Ποιοί θέλουν δημοψήφισμα;

Την ώρα που εμείς ανταλλάσουμε ευχές για καλή χρονιά, πληθαίνουν οι αναφορές για βασανισμούς μεταναστών από αστυνομικούς. Ειδικά το τμήμα «Ακροπόλεως» φαίνεται να δίνει ρέστα στην κακομεταχείρηση ταλαίπωρων μικροπωλητών. Τη μία βασανίστηκε ένας από τη Χιλή, την άλλη σακατεύτηκε ένας Σενεγαλέζος.

Ο περήφανος και τιμητικός τίτλος του «τμήματος Ακροπόλεως» δένει άψογα με το βασανισμό αλλοδαπών, συνδυάζει «φούστα-μπλούζα» τις αξίες που εκπέμπει στην υδρόγειο το μνημείο με το νεοελληνικό πολιτισμό μας.

Να πως διαμορφώνεται η ελληνική κοινωνία του 2010. Και φαίνεται πως παρά τις ευχές για «καλή νέα χρονιά» τα χρόνια που έρχονται θα είναι όλο και χειρότερα. Και δεν μιλάω για τη συγκυριακή οικονομική κρίση και την ανεργία, μιλάω για τη επίπτωση που θα έχει αυτή η κρίση στην ελληνική κοινωνία που καλείται να βρει διεξόδους την ίδια στιγμή που υποδέχεται χιλιάδες οικονομικών μεταναστών. Μιλάω για το πώς ο εσωστρεφής Έλλην, που ακόμα θεωρεί τον τόπο του αφαλό της Γης, θα φιλτράρει με το απαίδευτο μυαλό του τη σχέση μας με τους «ξένους».

Τα σχόλια που γράφονται από τον «κόσμο» στη διαβούλευση για την ελληνοποίηση των παιδιών των μεταναστών είναι διαφωτιστικά. Δείχνουν το πιο ξενοφοβικό μας πρόσωπο, την πιο μίζερη πλευρά μας. Ξαφνικά άνθρωποι που ελάχιστα πιστεύουν σε συμμετοχική δημοκρατία βρέθηκαν ΤΩΡΑ, μετά τόσα χρόνια μεταπολίτευσης να ζητάνε δημοψήφισμα.
Έλληνες που εκμεταλλεύτηκαν άγρια οικονομικούς μετανάστες σε χωράφια, εργοστάσια και οικοδομές για να τους καρφώσουν λίγο πριν την πληρωμή του μεροκάματου, θέλουν να έχουν άποψη για το πώς οφείλει να μεταχειρίζεται τους μετανάστες το ανάπηρο ελληνικό κράτος.

Φυσικά τα κόμματα οφείλουν να ηγούνται της κοινωνίας κι όχι να τίθενται σε ομηρεία από αυτή. Η ένταξή μας στην ΕΟΚ που ήταν σαφώς μείζον θέμα, δεν μπήκε ποτέ σε τέτοια διαδικασία. Επομένως για θέματα απλής λογικής, για θέματα που σέρνονται καιρό τώρα χωρίς πολιτική βούληση, δεν χρειάζεται δημοψήφισμα. Κοινή λογική χρειάζεται.

Παρ όλα αυτά όμως, σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία δεν φαίνεται να επαναστατεί με τους βασανισμούς των μεταναστών από τα όργανα του κράτους, που ακόμα δεν έχει αποδεχτεί ως καλύτερο τον αριστούχο αλλοδαπό μαθητή, που θεωρεί ότι Έλλην πολίτης οφείλει να είναι μόνο ο λευκός ορθόδοξος χριστιανός, που με δύο λόγια ακόμα ενστερνίζεται το δόγμα του ελληνισμού όπως το ήθελαν οι Μεταξάδες και οι Απριλιανοί (κι αυτό οφείλεται στη χρεωκοπία της εκπαίδευσης στα μεταπολιτευτικά χρόνια αλλά είναι άλλο κεφάλαιο), η λογική αυτή δεν φαίνεται να είναι και τόσο «κοινή».