13/5/10

Ψαριανός: Εμείς δεν είμαστε όλοι ίδιοι, οι άλλοι όμως είναι.


Η ιστορία με το ντέρμπι "πολιτικοί-επιχειρηματίες" ξεκίνησε εδώ και μια βδομάδα από την ομιλία του Γρηγόρη Ψαριανού στη Βουλή και συνεχίζεται με τους λεονταρισμούς Καστανίδη που μιλάει για ψείρες.
Η ομιλία του Ψαριανού κυκλοφορεί ευρύτατα στη μπλογκόσφαιρα και έχει γίνει αντικείμενο (θετικού) σχολιασμού. Από τη στιγμή που την παρακολούθησα είχα κάποιες αντιρρήσεις που τις εξέφρασα στο μπλόγκ του φίλου μου Khlysty.

Αυτό που περισσότερο μου έμεινε, ήταν ο σχολιασμός που ακολούθησε την ομιλία του Ψαριανού και που λέει: "Το 1967 οι συνταγματάρχες, το 2010 οι επιχειρηματίες". Έτσι ακριβώς! Επίσης μου έμεινε το άλλο το ωραίο που λέει:"Δεν είμαστε όλοι ίδιοι γαμώ το κέρατό μου".
Ήθελα λοιπόν να ήξερα τα εξής (και χωρίς να έχω καμία απολύτως διάθεση να υπερασπιστώ κανένα επιχειρηματία):
Εάν κάποιοι επιχειρηματίες αποφασίσουν να ασχοληθούν με την πολιτική και να ιδρύσουν κόμμα, δεν θα περάσουν από την εκλογική διαδικασία; Ή μήπως θα κάνουν πραξικόπημα; Άρα εάν εκλεγούν και μπουν στη βουλή δεν θα έχουν μετατραπεί αυτόματα επίσης σε «πολιτικούς»; Όπως έγιναν πολιτικοί οι πρώην γιατροί, δικηγόροι, συνδικαλιστές, νεολαίοι κόμματος; Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί;
Μήπως "επιχειρηματίας" και "πολιτική" είναι έννοιες ασύμβατες;

Μήπως όλοι οι πολιτικοί μας έχουν κάποιο πατενταρισμένο dna πατριωτισμού που τους κάνει αυτόματα γενετικά ικανούς να κυβερνήσουν και να ηγηθούν σε μια χώρα, ενώ οι επιχειρηματίες στερούνται αυτού του κληρονομικού χαρίσματος;

Μήπως, λέω μήπως, πίσω από αυτές τις ψιλο-υστερικές αντιδράσεις κρύβεται η αγωνία πολλών πολιτικών που έρχονται πια κατάφατσα με την απαξίωση (και συχνά με το λιντσάρισμα) από το εκλογικό σώμα;

Πόσο καιρό τώρα οι βουλευτές μας (απο όλο το πολιτικό φάσμα) έβλεπαν τα σκάνδαλα να περνούν και δεν έκαναν την παραμικρή κουβέντα για την κατάργηση βουλευτικής ασυλίας, για την αναθεώρηση του καθεστώτος περί ευθύνης υπουργών;

Πόσο καιρό τώρα ρίχνεται σαν πυροτέχνημα η λέξη «διαπλοκή»; Για πόσο καιρό τώρα μόνο η λέξη αυτή απο μόνη της είναι αρκετή για να προφέρει πολιτική ασυλία και άλλοθι σε "καταλληλότερους" και "σουβλακικότερους" αλλά ανίκανους πρωθυπουργούς ικανοποιώντας την προπατορική ανάγκη του ελληναρά να ενοχοποιήσει την επιχειρηματικότητα (ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων!);

Εμπεδώσαμε ή ακόμα ότι η διαπλοκή απαιτεί δύο μέρη για να ευδοκιμήσει;

Εμπεδώσαμε ή ακόμα ότι οι πολιτικοί είναι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι που έχουν την κύρια και βαριά ευθύνη για λογοδοσία απέναντι στην κοινωνία;

Και για να μη μακρυγορω: Πως μπορεί να λέει ο Ψαριανός: "Δεν είμαστε όλοι ίδιοι γαμώ το κέρατό μου" και να τον θαυμάζουμε και να τον χειροκροτούμε, ενώ όταν ο αναφέρεται στους επιχειρηματίες (κι ο Καστανίδης! κι εμείς!) αυτοί να αντιμετωπίζονται συλλήβδην ως συνταγματάρχες και δικτατορίσκοι; Οι επιχειρηματίες είναι όλοι ίδιοι γαμώ το κέρατό τους; Και γιατί; Επειδή είναι απλά επιχειρηματίες;

Δεν είναι αυτό τυπικό παράδειγμα του απέραντου αριστερόστροφου λαϊκισμού μας που καταδικάζει τα αφεντικά στην αιώνια παρανομία αφού «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»;

Αυτά τα λίγα. Επειδή δεν φτάνει να καταδικάζεις το Λαζόπουλο σαν λαϊκιστή, πρέπει να μπορείς να διακρίνεις το λαϊκισμό κι όταν τον τρίβουν στα μούτρα σου και οι δικοί σου.

Υ.Γ. Σε περίπτωση που δεν είναι ευδιάκριτη η θέση στο κείμενο να τη διατυπώσω πιο ξεκάθαρα: Όποιος μπορεί να προσφέρει σε τέτοιες στέρφες εποχές, θα πρέπει να μπορεί να το κάνει. Ξέρω πολλούς επιχειρηματίες καθίκια, αλλά ξέρω επίσης πολλούς συνδικαλιστές, πρώην δημοτικούς άρχοντες, πρώην κομματικούς νεολαίους επίσης καθίκια. Οι δεύτεροι κατέχουν δημόσια αξιώματα, είναι μέχρι και βουλευτές και άρα πιο επιζήμιοι. Πολλοί επιχειρηματίες στην Ελλάδα ζουν σε καθεστώς μεγαλύτερης διαφάνειας απο ότι πολλοί πολιτικοί μας και μιλούν χωρίς να μετρούν "πολιτικό κόστος". Άρα είναι πολύ πιο εύκολο να κριθούν.


Υ.Γ. 2 Κουράστηκα με τις ευκολίες και τους βερμπαλισμούς αλλά μου φαίνεται τελικά θα χάσω τους φίλους μου με όλα αυτά...

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ψιτ Καστανίδη, πιάσε το αεροζόλ!

Khlysty είπε...

Ωραία κουβέντα με βάζεις να κάνω πρωινιάτικα. ΟΚ, ας αρχίσουμε από τα απλά: συμφωνώ ότι οι αντιδράσεις του πολιτικού κόσμου (που, κατά βάση, έχει βρώμικη τη φωλιά του) για τα όσα είπε ο Δασκαλόπουλος, αλλά και για τα όσα έχουν κατά το παρελθόν πει κι άλλοι (βλ. Βγενόπουλος, Κυριακόπουλος, Αναλυτής) είναι πλήρως υποκριτική και απλώς υποκρύπτει τρόμο μήπως από τη θεωρητική κριτική, οι επιχειρηματίες περάσουν και σε πιο ενεργητικές δράσεις (βλ. αποκαλύψεις για τη διαπλοκή) και γενεί της επί χρήμασι εκδιδομένης (βλ. σκηνές «Είσαι βουλευτής; Ξύλο, πούστη!!!»). Παράλληλα, θεωρώ την πιθανότητα να προκύψει στην Ελλάδα Μπερλουσκόνης ακόμη μικρότερη κι από το να κόψει ο Πρόεδρας Γαρδούμπας τις… γαρδούμπες.
ΑΛΛΑ, δε μας χέζουν και οι επιχειρηματίες! Δηλαδής, ο Χριστοφοράκος (που τον πέτυχα λίγο μετά την Πρωτοχρονιά στο Μόναχο, σε high-end εστιατόριο, τι σκατά, μόνο με wurst θα τρεφόμανε;…) τι ήταν, ο Γκαούρ Ταρζάν; Ο Ψωμιάδης της ΑΣΠΙΣ ήτονε ο Ρομπέν των Δασών; Οι θαλασσοδανειοδοτημένοι του κοντινού παρελθόντος, επιχειρηματίες δεν ήσαντε; Γι’ αυτούς –και άλλους πολλούς που τώρα, όπως καταλαβαίνεις, αδυνατώ να θυμηθώ- ούτε κουβέντα, για τη συμβολή τους στο σημερινό μπουρδέλο; Δηλαδής, φταίνε οι πολιτικοί που τα πέρνουσι κι όχι οι επιχειρηματίες που τα δίνουσι; Two to tango, και λασπόνερα, αλλά τώρα που τα γάλατα σφίξανε, τα συνεταιράκια μας τα ρίχνουμε στους λύκοι;
Τι θέλω να πω; Ότι, κάποια στιγμή, όπως όλοι ζητάμε από τους πολιτικοί να ζητήσουν συγνώμη για τη φρίκη στην οποία μας υποβάλλουν –γκρεμίζοντας για πάντα το «μεταπολιτευτικό όνειρό» μας, έτσι θα πρέπει να απαιτήσουμε και από τους επιχειρηματίες να κάνουν την αυτοκριτική τους. Ανατροφοδοτούμενο και «κλειστό» σύστημα είναι αυτό που μας έφερε στα σημερινά χάλια και οι συμμέτοχοί του είναι απολύτως συνυπεύθυνοι. Κι αν ο Δασκαλόπουλος είχε τα cojones, αυτό έπρεπε να πει, να αναλάβει τις ευθύνες του σιναφιού του και να κάνει –ως επιχειρηματίας- το βήμα μπροστά, δηλαδή, να (προσπαθήσει να) απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα «και τώρα, πού πάμε, ωρέ μάγκες;». Όλα τ’ άλλα, περί Νέας Μεταπολίτευσης και τα συναφή, εγώ τ’ ακούω βερεσέ. Αυτές οι λαλακίες μας έφαγαν…

ανεστης είπε...

Khlysty
Κατ αρχήν γιατί πουρνό-πουρνό;
Δεύτερον: Θα πρέπει να σε διορθώσω σε ένα βασικό λάθος. Άλλος ο Γκαούρ άλλος ο Ταρζάν, άλλος ο Ποκοπίκο κι άλλη η Χουλαχουπ. Ο Γκαούρ ήτανε ο θανάσιμος φίλος του Ταρζάν.

Στο θέμα μας τώρα, βλέπω την παγίδα και δεν θα πέσω μέσα. Εγώ δεν θέλω να υπερασπιστώ τους επιχειρηματίες ή τα λαμόγια. Λέω όμως οτι δεν είναι καλύτεροι ή χειρότεροι απο τους πολιτικούς μας. Γεννήματα της ίδιας χώρας είναι, του ίδιου περιβάλλοντος με τη διαφθορά και τις δοσοληψίες.
Αλλά όπως είναι βολικό να αναφερόμαστε σε Ψωμιάδηδες και Χριστοφοράκους για να δικαιολογήσουμε ότι οι επιχειρηματίες είναι κακοί άνθρωποι, έτσι μπορούμε να αναφερθούμε σε Παυλίδη, Αλογοσκούφη, Μαγγίνα, Σουφλιά, Γαρδούμπα, Μαντέλη, Τσοχατζόπουλο, Σμπώκο κλπ κλπ για να πούμε πως οι πολιτικοί είναι ανίκανοι, λαμόγια και πάει λέγοντας.

...ασε δηλαδή που τον Χριστοφοράκο δεν τον βάζω στην ίδια κατηγορία με λαμόγια κλπ, αλλά αυτή είναι μια άλλη κουβέντα. Ένα hint μόνο: Οταν έχεις μια εταιρία, ερογστάσια, εργαζόμενους απο πίσω σου και πρέπει να εξασφαλίσεις δουλειές κι ο πολιτικός απέναντί σου σου λέει "τόσα θα σκάσεις για να μη ψωνίσω κινέζικα" εσύ τι κάνεις;

ανεστης είπε...

Και κάτι ακόμα: ο "καλός" πολιτικός είναι ορατός. Μιλάει, πράττει και φαίνεται. Εξ ου κι είχες Παπαγιαννάκη, Μπένο κλπ. Ο "καλός" επιχειρηματίας που δουλεύει τίμια, αγωνιά για τους εργαζόμενούς του,παλεύει με το τέρας της γραφειοκρατίας, ΔΕΝ φαίνεται. Δεν έχεις κανένα λόγο να τον ξέρεις. Άρα δεν μπορείς να κρίνεις τον επιχειρηματικό κόσμο ούτε απο τους νταβατζήδες ούτε απο τα λαμόγια.

Αν προκύωει κάποια ανάπτυξη κάποια θετική οικονομική δταστηριότητα θα προκύψει απο την επιχειρηματικότητα είτε μας αρέσει είτε όχι. Αυτό το γεγονός είναι που πολεμιέται τώρα με τις απολυτότητες. Και ΔΕΝ είμαι φιλελεύθερος...

Khlysty είπε...

"Δεν θέλω να υπερασπιστώ τους επιχειρηματίες ή τα λαμόγια. Λέω όμως οτι δεν είναι καλύτεροι ή χειρότεροι απο τους πολιτικούς μας. Γεννήματα της ίδιας χώρας είναι, του ίδιου περιβάλλοντος με τη διαφθορά και τις δοσοληψίες". Αυτό ήταν το νόημα του σεντονιού, μαζί με το ότι και οι δύο τους θα πρέπει ή να σοβαρευτούν και να κάνουν κάτι ουσιαστικό για τη χώρα και τους κατοίκους της ή να πάρουν τον πούλο, ομοθυμαδόν. Για τον Χριστοφοράκο, θεωρώ ότι από ένα σημείο και μετά πέρασε στη "σκοτεινή πλευρά", ό,τι κι αν μου λες (μην πω ότι από την αρχή ήταν Sith...). Τέλος, "Αν προκύψει κάποια ανάπτυξη κάποια θετική οικονομική δραστηριότητα θα προκύψει απ την επιχειρηματικότητα" και την υγιή πολιτική παρέμβαση για τη λειτουργία και τη ρύθμιση της αγοράς, προσθέτω εγώ...

Θανασης Ξ. είπε...

Κατ' αρχήν, δεν θα χάσεις τους φίλους σου χα χα, καλημέρα...

Εδώ, οφείλουμε να θέσουμε την ερώτηση: Ποιός κυβερνά τα f16;;..
Με άλλα λόγια, ποιός είναι, ήταν και θα είναι ΠΙΣΩ απ' την όποια 'πολιτική';; Δεν είναι η 'οικονομία';; Κι όσο αδυνατίζουν οι 'ηγέτες', δεν είναι όλο και πιο πρόδηλο αυτό το από αιώνων γνωστο;;...
Και έλεος, το να δίνω καμιά ενίσχυση στο κόμμα, ή να παίρνω καμιά συμβασούλα παραπάνω επειδής ήμουν 'δικός' ΔΕΝ είναι ο κύριος τρόπος που η οικονομία κατευθύνει την πολιτική. Αυτά είναι στρεβλωσούλες να πώ έως και ανώδυνες;;;...

Πότε θεωρείται επιτυχημένη μια 'πολιτική';; Μα όταν 'επελευθερώνει' (πάει να πει λύνει τα λουριά), τας 'παραγωγικάς δυνάμεις' (πάει να πει το κεφάλαιο), και δι αυτού του τρόπου, επέρχεται η 'ανάπτυξις' (πάει να πει, πάρτε κι εσείς λίγα ψίχουλα, και από μία plasma tv, και μόκο)....

Ο Ψαριανός, δεν μίλησε γιαυτό στην Βουλή. Αυτό ήταν η τελευταία του φράση, το κέντρο του ήταν η επιδέξια διάχυση της ευθύνης σε όλα τα κόμματα, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα..

Για να επανέλθω, τί βλέπουμε τώρα δα μπροστά μας; Τις αγορές να αποτυγχάνουν, να καταρρέουν, και τους 'πολιτικούς' να τρέχουν μπας και τις διασώσουν. Αυτό, σε άλλη φάση μπορεί να συμβεί ανάποδα. Να σώσουν οι αγορές, κάποιον 'πολιτικό'. Το ζευγάρι πλαισιώνει ιδανικά η τέταρτη εξουσία...

Εμείς;;
Εμείς απλά είμεθα οι εργάτες (και οι πελάτες) των μεν, οι ψηφοφόροι των δε.
Μπορούμε να τους πετάξουμε απ' το σβέρκο μας;;;

Συζητείται για αιώνες..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εγώ θα συμφωνήσω ακόμη μία φορά με τον Ανέστη. Πρέπει να ομολογήσουμε ότι όπως μαξιμαλιστικά κατηγορούμε τους πολιτικούς έτσι συλλήβδην κατηγορούνται και όλοι οι επιχειρηματίες.

Από τη στιγμή που αυτοσκοπός της κοινωνίας μας είναι το κέρδος και μέσο του ο κοινωνικός κανιβαλισμός, βέβαια, δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Το κρίνουμε, βέβαια, αλλά ξεχνάμε ότι κανένας καβγάς και μία επιθετική αναφορά δε λύνει το πρόβλημα.

Φυσικά οι επιθέσεις από το λαό προς τις δύο ομάδες γίνονται καθαρά και μόνο εξαιτίας ενός ιδιότυπου φθόνου για την εξουσία και τα κέρδη των δε. Ζηλεύουμε, δηλαδή, πράγματα που θέλουμε αλλά δεν τα έχουμε εμείς.

ανεστης είπε...

Θανάση
γι αυτό ζητάμε διαφάνεια στην πολιτική, γι αυτό ζητάμε να χαλιναγωγηθούν τα αρπακτικά του νεο-καπιταλισμού, γι αυτό ζητάμε πολιτικούς με ανάστημα και άποψη, γι αυτό είμαστε πολιτικά εκεί που είμαστε, αλλοιώς θα είμασταν νεοφιλελεύθεροι

ανεστης είπε...

Δήμο
Η υπαρξη ενός κοινωνικού κράτους αυτές τις στρβλώσεις υπηρετεί, θα πρέπει να μετριάζει την λερδοσκοπία προς όφελος των αδύναμων κοινωνικών ομάδων έτσι που και το κέρδος να υπάρχει ως κίνητρο και καννιβαλισμός να μην υφίσταται.
Αυτή η μόνιμη ενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας είναι αποτέλεσμα της ηττοπάθειας που ομολογεί οτι δεν μπορεί να καταφέρει τα παραπάνω και προτιμά να ισοπεδώσει και να μηδενίσει. Σκοτώνοντας την "κατσίκα του γείτονα" που λέει και το σχετικό ανέκδοτο.

ανεστης είπε...

...τις στρεβλώσεις διορθώνει εννούσα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανέστη, (κατάλαβα τι εννοείς), πραγματικά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ήττα. Παντού γύρω μας κυριαρχεί η οικονομίστικη λογική, ειδικά σε εποχή ύφεσης.