έχουμε φτάσει.
5 σχόλια:
Υπάρχουν δύο πτυχές στο θέμα.
Η μία είναι καθαρά εσωτερική. Το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν επένδυσε ποτέ στην παιδεία. Ο τρόπος που διορίζονται οι δάσκαλοι και καθηγητές, καθώς και ο μισθός που παίρνουν τα λέει όλα. Και δεν είναι μόνο αυτά...
Η άλλη είναι διεθνής. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση πάσχει, γιατί έχει μετατραπεί σε σεμιναριακού τύπου εκπαίδευση για να καλύπτονται τρέχουσες ανάγκες της αγοράς. Το ότι κάποιοι εργοδότες στην Ελλάδα προτιμούν απόφοιτους ξένων Πανεπιστημίων (δεν ξέρω αν ισχύει βέβαια κάτι τέτοιο σε μεγάλο βαθμό, εγώ βλέπω ότι απλά προτιμούν αυτούς που κοστίζουν λιγότερο ανεξάρτητα από την κατάρτησή τους) και όχι Ελληνικών, θεωρώ ότι ωφείλεται από τη μία στη ξενομανία και από την άλλη σε κομπλεξ.
Για την κομματική συναλαγή μεταξύ καθηγητών και φοιτητών που υποβαθμίζει την αξία των ελληνικών πτυχίων ποιός φταίει;
Η εξήγηση της ξενομανίας και των κόμπλεξ δε μου φτάνει.
Οι φοιτητές που αναλώνονται σε αυτά δεν κατευθύνονται στην αγορά εργασίας έτσι κι αλλιώς. Κάνουν άλλου τύπου "καριέρα".
Το πτυχίο του ελληνικού ΑΕΙ δεν υποβαθμίζεται και τόσο από 1 στους 50 φοιτητές (ίσως λέω και πολλούς) που γίνονται κομματόσκυλα. Ξέρεις πόσοι αγοράζουν κυριολεκτικά τα Bachelors τους έξω; Αυτοί δεν υποβιβάζουν τα ξένα πτυχία; Το πτυχίο του ελληνικού ΑΕΙ υποβαθμίζεται γιατί:
- οι βιβλιοθήκες στων ελληνικών ΑΕΙ δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τις συνδρομές τους στα επιστημονικά περιοδικά
- οι απόφοιτοι μένουν άνεργοι μια που δεν υπάρχει πραγματική εγχώρια οικονομία να τους απορροφήσει
- οι σχολές δεν έχουν χρήμα και προδιαγραφές για τον αριθμό των εισακτέων που τους επιβάλλεται
είναι κι άλλα πολλά, τι να πρωτοπεί κανείς.
Και πραγματικά Ανέστη ξέρεις κάποιον επιχειρηματία/διευθυντή ή υπέυθυνο για οποιαδήποτε πρόσληψη στον ιδιωτικό τομέα που στηρίζει την απόφασή του πάνω στο αν το πτυχίο είναι ελληνικό ή ξένο; Εγώ τα κριτίρια που έχω δει να εφαρμόζονται είναι τα εξής με σειρά προτεραιότητας:
1. Κόστος. Αν σαν εργαζόμενος είσαι καλός και ζητάς πολλά, δεν κάνεις. Αν είσαι καλός και ζητάς λίγα έχεις μια ελπίδα αρκεί να μη βρεθεί κάποιος που θα συμβιβαστεί με πιο λίγα από εσενα (και πίστεψέ με βρίσκονται πολλοί, κυρίως απόφοιτοι ξένων πανεπιστημίων).
2. Σύσταση. Κοινώς βύσμα. Λειτουργεί κατα κόρον και στον ελληνικό ιδιωτικό τομέα.
3. Κατάρτιση. Αυτό βέβαια το έχω συναντήσει κυρίως σε μεγάλες πολυεθνικές.
Πουθενά και ποτέ στα 10 χρόνια εμπειρίας μου ως ηλεκτρολόγος μηχανικός δεν έχω δει να παίζει σημαντικό ρόλο η εθνικότητα του πτυχίου εκτός αν προέρχεται φυσικά από πραγματικά κορυφαίο Πανεπιστήμιο, αλλά αυτό δεν είναι σύνηθες (ποιος τέτοιος τρελός θα γυρίσει να δουλέψει στην Ελλάδα;)
Απο την εμπειρία μου μπορώ να σου πω πως
1. Δεν μετράει μέσο στον ιδιωτικό τομέα και ειδικά σε περίοδο κρίσης που όλοι κρίνονται απο την αποδοτικότητά τους.
2. Οι μισθοί δεν είναι διαφορετικοί ανάλογα με το απο που πηρες το πτυχίο, εξαρτώνται απο τη θέση και το επίπεδο ευθυνών.
3. Όλα τα παραπάνω είναι άσχετα με το βασικό μας αντικείμενο που είναι ο κανόνας που ισχύει στο μέσο επίπεδο σπουδών στην Ελλάδα με το αντίστοιχο σε χώρες με μεγάλη εκπαιδευτική παράδοση.
Δεν λέω πως δεν έχουμε και αξιόλογα ιδρύματα αλλά όποιος θέλει να διακριθεί θα επιδιώξει τουλάχιστον τον μεταπτυχιακό του να το κάνει στο εξωτερικό.
Δημοσίευση σχολίου