Στη Σιγκαπούρη -λέει- αποφάσισαν να προσφέρουν 50% έκπτωση στη φορολογία σε όποιες εταιρίες έκαναν επενδύσεις για ξεκίνημα νέων εταιριών στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας και της βιοτεχνολογίας!
Έχουν φυσικά κι άλλους μηχανισμούς για να βοηθηθεί ένας νέος επιχειρηματίας, όπως για παράδειγμα αν είσαι μέχρι 26 ετών και θες να ξεκινήσεις δική σου εταιρία, για κάθε δολάριο που θα επενδύσεις στη δουλειά σου, το κράτος σου δίνει άλλα 4!
Που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για προσλήψεις, για προώθηση κλπ. Δηλαδή για να κάνεις έξοδα που θα πέσουν και πάλι στην οικονομία της χώρας!
Κι άντε να καταλάβω πως την επιδότηση σαν πλούσιο κράτος η Σιγκαπούρη μπορεί να την κάνει για να χρηματοδοτήσει την αναζωογόνηση της οικονομίας της και ειδικά σε νέους "καθαρούς" κλάδους όπως είναι η τεχνολογία.
Εμείς λοιπόν ας πούμε πως δεν έχουμε τα χρήματα αυτά, ούτε ως "κοινοτικούς πόρους".
Αλλά εκεί στην κυβέρνηση δεν έχουν ακούσει για αυτές τις καλές πρακτικές ("good practices" είναι κοινός όρος για στρατηγικές που μπορούν και αξίζει να αντιγραφούν από άλλους), για να κάνουν κάτι αντίστοιχο με την πρώτη ενέργεια που θα φέρει δουλειές και δραστηριότητα;
Μα φυσικά και τα ξέρουν!
Και φυσικά ξέρουν πως η Ελλάδα σαν κόμβος ανάμεσα σε Ευρώπη,, Αφρική και Ασία, σαν κόμβος μεταξύ Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής θα μπορούσε στο χώρο των υπηρεσιών να διαπρέψει, να δημιουργήσει βιομηχανία στην εκπαίδευση, βιομηχανία σε τεχνολογία, σε νέους κλάδους, να προσφερθούν και κίνητρα και υποδομές.
Και φυσικά ξέρουν πως η Ελλάδα σαν κόμβος ανάμεσα σε Ευρώπη,, Αφρική και Ασία, σαν κόμβος μεταξύ Βαλκανίων και Μέσης Ανατολής θα μπορούσε στο χώρο των υπηρεσιών να διαπρέψει, να δημιουργήσει βιομηχανία στην εκπαίδευση, βιομηχανία σε τεχνολογία, σε νέους κλάδους, να προσφερθούν και κίνητρα και υποδομές.
Όπως επίσης ξέρουν πως αν τολμήσουν τώρα να ανακοινώσουν μέτρα που να προβλέπουν οποιαδήποτε ελάφρυνση φόρων, αν προσφερθούν δηλαδή "κίνητρα", θα γίνει ο κακός χαμός από όσους φωνάζουν κατά των εταιριών και του ασύδοτου κεφαλαίου την ώρα που σφάζονται μισθοί και συντάξεις. Κι όμως ξέρουμε πολύ καλά πως αυτό το κακό κεφάλαιο "που δεν έχει πατρίδα", πως μεταφέρεται πολύ εύκολα όπου υπάρχει ευκαιρία κέρδους, προσφέρει και δουλειές, και δημόσια έσοδα.
Εδώ όμως δεν θέλουμε τους κεφαλαιοκράτες και τις δουλειές τους. Δε θέλουμε τους Κινέζους που θα μας πάρουν τα λιμάνια, δε θέλουμε τους Γερμανούς στα ναυπηγεία, δεν θέλουμε να μπουν τα φρουτάκια και να εκδοθούν άδειες στοιχήματος, δεν θέλουμε να ιδιωτικοποιηθεί καμία ΔΕΚΟ, δε θέλουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια, δε θέλουμε να μειωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, δε θέλουμε να μειωθούν οι μισθοί, δεν θέλoυμε να μειωθούν οι συντάξεις.
Όλα μαζί τα θέλουμε!
Θέλουμε τη μαγική φόρμουλα που θα κρατήσει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο.
