Στο Ελληνικό λέει θα τσιμεντωθούν κάμποσα στρέμματα προκειμένου να εξασφαλιστούν πόροι για να μείνει πράσινο το υπόλοιπο. Το ίδιο θα γίνει και στο πάρκο Γουδή. Κάτι ετοιμάζεται να χτιστεί στον χώρο του πρώην ιππόδρομου (κάτι σαν πνευματικό κέντρο).
Οπουδήποτε αλλού αυτή θα ήταν μια δόκιμη λύση. Οι χρήσεις εκμετάλλευσης εξασφαλίζουν έσοδα για τη φροντίδα των ελεύθερων χώρων. Αλλά όχι στην Αθήνα! Γιατί η Αθήνα είναι ένας τσιμεντένιο όγκος που δε διαθέτει την υποχρεωτική αναλογία τετραγωνικών ελεύθερου χώρου ανά κάτοικο.
Κι όμως μέσα στους φόρους που πληρώνει ο πολίτης, μέσα στα δημοτικά τέλη, υπάρχει ένα ποσόν που αναλογεί στην υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει αυτούς τους ελεύθερους χώρους.
Το «πράσινο ταμείο» είναι ελλειμματικό, το κράτος μας χρωστάει χώρους πρασίνου και ενώ θα έπρεπε να γίνονται απαλλοτριώσεις, να κατεδαφίζονται κτίρια και να αποδίδονται ως ελεύθεροι χώροι, κρατάμε ότι υπάρχει χτισμένο, είμαστε αγκιστρωμένοι σε κάθε εκατοστό μπετόν. Ακόμα και αυτό το αίσχος που λέγεται Fix και που θα έπρεπε να έχει κατεδαφιστεί μερικές δεκάδες χρόνια πριν, το κρατάμε σα να είναι πολύτιμο ορόσημο και μελετάμε ακόμα ποια θα μπορούσε να είναι η χρήση του.
Σε μια Αθήνα που στερείται κτιρίων - μνημείων, εμείς ανακηρύσσουμε σε πολιτιστική κληρονομιά ένα απρόσωπο κουτί πρώην εργοστάσιο μπύρας, το έχουμε εκεί σαν άψυχο σκελετό και το θαυμάζουμε ενώ αφήνουμε να ρημάζουν το Πεδίο του Άρεως (που ΤΩΡΑ αναπλάθεται) και το «Βασιλικό» κήπο που έχει ήδη χάσει σημαντικό μέρος της βλάστησής του.
Μη χαίρεστε, αλλού αυτά!
Κι ενώ το τέρας που λέγεται Αθήνα έχει καταβροχθίσει κάθε πιθαμή ελεύθερου χώρου συνεχίζουμε να βλέπουμε ως ανάπτυξη και αξιοποίηση μόνο την τσιμεντοποίηση, ο ελαιώνας θα επίσης πρέπει δηλαδή να φιλοξενήσει το νέο γήπεδο του ΠΑΟ για να «πάρει αξία» έτσι ώστε να ασχοληθούμε μαζί του.
Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Αν μιλάμε για το Σουφλιά σαν αρμόδιο υπουργό, αυτή του η αδιαφορία για την εξασφάλιση ελεύθερων χώρων είναι πολύ μεγαλύτερο σκάνδαλο από οποιοδήποτε αυθαίρετο εκατόν δέκα τετραγωνικών. Και είμαστε κι εμείς άξιοι της τύχης μας που δεν διεκδικούμε τους χώρους αυτούς, επειδή έχουμε βολευτεί με τις καφετέριες του καφέ των 5 ευρώ.
Που στην ουσία αποτελεί και την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων ελεύθερων χώρων όπως ακριβώς έγινε με την επι πληρωμή παιδεία και υγεία.
Αν μου υποσχεθούν οι αρμόδιοι για το θέμα πολιτικοί μας, ότι με ένα ταξίδι σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, αντί να πάνε για ψώνια θα περάσουν λίγη ώρα στα πάρκα και τις πλατείες, για να διαπιστώσουν το πώς χρησιμοποιούνται εκεί οι ελεύθεροι χώροι θα κάνω έρανο να τους στείλω.
