Η φράση θα πρέπει να γραφτεί με χρυσά γράμματα σε αψίδες που πρέπει να τοποθετηθούν στις εισόδους της χώρας, πάνω απο τη ένδειξη "Passport Control".
Σήμερα το πρωί έμαθα επίσης πως ένας μηχανικός πολεοδομίας των βορείων προαστίων που συνελήφθη να λαδώνεται -επ' αυτοφόρω- με τρεις χιλιάδες ευρώ προσημειωμένα, αφέθηκε ελεύθερος (αφού ορίστηκε δικάσιμος) καταβάλλοντας εγγύηση 15.000€. Διαθέτει οικία 600μ2 με εσωτερική πισίνα. Ο μηχανικός της πολεοδομίας.
Δεν είμαστε ο πιο διεφθαρμένος λαός, είμαστε όμως ο πιο ανεξέλεγκτος.
Αν ο Γερμανός ή ο οποιοδήποτε βορειοευρωπαίος αφηνόταν να λειτουργήσει με ελληνικούς όρους, θα έκανε ακριβώς τα ίδια. Είναι η ανθρώπινη φύση αυτή. Οι κανόνες και οι διαδικασίες που επιβλέπουν τη τήρησή τους όμως, είναι στη θέση τους και λειτουργούν για να φρενάρουν αυτή την τάση.
Στο Βέλγιο δεν επείγονται να εκλέξουν κυβέρνηση, αλλά τα πάντα λειτουργούν κανονικότατα. Δεν είναι περισσότερο πατριώτες. Αλλά λειτουργούν θεσμοί και κανόνες χωρίς πελατειακή σχέση.
Στις καθημερινές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, ακούγεται το "κλέφτες", βλέπουμε κρεμάλες(!) αλλά ακόμα δεν έχουμε δει συγκεκριμένα αιτήματα για άρση της βουλευτικής ασυλίας, για μη παραγραφή των αδικημάτων. Δεν έχει μπει ακόμα στο αυλάκι η κοινωνική πίεση για αυτούς ακριβώς τους κανόνες και τις διαδικασίες που θα επιτρέψουν τη διαφάνεια και τη λογοδοσία. Σα να μη το πιστεύουμε, σα να μη το θέλουμε.
Λες κι έχουμε βολευτεί όλοι μας σε μια κατάσταση, λες κι έχουμε βρει τις "μόντες" για να τα βγάζουμε πέρα στη συναλλαγή. Κι αν αλλάξουν οι όροι δε θα βολευτεί το πράμα. Ούτε αυθαίρετα θα έχουμε για να εισπράξει μετά το κράτος "αντίτιμο νομιμοποίησης", ούτε "περαίωση", ούτε φακελάκια για να αντισταθμίζουν τις λειψές επίσημες αποδοχές.
Για την ιστορία: αυτός που "δεν έκανε για τίποτα", βολεύτηκε κάπου (φυσικά). Στο Μετρό. Και απεργούσε μετά, με όλους τους άλλους εργαζόμενους. Με αιτήματα.
8 σχόλια:
Anesti,πως θα σου φαινόταν η πιθανότητα οι βουλευτές να εκλέγονται για μονόχρονη θητεία με κληρωτίδα. Τα νομοσχέδια να τους παρουσιάζονται απο την εκτελεστική εξουσία/κυβέρνηση η οποία μπορεί να εκλέγεται όπως συμβαίνει τώρα και εκείνοι να αποφασίζουν υπερ η κατά νομοσχεδίων όπως περίπου συμβαίνει σε διάφορα αμερικάνικα δικαστήρια με τους κληρωτούς ενόρκους
@apolitakis
Πολύ προχώ σε βρίσκω.
Αλλά ακόμα δε συζητήσαμε τα χτεσινά του Δρούτσα. Πρότεινε 2 βουλευτικές θητείες το πολύ, οι βουλευτικοί έπεσαν να τον φάνε επειδή είναι εξωκοινοβουλευτικός κι άρα -λέει- δεν έχει δικαίωμα άποψης αλλά εμάς ξέχασαν να μας ζητήσουν τη γνώμη μας.
"Δεν είμαστε ο πιο διεφθαρμένος λαός, είμαστε όμως ο πιο ανεξέλεγκτος". Νομίζω ότι η αλήθεια πάει λίγο πιο πέρα: είμαστε ανομικοί με την πλήρη έννοια του όρου. Για εμάς οι νόμοι πάντα αφορούν τους άλλους. Οι Γερμανοί, που ανέφερες, κάνουν τα ίδια και χειρότερα (σε άλλους τομείς, λιγότερο στα ρουσφέτια...), όμως αν ας πούμε πιαστείς να φοροδιαφεύγεις, το σκίσιμο θα είναι πολύ άγριο. Όσο για την πολιτική τάξη της Ελλάδας, ε, συγκρίσιμη με τους άλλους είναι (Μπερλουσκόνι, κανείς;). Απλώς, οι δίκοί μας, επειδή έχουν το υπόδειγμα των κοτζαμπάσηδων, είναι πιο brutal να το πω; Απροκάλυπτοι; Χυδαίοι; Διάλεξε και πάρε...
Δεν κανει για τιποτα,βολεψε τον καπου.Σουρεαλιστικο ε;Σαν να προτεινουμε αξιοκρατια στους ανεργους απ την αναποδη..Κι ομως ο σουρελισμος εχει την αληθεια του,ετσι;...αυτο μας πληγωνει τελικα.
@Khlysty
Δεν είναι προφανές οτι η ανομία ταυτίστηκε με την αντίσταση στο σύστημα; Ποτέ δεν γίναμε μέρος της κοινωνίας μας, πάντα απέναντι.
@Volpone
Ο σουρεαλισμός τους, υιοθετήθηκε κι έγινε ρεαλισμός μας.
Δεν είναι τόσο εξωφρενικό όσο ακούγεται. Δεν λέω για ανατροπή του συστήματος. Ακριβώς ίδιους νόμους και ίδια γραφειοκρατεία απλώς αλλαγή των συσχετισμών.
Αυτό για τον Δρούτσα το έμαθα τώρα το βράδυ. Αίσχος αλλά και στον μαγαζί(είμαι έμπορος) μου όποιος έμπαινε τον σκυλόβριζε διότι είναι καθίκι και αυτός διαπραγματεύτηκε το σχέδιο Αννάν. Και αυτοί που τον έβριζαν ήταν τα ίδια άτομα που πήγανε να αγανακτήσουν σήμερα.
@apolitakis
Δε λέω όχι, είναι μια σοβαρή άποψη. Εννούσα όμως πως και η άποψη Δρούτσα είναι το πρώτο κατώφλι για να φτάσουμε στη δική σου πρόταση.
Εαν αποφασίσουμε δηλαδή πως ο βουλευτής δε χρειάζεται να είναι επαγγελματίας πολιτικός και μόνιμο αρνί στην κομματική στρούγκα, ας αρχίσει με το να έχει μέγιστη διάρκεια θητείας. Με τον τρόπο αυτό θα μειωθεί και το "κοινοβουλευτικό μας κόστος" που είναι δυσανάλογα ψηλό με την ποιότητα της δημοκρατίας που διαθέτουμε.
Δημοσίευση σχολίου