I Need A Dollar (ετοιμαστείτε να το τραγουδήσετε!)

Είτε επειδή θα ζητάμε σε λίγο καιρό κι εμείς ένα ευρώ, είτε εειδή σας αρέσει το τραγούδι!

Ο Μαντέλης, η Μαντέλη κι ο Μαντέλα

-Για τη χορηγία ρε γαμώτο!

Παρακολουθώ εδώ στο blog της Καρυάτιδας, τη συζήτηση περί ελληνικού γονιδίου. Με σφραγίδα πανεπιστημιακή είμαστε -λέει- λευκοί καυκάσιοι και όχι μογγόλοι ή μαύροι! Και δώσ' του οι αρχαιοπληξία, ο αυτοθαυμασμός για τις αρχαίες νίκες μας, το "πας μη Ελλην βάρβαρος". Είναι δυνατόν να μας λένε πως δεν είμαστε καθαρόαιμοι Έλληνες;

Αυτό βέβαια το καυκάσιο dna δεν ήταν αρκετό για να μας σώσει από τις μίζες (sorry, "χορηγίες" ήθελα να πω) του Τεράστιου Τάσου σφυράτε-μου-θα-είμαι-στο-Αζερμπαϊτζάν Μαντέλη. Δεν ήταν αρκετό για να γλυτώσουμε από τα Βατοπεδινά τραγούδια με τη χορωδία κορυφαίων πολιτικών, μοναχών και δημοσίων υπαλλήλων.

Δεν έφτασε το κακόμοιρο dna για τους βουλευτές όλων των κομμάτων που υπερψήφισαν τις "περιορισμένες" ευθύνες πολιτικών προσώπων χάρη στις οποίες σήμερα ο κύριος Μαντέλης κάνει πλάκα.

Δεν ήταν αρκετό το πάλλευκο και καυκάσιο dna μας για να μην έχουμε εισαγγελικούς λειτουργούς που να κατηγορούνται σήμερα για κομματικά επιλεκτικές έρευνες σκανδάλων. Δεν ήταν αρκετό για θρησκευτικούς ηγέτες με συναίσθηση ευθύνης.
Φυσικά αυτή η γενικότερη σαπίλα δεν μπορεί να περιορίζεται αποκλειστικά στους πολιτικούς, τους δημόσιους λειτουργούς, σε όποιον κατέχει θέση εξουσίας. Είναι σίγουρο πως κι ο διπλανός μου οδηγός που προσπερνάει την ουρά για να βρεθεί πρώτος στο φανάρι της στροφής αν αποκτήσει κάποια εξουσία τα ίδια θα κάνει. Ποιος διπλανός μου; Εγώ ο ίδιος!

Δώσ' μου τη δυνατότητα και τη θέση κι ακόμα αν είμαι σχετικά θετικό και ηθικό στοιχείο, η αδιαφάνεια και η ασυλία που θα μου εξασφαλίσει το "σύστημα", θα με κάνει το πιο συμφεροντολογικό τομάρι της χώρας. Μήπως οι ψηφοφόροι - χάπατα έχουν μηχανισμούς ή θεσμούς για να με βρουν και να με σταματήσουν;
Ή μήπως πρέπει εγώ απο όλους να είμαι το κορόιδο, ο πατριώτης που θα σώσει ένα έθνος υποκριτών που βουλιάζουν στη γενική διαφθορά και το βόλεμα των "δικών μας" αλλά τους φταίει το δάχτυλο της Αφροδίτης του Focus;

Η ράτσα μας δεν παράγει πατριώτες εδώ και πολύ καιρό τώρα. Ίσως αν περάσουμε ένα πόλεμο, μια εθνική καταστροφή, ίσως να βρεθεί πάλι συνεκτικός ιστός σε επάρκεια. Αν και χλωμό το κόβω.

Το dna μας βλέπεις είναι ελληνικό, δεν είναι καν μογγολικό σαν των Τούρκων που με ισλαμιστή πρόεδρο έκαναν απίστευτα βήματα στην πάταξη της διαφθοράς.

Δεν ήταν καν αρκετά μαύρο για να βγάλει έναν πατριώτη όπως ο Νέλσον Μαντέλα που έδωσε συνοχή και αναγέννησε μια χώρα σκέτο εθνολογικό μωσαϊκό με πρόσφατες βαθιές πληγές.

Σίγουρα είμαστε καθαρόαιμοι Έλληνες λοιπόν. Αλλά αν περιμένουμε στ΄αλήθεια απο το dna μας να βγάλει πατριώτη ηγέτη που να φτιάξει αυτό τον τόπο... κάκαλα μάντολες!

Ένας χρόνος χωρίς τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη

Πόσο μεγάλες φαίνονται σε τέτοιους καιρούς αυτές οι απουσίες...

Ερχεται η επιδότηση της ρουφιανιάς!

Ενώ οι -επικοινωνιακοί- έλεγχοι της κυβέρνησης βρίσκουν ολίγη από διαφθορά σε υπαλλήλους τους Υπουργείου Οικονομικών και τις εφορίες και μάλιστα με διαδικασίες «ελέγχου ακίνητης περιουσίας», «ελέγχου τραπεζικών λογαριασμών» και λοιπά , ο φίλος μου ο Δημήτρης δεν είχε κανένα απολύτως πρόβλημα να βρει που έπρεπε ακριβώς να τα στάξει την περασμένη εβδομάδα. Και στην εφορία και στην πολεοδομία!