Μέχρι όμως να ανατραπεί ο καπιταλισμός και να έρθει η μέρα που όλοι μαζί θα δουλεύουμε χαρούμενοι τραγουδώντας τον ύμνο του κόμματος στα κρατικά εργοστάσια, ας το πάρουμε είδηση:
Ο καπιταλισμός σαφώς είναι ένα βαθύτατα προβληματικό σύστημα που ποτέ δεν έφερε λύσεις στα προβλήματα που δημιουργεί. Συσωρρεύει πλούτο ανεξάρτητα απο κρίσεις. Ναι, είναι απάνθρωπος. Αλλά χρειαζόμαστε ένα βασικό συστατικό του. Το χρήμα.
Ας δούμε πως μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας. Ή θα φέρουμε χρήμα και δουλειές για να κινηθεί η μηχανή, να έχουμε δουλειές και έσοδα για συντάξεις και κοινωνικό κράτος, ή θα πεινάσουμε όλοι μαζί και θα βλέπουμε ο ένας τον άλλο σαν ξεροψημένη συναγρίδα αραχτοί στους καταπέλτες των πλοίων.
Ας δούμε πως μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας. Ή θα φέρουμε χρήμα και δουλειές για να κινηθεί η μηχανή, να έχουμε δουλειές και έσοδα για συντάξεις και κοινωνικό κράτος, ή θα πεινάσουμε όλοι μαζί και θα βλέπουμε ο ένας τον άλλο σαν ξεροψημένη συναγρίδα αραχτοί στους καταπέλτες των πλοίων.
15 σχόλια:
Διαβάζω εσένα και σκέφτομαι,ωραία τα λεει ο Ανέστης.
Αμέσως μετά διαβάζω αυτό:http://manosbee.blogspot.com/2010/06/blog-post_30.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FoZPq+%28busy+bee%29
και μπερδεύομαι εντελώς!
Το δεύτερο είναι καλύτερο για μένα, αναρωτιέμαι όμως αν μπορεί να πραγματοποιηθεί σε παγκόσμια κλίμακα...
Εσύ μπορείς να με βοηθήσεις?
Kariatida δεν νομίζω πως μπορώ να βοηθησω περισσότερο απο όσο βοήθησε ήδη η ιστορία.
Το κομμουνιστικό μοντέλο του Ισπανού δημάρχου ακούγεται και σε μένα γοητευτικό και ανθρώπινο και ιδανικό (αν και αναπόφευκτα ωραιοποιημένο γιά όσους θέλουν να παρηγορηθούν πως η κομμουνιστική ουτοπία είναι δυνατή).
Μα η ομορφιά της κομμουνιστικής θεψρίας είναι ακριβώς αυτή: οτι είναι ουτοπία. Ότι είναι μια χαρά σε ένα "νησί" όπου όλοι οι κάτοικοι μοιράζονται την ίδια ιδεολογία και τα ίδια ιδανικά (διαβάζω εδώ http://www.nytimes.com/2009/05/26/world/europe/26spain.html οτι οι περισσότεροι -αριστεροί φυσικά- κάτοικοι ήρθαν στο χωριό μετά την εκλογική νίκη του δημάρχου).
Αλλά τι γίνεται όταν μιλάμε για μια χώρα όπου ο καθένας μπορεί να έχει διαφορετική άποψη για τη ζωή του; Τι θα συμβεί σε κάποιες επόμενες εκλογές ο κόσμος αποφασίσει πως δεν θέλουν άλλο;
Ή μήπως δεν θα υπάρξουν εκλογές και ο ηγέτης θα διοικεί πια σαν "φωτισμένη αυθεντία" όπως ο Ιλ, ο Κάστρο; Βλέπεις οι ουτοπίες είναι γοητευτικές επειδή δεν περιλαμβάνουν την πραγματική ανθρώπινη φύση, τη διαφθορά που αναπτύσεται όταν οι ηγεσίες είναι στο απυρόβλητο.
Ξεκινάς δηλαδή σαν Μαριναλέντα και καταλήγεις Σοβιετική Ένωση.
Ανέστη καλησπέρα..
Εχω γράψει κι εγώ πως πολλές 'επιθετικές' πολιτικές θα μπορούσαν να εφαρμοστούν ακόμη και υπό αυτές τις συνθήκες. Αυτά περίμενα εγώ. Φοροαπαλλαγές σε ότι εξάγεται. Φοροαπαλλαγές σε όποια επένδυση γεννά έστω και μια νέα θέση εργασίας. Φοροαπαλλαγές σε περιοχές με μεγάλη ανεργία.