Αλλά για κάποιο λόγο είμαι σίγουρος ότι μόλις δουν τα καταπράσινα πάρκα θα πουν «πω-πω ένα αναξιοποίητο οικόπεδο!!!»
12 σχόλια:
Εγώ πάντως εδώ στα πάρκα του Λονδίνου, σε μια πόλη που ήδη το 1/3 της είναι πράσινο (όπως κάπου είχα διαβάσει) δεν έχω δει τσιμεντένια στρέμματα για την εξασφάλιση πόρων για την συντήρηση τους. Ναι, υπάρχουν κιόσκια που πουλάνε καφέ, παγωτά κλπ, ναι υπάρχουν 1-2 καφετέριες με καρεκλίτσες και πάγκους, αλλά είναι αρκετά εναρμονισμένα με τα πάρκα, και σίγουρα ο χώρος που καταλαβάνουν είναι πολύ μικρός.
Σε μια πόλη σαν την Αθήνα που στον καθένα αντιστοιχεί πολύ λιγότερο πράσινο απ' ότι σε κατοίκους άλλων Ευρωπαϊκών πόλεων, είναι τουλάχιστον φαιδρό να θέλουμε να τσιμεντοποιήσουμε τους ελάχιστους ανοιχτούς χώρους που έχουν μείνει με πρόσχημα την συντήρησή τους!
Εδώ είχα ακούσει οτι μέσα στο Ελληνικό θα χτιζόταν το Υπ. Περιβάλλοντος!!!
Η αντίθεση αν ξεκίνησε όταν ο σουφλιάς ήθελε να κάνει μητροπολιτικό πάρκο στο ελληνικό, και υπήρξε η έντονη σκέψη και ποιός θα μπορεί να πηγαίνει στο ελληνικό, δεν συγκρίνεται με άλλα μητροπολιτικά πάρκα στα κέντρα των πόλεων. Οπότε προτάθηκε να δοθεί ένα μέρος για δόμηση, να φτιαχτεί και ένα πάρκο και τα έσοδα να διατεθούν για απόκτηση και κατεδάφιση περιοχών σε διάφορα μέρη της Αθήνας για κατασκευή πάρκων.
Δές και την πρόταση πάρκα παντού
Δηλαδή έσοδα μπορούν να βρεθούν μόνο από τη εν μέρει δόμηση ενός - μελλοντικού - πάρκου; Γιατί θα πρέπει να κουτσουρεφτεί το Ελληνικό για να φτιαχνούν πάρκα αλλού; Ας βρεθούν από αλλού οι πόροι.
Αντώνη
την είχα δει και παλιότερα την πρόταση αυτή αλλά δεν πιστεύω οτι είναι βιώσιμη λύση. Τα πολλά μικρά πάρκα μπορούν να συνυπάρξουν με μεγάλο μητροπολιτικό. Άλλες χρήσεις επιτρέπει το καθένα, για διαφορετικούς λόγους είναι και τα δύο χρήσιμα.
Αλλά εδώ τώρα είναι και τα δύο ζητούμενα. Κια όπως λέει και ο γκρινιάρης οι πόροι ας βρεθούν απο αλλού. Ήδη έχουμε πληρώσει γι αυτό!
Ρε συ, Ανέστη, έλεος! Άσε με ένα βράδυ να κοιμηθώ χωρίς η πίεση να χτυπήσει 20άρια! Ασχολήσου, ξέρω 'γω, με το μπάντμιντον, την Paris Hilton, κάτι ανώδυνο, δεν μπορείς, ρε φίλε; ΟΚ, λοιπόν, τρία πράματα και πάω για το Lexotanil:
- Να τον χαίρονται οι Δεξιοί τον Εθνάρχη τους που πήρε μια γλυκιά κωμόπολη του Νότου και τη μετέτρεψε -αυτός και οι επίγονοί του- στο μπάχαλο του σήμερα.
- Ο Σουφλιάς σιγά μην αδιαφορεί για το Ελληνικό: μηχανικός είναι ο άνθρωπος. Δως το χώμα, να στο κάνει τσιμέντο. Κι αν υπάρχει και "σπόνσορας", so much the better.
- Φιξ, γήπεδο Λεωφόρου, πρώην γήπεδο ΑΕΚ, Γουδή: χώροι προς "αξιοποίηση", με δεντράκια εδώ κι εκεί, έτσι, για εφφέ...
Α, δε μού'πες, σου αρέσει το εθνικό χωροταξικό σχέδιο;...
Σωστος!
Αλλα ποιος σ' ακουει; :-(
Στον έρανο θα συνεισφέρω κι εγώ. Συμφωνώντας απόλυτα μαζί σου, μαζί με τη δημοτική αρχή είμαι με εκείνους που απαιτούν την παραχώρηση του εδώ στρατοπέδου ("Παύλου Μελά") να γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο της Θεσσαλονίκης και να μην πέσει καθόλου τσιμέντου (πλην των αναγκαίων για την αναπαλαίωση των υπαρχόντων κτιρίων).
@khlysty
Κοίτα, από μπάτμιντον δεν έχω ιδέα, την Paris τη σιχαίνομαι, οπότε η μόνη λύση είναι ή τα λεξοτανίλ ή να εμπλουτίσεις τη γκάμα των blog που επισκέπτεσαι. Αλλά δεν σου φταιω εγώ, να το ξέρεις. Η μουσική σου φταιει.
Όπως έχουμε πει πολλές φορές, όταν δεν έχεις πολιτικούς-ηγέτες που προηγούνται των αναγκών της κοινωνίας που χαράσσουν μέλλον, τότε πρέπει να πάρεις είδηση πως το μόνο που καταλαβαίνουν είναι το πολιτικό κόστος. Άρα πίεση, πίεση, πίεση κυρίως στους πολίτες για να καταλάβουν που ζουν, να αντιδράσουν, να τιμωρήσουν.
@dralion
Ποιος με ακούει; Προς το παρόν εσείς μου φτάνετε.
@Δείμο
Πολλές μεμονωμένες διεκδικήσεις στη Θεσσαλονίκη, στο Ελληνικό, στον Ελαιώνα... Μήπως να οργανωθούν όλα αυτά σε ένα κεντρικό φορέα παρέμβασης και πίεσης; Μια ιδέα ρίχνω...
@ανέστης
Μμμμμ, τώρα σου φταίει η μουσική. Ως τώρα, στα ποπ είμαστε. Πού να μπούμε και σε Immortal, Cows και Bad Brains, εκεί να δεις χαρές και πανηγύρια! Τώρα, στο θέμα μας, η ανάπτυξη του αστικού χώρου μπορεί να επιτευχθεί και με επενδύσεις ιδιωτών. Αρκεί το Κράτος να θέσει όρους και προϋποθέσεις και να εγγυηθεί την τήρησή τους. Όμως, στο Ελλάντα ζεις, οπότε ξέρεις τι περιμένει τους ελεύθερους χώρους αν γίνει "ήπια οικιστική/κτιριακή ανάπτυξη"...
Σε λίγο όποιος θέλει πράσινο θα το πληρώνει ξεχωριστά αγαπητοί μου...θα γίνει όπως στα νησιά που το νερό δεν πίνεται και πληρώνουν το εμφιαλωμένο!
Αλλά για κάποιο λόγο είμαι σίγουρος ότι μόλις δουν τα καταπράσινα πάρκα θα πουν «πω-πω ένα αναξιοποίητο οικόπεδο!!!»
Ε ναι αυτό ακριβώς θα πουν.
Ετσι έμαθαν ,ετσι μεγάλωσαν,και πέρα από τη μύτη τους δεν βλέπουν,ούτε αυτοί ούτε οι ψηφοφόροι τους ..
δηλ.ΕΜΕΙΣ
Ως ιδέα μου άρεσε. Κάτσε λιγο να το οργανώσω και να το εξετάσουμε καλύτερα.
Δημοσίευση σχολίου