Και μάλιστα χωρίς να κάνει καμία απολύτως αναζήτηση. Και οι υπάλληλοι που τα πήραν δεν τήρησαν καν τα προσχήματα. «Τόσα» του είπαν κι αυτός ξηλώθηκε επιτόπου. Μόνο τιμοκατάλογος δεν έχει εκτυπωθεί! Και μάλιστα μου μεταφέρει ότι τώρα είναι ακόμα πιο ξεδιάντροπος ο τρόπος που τα απαιτούν.
Επειδή τους μειώθηκαν οι αποδοχές. Τώρα ο οποιοσδήποτε έχει συναλλαγές με το δημόσιο είναι υποχρεωμένος να πληρώσει το έλλειμμα στα έσοδά τους αλλά και την οργή επειδή μειώθηκαν ειδικά οι δικές τους αποδοχές.

Άλλος φίλος, ο Τάκης, είχε την τιμή να προσέλθει στην εφορία της περιοχής του για έλεγχο των παραστατικών της φορολογικής του δήλωσης, είχε βλέπετε επιστροφή φόρου πάνω από 1.500 ευρώ και όταν αυτό συμβαίνει, πρέπει να γίνεται έλεγχος!

Κάθισε λοιπόν απέναντι από μια υπάλληλο που μόλις είδε μισθό διευθυντικού στελέχους και ιδιωτικά σχολεία των παιδιών, άρχισε μια απίστευτη γκρίνια: «Εμ βέβαια, εμείς που δεν έχουμε λεφτά για ιδιωτικά, έχουμε τα παιδιά μας μόνα τους στο σπίτι να μας περιμένουν» και διάφορα τέτοια απαράδεκτα και αντιεπαγγελματικά.
Ο Τάκης φόρτωσε βέβαια και άρχισε να απαντάει «κι εγώ κυρία μου ήμουν για 3 χρόνια άνεργος αλλά δεν τα έβαλα με εσάς και τη μονιμότητά σας», αλλά αυτό απλά έκανε τα πράγματα χειρότερα, η «κυρία» είχε αποφασίσει να εκμεταλλευτεί την εξουσία της όπως μπορούσε, είτε για να εκδικηθεί τον «υψηλόμισθο» είτε για να τον υποχρεώσει σε κάποια καταβολή «παράβολου».

Τους στηρίζει ή τον αρμέγουν;

Αυτή την κατάσταση ζούμε σήμερα με τους Έλληνες χωρισμένους σε κοινωνικές κάστες και εργασιακές τάξεις. Κι αυτή η αντιπαλότητα, αυτός ο άτυπος εμφύλιος θα γίνει ακόμα πιο έντονος αν γίνουν πραγματικότητα τα κυβερνητικά σχέδια που «διέρρευσαν» και που λένε πως «όποιος καρφώνει κάποιον άλλο για φοροδιαφυγή θα εισπράττει 2% από τα έσοδα που θα προκύπτουν».

Μπορείτε να φανταστείτε πιο αισχρή ρύθμιση; Μπορείτε να φανταστείτε τι είδους διάλυση θα φέρει αυτό το έκτρωμα στην Ελληνική κοινωνία που ήδη μπάζει και τρίζει από παντού;

Και πριν κάποιοι μου αναφέρουν τους Γερμανούς, τους Αυστριακούς και τους Ελβετούς που καταγγέλλουν οποιονδήποτε παρανομεί, να ζητήσω να ξανασκεφτούν το ότι αυτό γίνεται μεν σε περιπτώσεις που η παρανομία του εξυπνάκια έχει κόστος και επιπτώσεις στους υπόλοιπους. Εδώ όμως μιλάμε για κρατική «προμήθεια», «μίζα» και «λάδωμα» της ρουφιανιάς.

Κι αν αυτό το αίσχος περάσει, τελειώσαμε για τα καλά!


UPDATE: Συνελήφθην κοιμώμενος, με φάγαν΄τα ταξίδια!
Η φίλη Cynical με ενημερώνει στα σχόλια: άρθρο 77, παράγραφος 6:

«...Όποιος καταγγείλει και πιστοποιηθεί φορολογική ή τελωνειακή παράβαση δικαιούται από το Δημόσιο αμοιβής. Η αμοιβή ισούται με το 1/10 των προστίμων που εισπράχθηκαν για την παράβαση και καταβάλλεται μετά την είσπραξή τους στο δικαιούχο, με ευθύνη της Γενικής Διεύθυνσης Επιθεώρησης του Υπουργείου Οικονομικών...».

Εχει ψηφιστεί και λειτουργει ήδη.
Άρα, τελειώσαμε ήδη!

Ζηλεύω!

Αναπαράγω απο τα "ΝΕΑ"

"Ολα τα γυµνάσια της Γαλλίας θα προβάλλουν στο εξής κλασικές ταινίες, όπως ο «Πολίτης Κέιν» του Ορσον Ουέλς και τα «400 χτυπήµατα» του Φρανσουά Τριφό, σε µια προσπάθεια οι µαθητές να κατανοήσουν καλύτερα την έβδοµη τέχνη αλλά και τους αγώνες της πραγµατικής ζωής.

Σε κάθε γυµνάσιο της χώρας θα δηµιουργηθεί ένα σινε-κλαµπ µε επικεφαλής έναν καθηγητή και πέντε µαθητές, οι οποίοι θα καταλήξουν σε περίπου 200 ταινίες: από αριστουργήµατα του βωβού κινηµατογράφου έως σύγχρονες ταινίες τέχνης, καθώς και ταινίες από διαφορετικές χώρες και ηπείρους.

Η επιλογή θα γίνει έπειτα από διαδικτυακή ψηφοφορία όλων των µαθητών κάθε σχολείου. Στις προβολές οι µαθητές θα µπορούν να καλούν τους γονείς τους αλλά και φίλους. Κατόπιν οι καθηγητές θα τους προτρέπουν να συζητήσουν γύρω από την ταινία.

Οπως διευκρίνισε ο υπουργός Πολιτισµού Φρεντερίκ Μιτεράν, η προβολή ταινιών στα σχολεία θα διδάξει στους µαθητές πολλά πράγµατα για την πραγµατικότητα στον 20ό και τον 21ο αιώνα.

Ο "Πολίτης Κέιν" είναι µια σηµαντική ταινία για να καταλάβει κάποιος τους µηχανισµούς της εξουσίας, τους µηχανισµούς της φιλοδοξίας, τόνισε. «Και µπορεί να γίνει εύκολα η σύγκριση µε σύγχρονες προσωπικότητες».

Αν δεν ήταν για κλάματα θα ήταν για γέλια

Στην ιστορική αυτή φωτογραφία, περήφανοι οι δημοτικοί άρχοντες του Δήμου Γέρακα ποζάρουν κατά τη διάρκεια των εργασιών αποξήλωσης των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων της περιοχής τους.

Δεν έχει καμία σημασία το ότι με τη δική τους συγκατάθεση έγινε η τοποθέτησή τους!

Ούτε φυσικά έχει καμία σημασία το οτι παραμένει η μικρότερη πινακίδα - εμπόδιο στο πεζοδρόμιο που αναγράφει "Καλλέργης" και που προσπαθεί να περάσει απαρατήρητη από τους άρχοντες (που μάλλον θα ξαναποζάρουν όταν θα έρθει η σειρά της).

Αθάνατοι Έλληνες πολιτευτές!

Ευθύνη εξ αδιαιρέτου

Δεν ξέρω αν είδατε το σημερινό σχόλιο του Φοίβου Καρζή στο Freecity. Αν δεν το διαβάσατε κάντε το για να δείτε πολύ ενδιαφέροντα όπως τα παρακάτω:


...Έχουν δίκιο να εξοργίζονται οι πολιτικοί με την επικράτηση του λαϊκισμού. Αλλά πριν ρίξουν το λίθο του αναθέματος σε αυτούς που εκστομίζουν τα χυδαία συνθήματα κατά του Κοινοβουλίου, ας κοιτάξουν λίγο τι μαθαίνει κάθε μέρα αυτός ο κόσμος για όσα ωραία συμβαίνουν μέσα από το Περιστύλιο.

Μαθαίνει, ας πούμε, ότι πρώην βουλευτές, πρώην γενικοί γραμματείς και ειδικοί φαρισαίοι έχουν διοριστεί συλλήβδην με ελάχιστες ημέρες προϋπηρεσίας σε καλοπληρωμένες θέσεις μονίμων υπαλλήλων. Προνομιούχων ως υπαλλήλων και μεταξύ των υπαλλήλων.

Μαθαίνει, επίσης, ότι για το διορισμό τους υπήρχε νόμος, ψηφισμένος από όλα τα κόμματα της Βουλής με μια μόνον εξαίρεση.

Μαθαίνει ότι η Βουλή και ο πρόεδρός της ενέκριναν αυτούς τους διορισμούς, διότι το έλεγε ο νόμος και οι αποφάσεις του προηγούμενου προέδρου της Βουλής, που παραμένει βουλευτής. Και αφού ήταν νόμιμο, διορίστηκαν.

Αλλά από την περίφημη συνέντευξη Βουλγαράκη, σε αυτή τη χώρα είναι ξεκάθαρο πως άλλο είναι το νόμιμο κι άλλο είναι το ηθικό. Και το πλήθος απέξω δεν αμφισβητούσε τη νομιμότητα των πράξεων του κ. Κακλαμάνη, του κ. Σιούφα, του κ. Πετσάλνικου και όλων των υπολοίπων που με την ψήφο τους ανέχθηκαν και ενέκριναν αυτούς τους διορισμούς. Την ηθική τους αμφισβητούσε. Και δεν νομίζω ότι τα στοιχεία που δείχνουν διπλασιασμό των υπαλλήλων της Βουλής με σταθερούς ρυθμούς που αυξάνονται συστηματικά τις εκλογικές χρονιές επιδέχονται αμφισβήτηση.

Κι αν το έκαναν όλοι, για τον καθένα μπορεί να είναι αθωωτικό, ή μάλλον απαλλακτικό. Αλλά για το σύνολο απλώς δικαιώνει την ιδέα ότι η ευθύνη είναι εξ αδιαιρέτου. Δηλαδή, με απλά λόγια, δικαιώνει τη λογική του “όλοι ίδιοι είναι” και “να φύγουν όλοι”....

Ανήθικο, άρα νόμιμο.

Χοντρό φαγοπότι ανακαλύφθηκε στα ΕΛΤΑ απο γαλάζια golden boys.
Ο Τόλης χρωστάει 5,5 εκ και αποκαλύπτεται αυτό τώρα μετά από 17 χρόνια!
Φοροχρέη 33 δις λιμνάζουν σε δίκες γράφουν χθες Τετάρτη τα "ΝΕΑ".

Τώρα συνειδητοποιούμε πόσα χρήματα πετιούνται στη δημόσια υγεία, στον ΟΣΕ, τώρα ανακαλύπτουμε τα επιδόματα των εργαζομένων στη Βουλή, τώρα μας καίει το πόσο μας κοστίζουν οι βουλευτές. Τώρα άρχισαν να φρίττουν με τα ποσά που ακούν να φεύγουν δεξιά-αριστερά οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί που πρέπει να συνεισφέρουν για να σωθεί η χώρα. Τώρα μαθαίνουμε πόσα χρήματα ΔΕΝ πληρώνουν αυτοί που μπορούν να λαδώσουν, να έχουν "μέσο" και να μη τους πειράζει κανείς. Και πιστεύετε στ΄ αλήθεια οτι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να αποκαταστήσει τη νομιμότητα; Όχι, πρόθεση είναι να βρει λεφτά. Η νομιμότητα δεν είναι το ζητούμενο. Τώρα η νομιμότητα πουλιέται σε τιμή ευκαιρίας.

Η ιδέα της κυβέρνησης "επαναπατρίστε τα κεφάλαια που λαθραία βγάλατε και θα σας συγχωρεθούν οι αμαρτίες" αυτό δείχνει. Όσοι έβγαλαν μαύρο ή παράνομο χρήμα για να μη ελεγχθούν αυτόματα αποκτούν και "πόθεν έσχες" και δικαιολογήσουν τεκμήρια.

Με ανησυχεί βαθύτατα επίσης το οτι μετά την "τακτοποίηση" των ημιαιθρίων, ψάχνουν να βρουν τρόπο , να νομιμοποιήσουν και αυθαίρετα κτίσματα έναντι κάποιου ποσού.

Με ανησυχεί δηλαδή αυτή η αυξανόμενη τάση να νομιμοποιηθούν παρανομίες και ποινικά αδικήματα έναντι εσόδων. Που απο την εποχή του "νόμιμο άρα ηθικό" φτάνουμε στην εποχή του "ανήθικο αλλά νόμιμο". Που θα φτάσουμε σαν κοινωνία να είμαστε έτοιμοι να ξεπουλήσουμε αρχές, νομιμότητα και ηθική, με αντάλλαγμα τα λεφτά. Τώρα έρχεται η δικαίωση του "πληρώνω και κάνω ότι γουστάρω". Τώρα θα μάθει η νέα γενιά ποιες πραγματικά είναι οι αξίες στη ζωή.

Προφανώς ο ΓΑΠ ή το επιτελείο του παίρνουν διδάγματα απ΄τις ΗΠΑ όπου εφαρμόζεται η τακτική "πλήρωσε για να μη σε ελέγξω" (ανατρέξτε στους διακανονισμούς της Siemens και άλλων με τη δικαιοσύνη των ΗΠΑ που "συμψήφισαν" τις κατηγορίες με την καταβολή μεγάλων προστίμων).
Αλλά τι διαφορά έχει αυτό απ' την πορνεία; Τι διαφορά έχει αυτό απ' το να πουλήσουμε νησιά ή να εκχωρήσουμε κυριαρχικά δικαιώματα; Που βρίσκεται τέλος πάντων η διαχωριστική γραμμή;

Πόσο υποκριτική φαίνεται μετά απ΄όλα αυτά η αποπομπή Γκερέκου.

Πάλι ηθοποιό έχουμε για υφυπουργό τουρισμού

Ο κύριος Νικητιάδης γνωστός και ως Topol!

Αυτοί δεν είναι δύο φοίνικες!

Όχι, καμία αλληγορία δεν υπάρχει εδώ, δεν έχω καμία διάθεση να αναφερθώ στη στρέβλωση της πολιτικής πραγματικότητας.

Αλήθεια δεν είναι δύο φοίνικες. Αν δείτε τη φωτογραφία προσεκτικά θα το καταλάβετε.
Το Μαρακές είναι εντελώς επίπεδο και οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας για να είναι αποτελεσματικές πρέπει να είναι ψηλά.
Αν όμως οι κεραίες έμπαιναν έτσι άχαρες σε κάποιο ιστό θα ήταν ένα άσχημο θέαμα. Οπότε βρέθηκε η λύση των ψεύτικων δέντρων.
Στο Μαρόκο αυτά.

Κοιτάξτε τώρα γύρω σας εκεί που είστε.

Υ.Γ. Η δήμαρχος του Μαρακές είναι η 33χρονη δικηγόρος Fatema Zahra al-Mansouri (φωτό). Διακρίνετε το καθαρό και σπινθηροβόλο βλέμμα;
Ζηλεύω!

Ψαριανός: Εμείς δεν είμαστε όλοι ίδιοι, οι άλλοι όμως είναι.

Η ιστορία με το ντέρμπι "πολιτικοί-επιχειρηματίες" ξεκίνησε εδώ και μια βδομάδα από την ομιλία του Γρηγόρη Ψαριανού στη Βουλή και συνεχίζεται με τους λεονταρισμούς Καστανίδη που μιλάει για ψείρες.
Η ομιλία του Ψαριανού κυκλοφορεί ευρύτατα στη μπλογκόσφαιρα και έχει γίνει αντικείμενο (θετικού) σχολιασμού. Από τη στιγμή που την παρακολούθησα είχα κάποιες αντιρρήσεις που τις εξέφρασα στο μπλόγκ του φίλου μου Khlysty.

Αυτό που περισσότερο μου έμεινε, ήταν ο σχολιασμός που ακολούθησε την ομιλία του Ψαριανού και που λέει: "Το 1967 οι συνταγματάρχες, το 2010 οι επιχειρηματίες". Έτσι ακριβώς! Επίσης μου έμεινε το άλλο το ωραίο που λέει:"Δεν είμαστε όλοι ίδιοι γαμώ το κέρατό μου".

Ήθελα λοιπόν να ήξερα τα εξής (και χωρίς να έχω καμία απολύτως διάθεση να υπερασπιστώ κανένα επιχειρηματία):

Εάν κάποιοι επιχειρηματίες αποφασίσουν να ασχοληθούν με την πολιτική και να ιδρύσουν κόμμα, δεν θα περάσουν από την εκλογική διαδικασία; Ή μήπως θα κάνουν πραξικόπημα; Άρα εάν εκλεγούν και μπουν στη βουλή δεν θα έχουν μετατραπεί αυτόματα επίσης σε «πολιτικούς»; Όπως έγιναν πολιτικοί οι πρώην γιατροί, δικηγόροι, συνδικαλιστές, νεολαίοι κόμματος; Οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί;
Μήπως "επιχειρηματίας" και "πολιτική" είναι έννοιες ασύμβατες;

Μήπως όλοι οι πολιτικοί μας έχουν κάποιο πατενταρισμένο dna πατριωτισμού που τους κάνει αυτόματα γενετικά ικανούς να κυβερνήσουν και να ηγηθούν σε μια χώρα, ενώ οι επιχειρηματίες στερούνται αυτού του κληρονομικού χαρίσματος;

Μήπως, λέω μήπως, πίσω από αυτές τις ψιλο-υστερικές αντιδράσεις κρύβεται η αγωνία πολλών πολιτικών που έρχονται πια κατάφατσα με την απαξίωση (και συχνά με το λιντσάρισμα) από το εκλογικό σώμα;

Πόσο καιρό τώρα οι βουλευτές μας (απο όλο το πολιτικό φάσμα) έβλεπαν τα σκάνδαλα να περνούν και δεν έκαναν την παραμικρή κουβέντα για την κατάργηση βουλευτικής ασυλίας, για την αναθεώρηση του καθεστώτος περί ευθύνης υπουργών;

Πόσο καιρό τώρα ρίχνεται σαν πυροτέχνημα η λέξη «διαπλοκή»; Για πόσο καιρό τώρα μόνο η λέξη αυτή απο μόνη της είναι αρκετή για να προφέρει πολιτική ασυλία και άλλοθι σε "καταλληλότερους" και "σουβλακικότερους" αλλά ανίκανους πρωθυπουργούς ικανοποιώντας την προπατορική ανάγκη του ελληναρά να ενοχοποιήσει την επιχειρηματικότητα (ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων!);

Εμπεδώσαμε ή ακόμα ότι η διαπλοκή απαιτεί δύο μέρη για να ευδοκιμήσει;

Εμπεδώσαμε ή ακόμα ότι οι πολιτικοί είναι οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι που έχουν την κύρια και βαριά ευθύνη για λογοδοσία απέναντι στην κοινωνία;

Και για να μη μακρυγορω: Πως μπορεί να λέει ο Ψαριανός: "Δεν είμαστε όλοι ίδιοι γαμώ το κέρατό μου" και να τον θαυμάζουμε και να τον χειροκροτούμε, ενώ όταν ο αναφέρεται στους επιχειρηματίες (κι ο Καστανίδης! κι εμείς!) αυτοί να αντιμετωπίζονται συλλήβδην ως συνταγματάρχες και δικτατορίσκοι; Οι επιχειρηματίες είναι όλοι ίδιοι γαμώ το κέρατό τους; Και γιατί; Επειδή είναι απλά επιχειρηματίες;

Δεν είναι αυτό τυπικό παράδειγμα του απέραντου αριστερόστροφου λαϊκισμού μας που καταδικάζει τα αφεντικά στην αιώνια παρανομία αφού «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»;

Αυτά τα λίγα. Επειδή δεν φτάνει να καταδικάζεις το Λαζόπουλο σαν λαϊκιστή, πρέπει να μπορείς να διακρίνεις το λαϊκισμό κι όταν τον τρίβουν στα μούτρα σου και οι δικοί σου.

Υ.Γ. Σε περίπτωση που δεν είναι ευδιάκριτη η θέση στο κείμενο να τη διατυπώσω πιο ξεκάθαρα: Όποιος μπορεί να προσφέρει σε τέτοιες στέρφες εποχές, θα πρέπει να μπορεί να το κάνει. Ξέρω πολλούς επιχειρηματίες καθίκια, αλλά ξέρω επίσης πολλούς συνδικαλιστές, πρώην δημοτικούς άρχοντες, πρώην κομματικούς νεολαίους επίσης καθίκια. Οι δεύτεροι κατέχουν δημόσια αξιώματα, είναι μέχρι και βουλευτές και άρα πιο επιζήμιοι. Πολλοί επιχειρηματίες στην Ελλάδα ζουν σε καθεστώς μεγαλύτερης διαφάνειας απο ότι πολλοί πολιτικοί μας και μιλούν χωρίς να μετρούν "πολιτικό κόστος". Άρα είναι πολύ πιο εύκολο να κριθούν.

Υ.Γ. 2 Κουράστηκα με τις ευκολίες και τους βερμπαλισμούς αλλά μου φαίνεται τελικά θα χάσω τους φίλους μου με όλα αυτά...

Οι επερχόμενες συμφωνίες με την Τουρκία

Ο Ταγίπ Ερντογκάν πρόκειται να μας επισκεφθεί στις επόμενες ημέρες. Και απ ότι μάθαμε απο τις δηλώσεις του συνεργάτη του στην πολύ καλή εκπομπή του Παύλου Τσίμα την Τρίτη, θα μεταφέρει μια πολύ σοβαρή πρόταση στον Γιώργο Παπανδρέου που πιθανότατα συνοψίζεται στο να υπάρξει σταμάτημα των πτήσεων και των παραβιάσεων πάνω απο το Αιγαίο, έτσι που να εξοικονομηθούν πόροι για τα δύο κράτη.

Πολύ καλή ευκαιρία για να πάει χαμένη. Εμείς θέλουμε να σταματήσουμε να πληρώνουμε όλα αυτά τα απίστευτα ποσά σε καύσιμα, θέλουμε να μειώσουμε τις δαπάνες των εξοπλισμών. Και δεν είναι μόνο τα καύσιμα και τα αναλώσιμα που καταβάλουμε, είναι και οι ανάγκες προσωπικού ή και οι ενδεχόμενες απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό.

Ο Ερτνογκάν-εφέντη απο την άλλη επιθυμεί διακαώς να μειώσει την επιρροή του στρατού, αλλά και να μειώσει τον κίνδυνο πρόκλησης τεχνητής κρίσης που μπορεί να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνησή του (βλέπε σενάρια "βαριοπούλα").

Γνωρίζοντας όμως καλά την Τουρκική διπλωματία, θα έλεγε οτι έχουμε πολύ καλούς λόγους να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί στο τι θα συμφωνηθεί και στο τι θα ανακοινωθεί. Σπανίως τέτοιες κινήσεις καλής θέλησης έρχονται χωρίς "ουρά". Σπανίως -για να μην πω ποτέ- η τουρκική διπλωματία δεν αφήνει τους στρατηγικούς - εθνικούς στόχους να σβήνουν Κι αυτή τη φορά αυτοί που καίγονται για μείωση δαπανών είμαστε εμείς.

Άρα το πιθανότερο είναι οτι θα προταθούν ανταλλάγματα Και το πιθανότερο αντάλλαγμα που θα πέσει στο τραπέζι θα είναι η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και ιδιαίτερα των πετρελαίων του Βόρειου Αιγαίου. Με τη συνεπακόλουθη διευθέτηση των "γκρίζων ζωνών".

Δεν θα εκπλαγώ λοιπόν τώρα που η χώρα είναι υποθηκευμένη, να βρεθούν και οι "λύσεις" σε θέματα που χρονίζουν, σε πώληση ουσιαστικά κυριαρχικών δικαιωμάτων μας με τη βοήθεια μεσολαβητών, εταιριών και άλλων που ακολουθούν κατα πόδας σαν πτωματοφάγοι το ΔΝΤ.

Βάζω και στοίχημα!

Υ.Γ. Αποφεύγω συνειδητά να κάνω συγκρίσεις του ειδικού διαπραγματευτικού βάρους των δύο ηγετών...

Υπάρχει "αριστερή υπέρβαση";

Έχει παρατηρηθεί πως όταν οι κυβερνήσεις όταν πρόκειται να πάρουν μέτρα που αφορούν την οικονομία, το κάνουν λαμβάνοντας υπ όψιν το "κόστος". Παγκόσμιο φαινόμενο είναι αυτό, όχι μόνο ελληνικό. Και το κόστος σχεδόν πάντα συναρτάται με το πως είναι διαρθρωμένη η κοινωνία, οι σχέσεις με το πολιτικό ή επιχειρηματικό σκηνικό.

Όταν πρόκειται λοιπόν να σφίξουν τα πράγματα (κι ας μιλάμε πια για τη δική μας συγκυρία), αφήνονται οι εφοπλιστές ανέπαφοι για να μην πάρουν τα καράβια τους και τα μεταφέρουν σε σημαίες ευκαιρίας (Λιβερία, Παναμά κλπ).
Αφήνονται στην ησυχία τους οι βιομηχανικές μονάδες γιατί αν ανέβει το κόστος τους, μπορούν πολύ εύκολα να μεταφερθούν σε διπλανές επικράτειες με πολύ μικρότερα μεροκάματα.
Αφήνονται (συνήθως) οι μεγάλες επιχειρήσεις γιατί επίσης μπορούν να μεταφέρουν την έδρα τους κάπου αλλού με πολύ μικρότερη φορολογία.

Ποιοι είναι αυτοί που δεν έχουν εναλλακτική, που δεν μπορούν να απειλήσουν με μεταφορές, με κεφάλαια με επενδύσεις; Ο εργαζόμενος πολίτης φυσικά. Το μόνο όπλο που διαθέτει για να αμυνθεί είναι η ίδια του η εργασία, το μόνο που του απομένει είναι η απεργία και η διαδήλωση.

Και είναι κρίμα όταν η απεργία ή η διμαρτυρία σαν θεσμός και σαν δικαίωμα υπονομεύεται με την ακραία εκδήλωση των τακτικών ΠΑΜΕ με τα μπλόκα και την "έτσι θέλω" κατάλυση των δικαιωμάτων τρίτων.
Είναι κρίμα όταν οι διαδηλώσεις υπονομεύονται από τη δράση μερικών μαλακισμένων που επειδή έμαθαν να φτιάχνουν μολότοφ, μπορούν να καταδικάζουν σε μούδιασμα και σε απομόνωση όλη αυτή τη θυμωμένη μάζα που έχει τη δυναμική να αλλάξει αποφάσεις, να πιέσει για τιμωρίες, να μειώσει αισχρές αλαζονικές πολιτικές συμπεριφορές.

Και λυπάμαι πάρα πολύ όταν βλέπω ανθρώπους έξυπνους, να θυσιάζουν την οξυδέρκειά τους για να συνεχίσουν να επιχειρηματολογούν υπερασπιζόμενοι την "αντισυστημική" κουκούλα που είναι προφανές εδώ και καιρό ότι είναι ο καλύτερος φίλος της καταστολής. Από απλή ιδεοληψία, από εξαρτημένα "αντιεξουσιαστικά" ανακλαστικά. ♠

Είναι πολλές οι πληγές μας, οι κακοδαιμονίες μας. Έχουμε συνηθίσει στην ανομία γιατί πειστήκαμε πως οι νόμοι είναι του κράτους και το κράτος είναι ο αντίπαλος. Είναι χαρακτηριστικό πως η μεγαλύτερη αντίσταση στο νόμο για το κάπνισμα έγινε απο αριστερούς χαρμάνηδες. Η έκφραση του Παφίλη για απιστία στο Σύνταγμα βγήκε τόσο αβίαστα λες κι ήταν μια "καλημέρα". Κι ας βγάζει εκτός νόμου το κόμμα του!

Μάθαμε τόσο καιρό να ζούμε σε μια στρεβλή κοινωνία αλλά και οικονομία. Ένα απλό παράδειγμα: Η ίδια η αριστερά υπεραμύνεται ενός κράτους δημοσίων υπαλλήλων επιχειρήσεων δημόσιου τομέα. Ξέρει όμως πολύ καλά οτι δεν μπορεί αυτή η κρατική επιχειρηματικότητα να είναι κερδοφόρα ακόμα κι όταν λειτουργεί με τις πλέον αριστερές προδιαγραφές.
Αυτό αποδείχτηκε με την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ, με ένα σωρό παραδείγματα Κι όμως συνεχίζουν να υπερασπίζονται το δικαίωμα στη συνέχιση αυτής της κρατικοδίαιτης πολιτικής ακόμα κι όταν αυτή συντηρείται απλά και μόνο απ΄ τα ευροκοινωτικά δάνεια που τόσο καιρό αντλούσαμε.
Απο την Ευρώπη των μονοπωλίων και του κεφαλαίου δηλαδή.

Σήμερα αυτοί που πείθονται απο τον παγιωμένο και δογματικό λόγο του ΚΚΕ είναι μόνο οι ψηφοφόροι του. Αυτοί που πιστεύουν πως είναι εφικτή λύση η επαναδιαπραγμάτευση του χρέους που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι μόνο οι οπαδοί του (και δεν είναι και πολύ σίγουρο).

Κι όμως ο κόσμος που ξέρει πως οι κινητοποιήσεις είναι τώρα απαραίτητες, κατεβαίνουν στο δρόμο κάτω από τα πανό και τις σημαίες των δύο κομμάτων.
Συμμετέχουν, γιατί είναι οι δύο μαζικοί φορείς που μπορούν να κινητοποιήσουν. Άσχετο αν πείθονται από την επιχειρηματολογία τους. Απλά την αγνοούν για λίγο, για να υπηρετηθεί το ζητούμενο. Δυστυχώς όμως κανείς απο τα κομματικά επιτελεία δεν θέλει να δει αυτή την πραγματικότητα.

Η κρίση αγγίζει με τρόπο τραγικό το κοινό που τόσο καιρό αποτελούσε την παραδοσιακή εκλογική δεξαμενή της αριστεράς. Αν τώρα δεν γίνει η υπέρβαση, αν ο λόγος των αριστερών κομμάτων δεν εκσυγχρονιστεί και δεν αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, τότε θα είναι αυτά τα κόμματα μέρος του προβλήματος, θα έχουν την ευθύνη της κοινωνικής παράλυσης.

Χρεωκοπημένοι, ξωφλημένοι.

Είμαι στα ξένα, μαθαίνω τα νέα απο το BBC και ανοίγω το twitter για να διαπιστώσω πως η αθάνατη ελληνική βλακεία ξαναχτύπησε όπως το 90, που και πάλι κάηκαν αθώοι άνθρωποι στον "διαδηλωτικό" εμπρησμό του "Κάπα Μαρούσης".
Πάλι απο κάποια τσόλια με κουκούλες.

Με ρωτάνε οι ξένοι συνάδελφοι γιατί έγινε αυτό, πως εξηγείται;

Τους λέωπως είναι το καλύτερο παράδειγμα οτι η κρίση που περνάμε είναι πρωτίστως κοινωνική, μετά πολιτική και μετά οικονομική. Τους εξηγώ για μικρούς πολιτικούς και μικρούς πολίτες.
Τους εξηγώ επίσης οτι για να αποφασίσει κάποιος να κάνει κάτι τέτοια, εμπρησμό, μια ρίψη μολότοφ, θα πρέπει το όφελος στο μυαλό του να είναι μεγαλύτερο απο το όποιο πιθανό κόστος. Όταν δεν βλέπουν κόστος (επειδή ξέρουν πως θα μείνουν ασύλληπτοι), τότε το όφελος μπορεί να είναι και ελάχιστο.

Δεν ξέρω αν κοιμήθηκε ήσυχα αυτός που έβαλε τη φωτιά ξέροντας πως σκότωσε 4 άτομα. Εγώ πάντως τώρα που γράφω, βλέπω το ξημέρωμα άγρυπνος.
Και δεν ξέρω αν θέλω να γυρίσω, θέλω να παραιτηθώ απο Έλληνας...

Ο λογαριασμός.

Τι να πιάσεις και τι να αφήσεις από αυτή την περίοδο...
Να μιλήσεις για την ανεπίστρεπτη μείωση των συντάξεων;

Να μιλήσεις για τις δύο αριστερές και τα σωματεία, που την Πρωτομαγιά είχαν 3 διαφορετικές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και άλλες δύο στη Θεσσαλονίκη;

Να μιλήσεις για όσους μιλάνε τώρα για δράση και αντίδραση επειδή κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις αλλά δεν είχαν καμία διάθεση για μαζικές διαμαρτυρίες όταν εκατομμύρια ευρώ εξατμίζονταν σε ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις (επειδή τότε κάποια κομματική - συνδικαλιστική νομενκλατούρα είχε βρει το μήνα που έτρεφε τους άλλους έντεκα);
Δεν ήταν άραγε σαφές πως εκεί θα κατέληγαν τα πράγματα;

Όταν έχεις εφημερίδες με κυκλοφορία 500 φύλλων που συντηρούνται απο κρατική διαφήμιση κι εμείς δεν αναρωτιόμαστε ποιος πληρώνει τα κερατιάτικα,

όταν τα κόμματα φροντίζουν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση να διορίζουν τις στρατιές των πρασινογάλαζων παιδιών τους κι εμείς παρακολουθούμε με απάθεια,

όταν μαθαίνουμε για τα σκάνδαλα μόνο επειδή καναλάρχες τα τσούγκρισαν με υπουργούς, κι εξακολουθούμε να μην διαδηλώνουμε για την άρση ασυλίας, να μην απαιτούμε διαφάνεια ουσιαστική,

όταν κόμματα αριστεράς αδυνατούν να εμπνεύσουν και να συσπειρώσουν κι ακόμα και τώρα αρθρώνουν λόγο ψεύτικο και παραπλανητικό,

όταν οι συζητήσεις και οι αναλύσεις για τα οικονομικά περνάνε χρόνια τώρα απαρατήρητα επειδή "δεν πουλάνε" σε ένα κοινό που ζητάει "τσόντα και θεάματα"

όταν ο λαϊκισμός των "διαπλεκόμενων" είναι το εισιτήριο για την εξουσία, που μετά γίνεται γαργάρα,

όταν δεν έχει καταδικαστεί για διαφθορά όλα αυτά τα χρόνια ούτε ένας δημόσιος "λειτουργός",

ε, δεν είναι φυσικό πως κάποτε θα έρθει και ο λογαριασμός;


Και άντε ήρθε ο λογαριασμός.
Το οτι θα έρθει όμως επίσης σε μια περίοδο που θα έχουμε και έλλειμμα πολιτικής ηγεσίας το μετρήσατε;

Ναι για τον Γιώργο μιλάω.

Δεν πήρε είδηση οτι οι άλλοι την έκαναν με βαριές πηδηματάρες και τον άφησαν να φάει την πατάτα της εξουσίας. Δεν είχε φανταστεί δηλαδή οτι θα κέρδιζε τις εκλογές. Και γι' αυτό δεν είχε προετοιμάσει στελέχη για να αναλάβουν τα "πόστα", με αποτέλεσμα να νομίζει ακόμα να δουλέψει ένα κράτος με γαλάζια στελέχη που καμία διάθεση δεν έχουν να φέρουν αποτέλεσμα.
Αλλά ακόμα και μετά την εκλογική νίκη, την ώρα που έβραζε ο τόπος απο συζητήσεις για την οικονομία που πήγαινε κατά διαόλου, ο Γιώργος αναλώθηκε σε συμβολισμούς, σε βόλτες με αρχιτέκτονες, σε χαοτικές "διαβουλεύσεις", σε επικοινωνιακά υπουργικά συμβούλια...

Να λοιπόν τώρα που ενώ ακόμα δεν έχει στηθεί μηχανισμός που να μπορεί με κάποιο τρόπο κουτσά-στραβά να κατανείμει τα βάρη αναλογικά στα οικονομικά κοινωνικά στρώματα, φτάνει την τελευταία ώρα, για να εξασφαλίσει τα δανεικά που πρέπει να πέσουν μέσα στο Μάιο, να καταδικάζει στην πείνα τους συνταξιούχους, να αυξάνει ΦΠΑ, να μην υπάρχει ούτε ένα αναπτυξιακό μέτρο (εκτός του οτι πιθανόν να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα όταν θα έχουμε φτάσει να ζούμε όπως οι Κινέζοι χωρικοί). Να μη λέγεται κουβέντα για το πως θα αντιμετωπιστούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες όσων μας έφτασαν μέχρι εδώ.

Άρα στερεί όχι μόνο το όραμα και την προοπτική αλλά και την συναίνεση, απο όλους όσους θα ήθελαν να δουν ένα ελάχιστο ψήγμα για καλύτερο, ηθικότερο πολιτικό τοπίο.

Τουλάχιστον έβγαλε έρπη. Σημάδι πως αγχώθηκε πολύ. Κάποια παρηγοριά είναι κι αυτή σε σχέση με την πρόσφατη εποχή των παχύδερμων

Δεν σημαίνει τίποτε όμως για το σύνολο των πολιτικών του κοινοβουλίου που δικαίως κινούνται στην ευρύτερη περιοχή του ασύλου του Κολωνακίου όπου είναι σχετικά ασφαλείς, ενώ μόλις ξεστρατίζουν εκτός "γκέτο" (οδός Κοραή για τον Α. Κακλαμάνη, LSE για τον απίθανο Αλογοσκούφη), κινδυνεύουν με λιντσάρισμα.

Διαβάστε κι αυτό το κείμενο του Khlysty.