Χιούστον, έχουμε πρόβλημα... έχω καιρό να κολλήσω τόσο πολύ με καινούρια δουλειά. Ακούω συνεχώς το Blackfield II και δεν το χορταίνω. Ίσως επειδή μου θυμίζουν τόσο πολύ Pinkfloydικές μελωδίες. Και δεν έχω δει κανένα πολύφερνο μουσικογραφιά να παρουσιάζει το έργο. Αντίθετα διαβάζω ολόκληρα κατεβατά για κάτι αηδίες που ούτε στους ίδιους αρέσουν αλλά τους δίνουν τη δυνατότητα να κάνουν ασκήσεις εξυπνάδας κατακεραυνώνοντας φτηνή pop και αδιάφορα indie (σιγά τα αίματα...).Σκέφτομαι λοιπόν μια φορά την εβδομάδα να παρουσιάζω δίσκους εδώ (να θυμηθώ και τα νιάτα μου). Σιχάθηκα πια τον εκστασιασμό για κάτι απερίγραπτα δισκάκια που μετά από ένα μήνα (κι αν) δε θα τα θυμάται ούτε ο δημιουργός τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου