Λότο πλέον οι εφημερίδες

Οι εφημερίδες βλέπουν πλέον την κρίση να τους χτυπάει την πόρτα (αν δεν έχει ήδη θρονιαστεί στο σαλόνι). Οι εκδότες ξέρουν ότι δεν μπορούν πια να απευθυνθούν απλά στους παραδοσιακούς αναγνώστες τους, πρέπει να διεκδικήσουν ευρύτερο κοινό κι ας μη διαβάζει εφημερίδα. Κι ας μη επέλεγε ποτέ τη δική τους αν διάβαζε…

Ήδη η πρακτική να μοιράσουν μετρητά ή αυτοκίνητα στους αναγνώστες τους, συνιστά άμεσο ανταγωνισμό στα τυχερά παιχνίδια του ΟΠΑΠ που είναι ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντιδράσει η λοταρία.

Γιατί όμως τώρα ειδικά αυτή η πρεμούρα; Γιατί τώρα τα DVD και τα μουσικά CD δεν είναι αρκετά και πρέπει να πριμοδοτηθεί τόσο σκληρά η πώληση των φύλλων;

Συρρικνώνεται τόσο πολύ η πίτα που κάνει ανελέητο τον πόλεμο για το μερίδιο αγοράς; Μειώθηκαν δηλαδή τόσο πολύ οι πωλήσεις; Γιατί σε μια περίοδο κρίσης με τόσο απρόβλεπτες επιπτώσεις και με μια κυβέρνηση που αντιδρά με σπασμωδικό τρόπο, όλο και περισσότεροι θα ήθελαν να ξέρουν τις εξελίξεις, να μάθουν τι τους ξημερώνει

Αυξήθηκαν τα λειτουργικά έξοδα ή οι μισθοί των δημοσιογράφων; Δεν νομίζω.

Μήπως τα αφεντικά των εφημερίδων έχουν άλλα επιχειρηματικά ανοίγματα (από βιομηχανίες, ναυτιλία, εργολαβίες), που χειροτέρεψαν τώρα με την κρίση και πρέπει να μειώσουν το παθητικό των εφημερίδων (που εκδίδονται από καιρό τώρα όχι για κέρδος αλλά για πολιτικό παιχνίδι);

Ή μήπως να φταίει το ότι το παραδοσιακό κοινό της εφημερίδας που αποτελεί και το πιο ενεργό πολιτικά ή σκεπτόμενο κομμάτι της κοινωνίας (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), μπουχτισμένο πια από την καμαρίλα και τη διαπλοκή εκδοτών και μεγαλοδημοσιογράφων με τους ομοτράπεζούς τους πολιτικούς, γυρνάει την πλάτη στα ΜΜΕ και ειδικά στην εφημερίδα επιλέγοντας να ενημερωθεί από τα blogs;

Και για να κάνω τη σκέψη αυτή λίγο πιο ισχυρή να αναφέρω τα παραδείγματα των υποθέσεων της Κούνεβα και του απεργού πείνας Θ. Τενέζου, που παρά το ότι αποκαλύπτουν το δυσώδες πρόσωπο της νεοελληνικής δημοκρατίας, «χάθηκαν» από τα μεγάλα ΜΜΕ και τις εφημερίδες.

Η πρώτη περίπτωση αναφέρθηκε με ακατανόητη -για ειδησεογραφία- καθυστέρηση, προφανώς επειδή οι επικεφαλής θεώρησαν ότι η περίπτωση μιας μετανάστριας και συνδικαλίστριας δεν είχε καμιά τύχη στο ενδιαφέρον του «μέσου Έλληνα».
Η δεύτερη περίπτωση δεν θα «παίξει» ποτέ επειδή οι συγκεκριμένες αναφορές σε Σιδενώρ και Αγγελόπουλο έκαναν το θέμα «τζίζ»… Αγνοήθηκε (και αγνοείται ακόμα) ενώ στα blogs είναι -δικαίως- πρωτοσέλιδο.

Τείνω να καταλήξω στο τελευταίο συμπέρασμα.
Αυτό που φαίνεται να φταίει δεν είναι η άρνηση του κόσμου να δώσει 1 ευρώ για την εφημερίδα, είναι η σταδιακά αυξανόμενη άρνηση του κοινού να συμμετέχει σ’ ένα παιχνίδι εξουσίας που κύριο θέμα έχει την κολεγιά και τις πολιτικές αλλαξοκωλιές παρά την πραγματική ζωή. Πως αλλιώς εξηγείται το ότι η χιλιοφορτωμένη από προβλήματα καθημερινότητα δεν καταφέρνει να φτάσει να ανταγωνιστεί τα βαθύτατα αδιάφορα στην κοινωνία θέματα του «κουρασμένου», των γευμάτων των δελφίνων και τις εβδομαδιαίες δημοσκοπήσεις;


Διαβάστε κι αυτό κι αυτό

At last...

Επειδή οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται.

Κάποιες κουκούλες έγιναν γραβάτες

Συνέντευξη με τον Θεόδωρο Τενέζο from tasos on Vimeoστο Καλτσόβρακο που έχει και το επιτυχημένο σχόλιο "Κάποιες κουκούλες με το χρόνο έγιναν γραβάτες

Kουρασμένοι, λίγοι, ανίκανοι και ανεπαρκείς

Οι ευρωπαίοι «λογιστές» μας έβαλαν σε επιτήρηση τελικά αφού διαπίστωσαν την πλήρη οικονομική αναξιοπιστία μας, την πλήρη αποτυχία να πιαστεί η φοροδιαφυγή, την πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης να νοικοκυρέψει το υπερ-σπάταλο δημόσιο (δηλαδή αυτούς και τα παιδιά / κουμπάρους / ανίψια τους).
Σιγά το νέο!

Αυτά τα κουρασμένα παλικάρια δεν ήξεραν τι κατάσταση παραλάμβαναν όταν κέρδιζαν τις εκλογές; Ο ίδιος ο Αλγοσκούφης (όχι δεν έκανα λάθος το όνομα) όταν έκανε την αύξηση του ΦΠΑ από 18 σε 19% όχι μόνο ανήγγειλε πάταξη της φοροδιαφυγής (αλλοίμονο) αλλά και εξήγγειλε ένα «σώμα ελεγκτών δημοσίων δαπανών» που ποτέ δεν ευτύχησε να ιδρυθεί.
Αντίθετα όμως είχαμε ίδρυση της αγροφυλακής που κρίθηκε ως πιο σημαντική και που απ’ ότι ακούω πήρε και bonus 100.000 ευρώ για να γιορτάσει τον προστάτη-άγιο που της «διόρισαν»!

Η Ευρωπαίοι εταίροι μας λένε τώρα ότι αυτό που συμβαίνει στην ελληνική οικονομία δεν έχει καμιά σχέση μα την κρίση αλλά είναι αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Πιθανόν, αλλά ετούτοι το μυαλό φαίνεται ότι το είχαν στα διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων, στους κουμπάρους, στα Βατοπέδια. Ήθελαν να συνεχίσουν να χειρίζονται «χρυσά κουτάλια» σε ένα τραπέζι όπου οι μερίδες είχαν τελειώσει από καιρό και στα πιάτα δεν είχαν μείνει ούτε αποφάγια.

Και τώρα χρειάζονται και πάλι μετρητό, τώρα το αχόρταγο «χωρίς πάτο πιθάρι» – δημόσιο ζητάει να ξανα-ταϊστεί αλλά τα δανεικά απ το εξωτερικό τελείωσαν. Οπότε;
Την ώρα που άλλες χώρες παίρνουν μέτρα για να τονώσουν την αγορά, να ευνοήσουν την κατανάλωση, άρα και τα έσοδα από έμμεση φορολογία, οι δικοί μας μπακαλόγατοι τι επιλέγουν;

Μα φυσικά να επιβάλλουν «έκτακτο» κεφαλικό χαράτσι στα στελέχη - υπαλλήλους με μεγάλους μισθούς. Δηλαδή σε όσους δηλώνουν εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες (όχι σε γιατρούς, δικηγόρους, ελεύθερα επαγγέλματα, αυτά τα επαγγέλματα προφανώς απαιτούν έλεγχο και δουλειά). Δηλαδή χαρατσώνουν αυτούς που κατά τεκμήριο δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν, σ’ αυτούς που πληρώνουν στο ακέραιο και εκ των προτέρων όλους τους φόρους που τους αναλογούν. Σ’ αυτούς που μόνιμα επιβαρύνονται με τη ανικανότητα των ανεπάγγελτων κυβερνώντων να πιάσουν την παραοικονομία και την φοροδιαφυγή.
Δηλαδή επιλέγεται η εύκολη λύση που πιθανότατα θα επέλεγε και ο πιο άσχετος στα οικονομικά. Και μάλιστα όχι μόνο εύκολη αλλά και ηλίθια λύση γιατί δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «μόνιμη» σαν τα μέτρα που μας ζητάει η κομισιόν και αναλογικά η συνεισφορά είναι μικρή. Έχει όμως ένα «καλό». Δίνει στην κυβέρνηση το δικαίωμα να πει ότι «χτύπησε τα μεγάλα εισοδήματα»!

Πάλι κάποιοι που ευημερούν καταναλώνοντας δημόσιες δαπάνες θα κάνουν πάρτι στην υγειά των κορόϊδων ενώ οι ανίκανοι πολιτικοί μας θα συνεχίσουν να χαμογελούν αυτάρεσκα στα τηλεοπτικά παράθυρα διαπληκτιζόμενοι με τους συναδέλφους τους της αντιπολίτευσης για το ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές και πόσο σφρίγος διαθέτει ακόμα ο καταλληλότερος…

"Τι έγινε στις 25 Μαρτίου 1821; Τίποτα"

Μέρα που είναι σήμερα, μην παραλείψετε να διαβάσετε οπωσδήποτε το περιεκτικό και σύντομο κείμενο του Δημήτρη Φύσσα στην Athens Voice με τίτλο «Ιστορία Μηδέν».

Αναφέρεται στη χρήση της ημερομηνίας της 25 Μαρτίου απο την εκκλησία και στο πως καθιερώθηκε να γιορτάζεται η επανάσταση μαζί με τον Ευαγγελισμό ενώ στ αλήθεια τίποτα δεν συνέβει εκείνη τη μέρα του '21.

και καταλήγει:

«…Στην ίδια φιλοεκκλησιαστική γραμμή είναι το ανιστόρητο χωρατό του κρυφού σχολειού. Ευφάνταστοι ζωγραφικοί πίνακες (πιθανώς μεγάλης καλλιτεχνικής, αλλά μηδενικής ιστορικής αξίας, σαν το «Κρυφό σχολείο» του Γύζη), αθώα κελάρια μοναστηριών, το (φράγκικης μελωδίας) τραγουδάκι «Φεγγαράκι μου λαμπρό», ανιστόρητοι πανηγυρικοί λόγοι παπάδων ή δασκάλων και, ιδίως, συνεχής «παραδοσιακή» επανάληψη: αυτά είναι τα στηρίγματα της 25ης Μαρτίου 1821 και του κρυφού σχολειού. Αλλά πρόκειται για μύθους, ορισμένης μάλιστα χάλκευσης, όχι για ιστορία. Κι όποιος ξεκινήσει να ψάχνει, μετά δεν σταματάει. Διαβάζει «Ελληνική Νομαρχία», Φωτάκο, Κοραή, Κοντογιώργη, Αγγέλου, Πετρόπουλο κ.λπ.
Τι έγινε λοιπόν στις 25 Μαρτίου του 1821; Τίποτα.»

Έχουμε 2009 κι ακόμα η ιστορική αλήθεια είναι καλά κρυμμένη ανάμεσα σε μύθους που καλλιεργήθηκαν για να αποκτήσει το ετερόκλητο ελληνόφωνο μωσαϊκό μια κάποια εθνική ομοιογένεια. Κι ακόμα μετά τόσα χρόνια όποιος αναζητά την αλήθεια γίνεται μειοδότης και ανθέλληνας…

Ακούτε συνάδελφοι εβραιομασώνοι;

Μεγάλη χαρά στην κυβέρνηση για την Ολυμπιακή

Ο πρωθυπουργός έκανε μια προσπάθεια, ξεπέρασε την κούρασή του και δήλωσε με τον (ακούραστο) συνήθη στόμφο ότι είναι πολύ περήφανος που κατάφερε να μη κλείσει η Ολυμπιακή κι ο υπουργός Χατζηδάκης αποκάλεσε τη MIG «μεγάλη και σίγουρη» αναιρώντας τους ίδιους τους εαυτούς τους που πριν λίγο καιρό δεν την ήθελε στον ΟΤΕ…

Ήδη άρχισαν οι παράτες για τη μεγάλη επιτυχία, οι υπουργάρες και βουλευτάρες πήραν γραμή να αναφέρουν στα ραδιόφωνα και τα κανάλια την πώληση ως ορόσημο-επιτυχία.

Είναι δυνατόν όμως μια επενδυτική εταιρία που προσπαθεί να παράγει κέρδος να αγοράσει μια βαθύτατα προβληματική αεροπορική εταιρία τώρα, σε καιρό κρίσης που περιορίζονται τα ταξίδια, που συρρικνώνεται το πτητικό έργο των μεγαθήριων, που εταιρίες συγχωνεύονται ή κλείνουν; Δεν είναι τρόπος να κάνεις δουλειές αυτός!

Το σίγουρο είναι ότι η MIG έκανε μια μεγάλη, τεράστια εξυπηρέτηση στην κυβέρνηση. Σε μια τέτοια οικονομική και πολιτική συγκυρία το να δίνεις την ευκαιρία στην κυβέρνηση να πει έστω σε ένα θέμα «τα κατάφερα», είναι πολύ μεγάλο κατόρθωμα. Και αν δεν υπήρχε η MIG και ο Βγενόπουλος, αυτό το κατόρθωμα δεν θα ήταν δυνατόν.

Πως λοιπόν θα αποζημιωθεί ο αγοραστής; Ο αγοραστής στον οποίο επαναλαμβάνω πριν λίγο καιρό του αρνήθηκαν τη συμμετοχή στη διοίκηση του ΟΤΕ, και κατηγορήθηκε ότι είναι «φούσκα».

Θα την κρατήσει και θα την λειτουργήσει κανονικά περιμένοντας να κάνει κέρδη; (όχι πολύ πιθανό αν η Ολυμπιακή δεν αποτελέσει τμήμα κάποιου consortium και είναι πολύ αργά γιατί οι δυνατοί παίκτες έχουν ήδη κάνει τις συνεργασίες τους).

Θα την «καθαρίσει» και θα την ενσωματώσει / πουλήσει σε μια μεγαλύτερη αεροπορική εταιρία που έχει ανάγκη ενός προς δυσμάς hub που να επιτρέπει πιο οικονομικές συνδέσεις με την ανατολή (π.χ. Emirates);

Θα πάρει πίσω τα κεφάλαια που έδωσε (ή κάποια απ' αυτά ή περισσότερα), αγοράζοντας συμμετοχές σε εταιρίες που πρόκειται να ευνοηθούν σε άλλα επιχειρηματικά πεδία;

Όλα τα παραπάνω; Έτσι ναι, κάνεις μια χαρά δουλειές.

Κουράστηκε!

Φανταστείτε δηλαδή να δούλευε κιόλας...

Δεν νομίζω να υπήξε άλλη περίπτωση πρωθυπουργού που με ελάχιστη έως και ανύπαρκτη δουλειά
να είχε καταφέρει να διαλύσει τόσο πολύ μια χώρα


Αν του είχε δώσει κάποιος ένα job description πριν γίνει αρχηγός της ΝΔ, δεν θα το αποφάσιζε.

Κουκουρου-κουκούλες

Μετά την απόδραση του Παλαιοκώστα με την χρήση καρτοκινητών, οι φωστήρες της κυβέρνησης αποφάσισαν ότι από εδώ και στο εξής τα καρτοκινητά θα πρέπει να είναι επώνυμα.

Μετά τους βανδαλισμούς των ανεγκέφαλων χουλιγκάνων την περασμένη εβδομάδα, αποφάσισαν ότι η κουκούλα θα είναι επιβαρυντικό στοιχείο όταν κάποιος συλλαμβάνεται.

Έλα όμως που αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι δεν συλλαμβάνονται. Όχι ότι φορούν κουκούλα. Αφού λοιπόν δεν μπορούν να συλληφθούν, πως θα είναι αποτελεσματική η ποινικοποίηση της κουκούλας;

Και δεν συλλαμβάνονται γιατί η αστυνομία είναι ανάπηρη (αφ ενός), αλλά και διότι εξυπηρετεί αυτή η μη σύλληψη τη συντηρητική στροφή της κοινωνίας που στρώνει το χαλί στη στέρηση των ελευθεριών είτε αυτή εκφραστεί ως πλήρης κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου, είτε με καθολική χρήση καμερών, είτε με αποστροφή του κόσμου από οποιοδήποτε πολιτικό χώρο που υποστηρίζει τον ακτιβισμό.

Μερικές απορίες που έχω όμως ποιος θα τις λύσει;

Αν οι βανδαλισμοί γίνονται από νεαρούς με παπάκια θα ενοχοποιηθεί και το κράνος; (Θα είναι μετά νόμιμο το να έχουμε κράνος αλλά να το φοράμε στον αγκώνα;)

Θα απαγορευτούν και τα παπάκια μετά;

Θα συλλαμβάνονται και οι αστυνομικοί που χρησιμοποιούν κουκούλα και που κινούνται μεταξύ των μπαχαλάκηδων;

Η πολυπληθής «δημόσια συνάθροιση» νεαρών που φοράνε -από ενδυματολογική άποψη- την κουκούλα στο Mall, στην Κηφισιά και αλλού είναι ή δεν είναι λόγος σύλληψης;

Και τέλος:

Τι πρέπει να γίνει για να σταματήσει να αυτοαναφλέγεται ο ΣΥΝ κάθε φορά που βρίσκεται απέναντι στην ερώτηση "αν καταδικάζει έκτροπα";

Πόσα συνέδρια πρέπει να γίνουν για να μπορέσουν κάποτε τα στελέχη του ευθαρσώς να καταδικάσουν απερίφραστα τα ανεγκέφαλα χουλιγκάνια και να συμφωνήσουν ότι πρέπει να συλληφθούν;

Εκτός κι αν πιστεύουν οτι η καταστροφή του ΙΧ της πωλήτριας των 700Ευρώ είναι αριστερή κι επαναστατική πράξη που πλήτει το σύστημα...

Των σημαιών και παρελάσεων το ανάγνωσμα

-Και γιατί (μου λέει η φίλη μου) εσύ είσαι υπέρ του να κρατάνε τη σημαία οι αλλοδαποί μαθητές στις παρελάσεις;

Και εξηγώ ότι δεν είμαι «υπέρ», απλά πιστεύω πως όταν υπάρχει διάταξη (ή όπως αλλιώς λέγεται) που ορίζει ότι τη σημαία την κρατά ο αριστούχος μαθητής, ή την τηρούμε ή την καταργούμε.
Αλλά πάντως δεν την ερμηνεύουμε αλλήθωρα, δεν αλλάζουμε τους όρους του παιχνιδιού όταν βλέπουμε ότι «χάνουμε».

Δεν είχαμε τη γενναιότητα να καταργήσουμε τις μαθητικές παρελάσεις, δεν είχαμε αναρωτηθεί τόσα χρόνια για την παιδαγωγική ορθότητα του να χρησιμοποιούμε τη σημαία σαν τρόπαιο του αριστούχου κι αρχίζουμε αυτή τη συζήτηση να την κάνουμε τώρα που οι αλλοδαποί βγαίνουν καλύτεροι μαθητές από τα καμάρια μας;
Πολύ εύκολο και φτηνό μου φαίνεται.

Απ’ την άλλη υποστήριζα και υποστηρίζω ότι πολλά πράγματα αποτελούν τραγικά παιδαγωγικά λάθη σε ότι γίνεται στα σχολεία.

Η αφαίρεση του δικαιώματος από τον δικαιούχο να κρατήσει τη σημαία επειδή είναι αλλοδαπός (τη στιγμή που δεν ορίζεται τέτοια εξαίρεση) δεν βοηθά στην κατανόηση της συνύπαρξης, της συλλογικότητας και της ίδιας της άμιλλας. Αν ο μετανάστης που σε περιβάλλον οικονομικής ένδειας καταφέρνει να είναι αριστούχος, είναι και παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους. Και σαν τέτοιο παράδειγμα πρέπει να τιμηθεί.

Και μαζί να τιμηθούμε κι εμείς που ένας «ξένος» δέχεται να μπει κάτω από το εθνικό μας λάβαρο, να ενστερνιστεί τα όποια ιδεώδη, να ασπαστεί τις αξίες που θεωρούμε ότι αντιπροσωπεύει η σημαία. Μαζί και το αρχαίο Ισσοκρατικό ρητό που ονομάζει Έλληνα όποιον δέχεται την παιδία μας.

Ποιος όμως θα αναλάβει την πρωτοβουλία να τα πει αυτά, να τα διδάξει στα παιδιά; Οι ίδιοι που αφήνουν τόσες γενιές στο σκοτάδι σε ότι αφορά την αρχαιοελληνική κουλτούρα;
Γιατί για να μάθει κάποιος τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη θα πρέπει πρώτα να τελειώσει το σχολείο, να τους μελετήσει εξωσχολικά.
Μπορεί σ’ αυτούς να οφείλεται όλο το οικοδόμημα του δυτικού πολιτισμού αλλά το παπαδαριό -που πολεμάει με λύσσα οτιδήποτε υπήρξε του χριστιανισμού- έχει καταφέρει να μας αποξενώσει από τέτοιες επικίνδυνες διδαχές. Έχει καταφέρει να πείσει ότι η μισαλλόδοξη και εθνικιστική διαχωριστική πολιτική είναι ελληνοπρεπής και όσοι ασπάζονται τη διαφορετικότητα είναι μειοδότες (να μη σου πω και εβραιομασόνοι!).

Κι αν περιμένουμε να διορθωθούν τα πράγματα από το Υπουργείο Παιδείας και Μοναδικού Θρησκεύματος, χάσαμε.



Το σκιτσάκι το βρήκα στο Alice Cafe

Στην αναζήτηση της εκτελεστικής αυθεντικότητας

Δείτε το ολόκληρο για να απολαύσετε τη μίξη των διαφόρων μουσικών




Ή αλλοιώς: η διαφορά της "παγκοσμιοποίησης" απο την "παγκοσμιότητα"


Περισσότερα εδώ

Ελληνική αξία η ωμή δύναμη;

Πρώτος στη σχετική ψηφοφορία του ΣΚΑΙ είναι ο Μεγαλέξανδρος και αυτό από μόνο του ίσως να δείχνει το μέγεθος των συμπλεγμάτων που μας κατατρέχουν.

Αυτός ο δικτατορίσκος της εποχής του, δεν έκανε τίποτε παραπάνω από το συγκεντρώσει μεγάλο στρατό, να κάνει πόλεμο και να κατακτήσει όσες χώρες που επέτρεπαν τα τότε logistics.

Απ’ την εποχή της κλασσικής Ελλάδας, την εποχή που ανθούσαν τέχνες γράμματα, φιλοσοφία, μαθηματικά, γεωμετρία, επιλέγουν οι νεοέλληνες ως σημαντικότερη προσωπικότητα έναν πολέμαρχο και κατακτητή. 

Σα να λέμε αν γινόταν αυτή η ψηφοφορία στη Γερμανία, δεν θα είχαμε σημαντικότερο Γερμανό τον Γκαίτε, τον Μπετόβεν ή οποιονδήποτε άλλο, αλλά τον Χίτλερ.

Να φταίει το ότι αισθανόμαστε τόσο μικροί, ξεπεσμένοι και παραγκωνισμένοι που απεγνωσμένα ψάχνουμε οτιδήποτε από το μακρινό παρελθόν θα μας έκανε να νοιώσουμε ότι «εμείς κάποτε ήμασταν…»; 

Να φταίει το ότι θέλουμε να αναδείξουμε την ελληνικότητα του Μακεδόνα σφαγέα στα πλαίσια της γνωστής βεντέτας; 

Να φταίει η άγνοια που έχουμε για τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Σωκράτη κλπ; Γιατί δεν νομίζω να αμφισβητείτε πως ο νεοέλληνας γνωρίζει λιγότερο τους αρχαίους του «προγόνους» απ’ ότι ένας δυτικός πολίτης αντίστοιχου μορφωτικού επιπέδου.

Είναι βέβαιο ότι αγνοούμε ακόμα και την τεράστια συνεισφορά του Καποδίστρια στην συγκρότηση του μετεπαναστατικού ελληνικού κράτους. 

Η ωμή δύναμη, η κατάκτηση, η παπάρα του «γόρδιου δεσμού» (του επιμύθιου ότι η βία λύνει τα προβλήματα και ξεπερνά εμπόδια χωρίς την παραμικρή ανάγκη της διάνοιας), αναδεικνύονται από τους νεοέλληνες σε υπέρτατες αρετές και αξίες, δείχνοντας πόσο μεγάλο είναι το χάσμα που μας χωρίζει απο τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.

Ακριβώς δηλαδή ότι αναμενόταν ως επιλογή από τους κατοίκους του Τζατζικιστάν που απαγορεύουν οργανωμένα σε αλλοδαπούς μαθητές να κρατήσουν σημαία, των ίδιων που μεγαλώνουν μούλικα που επίσης οργανωμένα δέρνουν μετανάστες.

Το καινούριο ανέκδοτο του Σουφλιά

Το ΥΠΕΧΩΔΕ έβγαλε διαφήμιση στο ραδιόφωνο που λέει οτι η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις τέσσερις χώρες που έχουν πιάσει τα στάνταρ του Κιότο!

Οτι -λεει- έχει κάνει πράγματα και θάματα για την προστασία του κλίματος και οτι «στην προσπάθεια λείπει ακόμα ένας, εσύ!» (δηλαδή εγώ!).

Τη διαφήμιση την εκφωνεί ο εκλεκτός κωμικός Τάσος Παλατζίδης ( ο Σκαραβαίος του Λαζόπουλου), οπότε και θεωρούμε οτι είναι μια προσπάθεια χιούμορ του Υπουργού Περιβάλλοντος (αυτό άλλο ανέκδοτο αυτοτελές).

Άλλωστε ο Σουφλιάς είναι γνωστός καλαμπουρτζής, λεει τα καλύτερα ανέκδοτα όταν μαζεύεται όλη η παλιοπαρέα στο υπουργικό συμβούλιο!

Αλλά φυσικά στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις. Αν δηλώνεις οτι περιόρισες τους ρύπους, ποιος έλεγχος και ποια στοιχεία θα σε αμφισβητήσουν; Μπορείς λοιπόν και Σουφλιάς να είσαι και να δηλώνεις υπουργός περιβάλλοντος!

Και για να κάνουμε τις χιουμοριστικές ατάκες πιο αποτελεσματικές, πάρτε ακόμα μερικές φωτογραφίες που μου περίσσεψαν απ’ το τελευταίο θέμα για το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ.

Οι προσπάθειες του ΥΠΕΧΩΔέν για περιορισμό των ρύπων και για την προστασία του περιβάλλοντος είναι ορατές με γυμνό μάτι. Πραγματικά οι προσπάθειες ολοκληρώθηκαν και το μόνο που μένει είναι η δική μου προσπάθεια.

Από εδώ και πέρα για όλα εγώ θα φταιω υπουργέ μου, αλλά με μια ρημάδα ψήφο σε κάθε 4 χρόνια τι να πρωτοπρολάβω;

Ακάθαρτη Δευτέρα

Κίνησα κι εγώ για τον i-Γιάννη το Θεολόγο και λέμε με την παρέα: Δεν πάμε μια βολτίτσα εδώ κοντά; Και πήγαμε! Στη Λάρυμνα!

Κυρίως για να δούμε το αρχαίο λιμάνι. Αλλά τι άλλο μπορείς να δεις όταν φτάνοντας εκεί βλέπεις μπροστά σου αυτό!

Το εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ έγινε το 66 από τον Μποδοσάκη. Για να εκμεταλλευτεί στο σιδηρονικέλιο που υπάρχει στην περιοχή.

Μέχρι σήμερα εξάγει το μετάλλευμα με υψικαμίνους που καίνε κάρβουνο (σημειώστε το αυτό, το κάρβουνο είναι εξαιρετικά ρυπογόνο).

Κάνει εξόρυξη του σιδηρονικέλιου αλλά δεν διαχωρίζει το νικέλιο από τον σίδηρο. Πουλάνε λοιπόν (κυρίως στο Βέλγιο αν δεν κάνω λάθος) το νικέλιο και μαζί δίνουν δώρο το σίδηρο (αφού τόσα χρόνια μετά δεν έχουν την απαραίτητη επένδυση για να τα διαχωρίσουν) και εμείς ως χώρα ξανακάνουμε εισαγωγή νικελίου.

Αφού λοιπόν λοιπόν δεν έκαναν αυτή τη βασική και πιθανότατα κερδοφόρα επένδυση του διαχωρισμού, αντιλαμβάνεται κάποιος εύκολα οτι σαφώς και δεν θα έκαναν την απαραίτητη επένδυση για φίλτρα σκόνης, καυσαερίων, δεν θα έκαναν τίποτε για τα υγρά αποβλητα που πέφτουν κανονικά στη θάλασσα και δεν θα έκαναν τίποτε για τη σκουριά (το κατάλοιπο της επεξεργασίας) που αδειάζεται με φορτηγίδες στο Βόρειο Ευβοϊκό.

Σε κύκλο οι τρείς αγωγοί που ρίχνουν τα υγρά απόβλητα στη θάλασσα (σε 24 ωρη βάση) καιλίγο πιο πάνω και δεξιά η απίστευτη ποσότητα σκόνης που απελευθερώνεται συνεχώς, απόδειξη οτι τα φίλτρα που ισχυρίζεται οτι έχει τοποθετήσει η εταιρία είναι ανύπαρκτα.

Η (νεκρή) θάλασσα της περιοχής είναι ένας μαύρος βούρκος ορατός από παντού. Δείτε το κατώτερο τμήμα των αρχαίων πετρών του λιμανιού.

Μετά την επιστροφή στον Θεολόγο καθήσαμε να απολαύσουμε τα θαλασσινά που ψαρεύονται κανονικότατα στον Βόρειο Ευβοϊκό (έρχονται και στην Αθήνα!).

Όλα αυτά τα χρόνια το ελληνικό κράτος δεν έδειξε ποτέ την ύπαρξή του στις διοικήσεις του εργοστασίου της ντροπής, δεν έλεγξε ποτέ την απίστευτη ρύπανση και δεν ενημέρωσε ποτέ για το τι σημαίνει να ψαρεύεις σε μια περιοχή όπου ρίχνονται τα heavy metal απόβλητα.