Πώς αλλιώς θα κάνεις τις διαρθρωτικές αλλαγές να πάς ένα βήμα παρακάτω;;
Ακούω και ελάχιστα ευχάριστα. Γίνεται στη Γαλλία θαρρώ κάθε χρόνο μια 'έκθεση' διαθνής περιοχών κατάλληλων για επενδύσεις. Τα κριτήρια είναι πολύ αυστηρά, επιλέγονται κάθε χρόνο πολύ λίγοι φάκελοι για να πάρουν μέρος: Ε λοιπόν, μαθαίνω πως μια φιλότιμη περιφερειάρχισα (που δεν ξέρω καν το όνομά της), κατάφερε ΦΕΤΟΣ μια απ' τις μόνο 8 (!) περιοχές που θα πάρουν μέρος είναι και η περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (ή κάτι τέτοιο δεν συγκράτησα).
Πάει να πει, το κατάλληλο άτομο, που δούλεψε, που έφτιαξε έναν σωστό φάκελο, που στο τέλος τα κατάφερε.
Τέτοια θέλουμε
κοιτα αν θελεις να βρεις ενα Μοντελο καπιταλισμου που να λειτουργει ..δεν ειναι και τοσο ωραιο παραδειγμα η Σιγκαπουρη ...Η Σιγκαπουρηη ειναι μια Νεοφιλελευθερη Ολοκληρωτική δικατορια ..Κατι σαν την δική μας χουντα ..η καλύτερα την Χι΄λή του Πινοσετ ..
Ωραι Νεοφιλελευθερη ουτοπία ..
..θα μπορουσες αναλογα παραδειγματα να βρεις και στα εμιρατα ...
Οχι οτι δεν συμφωνώ με την Ουσια ΤΗς ΑΝΑΡΤΗΣΗς ΣΟΥ..Εκει εχεις δικιο ..αΛΛΆ ΘΑΘΕΛΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΓΕΙΩΜΕΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΙΣΗς ...μιας και μιλάς για ..ουτοπίες ....
Πραγματι δεν μπορουμε να λέμε πιά ..Η Σιγκαπουρη ή ..Σοβιετια ..
Δεν υπάρχουνπιο ενδιαμεσοι χωροι για παραδειγμα ;
Γειά σου Θανάση μου,
Πραγματικά δεν θέλει και πολύ σκέψη, ανθρώπους που αν θέλουν να τιμήσουν τα πόστα τους και την αποστολή τους θέλουμε. Βρες το όνομα της περιφερειάρχισας να της κάνουμε προτομή. Θα τη χρειαστουμε στο άμεσο μέλλον.
Καλησπέρα Νοσφεράτε
Είπα να πάρουμε καλές ιδέες για την οικονομία απο όπου μπορούμε, δεν είπα να αντιγράψουμε τη δικτατορία της Σιγκαπούρης. Οι οικονομίες δεν αναπτύσσονται μόνο σε συνθήκες πολιτικής καταπίεσης.
Η ανάπτυξη με τον τρόπο που ορίζεται στις μέρες μας, απαιτεί ένα ικανό αριθμό θυμάτων, εντός και εκτός.
Xavier
τι εννοείς; Πολύ γενικό το βρίσκω αυτό. Που είδες τα θύματα στην τακτική της φοροαπαλλαγής;
Στην τακτική της φοροαπαλλαγής θύμα είναι τα δημόσια έσοδα και κατ'επέκταση οι πολίτες ενός κράτους. Ποτέ δεν είδα τις φοροαπαλλαγές ως κίνητρο επενδύσεων. Τις βλέπω μόνο ως αποτέλεσμα εκβιασμού. Για μένα η ενιαία φορολόγιση επί των καθαρών κερδών επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων είναι ό,τι πιο λογικό και δημοκρατικό.
Τώρα το παραπάνω σχόλιό μου είναι όντως γενικό και αναφέρεται στην ευρύτερη επικρατούσα λογική περί ανάπτυξης στην οποία εντάσσεται και η πολιτική των φοροαπαλλαγών. Η σύνδεση της ανάπτυξης με την διαρκή αύξηση του ΑΕΠ και γενικότερα της κερδοφορίας αν το πάμε σε επίπεδο επιχειρήσεων, οδηγεί νομοτελιακά σε κρίση γιατί η κερδοφορία δεν μπορεί για όλους να αυξάνεται εσαεί. Για να αυξάνει διαρκώς κάποιος το ΑΕΠ του (ή τα κέρδη του), πρέπει κάποιος να χάνει. ΑΛλιώς δε στέκεται το πράμα.
Xavier
Δεν είναι καθόλου βέβαιο πως χάνεις δημόσια έσοδα όταν μειώνεις τη φορολογία απο τις ΝΕΕΣ επενδύσεις (Πρόσεξε: δεν μιλάω για φοροαπαλλαγή). Προσελκύεις νέα κεφάλαια, δημιουργείς θέσεις εργασίας (και εισπράτεις φορολογία απο τον κύκλο εργασιών και απο τους μισθούς).
Να στο πω πιο απλά: Πες πως παίζεις στοίχημα με payout 60% (άρα και χαμηλές αποδόσεις), οπότε ο διοργανωτής κρατάει το 40. Παίζει όμως πολύ λίγος κόσμος γιατί είσαι μη ανταγωνιστικός.
Αν βελτιωθούν οι αποδόσεις (payout 75%, άρα μικρότερο ποσοστό στον διοργανωτή), φέρνεις πίσω αυτούς που έχασες, κάνεις μεγαλύτερο τζίρο και στο τέλος το απόλυτο ποσό του 25% μπορεί να είναι μεγαλύτερο απο αυτό που σου έμενε με 40%.
Το ίδιο ισχύει σε οτιδήποτε ανταγωνιστικό. Οι μεγαλύτεροι όγκοι δημιουργούν οικονομίες κλίακας και φέρνουν μεγαλύτερα κέρδη.
Η μαλακία στις ΗΠΑ επι Μους ήταν οτι δόθηκαν φοροαπαλλαγές στα μερίσματα με τηνη ΕΛΠΙΔΑ (λέμε τώρα) πως θα γινοταν αυτά τα ποσά
επενδύσεις. Απλούστατο ήταν, τις ελαφρύσνσεις τις κάνεις όταν ΓΙΝΟΝΤΑΙ νέες επενδύσεις.
Επίσης φοροαπαλλαγές μπορούν να γίνουν σε όσους έχουν μείωση τζίρου ΧΩΡΙΣ να μειώνουν το προσωπικό τους.
Βλέπεις είναι όπλο που μπορείς να χρησιμοποιήσεις κατα το δοκούν.
Επιπλέον θα πρέπει να θυμίσω αυτό που λέω και στο ποστ, πως η Ελλάδα χρειάζεται να το κάνει αυτό για να χτυπήσει 2 τρυγόνια και το 2ο είναι η δημιουργία νέων καθαρών βιομηχανιών.
Καταλαβαίνω τι λες αλλά δε συμφωνώ. Με την ίδια λογική να ζητήσουμε φοροαπαλλαγές για όλους, για σένα και για μένα. Έτσι θα αυξηθεί η αγοραστική μας δύναμη, θα κινηθεί το χρήμα θα ανοίξουν θέσεις εργασίας και πάει λέγοντας...
Πιστεύω ότι η επιχειρηματικότητα πρέπει να στηριχθεί σε πιο υγιή και και κοινωνικά υπεύθυνα κίνητρα.
Ναι Xavier μου, κι εγώ θα ήθελα να είναι διαφορετικά τα πράγματα αλλά δεν είναι.
Άρα η συζήτηση γίνεται για το εφικτό κι όχι για το ευκταίο.
Ναι αλλά αυτό που λες εσύ εφικτό οδηγεί σε καταστροφές. Να θυμίσω ότι κάτι τέτοια έκανε και η Ιρλανδία και αποθεωνόταν η οικονομία της πολύ λίγα χρόναι πριν. Νομίζω με τις τρέχουσες εξελίξεις καταλαβαίνουμε ότι αυτές οι πρακτικές είναι λάθος μεσομακροπρόθεσμα.
Το θέμα είναι να βρεθούν άλλες μέθοδοι οργάνωσης και ανάπτυξης των οικονομιών. Και κατά τη γνώμη μου να αναθεωρηθρί ο όρος "ανάτπυξη".
Μεταξύ πχ. φοροαπαλλαγών και σοβαρών επενδύσεων στην παιδεία (παίρνοντας το παράδειγμα της Φιλανδίας), ψηφίζω το δεύτερο.
Εδώ είσαι
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_02/07/2010_1292054
Δημοσίευση σχολίου